Is dit raar van mij?

Ik begon na een tijdje ook te twijfelen aan onze jongens naam en heb toen een andere naam gekozen.
Later weer terug gegaan naar de eerste naam en zo heet ons zoontje ook.

Als je naam goed past bij jullie zou ik je vriend proberen te overtuigen, succes alvast

 

Ik heb het ook gehad bij onze dochter, en bij dit kindje nu ook weer. Wij noemden onze baby´s in de buik ook al bij naam, en daarom heb ik toch besloten om bij die oorspronkelijke namen te blijven.
We zijn nu allebei blij met de naam van onze dochter, en ik neem aan dat hetzelfde gaat gebeuren met deze nieuwe baby.

 

ik denk dat die twijfel er wel bij hoort.... maar ik zou het even laten gaan. Geef hem tijd om met wat 'beters' te komen en tot die tijd blijf je bij de naam die je hebt. Waarschijnlijk is er voor jou niets beters, maar mogelijk moet bij hem dat besef nog verder komen; dat geen enkele naam kan tippen aan diegene die je nu hebt...

 

Dit hebben wij ook gehad bij mijn jongste. Wij waren uiteindelijk op de naam Logan gekomen. Er helemaal aan gewend enz... komt mijn vriend na aantal weken vind die naam toch niet leuk! Had meneer een naam in een boekje gelezen die hij helemaal geweldig vond/vind en uiteindelijk is het die naam ook geworden.Ik vond die naam altijd mooi maar ooit had hij eens gezegd nee vind ik niks. Haha nu kwam hij zelf met de naam Nathan en ben er erg blij mee

 

Hier ook gaan twijfelen aan onze jongensnaam. Hier waren het de zenuwen en onzekerheden die mijn man lieten twijfelen. Hoort er inderdaad wellicht bij.
Hij kwam met andere namen, maar konden voor ons beide niet tippen aan de naam die onze zoon nu heeft en drie kwart van de zwangerschap heeft gehad.
En ja, ook het kan nog, dat hij nu zoineens met een naam komt die jij eigenlijk nog mooier vind, maar hij al lang geleden heeft weggestreept van de lijst. Je weet maar nooit.
Om lang verhaal kort te maken, gewoon even de tijd geven!

 

Inderdaad, geef hem de tijd en laat hem alternatieven spuien. En dan niet meteen alle ideeen afschieten, maar er serieus over nadenken.

Hier precies hetzelfde bij onze zoon, met 34 weken zwangerschap was hij er niet meer zeker over. Ik vond dat heel raar, want ik was al gewend aan de naam en we noemden onze zoon al maanden zo.. maar door zijn twijfel begon ik ook te twijfelen omdat ik wel een naam wilde die we allemaal super vonden. Het heeft twee weken geduurd, in die twee weken zijn we het internet weer gaan afstruinen en hebben we de oude namenlijstjes weer tevoorschijn gehaald, maar hoe we het ook probeerden, we vonden geen betere naam.

Daarna konden we vol overtuiging kiezen voor deze naam en sinds zijn geboorte hebben we geen moment meer getwijfeld!

 

oh en btw: Ik had zelf een naam in m'n hoofd, terwijl m'n man nog niet aan namen wilde denken (eerst weten wat het geslacht was) en toen verzinnen en verzinnen.. Maar ik was al helemaal aan de naam gehecht geraakt. Ik heb wat dat betreft indertijd een beetje afscheid moeten nemen van die naam, want m'n man heeft het geprobeerd, maar kon er écht niet aan wennen (Ninthe) . Ik ben nu ook érg blij met Katelynn -maar Ninthe vind ik ook nog steeds super.