Ik ben enigkind (nouja mijn broer is doodgeboren), en heb altijd wel iemand gemist, je weet idd niet beter, maar toen ik 14 was en mn vader overleed vond ik het wel heel jammer dat ik op niemand terug kon vallen. Ik heb zelf nu 4 kinderen, ik vind het geweldig, en natuurlijk is het een haat en liefde verhouding hahaha En je kunt nooit in de toekomst kijken hoe ze met elkaar omgaan! Doe wat je zelf het fijnste vind! Of een kind socialer word doordat het samen is, is onzin. Dat ligt voornamelijk ook aan de opvoeding!
Hier gaven de juffen op school aan dat ze aan onze zoon wel kunnen merken dat hij geen broertjes of zusjes heeft (Ouch..), omdat hij nog wat speelser en meer kinds omgaat met andere kinderen, vergeleken met andere kinderen van zijn leeftijd. Het kan dus wel invloed hebben op socialiteit. Maar goed.. Om deze redenen nog een kindje proberen te krijgen, lijkt me nu ook niet echt verstandig.
Serieus?? Mijn zoontje (6) is ook wat jong in gedrag voor z'n leeftijd en zijn juffen geven ongeveer hetzelfde commentaar, maar wel erbij: ja het ene kind is daar wat vlotter mee dan de ander hoor, komt vanzelf wel goed. Enne, die van mij heeft toch echt een zusje van 4. Mijns inziens heeft dat dus echt niet te maken met het wel of niet hebben van een broertje of zusje. Jammer dat ze dat als 'reden' geven.
Inderdaad zeg. Dit heeft toch gewoon met karakter te maken, niets meer en niets minder. Ik heb bv een jaartje langer op de kleuterschool rondgehangen, want ik was nog te 'speels' voor de basisschool. En ik was geen enigskind!
Nou vind ik de grootste onzin, heeft niks te maken met alleen zijn. Wat jij benoemt dat herken ik juist niet in mijn zoon en hij is ook alleen. Is meer een karaktereigenschap!
Wij hadden altijd de wens meerdere kindjes op te voeden (2 of 3). We hebben nu een prachtige dochter. Maar na de zwangerschap en geboorte denken we daar totaal anders over. Zoals het er nu naar uitziet zal onze dochter bewust enigs kind blijven. Ze hoeft onze aandacht niet te delen en financieel zal het ons beter gaan. Waarschijnlijk zal er vaker de mogelijkheid zijn om vriendjes of vriendinnetjes uit te nodigen en leuke dingen te doen. Wij hebben meer tijd voor haar en het geld en de tijd om haar naar sportclubs of verenigingen te brengen. Sociaal armer doordat ze geen broers of zussen heeft? Misschien word ze als enigs kind juist beter in het leggen en behouden van contacten? Ik geloof niet dat ze een broertje of zusje zal missen. Misschien heeft ze wel helemaal niets aan deze broer of zus. Een goede vriendin of nicht kan minstens zo waardevol zijn. Ik hoop dat je er samen met je man uitkomt.
Onze dochter heeft tot haar 3e bijna elke nacht tussen ons in geslapen, en mijn zoontje laat ik nu elke avondvoeding gewoon tussen ons in liggen ook gewoon omdat ik geen zin heb om op en neer te lopen. (allebei BV) Maar ik weet niet of je man kan slapen als je zoontje tussen in ligt, hier hadden wij bij hoge uitzonderingen problemen en dan lag ik ook op een matras bij hem op de kamer. Ik wilde na de 1e eigen geen kindje meer, maar voor mijn man en dochtertje wel gedaan. Als je zoontje enigst kind blijft wil het niet zeggen dat hij later eenzaam en alleen is, hopelijk heeft hij dan een lieve partner en een fijne familie/vriendenkring waar hij op kan steunen.
Zo, jemig hee! Ze hebben niet gezegd dat hij later gegarandeerd een psychopaat wordt, alleen maar omdat hij (nog) enig kind is hoor Ook niet dat hij níét om kan gaan met anderen (en dus niet sociaal is), alleen dat de manier van omgaan wat speelser is. Oh en, ze hebben er óók nog bij gezegd dat het verder geen probleem is, alleen dat het iets is wat opgemerkt kan worden. Kunnen we allemaal weer rustig ademhalen Ik kan me er wel wat bij voorstellen, trouwens. Een kind wat nooit naar een kinderdagverblijf is geweest, zou waarschijnlijk een hoop leren (delen, voorzichtiger zijn, meer rekening moeten houden met anderen) in situaties waarin er wél broertjes en zusjes zijn. In mijn ogen heeft dat niet alleen maar met karakter te maken, maar ook met ervaring opdoen. Ik vond het, ondanks dat het voor mij toen wel een kwetsende opmerking was, niet iets wat per sé onwaar was..
jullie kindje is pas 8 maanden... Ik kan me voorstellen dat je dan denkt Wooow, wat komt er op mij af! en dat je man het nu wel goed vindt zo. Over een tijd zal hij er misschien anders over gaan denken.
