Haai Ehm tsja... Wij zijn zwanger van ons vierde kindje. Na 3 meiden nu een zoon, dus erg leuk! Nu zijn er nieuwe regels rondom thuis bevallen en voor mij geld vooral de gewichtslimiet van 100 kilo. Ik zit hier nog niet aan, maar ben nu 23 weken zwanger en het ziet er eigenlijk (dikke helaas...) wel naar uit dat ik die ga halen. Dit houdt dus in dat ik niet thuis mag bevallen. Nu moet ik dus gaan bevallen in het ziekenhuis. Mijn drie meiden moeten dus opgevangen worden. Nu woont Oma om de hoek en zou dat dus niet zo'n probleem moeten zijn. Maar..... Oma is heeeeeeel druk met zichzelf. Ze is net een jaartje single en heeft helemaal ontdekt hoe super geweldig ze wel niet is. Ze zit alleen nog maar in haar telefoon en chat de hele dag met allerlei vreemde mannen. Ook als ze bij mijn kids is en eigenlijk moet oppassen zit ze met haar neus in haar telefoon. Nu is het nog nooit heel erg fout gegaan, maar dat is afwachten. Gisteren ben ik bezig met mijn oudste die was gevallen (pleister, bloed, tranen) en mijn moeder zat in de tuin met de jongste twee. Haar telefoon ligt binnen ivm de wartme. Ze hoort hem afgaan en laat meteen mijn twee jongsten achter in de tuin. Binnen gaat ze uitgebreid haar berichten beantwoorden. Ik vraag haar wat ze binnen doet en mijn 2-jarige en 1-jarig alleen buiten laat. Terwijl ik het zeg valt mijn 1-jarige van de glijbaan... Daar is ze zonder toezicht lekker omhoog geklommen. Nu ging dit nog goed... Wat huilen en een blauwe plek, maar ik durf eigenlijk mijn kinderen niet bij haar achter te laten! Ik heb het hier met haar over gehad, zij vind dat ik me aanstel en dat ze recht heeft op haar eigen leven. Ze zegt verder dat het mijn kinderen zijn en dat ik zelf zou moeten opletten, want hoe doe ik dat dan als zij er niet is?! (nou dan neem ik m'n jongste dus mee naar binnen, duhh... Maar goed...) Gezien met haar praten hetzelfde is als praten met een betonnen muur, vraag ik me af wat jullie hiermee zouden doen? Ik heb nog wel een zusje, maar alleen mijn oudste vind haar leuk. Mijn middelste is heel moeilijk met vreemden en dat zal drama worden Ik ben nu een beetje ongerust... Kan ik wel gaan bevallen zonder mij druk te maken over mijn kids? Moet ik voor elkaar proberen te krijgen om toch thuis te bevallen? Kan dat wel? Ik weet het even niet meer
Jammer dat je niet van je moeder op aan kan! Heb je echt geen andere familie of vrienden die je kan vragen? Thuis bevallen met drie kids om je heen lijkt me ook niks trouwens, mijn peutertje zou volledig in de stress schieten als er iets met mama is dat ze niet snapt maar wel pijn lijkt te doen... plus dat je altijd het risico hebt alsnog naar t zh te moeten, en dan zou je man niet mee kunnen!
Dat is inderdaad het volgende probleem... Hopend dat het 's nachts gebeurd en anders zou idd mijn man thuis moeten blijven met de kids... Ook niet ideaal... Ik vind het heel moeilijk! Van verder alle mensen die dichtbij wonen is er niemand 'close' genoeg met alle drie kids. Mijn middelste is heel lastig met nieuwe mensen
Je kan misschien toch je zus kiezen en dan nu al af en toe mee laten eten en mee nemen met een uitstapje? Dan is ze over 3 maanden geen vreemde meer en went je dochter eraan.
Dat is heel lastig zeg. En je wilt natuurlijk graag dat je man mee gaat naar het ziekenhuis. Zou je niet iemand al kunnen kennis laten maken met je dochter, zodat degene niet heel nieuw is.. Bijv iedere week een uurtje oppassen? Succes
Zou dan denk ik ook zuslief alvast wat vaker laten komen zodat je andere dochter meer kan wennen. Kan me voorstellen dat je het met je moeder nu even niet ziet zitten. En mocht je dochter toch nog niet helemaal gewend zijn: het is ook niet zo dat ze weken uit logeren gaan .
Nu actie ondernemen! Of met je zus of met ?? Misschien is er wel een gastouder in je buurt. Of iemand die oppaswerk zoekt en ook op 'onverwachte' momenten flexibel kan reageren? Met een beetje geluk heb je nog een paar maandjes.... Jammer dat je ma zo... ehm... weet t goede woord niet..,snel afgeleid is?
'snel afgeleid' is vriendelijk gezegt hihi Goede tip van jullie om mijn zusje nu alvast wat vaker in te zetten! Hopelijk warmt de kleine meid wat op naar Tante En idd, het is natuurlijk niet voor weken, maar voor 1 nachtje... Ik ben alleen bang dat ik me dus niet goed kan ontspannen omdat ik me zorgen zal blijven maken over het thuisfront. Het zal hier ook wat hormonaals zijn welicht, want als puntje bij paaltje komt gaat alles meestal goed. Ik maak me misschien nu al vast wat te druk...
Je bent pas 23 weken zwanger dus genoeg tijd om iemand geen vreemde meer te laten zijn. Vraag je zusje wat vaker langs te komen en laat haar bv ijsjes eten met de kinderen. En als je dat eng vind bv in het begin alleen je middelste. Zo hebben ze tijd om aan elkaar re wennen.
Ik zou ook je zusje al laten wennen. En als kinderen samen opgevangen worden zal het sowieso al makkelijker gaan, stel ik me zo voor. Ook maak je je vaak heel druk, maar gaat de eigenlijke opvang meestal veel soepeler.
Zus of anders buren? Als je geen vertrouwen hebt in oma, dan houdt het op. Je moet je geen zorgen gaan zitten maken tijdens je bevalling
Hier was het zo dat ik met 100+ kg wel thuis mocht bevallen ik mocht alleen niet boven bevallen, omdat het ambulancepersoneel je dan niet mag/kan vervoeren (beetje raar denk ik want in nood zal dat toch ook moeten als een zwaarder iemand boven iets krijgt ofzo,..). Bij de eerste heb ik gekozen voor een poliklinische bevalling in het ziekenhuis, hier zou ik ook nog naar kijken want ik werd door mijn gewicht niet medisch en moest dus gewoon de ziekenhuisnota betalen. Bij de tweede een bed in de woonkamer gezet en thuis bevallen. Dochter was gewoon thuis, gelukkig 's nachts bevallen. Ik zou als je toch oppas achter de hand wilt hebben naar je zusje kijken, dat de kinderen daar meer vertrouwd mee raken en daar terecht kunnen als het zover is.
Wat een lastig dilemma! Ik zou ook voor de variant gaan om je zus alvast wat meer in te zetten nu. Dat is voor het verdere contact ook alleen maar winst lijkt me (tenminste, als je zusje dat ook leuk vindt) en dan kan jij ook een wat relaxter gevoel krijgen. Denk er ook aan dat een kind misschien lastig is met anderen als jij afscheid neemt of er nog bij bent, maar dat het als ze eenmaal alleen met je zusje is ook heel anders kan zijn. Het belangrijkste lijkt me dat jij zo relaxt mogelijk je bevalling in kan gaan en dat je de middelste zo goed mogelijk voorbereid. En wie weet is ze nu ook in een lastige fase en is dat tegen de bevalling ook weer anders?