. Het stomme is dat het van mensen is waarvan je het niet verwacht. Je eigen huisarts jankt van blijdschap met je mee en je vrindinnen reageren zo?? onbegrijpelijk. Mogen we a.u.b na bijna 3 jaar op een roze wolk zitten? liefs en dank je wel voor je lieve reactie
Je moet het lekker vertellen als jij je daar prettig bij voelt hoor, en als je wat wilt kopen? Ook lekker doen hoor.. Ik vond het juist prettig, mocht het mis gaan dat je dan iig mensen hebt die je steunen. En ik had met 6 weken kleertjes gekocht, omdat het niet tastbaar is nog, vond ik het fijn om die kleertjes te hebben. Maar mijn moeder was me voor met het eerste pakje! Ik kreeg zelf een lullige reactie van mijn zwagertje(jaren een goeie vriend geweest, tot zijn vriendin kwam) en zijn lieftallige vriendin (niet dus). Wij vertellen het aan mn vriend zijn ouders enzo, iedereen blij. En komt feliciteren, en hun komen ook op me aflopen, en zegt zijn vriendin: Nou alles kan nog mis gaan en zou dus maar niet té blij zijn, en weet waar je aan begint. (Ze heeft zelf een hekel aan kinderen, en heeft er zelf ook geen, alsof ze zelf ervaring heeft) En vervolgens reageert mijn zwager hetzelfde.. Totaal geen felicitaties niks! Alleen maar commentaar dat het mis kan gaan, dat ik zo jong ben blabla. Ze negeren mijn zwangerschap volledig, en mij ook bijna :s.. Achja! Maar wat ik wil zeggen is dat je je door zulke reactie's niet moet laten beinvloeden hoor, geniet er van.. Xxx Ik was trouwens 4 weken zwanger toen ik het vertelde. met 5.5 week wisten al mijn vriendinnen het al, en met 7 weken was het geen geheim meer.. voor niemand , hihi !
Meid, Die reacties heb ik ook gehad! zelfs van mensen die op dat moment zelf ook zwanger waren. Standaard antwoord wat ik dan gaf "tja het kan altijd misgaan ja, zekerheid heb je pas wanneer je het kindje in je armen hebt" Misschien een heel lullig antwoord van mijn kant maar ik zag de zwangeren wel gelijk angstig naar hun buik grijpen..
Ik had net mijn as schoonmoeder aan de telefoon en die was zo boos over de reacties die ik van anderen kreeg. Zij is zo lief en vertelde dat ze zo blij waren voor ons en dat het altijd nog mis kan gaan en dat inderdaad je nooit zekerheden krijgt in het leven en alle stomme en kwetsende reacties maar snel naast me neer moest gooien anders kregen die mensen met haar te maken en met mijn schoonmoeder wil je het niet aan de stok krijgen hoor hahahah liefs
Ik moet eerlijk bekennen dat ik me de reactie een klein beetje kan voorstellen, alleen de manier waarop...... Zelf had ik het anders verpakt, zo van....'ik begrijp dat je super blij bent, en ik ben ook blij voor je maar ben je niet bang dat het misschien fout gaat en dat je dan geconfronteerd word met die spulletjes'. Wat ik wel raar vind is dat zo veel mensen blijkbaar denken dat de kans enorm groot is dat het fout gaat De kans dat het GOED gaat is nog steeds vele malen groter. Het vroeg vertellen daar heb ik zelf ook helemaal niks tegen, ja het kán fout gaan, maar dan is het alleen maar fijn als je er met een paar mensen over kunt praten. En op het moment dat je het verteld ben je zwanger. Het is jammer als mensen zo reageren want dan is het net alsof je niet echt zwanger bent of zo. Met spulletjes kopen ben ik voorzichtiger, maar dat is persoonlijk denk ik. Ik hoor en lees hier heel vaak dat mensen al snel spulletjes kopen. Sommigen zlefs al vóór ze zwanger zijn. Ik kan me daar niks bij voorstellen, maar veroordeel het ook zeker niet hoor. Aan de andere kant kan, het altijd fout gaan natuurlijk, dat is ook zo. Dus als JIJ je er goed bij voelt dan moet je lekker spulletjes kopen hoor. Maar zelf ben ik ook meer van rustig aan. En nu bij de 2e heb ik dat nog meer. Tegen het einde van mijn 1e zwangerschap had ik als zoveel Terwijl het juist dan zo leuk is om dingen te gaan kopen Bij de 1e vertelde ik het ook snel aan een van mijn beste vriendinnen, met 6 weken of zo. Die kwam gelijk met een shirtje aanzetten. Ik moet eerlijk zeggen dat ik niet zo goedwist wat ik daar mee moest, maar ik ben gewoon een type dat er in moet groeien als het ware
