Voordat mijn dochter naar school mocht was ze vaak vervelend. Ze was er ook zoooo aan toe en verveelde zich redelijk thuis omdat ze toch een bepaalde uitdaging mistte denk ik. Sinds ze naar school gaat is dat constante vervelende er wel af. Maaar... Ze krijgt nu om de haverklap enorme driftbuien. Roept de ergste dingen (hoe ze erop komt is mij onbekend), ze slaat, ze schopt, ze gilt de hele buurt bij elkaar, echt keihard krijssen en ook gooien met spullen enzo. Als ze moe is dan krijgt ze ze meer, maar ook in het weekend heeft ze ze. Soms merk je het als ze driftbuien gaat krijgen maar soms ook helemaal niet. Ook niet sinds ik haar extra in de gaten houd om te zien of er onbekende redenen zijn voor haar driftbuien. Maar ik kan soms niks vinden. Over school laat ze weinig los. Ze is een onzeker meisje dat nog wel bang is om andere kinderen wat te vragen. De juf herkent haar gedrag totaal niet omdat ze daar altijd vrolijk, vriendelijk en stil is. Ik had ook niet anders verwacht, maar thuis is er niks meer over van dat. Als ze een driftbui krijgt gaat ze op de strafstoel. Ookal duurt de bui 15 minuten dan zit ze 15 minuten op de stoel, of staat omdat ze weer eens de stoel heeft weggegooid. Ze is dan echt net zo'n kind van dat nanny programma. Ze schopt en slaat mij dan vaak als ik haar erop zet of terug zet als ze wegloopt maar ook als ik langs moet lopen ofzo. Soms helpt helemaal niks meer met zo'n driftbui en moet ik haar heel goed en stevig vasthouden terwijl ze door blijft slaan en schoppen totdat ze een paar minuten later rustig wordt. Dit doe ik echt als ik merk dat het tever doorgaat en ze niet meer zelf uit haar driftbui komt. Soms kan ze wel vrij snel uit de driftbui komen en is daarna ineens weer de vrolijkheid zelve. Is dit herkenbaar gedrag van kinderen die pas naar school gaan?
Yep! Zeker herkenbaar! Hier ook een paar moeilijke maanden gehad toen mn oudste net naar school ging. Hier moet ze echt weer even doorheen, er wordt nu zoveel van haar gevraagd. Komt goed, ze heeft even tijd nodig!
Oh fijn om te horen dat het herkenbaar is.. Ik wist dat ze pittig kon zijn maar damn.. de laatste tijd is extreem. Hopelijk wordt het snel minder.
Misschien is het haar gewoon eventjes teveel wat er allemaal op haar af komt. Zou je haar bijv. 1 of 2 middagjes thuis kunnen houden (moet maar net kunnen met je werk enzo). Ik merkte dat mijn dochter na de vakanties ook zo driftig kon worden, dan moest ze echt weer even in het ritme komen, was dan gewoon moe. Dan liet ik haar 1 of 2 middagen thuis en ging het weer goed. Ik las in een ander topic dat ze je dochter soms ook wat pesten, ook dat kan natuurlijk zoveel boze buien opleveren. En ja, bij jou is ze meer op haar gemak en komt ook al het boze er uit. Kan me voorstellen dat ze op school zich voorbeeldig gedraagt. Als je weet waardoor het gedrag komt, kun je proberen dat aan te pakken, vermoeidheid, kinderen die haar pesten, onzeker en/of gewoon veel wat op haar af komt en haar overprikkelt. Sterkte! En goed dat je dat ook bij de juf hebt aangekaart, dan kan die een oogje in het zeil houden.
