Hallo, Ik ben eigenlijk nog maar ''vers'' hier op het forum, en weet niet zo goed waar ik mijn vraag kwijt moet! ik ben namelijk 27 september opgenomen in het ziekenhuis ; omdat ik sochtends wakker werd met ontzettende pijn/steken in mn linker bovenbeen vanuit mijn heup! ik dacht in eerste instantie dat het om gewoon kramp ging en ben weer gaan slapen! de pijn werd echter nadat ik wakker werd echt ondragelijk en had ook echt ontzettend veel harde buiken! en behoorlijk regelmatig! ik wist niet goed hoe ik moest liggen/zitten want alles deed pijn! ik heb in paniek mn vriend opgebeld die de dokter vanuit de auto heeft gebeld, en de huisarts is direct gekomen! ze dachten eerst dat het iets met mijn bekken te maken had. aangezien ik met 19 weken thuis ben komen te zitten met een bekken instabiliteit! ben nu trouwens 33+5 dagen in verwachting van ons meisje! maar doordat ik niet op mn been kon staan, werd ik doorgestuurd naar het OZG ziekenhuis.. het was een zeurderige pijn (verzuurd) en wist het niet goed te plaatsen hoe ik het uit moest leggen! heb een pijnstiller gekregen in het ziekenhuis want ze wisten de oorzaak niet goed! vervolgens hebben ze een inwendige echo gemaakt ; en kwamen ze er achter dat mijn bmm 1.3 was, en met de harde pijnlijke buiken werd ik aan het ctg gelegd .. en ze waren vrij regelmatig met de zelfde kracht en soms erger! ik kreeg direct een infuurs toegediend met tractocile en heb 2 prikken gehad voor de longrijping! ze dachten dus dat ik aan het bevallen was, maar de pijn in mijn been kwam niet bekend voor, omdat het maar aan één kant was, en volgens die arts moest ik het dan ook in mn andere been hebben! mochten het beenweeën zijn! ik snapte het niet zo goed, waarom ik dan remmers kreeg! en ze zeiden dat ik die kreeg omdat ze het toch niet vertrouwden (lekker dubbel he). Ik heb tot vanochtend 01/10 in het ziekenhuis gelegen en heb 72 uur remmers gehad (uitzondering) want normaal doen ze maar 48.. kreeg weer een echo en mn bmm was vanochtend niet veranderd.. en kreeg als opmerking ; sommige mensen hebben nou eenmaal een korte, terwijl mn vk voor 3week terug nog 3,8 had gemeten! mijn ctg's bleven onrustig en de kleine deed het daarin tegen hardstikke goed! maar de harde buiken bleven maar komen maar niet in regelmaat! vervolgens ben ik er af gekomen ; en de eerste 4 uur ging het wel, maar daarna begon het weer. ze konden helaas niks voor me doen ; en kon voor de pijn paracetamol krijgen en werd 3/4x daags aan het ctg gelegd! tot week 34 remmen ze en daarna is het gebeurd! Ik zit nu thuis .. heb rust voorgeschreven gekregen en moest maar afwachten! de pijnlijke harde buiken blijven en omdat ze al zogoed als ingedaald is vind ik het toch ontzettend spannend en eng hoe nu verder! heeft iemand hier ervaring mee? dat je naar huis wordt gestuurd met bedrust maar wel met regelmatige harde buiken? maar ze kunnen niks doen? het is mn eerste kind en het lijkt me heerlijk om gewoon pas over minimaal 3/4 weekjes te bevallen ipv nu al! voelde me ook niet serieus genomen in het ziekenhuis, omdat het gewoon leek of ze het bleven verhalen op mn bekken! het is een heel verhaal geworden ; en hoop dat iemand het begrijpt en misschien me wat gerust kan stellen ; want normaal hoort een dokter dat te doen, maar dat was in deze niet het geval. Groetje, Danielle.
