Mijn zoontje van bijna 2 begint heel opstandig te worden en begint ons echt uit te proberen. Maar als ie dan zijn zin niet krijgt gaat ie slaan en knijpen(kijkt dan ook echt heel boos naar me) is dit een fase of doen we iets verkeerd. We zeggen iedere x dat het pijn doet en dat het niet lief is. We hebben een time out hoekje maar dat werkt nog niet zo. We blijven het wel proberen. Hoe kunnen we dit gedrag het beste afleren. Zijn zusje kan op iedere moment komen en wil ook wel voorkomen dat hij haar gaat slaan. Verder is het een heerlijk kind en knuffelt ie graag enz maar dat slaan en knijpen is gewoon echt niet leuk
Vervelend is dat. Wij hebben dit ook gehad met ons oudste ik was ook hoog zwanger. Als zij sloeg dan vertelde win haar dat dit heel zeer doet en dat papa en mama daar heel veel verdriet van krijgt. Wij zetten haar ook regelmatig op de trap. Succes komt Goed is een fase!
Lees even met je mee - zit in exact dezelfde situatie: dochter van bijna 2 die slaat en eerstdaags een baby erbij... Het ergste is dat ze wéét dat ze iets doet dat niet mag: ze heeft nog maar net geslagen en ze geeft meestal meteen een zoentje na om het goed te maken...
Ik vind het z,n vervelend gedrag want ik wil dus echt geen kind wat andere kindjes enz gaat slaan. Gelukkig slaat ie alleen ons maar. Op de trap zetten heeft hier geen nut want das een feest zelf traplopen haha. Ik hoop dat het snel over is
Hier zeg ik dat het niet mag omdat het pijn doet, maar dat ze bijv. wel op de bank mag slaan. Hier is t nu weer aardig over. Als ze hier met dingen door blijft gaan en afleiden niet werkt, zet ik haar nu eventjes op de bank neer. Ik ben dan gewoon in de buurt, zeg dat ze even moet blijven zitten en mama zo bij haar komt.
Ik lees mee. Hier een van 20 maanden, geen tweede op komst. Behalve slaan en schoppen moet ik enorm oppassen voor kopstoten. Dan heb ik hem op de arm, ergens zint even iets niet en dan hoppa. Afgelopen week heb ik hem op de commode neergelegt, want zag sterretjes. (was bang dat hij mijn neus had gebroken pfff) Kon het niet helpen moest er van huilen en daar schrok hij erg van. Sindsdien heeft hij het nog niet weer gedaan. Maar dan dat slaan en ook heel hoog gillen. Ik hoop dat er tips komen. Op de gang helpt nog niet, dat snapt hij nog niet. (ik zet hem er wel steeds neer hoor, dat hij weer terug mag komen als hij lief tegen ons is.)
Ik stiekem ook wel. Soms heb ik het gevoel dat andere kindjes dat niet doen. Zijn neefje wordt weleens boos en wil dan zelf op de gang afkoelen Maar ja, die is ook ruim een half jaar ouder. Ik verbaas me ook steeds weer hoe hij van knuffelbeer ineens omslaat naar terror-tinus.
ja hier is het ook ineens!! Alles uitproberen enz maar dan op het andere moment komt ie lekker tegen me aan liggen en me knuffelen enz. Als ik dan bij ander op bezoek ben dan heb ik het idee ofdat sem het enigste kind is dat zo vervelend is haha
nee hoor Sem is niet de enige . Hier nog zo`n knijpend en slaand monster die zelf al nee schudt als hij het doet. Weet ook echt wel dat het niet mag dus. Wij zeggen elke keer dat het niet mag en dan zegt hij zelf ook nee. En als we hem vast hebben zetten we hem op de grond, klaar. Daarna maakt hij het weer goed. Voor op de gang is hij nog te jong met 16,5 mnd. Overigens slaat en knijpt hij alleen ons. Eerst beet hij iedereen als hij boos was, maar dat is nu over.
Misschien stom maar zou dit komen juist omdat de kleine zus er bijna aan komt? Een vriendin van mij had dit ook. Ze heeft haar zoon er extra bij betrokken en steeds alles verteld dat er een broertje bij kwam maar dat hij net zo belangrijk,is maar dat papa en mama nog steeds heel veel van hem houden. Die kleintjes voelen feilloos aan dat er wat gaat gebeuren dus misschien heeft het ermee te maken soort aandacht vragen..
Ik betrek hem bij alles wat we doen ivm met de baby. Hij gaat ook iedere dag op de babykamer kijken en aait over me buik en geeft kusjes enzo. Ik denk dat het gewoon 2 is nee is haha en alles wat daarbij hoort.
Hier precies hetzelfde met een jongetje van bijna 2.. Op de gang zetten heeft geen zin, want hij vind dat alleen maar leuk en maakte er op een gegeven moment een spelletje van.. Hij is er nog te jong voor denk ik. Wij leggen hem nu uit dat hij niet mag slaan.. Het werkt wel. Ik merk ook dat hij vooral slaat als hij moe is dus heel vaak doe ik ook net of ik het niet zie/merk... (natuurlijk kan dat niet in alle situaties) Dan gaat hij aaien, want hij weet dat ik dat wel lief vind en dan geef ik hem aandacht en zeg "wat lief dat je mama aait".. ik merk dat dit de beste benadering is voor onze zon.. Als mijn zoon moe is kan ik bv boos worden wat ik wil. Het werkt niet.. Hij krijgt dan eten en gaat naar bed dat is dan de beste aanpak.. Anders krijg je strijd. Hij houd vol en ik ook en ik zie aan hem dat hij weet dat het niet mag.. Begrijp me niet verkeerd ik laat slaan echt niet toe...
ik heb ook een flinke neusstoot haha gehad, hoorde het allemaal kraken,au! wat deed dat zeer, en de tranen sprongen in me ogen zeg...pff..maarja, daar kan tie niks aan doen. Hij kan wle bijtje of knijpen als tie zn zin niet krijgt, en dan krijgt ie een tik op zn vingers, dan is het wel over.
Dat vind ik ook erg tegenstrijdig. Zeg je tegen je kind 'je mag niet slaan....' en vervolgens geef je zelf een tik. Leg aan een kind van 2 het verschil dan maar uit. Hier mag zijn niet slaan, papa en mama ook niet. Als ze wil slaan, doet ze dat maar op de bank ofzo, daar doet ze niemand pijn mee en kan ze wel even haar frustraties kwijt. Of we gaan 'klap eens in de handjes' doen.
t zal een fase zijn maar blijf conseqent! (weet niet hoe je t schrijft haha ) en laat hem dadelijk niet alleen met de kleine . britt heeft ook een paar moeilijke weken gehad toen nick geboren was , gelukkig alleen tegen ons en niet tegen nick