Zo kom weer eventjes om de hoek kijken want ik weet niet wat ik hiermee moet... Ik ben 2 maanden werkloos geweest en kreeg geen uitkering, ik heb daarvoor bij mijn stiefvader 5000 euro moeten lenen om EN alle vaste lasten te kunnen betalen, EN de schade te kunnen betalen die mensen toen aan mijn chalet toebrachten die ik onder-verhuurde. (ruim 3000 euro) gelukkig kon ik met de huurbaas waar ik het van had gehuurd een deal maken dat ik mn gloednieuwe tuinset kon laten staan waardoor hij me wat kosten wegschold. Ik ging immers samenwonen met manlief en die had een balkonnetje waar mijn tuinset toch echt iets te groot voor was. anyway's die lening bij mijn stiefvader loopt nu vanaf September en ik heb nu ongeveer de helft afgelost in ruim een half jaar. dus dat betekend dat er nog iets van 2500 euro open staat. In princiepe hoef ik niet te klagen, heb ruime inkomsten waarmee ik dus best die lening af kan lossen alleen niet in 1 keer. Nu baalt mijn vriend enorm van het feit dat ik afhankelijk ben van mijn ouders qua contact. Dit omdat ik het absoluut niet met mijn moeder kan vinden en heb besloten het contact tijdelijk te stoppen aangezien ik teveel stress kreeg van het hele gedoe rondom haar en de VK me aanraadde er iets aan te doen omdat anders de beeb niet goed zou kunnen groeien e.d. Mijn dochter van ruim 2,5 heeft een goed gevulde spaarrekening, hier heb ik voor gezorgd vanaf haar geboorte. Hoe hoger mijn inkomen, hoe meer er naar haar spaarrekening ging, eigenlijk heb ik nooit voor mijzelf gespaard maar alleen voor haar. Dit omdat ik het heeeeel moeilijk had in het begin met haar en ik bijna niets had en ik wilde PERSE een goede studie voor haar kunnen betalen en een rijbewijs e.d. Dus ze stond altijd op nr 1. Mijn vriend wil dus nu dat ik dat geld gebruik om mijn stiefvader in een keer af te betalen maar ik was het hier niet mee eens, dat is HAAR geld heb ik voor HAAR gespaard! Hij vind dat ze nog jong genoeg is om te beginnen met sparen, zeker omdat we met zn 2e gaan sparen vanaf dat ze 3 jaar word en er dan dus 100 euro per maand naar haar spaarrekening gaat. plus dat ze vind dat ze ook onder deze stress lijd en dit niet hoort. Ze zal er niets van voelen en het zal voor haar niets veranderen. Ik snap de argumenten wel en qua eindresultaat veranderd er dan niets, ze zal gewoon haar rijbewijs kunnen krijgen, een goede opleiding zou er betaald kunnen worden etc. ook als we vanaf 3 jaar gaan sparen. Mijn moedergevoel kan het alleen niet. Heb de papieren aangevraagd maar die liggen al 2 maanden in de la en ik durf ze niet in te vullen. vind het zoooo oneerlijk tegenover haar... Ik zou graag wat meningen willen van jullie want mijn vriend is hier het verstand en ik ben compleet alleen gevoel en mijn gevoel zegt nee, dat kan niet! Het is haar geld. heb ik voor HAAR gespaard. Ookal weet ik dat hij gelijk heeft kan ik er gewoon niet bij met mn hoofd of dit een goed idee is. Misschien dat jullie me kunnen helpen hiermee.