Ik had een positieve test met 3 weken. Ik heb het toen gelijk aan mijn vader, zus en schoonouders verteld. Ook aan 2 vriendinnen die zelf net waren bevallen. Dat vond ik gewoon prettig. En ze reageerden gelukkig allemaal heel blij. Mijn man had plotsklaps nesteldrang dus voor de 12 weken hadden wij al bijna een hele babykamer af en de halve uitzet. Nu zijn we ook echt helemaal klaar... Tjah het kon misgaan, het kan nog steeds misgaan...Maar dat mag de pret niet drukken.. Met 20 weken gingen we het pas echt vertellen.. Moet wel zeggen dat er nog genoeg mensen zijn die nog niet weten dat ik zwanger ben (ik heb een klein buikje en door de wijde kleren die ik draag is het nog prima verhullen). Als het kon zou ik het voor hen nog verborgen houden dat ik ben bevallen hahhaah... maar goed.. Gewoon genieten meid en wees maar blij met zo een schoonmoeder!
12 weken slaat helemaal nergens meer op. Dat werd vroeger (voor het echo-tijdperk) aangehouden. De kans op een miskraam is voor je het hartje hebt zien kloppen op een echo ongeveer 20%, daarna 2%. Na 12 weken zou de kans ook 2% zijn. Ik vond het ook niet leuk dat mensen zo reageerden. Sommige vonden het ook gewoon niet horen ofzo. Ik heb het ook rond de 4 weken verteld. Ik ben gewoon heel open in dat soort dingen, iedereen weet ook dat we een meisje krijgen... alleen haar naam is geheim hihi. En spulletjes kopen... Ik had het kamertje al met 10 weken, was een mooie aanbieding op marktplaats. En voor de rest ben ik ook vrij snel met alles, maar als je altijd maar dingen moet laten omdat er nog dingen mis kunnen gaan dat moet je met samengeknepen billen leven en daar hou ik niet van.
Trouwens... als je 80% kans had om de lotto te winnen, zou je het toch ook niet stilhouden (tenzij die mensen je lot wilden stelen hihi).
Nou ik ook niet ik wil genieten en als een ander een andere mening heeft nou PPFFF zoek het lekker uit. Ik vind de statistieken van jouw wel geruststellend. Wij hebben ook al veel dingen gekocht hoor, vonden we gewoon leuk en het geeft een heerlijk gevoel toch? Ik laat me ook niet meer gek maken, mijn lief vond het ook wel vroeg maar dit was meer uit bezorgdheid en bang voor een teleurstelling maar nu het verteld is en we kleine kadootje en de eerste kaarten krijgen vind hij het geweldig.. Liefs
ik vind dat niet echt mijn ding wachten tot na die magische 12 weken, zeker omdat het eigenlijk nog niets zegt dan zou je eigenlijk je mond moeten houden tot het geboren is (RIGHT?!) Nee ik vertel en deel lekker en andere mensen HUN onzekerheden zijn niet MIJN probleem, laat ze maar lekker onzeker wezen ik geniet van het leven, en met positief denken heb je de halve wereld al.. Wij hadden met 12 weken de kamer al klaar bij de tweede pas met 20 weken omdat we wilde wachten of het een meissie was of een jongen (en we een vruchtwaterpunctie moeten hebben laten doen nav slechte combitest) maar ik heb genoten van al mijn gekoop hoor heerlijkm iedereen zwoegend in de laatste 6 weken aan hun kamer om alles af te krijgen en ik kon al op mijn kontje zitten met 25 weken want toen waren zelfs alle kleine dingen ook al gedaan en stond zowat de tas voor het ziekenhuis al klaar...HHHEEEERLIJK lekker zwitsal snuiven noemen mijn man en ik het (dan hang je geurbuiltjes in het kamertje) JAMMIE!
