deze moet ik even met jullie delen: Ik moest naar de huisarts toe vanochtend, zoonlief maar even meegenomen. Ik was in gesprek met de huisarts en zoonlief zat naast mij op een stoel. In ene rolt hij zijn broekspijpje omhoog en zegt: Meneer de dokter? mijn knie doet auw... (zit een heel klein schaafplekje op) maar dit kwam er zo heerlijk eigenwijs uit dat ik en de huisarts lagen meteen in een deuk de huisarts speelde het meteen mee en zei: laat mij eens even kijken dus hij kijken naar de knie en zegt: oh dit gaat wel weer over hoor doet het zeer? mijn zoon: nee niet zeer Ik vond dit zo mooi dat moest het even met jullie delen
Wat een leuk verhaaltje! Dan kun je om zoiets kleins zo trots zijn he? Ze zijn al zo wijs dan ineens door zulke afspraken...
Haha schattig zeg! Ik had mijn dochter laatst meegenomen naar de dokter terwijl ik een afspraak voor mezelf had en aan het eind van het consult zegt ze tegen de dokter 'ehm moet jij niet eventjes in haar oren kijken? '
Hahaha, mooi die dokter verhalen! Mijn meisje vindt de dokter ook niet zo leuk, meestal kom ik voor haar. Maar ik kan ze natuurlijk prima troosten als ze verdrietig is, maar ze is er altijd wel heel stil en vindt het echt té spannend. En dan zegt ze 's-avonds ineens uit het niets: 'was leuk bij de dokter'.... hihihi, zo lief!!
Kylian moest afgelopen februari geopereerd worden aan zijn amandelen. Via de site van het ziekenhuis kon je samen een verhaaltje kijken over hoe het onder narcose/ roesje brengen ging. Kylian vond dit geweldig en wilde er meerdere keren per dag naar kijken. En toen kwam de dag, hij kreeg een roesje en het ging helemaal geweldig, hij was heel rustig. Helaas had hij nabloedingen en dat moest dichtgebrand worden, onder narcose. Dus weer naar de ok, de ok verpleegkundige deed zo'n hartslagmeter op zijn duim. Zegt Kylian He joh dat doe je helemaal verkeerd, pakt het ding van zijn duim en doet het aan zijn vinger (net als in het filmpje) om vervolgens tegen de arts te zeggen dat de verpleegster een beetje abuis was Vervolgens komt hij erachter dat als hij zijn vinger beweegt er een lijntje veranderd en leest netjes de cijfers van zijn hartslag voor. Arts onder de indruk want die verwacht natuurlijk geen 3 jarige op zijn tafel die tot 100 kan tellen 8) Hij bleef gewoon heel rustig en de artsen verzuchten dat ze wouden dat alle kindjes zo waren.
Mijn dochter is dan wel bijna 4... maar had van de week ook een uitspraak! Toen de dokter vroeg wanneer ze geboren was zei ze nou...toen ik een baby was. Tja, die kinderlogica!!