Dag allemaal! Mijn verhaal :)

Dag allen,

Na lang getwijfeld te hebben of ik actief mee wilde praten op een forum, heb ik nu toch deze stap genomen. Graag stel ik me even kort aan jullie voor.

Mijn naam is Joyce, ik ben 32 en woon samen met mijn vriend. Ongeveer een jaar geleden hebben we besloten dat ik zou stoppen met de pil. Na een aantal maanden was mijn cyclus nog steeds hartstikke onregelmatig (variërend van 22 tot 50 dagen) en eind vorig jaar deed ik daarbij nog eens de ontdekking dat mijn luteale fase wel erg kort leek te zijn. Daarnaast had ik een gevoel dat er iets niet klopte. Omdat we op dat moment pas een paar maanden bezig waren, stuurde de huisarts mij nog niet direct door naar de gynaecoloog, maar naar huis met de boodschap het nog maar even aan te kijken, maar wel te gaan temperaturen. Dat heb ik vervolgens twee maanden gedaan, wat mijn gevoelens dat er iets niet klopte, alleen maar versterkte. Na twee maanden stond ik weer op de stoep bij de huisarts. Hij wilde me uiteindelijk wel doorsturen, onder de voorwaarde dan mijn vriend eerst zijn sperma zou laten checken. Met het sperma bleek niets mis te zijn, in tegenstelling zelfs, het was bovengemiddeld goed. En omdat we dit hadden laten checken, hield mijn huisarts belofte en werd ik doorgestuurd naar de gynaecoloog (op aandringen van mij, ondanks dat we pas 6 maanden 'bezig waren'). De gynaecoloog nam me gelukkig erg serieus en deelde mijn zorgen. Mijn cyclus had na al die maanden inmiddels wel regelmatig moeten zijn en de korte luteale fase zat haar ook niet lekker. Na een echo bleek al snel dat mijn gevoel klopte: ik heb PCOS. Er rijpten veel te veel follikels in mijn eierstokken. Nu een aantal maanden verder is inmiddels ook duidelijk dat mijn luteale fase inderdaad veel te kort is, gemiddeld zo'n 7-8 dagen. Ik ben daarom in juni gestart met 50 mg clomid op cyclusdag 3-7. In eerste instantie leek alles ontzettend goed te gaan. Er rijpten twee follikels en a.d.h.v. echo's was goed te zien dat deze goed doorgroeiden. Beiden follikels zijn uiteindelijk gesprongen op dag 16 (extreem vroeg voor mijn doen, normaal gesproken rond dag 35) en nog een dubbele eisprong ook. Wat was ik blij! Ik heb echt even zitten janken in de auto. Ik kreeg langzaam weer hoop, zou dit dan de oplossing zijn voor ons? De gynaecoloog zei dat ik niet eerder dan op dag 11 na de eisprong ongesteld mocht worden, dan zouden we voorzichtig kunnen zeggen dat de clomid werkt en er een bevruchting mogelijk was. Morgen zou dag 11 geweest zijn, ware het niet dat ik vanmorgen al mijn hoop zag vervagen toen ik ontdekte dat ik toch gewoon weer ongesteld ben geworden. De clomid heeft dus niet het gewenste effect. Ik probeer positief te blijven, maar wat voel ik me ontzettend ellendig vandaag. Niemand in mijn omgeving maakt hetzelfde door als ik en ik begin me (ondanks dat ik er met mijn vriend goed over kan praten) erg alleen te voelen in de situatie. Iedereen om mij heen wordt maar zwanger (zo voelt het althans, je weet natuurlijk niet of dat ook echt zo gemakkelijk is gegaan) en bij mij wil het gewoon niet. Ik weet dat sommigen jaren bezig zijn zwanger te worden en kan me niet eens indenken hoe vreselijk moeilijk dat moet zijn. Ik ben inmiddels een jaar bezig en begin het nu steeds moeilijker te vinden. En omdat ik niemand ken die hetzelfde meemaakt, hoop ik hier wat steun te hebben aan vrouwen die in hetzelfde schuitje zitten en eens wat verhalen en ervaringen te lezen van vrouwen die ook PCOS en/of een te korte luteale fase hebben. En af en toe gewoon eens wat van me af te kunnen schrijven, zoals ik zojuist gedaan heb.

Groeten,
Joyce

 

Dank allemaal voor het warme welkom

Vanmorgen de gynaecoloog gesproken. Mijn progesteron was 7 dagen na mijn eisprong slechts 14.8 (moet minimaal 20 zijn). Vraag is nu of deze lage waarde de oorzaak is van mijn korte luteale fase of dat de lage waarde juist het gevolg is, omdat mijn menstruatie op dag 10 na de eisprong alweer begon en het progesteron daardoor op dag 7 al veel lager was. Omdat de clomid wel goed leek te werken voor mijn PCOS, wil de gynaecoloog dat ik deze cyclus nogmaals 50 mg ga slikken. Het heeft mijn cyclus t/m de eisprong tenslotte wel positief veranderd. Vanaf cyclusdag 10 t/m mijn eisprong moet ik om de dag een echo laten maken. De gynaecoloog hoopt zo heel precies het moment van mijn eisprong te kunnen bepalen. Vervolgens moet ik om de dag bloed laten prikken, om zo heel precies de waardes van mijn progesteron te kunnen volgen nadat mijn eisprong heeft plaatsgevonden. Aan het einde van deze cyclus zou dan duidelijk moeten zijn of de lage progesteron het probleem is of alleen maar een gevolg van een ander probleem waardoor de luteale fase zo kort is. Opnieuw afwachten dus!