Je hebt 2 risicomomenten in die eerste 12 weken waarop je een wat verhoogde kans hebt... En dat is met 5 a 6 weken (het moment dat het hartje moet gaan kloppen) en met 8 weken. Daarna is de kans echt heeeel klein en hetzelfde idd als na die 12 weken.. Nu in het echotijdperk is het idd zo dat ze veel meer weten en daardoor wordt die termijn van 12 weken ook meer en meer losgelaten... Maar ja... de eigenwijze mensen zelf die het vaak beter weten als de artsen blijven zich maar krampachtig vasthouden aan die 12 weken... Ik ben er ook heeeeeeeel open in... en nog opener als de meesten en er zijn er dus ook die me voor gek verklaren hahahha Want hier mag nl. iedereen het geslacht weten, de naam en de datum dat ik ga bevallen.. (krijg nl. een keizersnee)... Ik doe er niet moeilijk over... Het kind zelf is voor mij een verrassing en de rest is leuk om te weten en maakt het alvast veel persoonlijker! Belangrijk is: doe het zoals je zelf wilt en geniet van de momenten dat je kunt genieten!
En dan.............stel je hebt voor de 12 weken aan iedereen verteld die je tegen kwam dat je zwanger bent en het gaat mis! Heel vreselijk dat het mis gaat natuurlijk maar moet je je daarvoor schamen ofzo? In het boek van Kluun "help ik heb mijn vrouw zwanger gemaakt" staan dit soort dingen erg mooi en reeel verteld (vind ik) Wellicht een idee om dat te kopen en te laten lezen door de mensen die zo lullig reageren.
He ik heb dat boek gekocht voor mn lief! hihi. Wel leuk die statistieken, wel geruststellend want ik heb met 6 weken een echo gehad met een mooi hartje en met 7 weken en 3 dagen een echo, met wéér een mooi hartje wat krachtiger was en hij/zij was ook goed gegroeid! Vanwege bloedverlies had ik die 2 echo's, maar het was niet schokkend veel ofzo hoor, maar toch ben je dan zenuwachtig. Maar dan heb ik maar een kans van 2% , hihi. Maar aan alle mensen met domme reactie's? Een middelvinger of het nou bezorgdheid is of niet, we zijn toch niet achterlijk, alsof we het niet weten dat het mis kan gaan? Mijn zus was 12 weken en toen zagen ze iets op de echo maar ze zeiden, nee is denk niks bijzonders. Toch maar nog een echo, en toen bleek dus dat het een verdikt nekje had en bleek het t Syndroom van Turner te krijgen(grote kans) en het had vocht achter de longen & het hartje. En met 16.5 week moest zei bevallen van een meisje.. Omdat het hoogstwaarschijnlijk niet levensvatbaar zou zijn! Het kan altijd mis gaan, daarom moet je gewoon lekker genieten! Anders kan je 40 weken gaan stressen...
Het kan inderdaad altijd misgaan, maar de kans dat het mis gaat voor de 12 weken is natuurlijk aanzienlijk groter. Voor de 6 weken nóg groter. Ik zou het zelf nooit zo vroeg vertellen, tenminste niet aan iedereen omdat je dan wel het risico hebt dat áls het mis gaat , dat je het dan aan iedereen moet vertellen. En ik zou niet zitten wachten op al die medelijdenblikken van iedereen. Maar dat is mijn gedachte, jij hebt jouw gedachte en als jij het aan iedereen wilt vertellen dan moet je dat ook gewoon vooral doen! Die vriendinnen moet je echt gewoon negeren. Jij hebt besloten om het te vertellen en voor jullie is het de goede beslissing, dus wat zij verder te melden hebben, daar moet je vooral je humeur NIET door laten verpesten meid!
Jeetje joh! sorry hoor maar wat een monster! heeft ze zelf kids?!?!? Waar haalt ze het lef vandaan om dat te zeggen?!?!? ik had er echt knockout geslagen met mijn marokkaanse temperament! En meis...ik ben ook heel blij voor jou dat je een gezonde tweeling hebt!
Hoi Gait, Bij mijn eerste heb ik het ook vrij vroeg aan iedereen vertelt ( ik was net 5 weken zwanger) Als jij dat wil doen moet je dat lekker zelf weten...probeer je niet te veel van anderen wat aan te trekken. Je bent gewoon zwanger en feliciteer je hierbij van harte! Ik hoop dat je lekker veel rompertjes hebt gekocht! Liefs Najet