Nee ik zou dus niet het geld van dr spaarrekening halen, als je gevoel nee zegt is het nee punt.. tuurlijk zou het makkelijk zijn en ben je van de schuld af maar als je binenn een half jaar die schuld bij kan halen dus af kan betalen dan ga je toch gewoon zo door?
tja ik zou het ook niet doen. Je kunt het afbetalen dus ik zou het ook gewoon afbetalen. Als je het absoluut niet zou kunnen afbetalen zou het een ander verhaal zijn, maar waarom haar spaarrekening aanspreken als je het gewoon (oké, het duurt wat langer) kunt afbetalen? Trouwens jij hebt het voor haar gespaard, hij niet begrijp ik uit je verhaal? dus ik vind dat hij er niets over te zeggen heeft (zeg me als ik het verkeerd begrijp).
Ik zou het ook niet doen. Ik zou bijv het vakantiegeld van deze maand geheel naar hun overboeken, en bijv elke 1e van de maand automatisch een x bedrag dat de bank automatisch naar hun overschrijft
Dat durf ik niet te vragen... Ik heb deze lening zelf veroorzaakt niet hij. Hij heeft wel aangeboden iets te lenen aan mij maar dan verplaats ik de lening en ik ga geen lening afbetalen bij mn eigen partner.
Ik denk dat de argumenten die je vriend opdraagt best redelijk zijn. Je dochtertje merkt er inderdaad niks van, je kunt het bedrag aan zijn ouders afbetalen en gewoon weer opnieuw beginnen met sparen. Of je nou elke maand geld aflost of op haar spaarrekening stort maakt ook niet uit. En idd als je nu weer opnieuw begint met sparen zal er op haar 18de ( of whatever) heus wel weer genoeg opstaan. Ik zou me ook wel schuldig voelen, maar je dochtertje weet hier niks van en je haalt het geld er ook niet af om eens lekker voor jezelf uit te geven. Het zal ook wel een heel fijn gevoel geven dat je nergens meer schulden hebt. Dat schuldgevoel zal wel snel wegtrekken. Ik zou het dus doen!
Nee klopt hij heeft niet voor haar gespaard, dat gaat hij pas per September doen. Hij is niet de biologische vader van haar en we wonen pas anderhalf jaar samen dus het is er nooit van gekomen.
nee aan het geld van mijn kindje zal ik nooit komen al zou ik niets meer kunnen eten of weet ik wat. ik zou dat nog eeder gaan voor een lening bij een bank ofzo (weet niet of dat kan eigenlijk? of moet je dan naar van die tv aanbieders)
Ik zou het wel doen en dan het geld wat je anders aan je stiefvader terug had betaald op haar rekening storten. Dan leen je het als het ware gewoon van je dochter.
Maar jou geld is toch hem geld en hem geld is toch jou geld? Waarom ben je anders een stel? ( of ik snap het begrip partner niet?) hij heeft problemen met jou lening bij je ouders, jij niet. Als hij er dan zo'n probleem van maakt moet hij het maar betalen. Vind dat jou dochter hier niet de dupe van mag zijn
Ik zou het ook niet doen. Of ik moet al mn huis uitgezet worden en alleen mn dochter haar spaarrekening kan ons redden. Alleen in aller uiterste nood zou ik er denk ik aan komen. Maar zoals ik het lees kan je de rest in een half jaar afbetalen, dan zou ik dat gewoon doen.
dat is niet helemaal waar, ik onderga zoveel stress door de situatie dat het mn zwangerschap in gevaar brengt dus ook ik heb er problemen mee.
Ik zou het wel doen. Dan ben je van de schuld en het gezeur af. En dan vul je het gewoon de komende maanden weer aan. Je moet het dan zien als lenen van je dochter.
Nee ik zou het niet doen, het is haar spaargeld. Je zegt zelf genoeg inkomen te hebben? Dan ga je toch een paar maande wat krapper leven zodat je het sneller kan aflossen? En waarom zou je het niet van hem kunnen ´lenen`? Vind het zelf geen lenen want je woont tenslotte samen jullie gaan toch ook trouwen? Dan is het geld toch van jullie samen?
Ik zou het niet doen zolang jullie er zelf niet door in de problemen komen. Waarom heb je er zo'n stress van?