He bah wat vervelend! Je schrikt je rot en dan mag je "gewoon" weer naar huis. Kan me voorstellen dat je geschrokken bent en je onzeker voelt (had ik al na 1 nacht ziekenhuis). Voor het ziekenhuis is het "klaar" want ze hebben aantal dingen uitgesloten en je behandeld, maar zo voelt het voor jou niet. Als het je dwars zit, moet je gewoon het ziekenhuis even bellen met de mededeling dat je je zorgen maakt en niet zo goed weet wat je van de situatie moet denken. Dan kunnen zij je ook gericht geruststellen en evt antwoord geven op vragen die je nog hebt! Heb het zelf (helaas) niet gedaan en de volgende controle afgewacht (3 dagen later) en tijdens die controle werd er niet eens gesproken over de ziekenhuisopname dus nogmaals: gewoon bellen als het je niet lekker zit zodat ze je gerust kunnen stellen en zo niet: schakel dan je verloskundige in voor een second opinion. Sterkte en hoop dat je kindje nog een paar weken blijft zitten. Oja ter geruststelling: mijn dochter is destijds nog 8 weken blijven zitten
Hier ook zo'n verhaal maar dan met 30 weken. Ik heb de klachten tot ongeveer 34 weken gehad en daarna ging het veel beter. Ze zit er nog steeds en inmiddels doe ik.alles weer. Wel moet ik inmiddels iedere dag aan de ctg en word ik met 38 ingeleid. Sinds een paar dagen zijn de regelmatige harde buiken weer terug maar daar blijft het ook iedere keer bij. De.klachten van mijn been zijn opgelost met fysio, het bleek ischias te zijn. Ik had eht aan mijn rechterbeen. Wij waren ook.heel.omgerust en gingen ervan uit dat ze ieder moment kon komen. Heb echt weken.niets gedaan en.kunnen doen. We hebben heel vaak gezegd nu.komt ze maar ze bleef gewoon zitten en dan ben je nu aan het wachten tot je.word ingeleid. Haha! Ik hoop dat het je iets geruststeld maar bij twijfel altijd weer bellen naar het ziekenhuis... Beter 10 x te veel dan een keer te weinig. Xxx
Bedankt voor jullie snelle reacties! het is vooral de ongerustheid die je sloopt! want als ik nu nog in het ziekenhuis had gelegen wouden ze een rondleiding geven op neonatologie. ik zal even google raadplegen naar Ischias! ben benieuwd! jaa ; je bent behandeld & mag ''gaan'' .. en als je dan bevalt ''jammer dan'' heb vannacht gelukkig wel beter geslapen! toch altijd fijner je eigen omgeving! ben vandaag weer alleen ; en ben ook echt van plan me aan de ''regels'' te houden om het rustig aan te doen! moet 08-10 weer naar de gyn .. en daar voorafgaand eerst een ctg op de afdeling zelf. dus zal mij benieuwen! Hoop dat ze inderdaad nog even lekker blijft zitten! maarja ; als het ziekenhuis al meldt dat ik de 40 weken niet haal, en rekening moet houden met vroeggeboorte ; tsjaa dan leef je toch wel een beetje van dag tot dag!
Ik heb zelf ook aan weeenremmers gelegen met 30 weken + longrijping! Weeen gingen gelukkig weg, maar mij is ook gezegd geweest dat ze vanaf 34 weken niets meer doen om het tegen te houden! Vandaar dus ook dat jij naar huis mocht waarschijnlijk! Ik kreeg na de weeenremmers ook het advies om het rustig te houden, wat uiteindelijk niet haalbaar was bij mij (had nog een dochter van 12 maand)
Kan me de onzekerheid héél goed voorstellen (mijn eerste kwam met 31 weken en bij de tweede heb ik met 27 weken aan de remmers gelegen). Ik zou toch even het ziekenhuis terug bellen. Misschien kun je die rondleiding alsnog krijgen (zo niet, je mag me best pb-en als je wat praktische dingetjes wilt weten! ) Ik moet zeggen dat bedrust echt het enige is waar je zelf invloed op hebt. Ga lekker op de bank met films, boekjes, hapjes en drinken. En probeer alleen op te staan om naar de wc te gaan. Het is niet fijn, maar je went er snel aan. Hoop ontzettend dat je het tot minstens 36 weken kan rekken. Je beebje heeft de longrijpers in ieder geval gehad, en dat is iets heel goeds. Mocht ze nu komen, geeft haar dat een 'voorsprong'. Zet 'm op meid, en bel het ziekenhuis maar eventjes -x-
Dat zeiden ze bij mij ook, ze waren eerst zelfs bang dat ik de kuur van longrijping niet af kon maken omdta ze dan al geboren zou worden. met 30. 5 werd ik.ook ontslagen met de mededeljng we hebben nu gerekt en als ze zich weer meld krijg je geen remming meer dan wil ze gewoon komen. Nou lekker dan dacht ik toen ook en je leeft inderdaad per dag. Maar ja je ziet ze zit er nog. Dus snap je ongerustheid goed maar je ziet het kan ook zo gaan als bij mij. Xxx
thanks voor de tips/ reacties! Heb net terug gebeld met de vragen die ik had .. er wordt gezegd dat ze niets kunnen doen ; want mn bmm is niet verdwenen, is kort maar is nog aanwezig ; en met rust kan die langer worden! dus ik lig nu inderdaad op de bank met alle benodigheden .. en net als in het ziekenhuis alleen van de bank als het nodig is! lekker laconiek is zo'n ziekenhuis dus eigenlijk ook! want als het om hun eigen kind ging ; deden ze vast wel anders! en het zijn nog van die net afgestudeerde meisjes .. moeten het ook leren. ga vanavond met mijn vriend overleggen om inderdaad alsnog een rondleiding te krijgen op de neo. wel zo'n veilig idee dat we alvast beetje weten hoe en wat! .. ze heeft gelukkig inderdaad de longrijpingsprikjes gehad! .. alleen dat afwachten is gewoon slopend als je niet weet wat je kan verwachten!