Ik denk dat het, maar ik keur het niet goed, een 'makkelijke' reden is om te geven, terwijl het helemaal niet zo hoeft te zijn. Het kan net zo goed 'gewoon' het kind zijn. Wij hebben ook één kind, een lieve meid van 4, en momenteel valt mij op dat ik echt continu te horen krijg van "ja, maar ze is ook alleen he?" Alles zou nu ineens liggen aan het feit dat zij enig kind is. Gedraagt zij zich 'verwend', dan helemaal. "ze is ook gewend om veel aandacht te krijgen, snel de aandacht te krijgen, dat alle aandacht voor haar is" enz enz. Werkelijk alles lijkt in die weegschaal van 'enig kind' gelegd te worden. Terwijl ik ook weleens denk, dat juist omdat zij alleen is, ze sneller toegesproken wordt, wij misschien meer 'eisen' aan haar stellen enz enz. Ik probeer het maar te zien dat ze gewoon niet weten wat te moeten zeggen, maar het irriteert mij wel regelmatig. Mijn dochter is gewoon mijn dochter, met al haar kwaliteiten en haar gebreken. Enig kind of niet.
Tja, je hebt het misschien wat kort door de bocht gebracht in je eerste bericht. Snap met de toelichting iets beter waarom de juffen dit zeggen, even los van of ik het ermee eens ben of niet.
Ik herken het ook helemaal niet in onze dochter en ze is ook alleen. Ze is juist helemaal toe aan groep drie en super sociaal.
In mijn zoontjes geval is het geen karaktereigenschap (overigens is mijn zoontje ook een sociaal kind, maar daar heeft t nou net niks mee te maken) maar een ontwikkeling waar hij wat langer voor nodig heeft dan gemiddeld. Hij vertoont bijv gedrag wat bij een 5-jarige past terwijl zijn kalenderleeftijd 6 is. Overigens wel verklaarbaar door de priveomstandigheden. Wilde ik even rechtzetten voordat mijn verhaal uit z'n verband wordt getrokken. Mijn opmerking serieus?? Was meer gericht op het gooien op het enigskind zijn, lekker makkelijk en kwetsend. Hoewel shaddixx 'm in haar tweede bericht genuanceerd hebt, vind ik 'm nog steeds niet kunnen.
Ik zie niet zo wat er 'kort door de bocht' is aan aangeven dat de juffen zeggen dat te merken is dat hij geen broertjes of zusjes heeft, omdat hij speelser en meer kinds omgaat met andere kinderen. Ik bedoel, dat kán toch gewoon? Ze hadden het anders kunnen brengen, natuurlijk, maar ik vond het geen rampzalige opmerking die écht niet gemaakt kan of mag worden. Ik (of wie dan ook) geef ook helemaal niet aan dat over alle kinderen die enig kind zijn precies hetzelfde gezegd kan worden. Ik krijg in dit topic meer het idee dat mensen die (bewust of onbewust) één kind hebben, het idee hebben dat ze dat moeten verdedigen (door meteen te roepen dat hun kind wél heel sociaal is, bijvoorbeeld, terwijl helemaal niet beweerd werd dat mijn kind niet sociaal is), alsof mensen doen alsof het iets afschuwelijks is en zij daarvan de schuldigen zijn. Zo vat ik dat zelf helemaal niet op. De opmerking die gemaakt werd, was gezien de situatie misschien niet helemaal gepast, maar verder.. Ik dacht zelf eigenlijk alleen maar 'Okay, het zij zo. Hij zit nu op school, genoeg omgang met anderen, de ervaring die hij eventueel mist, haalt hij zo weer in.'. Als dit soort dingen gezegd worden, hoeft dat toch niet altijd kritiek te zijn?
Nou en daarom vind ik zo'n opmerking dus ook niet nodig. Het heeft ook helemaal geen nut om het daarop te gooien. Mijn kinderen kunnen zich af en toe ook verwend gedragen, hoeven ze geen enig kind voor te zijn. Ik heb trouwens wel de leukste kinderen van de wereld natuurlijk maar ze zijn echt niet beter of slechter af dan kinderen die geen broertje of zusje hebben hoor.
Heel herkenbaar.... Ook andere moeders die tegen mij over een totaal Ander kind zeggen "**** is typisch een enig kind" Dan reageer ik meteen "goh wat is dan een typisch enig kind?" met daar achter aan "mijn dochter is ook enig kind weet je nog?" Dan verschieten ze van kleur en roepen meteen "Jaaaaa maar jullie dochter is heel anders, en jullie voeden haar goed op" Aha! Dus dan heeft het met de opvoeding te maken en niet of er maar 1 of meerdere kinderen in het gezin zijn. Ik ken genoeg enorm verwende en daardoor vervelende kinderen die wel broertjes en zusjes hebben.......
Tja ik merk het ook wel op de psz welke kinderen alleen zijn thuis.. Maar ik merk net zo goed welke kinderen het oudste in het gezin zijn, de jongste of welke een nakomertje zijn ed. Er is toch ook niks mis mee dat mensen dit opmerken.
Sorry hoor, maar dat "Ouch" impliceert toch wat anders. Je had het anders kunnen brengen hier, nu is het net of je ermee zat. Hier gaven de juffen op school aan dat ze aan onze zoon wel kunnen merken dat hij geen broertjes of zusjes heeft (Ouch..)