Ja maar daar moeten ze toch gewoon voor openstaan? Ze zullen dat toch vast vaker aan de hand hebben. Ik neem aan dat je gewoon vragen mag stellen over bepaalde aspecten uit het geloof en aangeven dat je sommige dingen moeilijk vind, daar zijn we mensen voor. Ik denk persoonlijk ook dat een hulpverlener die jouw geloof niet deelt heel anders tegen zaken zal aankijken en je ook anders zal adviseren. Natuurlijk zal hij of zij best met goede dingen kunnen komen maar weet uit ervaring dat je ook juist tegen heel veel punten kan aanlopen.
Ik zou inderdaad ook met iemand van de kerk gaan praten. Er is vast zoiets als 'zwijgplicht' als je begrijpt wat ik bedoel. Verder kan ik me haast niet voorstellen dat ze hier niet eerder mee te maken hebben gehad, zeker in deze tijden. Iemand van jouw geloof kan je misschien op een andere manier inzicht geven in je probleem. In eerdere posts gaf je aan dag anticonceptie alleen gebruikt mag worden wanneer je een zwangerschap lichamelijk of geestelijk niet aan zou kunnen. Zonder je voor gek te verslijten, begrijp me niet verkeerd, kom je op mij over als iemand die heel erg veel moeite met een zwangerschap zou hebben en die nú al erg veel last en stress heeft van het hele gedoe eromheen. Je bent er dagelijks mee bezig en zegt alleen echt rust te hebben tijdens je menstruatie. Is dat geen gegronde reden om anticonceptie te gaan gebruiken?
Dit is niet aanvallend bedoeld hoor, maar als je echt zeker weet geen 2e te willen al is het maar voor de bevalling, zul je toch iets moeten gebruiken of nooit meer sex moeten hebben, het is het een of het ander...
Ja meiden, jullie hebben helemaal gelijk... *slaakt grote zucht* Ik wil echt wel graag nog een kindje maar ik ben er gewoon nog niet aan toe.. Het eerste jaar vond ik mentaal erg zwaar, (Borstvoeding, veel drinken, ook s nachts tot bijna 11 maand. Kindje is erg aanhankelijk en speelt weinig alleen..) Begrijp me goed, ben erg blij met haar.. Met heb het gevoel dat het nu eindelijk weer op de rit is. En dan direct wéér.. Vind ik heel moeilijk. Maar het is dus niet zo dat ik geen kind(jes) meer wil. En wbt hulp, ja het komt zeker vaker voor, het leven is ook veel gestrester als vroeger. Maar echt begrepen zal ik niet worden denk ik.. En verder weet ik dat bij ons ook veel mensen (een poosje) iets gebruiken maar wij kunnen dat gewoon niet.. daar stap je niet makkelijk van af. Ik ben inderdaad heel de maand (behalve ongi) niet mezelf. (nou ja, beetje overdreven.. ) Het doet je relatie niet echt goed nee hoewel die heel sterk is.
Als hulp zoeken geen optie is, onthouding ook niet en je geen anticonceptie wenst te gebruiken, dan zul je er toch aan moeten geloven lieve schat... Het enige wat je dan nog kan doen is je er maar gewoon bij neerleggen, want er zijn dan denk ik echt geen andere opties.
Ik denk dat er vast wel iemand in de gemeente is waarmee jullie hierover kunnen praten en ik denk dat dat ook goed is om te doen. Ik kom zelf ook uit een redelijk behoudende gemeente. Toevallig hadden wij pas met huwelijkscatechese een avond over gezinvorming en toen hebben we heel open met elkaar gepraat over dit onderwerp. (5 stellen en de dominee) Ik weet niet of er bij jullie in de gemeente zoiets bestaat, maar misschien kun je het er eens over hebben met een ander jong gezin uit de gemeente of anders met een vertrouwenspersoon (via wijkouderling of dominee).
Ja maar.. met een man zou ik zoiets al helemaal niet bepraten en wij hebben geen vrouwen in het ambt. ik weet het niet.. Ik denk dat het is zoals Catoo zegt... Avonden voor jongvolwassenen hebben wij ook maar over de BIjbel niet over gezin..jammer..
Wij hebben ook alleen maar mannen in het ambt. Maar er zijn we vrouwelijke contactpersonen. Via je wijkouderling zou je met hun in contact komen. Ik weet niet hoe ze aan de onderwerpen komen voor die avonden, maar misschien is het wel een idee om aan te geven dat dit wel een interessant onderwerp is en ik denk dat er vast meer stellen zijn in de gemeente die dat vinden.
Zijn er geen vrouwelijke psychologen in je gemeente? Dan kent ze en je geloof en ze kan je helpen met je angsten.
Contactpersonen ergens voor hebben wij ook niet hoor.. We hebben een wijdverspreide gemeente en ook niet zoveel 'echte' contacten. (Je praat er immers niet maar zó met iemand over.) Ik weet het niet meer Ben nu al bang om straks te gaan 'slapen..' Gelukkig ben ik altijd erg moe en s ochtends is muisje vroeg wakker
Dokter niet, kraamverzorgster is een naar mens. Heeft wel een aardig gezin maar bazuint ook rond er iets aan te doen af en toe Wat heb ik daar aan.. VK ook al niet..
Weet je zeker dat ze er niet zijn? Want volgens mij hebben de meeste gemeenten ze wel. Ik wist namelijk ook niet dat wij ze hadden, totdat ik ging notuleren voor de kerkenraad. Wij zijn een kleine gemeente, maar hebben een aantal contactpersonen.
Voor mijn gevoel wordt je enorm heen en weer geslingerd tussen je principes en de dagelijkse gang van zaken. Geloof ik, ik weet waar je het over hebt! Ikzelf ben niet zo heel streng gelovig opgevoed, maar mijn man wel en mijn hele familie ook. Wij wonen in redelijk streng christelijk gebied. Voor mijn gevoel is het zo: als jij echt voor 100 % achter de beslissing staat om geen anticonceptie te gebruiken, zou je niet zo heel veel moeite hebben met het idee om weer zwanger te worden. Dan zou je dit ook als de wil van God zien. En ik bedoel dit absoluut niet aanvallend hoor! Ik heb het vermoeden dat hem hier het probleem ligt, niet in de bevalling zelf ( omdat je zelf al zegt dat dit later pas is gekomen). Jij lijkt nog niet toe aan een tweede kindje, en hier is niets mis mee. Dus mijn advies aan jou zou toch zijn ( zonder een discussie hier te willen aanwakkeren): bespreek nogmaals samen met je man deze keuze! Ondanks dat je dit waarschijnlijk in je opvoeding hebt meegekregen en nog dagelijks in de kerk meekrijgt, is het echt niet een vastgestelde beslissing. JIJ moet de beslissing maken of je hier echt echt echt 100% achter kan staan! Ook binnen het geloof moet je zelf je keuzes maken, pas dan kun je er echt achter staan. Heel veel sterkte, want als ik je zo lees zit je in een pittig dilemma!
Je schreef over koppels die (tijdelijk) kiezen voor geboortebeperking. Weet je wie ze daarin adviseert? Misschien die persoon?