Ja dat pesten kan ik nog niet hard maken. Ze laat er weinig over los. Voor de juf is het ook niet herkenbaar. Wel neemt ze alle kritiek punten of adviezen van anderen echt op als aanval. Als de juf zegt dat ze wel haar drinken op moet drinken dan denkt zij dat de juf heeeeel erg boos is. Hier zijn ze nu ook van op de hoogte op school en morgen nemen ze haar even apart om goed uit te leggen dat ze echt niet boos zijn als ze dat soort dingen zeggen, maar wel graag willen dat ze haar drinken op drinkt omdat dat gezond is voor haar. Overigens is eten en drinken op school een heeeeeel moeilijk punt voor haar. Daar ziet ze ook echt tegenop. Ze probeert alles om tijd te rekken zodra ze gaan eten en drinken. Drinken doet ze thuis ook heel slecht en ik doe haar bekers half vol omdat ze het dan eerder op heeft. Eten doet ze ook altijd moeilijk. Zo nu en dan hou ik haar een dagje extra thuis ivm vermoeidheid. Ze is wel altijd heel gevoelig geweest voor prikkels. Ik herken bijvoorbeeld ook dat zij heel onzeker en stil wordt als er een overheersend persoon in het gezelschap is. Ik heb dit ook en nog steeds. Ik heb het zelfs als er een overheersend kind in de buurt is. Dan sla ik compleet dicht en vermoeid mij extreem. Dit heeft zij ook en mijn zoontje ook. Dit zou ook een hele belangrijke reden kunnen zijn, maar ja... weer niet iets waar ik wat aan kan doen. Ik zou niet weten hoe in ieder geval.
herkenbaar? lijkt wel of je mijn zoon beschrijft! dat was altijd een heel rustig en lief jongetje. tuurlijk wel eens een grote mond maar dat was niet hele dag door. nu wel. tis echt een tiran geworden. grote mond. roept ze raarste dingen 'ik ga je bijten' of 'jij bent een idioot' en dat soort rare dingen. hier in huis is schelden not-done. tuurlijk floept er wel eens een gvd uit als ik mn teen stoot ofzo maar daar blijft het dan ook echt bij. hij moet het dus van school hebben. en ben bang dat ik ook wel weet van wie hij het heeft. zit 1 jongetje in de klas, dat is echt een bullebak en is vriendjes met je wanneer het hém uitkomt. scheld er flink op los, duwt, schopt, slaat, trekt. regels? nee dat hebben ze thuis niet. dat jongetje zat ook op de psz met mijn zoontje en zijn moeder had aangevraagd of ze bij elkaar in de klas konden omdat ze dan een bekend gezicht op de grote nieuwe school hadden. moeders is daar vrijwilliger en kent dus iedereen en ja hoor, ze kreeg het voor elkaar dat ze bij elkaar in de klas kwamen. o help... hield mn hart vast en idd, tis vreselijk! vind het een vervelend kind, echt een rot jong (sry sry maar dat is hij écht) hij kán gewoon niet lief spelen. het is altijd duwen en schoppen en slaan. het ergste is dat mijn zoontje een soort videorecorder is. aapje ziet, aapje doet. en 3x raden wie zijn vriendje daar in de klas is, jawel, dat fijne kind die geen manieren kent. ik geef dat kind nergens de schuld van, hij probeerd iedereen en alles uit. zijn moeder is gewoon veel te makkelijk en laks. geeft geen straf want dat werkt toch niet zegt ze. 'makkelijkste is om hem gewoon zn zin te geven' zegt ze letterlijk. ze lijkt trots te zijn dat haar kind zo is en dat irriteert mij het meeste maargoed om weer ff terug te komen waar het om ging ja ook mijn kind is een echte driftkikker en een grote drama queen. jankt ook om alles en niks. als zn veter niet mee werkt dan is het al janken en daarna een flinke serenade van gescheld en getier. uiteindelijk krijgt ie met alle geweld zn schoen uit en die krijgt dan een vliegles door de kamer met een 'klote schoen!' erachter aan zucht wat moet ik hier toch mee
HSP Kennen jullie de term hoogsensitief? Misschien zijn jullie kinderen hoogsensitief. Hooggevoelige kinderen hebben zeer actieve zintuigen en ervaren alle prikkels om hen heen als heel veel en overweldigend. Dit is vermoeiend, maar ook verwarrend en frustrerend. Zeker als je zo jong bent en je van veel dingen nog niet bewust bent. Google de term hooggevoelig, hoogsensitief of hsk (highly sensitive kids) eens, misschien brengt dit antwoorden of bevestiging? Er zijn diverse sites met duidelijke informatie en ook zijn er tegenwoordig veel boeken over te lezen. Weet in elk geval dat jullie kinderen doen wat ze kunnen om door de dag te komen. Woedeaanvallen en andere emotionele uitingen zijn vaak een uiting van onmacht en hulp vragen. Toon begrip en liefde, onderzoek samen wat jullie kind kan helpen tot rust te komen en op te laden. Rust en aandacht doet vaak heel veel! En neem jezelf en je eigen rust ook serieus! Veel gevoelige kinderen pikken de gevoelens van mensen om hun heen, maar vooral hun ouders op als een spons. Als jij niet lekker in je vel zit, zal je kind dit voelen en hier last van hebben. Dus zorg goed voor jezelf. Succes en ik hoop dat jullie hier iets mee kunnen. PS HSP is géén diagnose, het is gewoon een eigenschap!
