Vriendlief gaat hier voor bijna 5 maanden weg voor zijn werk. Meid zo'n kans krijg je misschien nooit weer dus ik zou het niet al te snel weg wimpelen. Misschien heel makkelijk gezegt hoor maar die ene week zal je zoontje nu minder bewust meemaken dan als hij ouder is.
Ik had trouwens toen Jesper een paar maand oud was de kans om naar New York te gaan voor het werk. Heb zelf ook nee gezegd omdat mijn man toen moest afstuderen en ik er zelf nog geen goed gevoel bij had. Vond hem toen nog te klein. Heb er nooit spijt van gehad. Als ik perse wil kan ik altijd nog een keer gaan.
Ik zou het denk ik ook wel doen, deze kans krijg je nooit meer! Tuurlijk heb je een kindje waar je voor moet zorgen maar zelf ben je er ook nog en als papa die week ervoor kan zorgen waarom dan niet? Als het andersom zo zou zijn zou niemand raar opkijken maar als de vrouw een weekje weg wil wordt er opeens moeilijk gedaan! Als je er zelf een goed gevoel bij hebt gewoon doen!
je zegt het zelf.. zo'n kans krijg je nooit meer !! dus ik zou gaan.. het is (maar) voor een weekje !! en je kindje is in goed handen bij je man.. en je hebt waarschijnlijk later leuke dingen over die ervaring die je met je zoontje kan delen dan
Ik vind niet dat 'ik ben nogal ouderwets in dit soort dingen' het juist omschrijft. Mijn vader zorgde net zo goed voor ons als mijn moeder en wij gingen vroeger ook al heel jong uit logeren. Ik denk eerder dat je een ander niet wilt 'belasten' met de zorg voor jouw kleintje omdat het jouw keuze is geweest dit kindje op de wereld te zetten..... Ik weet daarnaast niet of je er wel eens over nagedacht hebt maar misschien is het ook wel heel goed voor je kind om te weten dat er meer mensen zijn op de wereld dan alleen zijn mama die voor hem/haar zorgt... Niet om aanvallend te reageren maar persoonlijk vind ik jouw gedachtegang nogal ongezond. Zou het nou echt zo'n drama zijn om de zorg voor jouw kind eens een dag aan een ander over te laten. En realiseer je je ook dat je misschien soms een keer geen keuze hebt? Wat als je ziek wordt? Naar het ziekenhuis moet? Aan het werk moet? Vergezocht? Wellicht, maar wel iets om even stil bij te staan... Daarbij hoor je mij niet zeggen dat ik een sterkere band heb met mijn kind. Een andere band, ja dat wel maar zeker niet sterker. Trouwens...meisjes worden toch vaak papakindjes? Dus wat dat betreft trek ik al aan het kortste eind en is het wel goed mogelijk dat ze juist een sterkere band met haar vader krijgt in de toekomst. En mijn partner zorgt zeker net zo goed voor haar als ik. Hij doet het op zijn manier en ik op de mijne... Dus geen discussiepunt? Ik geloof dat je er zelf een van gemaakt hebt!
Dat is wel heel erg persoonlijk. Ik zou het wel doen maar goed, ik ben daar ook niet zo moeilijk in. Een week zou voor mij wel de max zijn. Misschien kun je kort daarna een weekendje met zijn 3 plannens naar een park ofzo. Kun je daar ook naar uitkijken tijdens je werkuitje.
O je hebt je keuze al gemaakt zie ik... Nou dan is mijn stukje van met zijn 3en een weekendje weg alleen nog van toepassing.
Het enige wat ik hier op heb te zeggen; ook jij hebt het hier over een dag. Niet over een week naar Afrika. Je hebt het ook over niet anders kunnen, niet over er zelf voor kiezen. Ik ga hier verder ook niet meer op in. Ik blijf bij mijn standpunt, jullie bij die van jullie. En dat is dus geen discussiepunt, omdat argumenten e.d. in dit geval geen enkele zin hebben. @TS: Ik vind dat je 'n goede keus hebt gemaakt. Ik zou er inderdaad, als een kindje wat ouder is, minder problemen mee hebben. Hopen dat het je nog een keer wordt aangeboden!
@Shaddixx, je hoeft je inderdaad niet te verdedingen. Ieder zijn standpunt en zijn manieren. Ik moet zeggen dat ik er zelf van sta te kijken dat ik Juliën zo makkelijk aan Guus zijn zorgen overlaat. Aan mijn eigen vader en huidige stiefvader heb ik namelijk geen goed voorbeeld gehad. Moet wel eerlijk zeggen dat ik nog wel degene ben die Juliën het beste aanvoelt op het moment.
Grijpen die kans. Jou kindje red zich echt wel die week, en des te leuker voor jou om weer naar huis te gaan!!
Mijn keuze is gemaakt. En Shadixxx: ik heb de keuze niet gemaakt omdat mijn kindje nog te klein is maar omdat ik mijn vriend de kans wil geven zich de komende maanden helemaal op zijn studie/scriptie te storten zodat hij juni 2010 kan afstuderen. Als hij niet aan het studeren was, was ik zeker gegaan. Ik blijf op de lijst staan voor een volgende reis dus de kans is niet geheel weg.
Typisch dat je mijn reactie aanvallend vindt. Ik vroeg me namelijk alleen af of dat dan inhield dat jij nooit iets zonder je kind doet, of dat je kind nooit iets zonder jou kan doen. Dat dat niet haalbaar is, bedoel ik in deze tijd. Jij geeft aan dat als je een kind krijgt, je er fulltime voor moet zorgen. Daar haal ik uit dat je dan nooit wat zonder je kind doet (dus ook niet werken en al dat soort dingen) want dan zorg je er niet meer fulltime voor. Vandaar.
Ik zou het doen! Ook al geef je wel borstvoeding! Mijn vriendin heeft ook in zo'n situatie gezeten terwijl ze borstvoeding gaf en wilde zo'n kas niet laten liggen! Ze heeft vantevoren met kolven een voorraadje aangelegd...genoeg voor de dagen dat ze er niet was...en terwijl ze niet thuis was heeft ze gekolfd, gekolfd en nog eens gekolfd. Ja...je moet dat dan weggooien...maar de productie bleef gewoon op gang en toen ze terug was kon ze zo verder gaan! Borstvoeding hoeft je niet tegen houden in leuke dingen/ervaringen voor jezelf! Geen idee of je borstvoeding geeft...maar goed! Haha! Het is een mooie ervaring...maar je moet er wel achterstaan. ALs jij het idee hebt dat je kindje niet goed achterblijft als je weggaat (om het heel zwart wit uit te drukken ) moet je niet gaan! Maar gaat het er meer om dat jij je kindje denk te gaan missen...TUURLIJK ga je dat! Logisch toch! Maar je mist je man toch ook als je weggaat? En ik miste bijvoorbeeld mn moeder heeeeeeeeel erg toen ik ging samenwonen...maar nu ook niet meer! Het is maar net wat jij voelt! Ik zie dat je later gaat...nou ook super toch! Maar dan ga je toch hihi!
Ik ga zeker, maar met een volgende reis. Dan heeft mijn vriend alle tijd weer en kan ik met een gerust hart vertrekken. Papa's zorgen net zo goed voor hun kindje (mijn vriend in ieder geval wel), dus dan kan hij lekker een mannen-week houden en samen stoere mannen-dingen doen