ik herken het ook! Mijn zoon gaat sinds maart naar school en sinds hij naar school gaat is zijn gedrag verschrikkelijk! Driftbuien, schreeuwen, slaan, etteren, overal op klimmen pffff. En na schooltijd is hij heel erg druk, volgens de juf is hij dan gewoon moe, maar hij is nooit druk geweest! Ik vind het heel vervelend, soms het idee dat het allemaal niet werkt wat ik probeer! Mede omdat ook mijn buren hier last van hebben en word al gezegd dat ik er niks aan doe, dus beetje vervelend. Dus lees graag mee hoe anderen dit oppakken!
Hoogsensitief is heeel herkenbaar. Ik heb alle 'symptomen' maar dat komt door mijn PDD-NOS. Uiteraard heb ik meerdere klachten dan alleen die symptomen en mijn dochter krijgt er ook steeds meer. Zoontje loopt al met onderzoeken voor ASS. Vooralsnog gaat het niet echt beter, maar ook niet slechter. Ik praat met haar over school en hoe ze zich voelt maar ze geeft niet echt emoties aan. Wel hou ik haar nu vaker een middag thuis als ik denk dat het teveel is. Ze gaat ook 5 dagen naar school van 8.30 uur tot 14.00 uur dus dat is al vrij veel.
Ze is waarschijnlijk te klein/jong om te kunnen uitleggen hoe ze zich voelt. Het is inderdaad heel goed dat jij haar grenzen bewaakt! Veel gevoelige kinderen zijn meesters in het voldoen aan verwachtingen. Dus op school zijn het ideale leerlingen, omdat ze zich aanpassen. Dit vraagt echter vaak veel energie! Er zijn zoveel geluiden, bewegingen en dingen te zien en te doen op school! Thuis (waar ze zich veilig voelen) moeten ze dus ontladen en dit uit zich vaak in druk en opstandig gedrag. Vraag je kind eens wat ze op die momenten zou willen. Misschien weet ze dat wel? Kleine dingen die grote effecten kunnen hebben, zijn (voet-)massage, een bad of douche, andere kleren aandoen, in de natuur zijn, dansen, springen, maar ook juist even liggen met een boekje of even rustig kleuren. Het is eigenlijk per kind verschillend, soms is actie nodig om te landen (zegmaar) en soms juist rust. Voeding is ook een hele goede manier om tot rust te komen. En vergeet goed ademhalen niet. (bellen blazen werkt altijd, probeer dit maar eens te doen zonder goed te ademen! ) Ik hoop dat jullie hier iets aan hebben. Succes!
Advies dat wij kregen.... (Klinkt wellicht beetje vreemd) Maar bij thuiskomst op de deurmat... Heel hard springen. Energie eruit, frustraties eruit... Gewoon lekker samen. (En ja het scheelt.. Niet zaligmakend maar het lucht wel op en dat scheelt toch.)
Springen en stampen is een hele goede manier om te aarden, dus helemaal niet raar hoor. En bovendien, als het werkt, werkt het. Toch?