Hallo, Ik ben nu 7 week en 1 dag zwanger, en wij willen het graag aan onze ouders vertellen. Mijn ouders zijn gescheiden en mijn vader is opnieuw getrouwd met een veel jongere vrouw. Toen mijn zusje net geboren was besloot mij vader om zich te laten sterriliseren, toen hij een poosje bij zijn nieuwe vriendin was heeft hij dit ongedaan laten maken. Nu zijn ze al bijna 2 jaar bezig met ivf behandelingen Nu ben ik bang dat als ik vertel dat ik zwanger ben hij en zijn vrouw ik hun hiermee kwets aangezien hun het nog niet lukt om kinderen te krijgen. Hoe denken jullie dat ik het hun het beste kan vertellen, want ik wil hun natuurlijk geen pijn doen. Groetjess
Hoi fellow nachtbraker Wat fijn dat je zwanger bent, gefeliciteerd! Ik zou je vader en zijn vriendin gewoon rustig vertellen dat jullie een kindje krijgen. Misschien kun je erbij aangeven dat je je voor kunt stellen dat het lastig voor ze moet zijn, maar dat je hun niet het plezier van jouw zwangerschap wilt ontnemen. Je vader wordt immers wel (voor het eerst?) opa. Ik vind het persoonlijk heel lief dat jij hier over inzit, maar zowel jouw vader als zijn vriendin zijn volwassen mensen en zullen vast begrijpen dat dit is zoals het leven is. Soms oneerlijk maar tegelijkertijd ook heel mooi. Want dat jij (wél) een kindje krijgt, blijft natuurlijk bijzonder. Ook voor hen. Succes met het vertellen en zit er alsjeblieft niet te veel over in, nachten wakker liggen is het niet waard Een fijne zwangerschap gewenst!
Dat is inderdaad een lastige situatie maar je zal het toch een keer aan ze moeten vertellen. Ze zijn vast heel blij voor je
Tja, o de site van freya staan wel tips. Gewoon vertellen met begrip voor hun situatie denk ik. Het is moeilijk maar dat zullen ze vaker tegen komen
Wij hadden dit 'probleem' met een bevriend stel. Toch besloten om het gewoon te vertellen (maar dan zonder alle balonnen en kinder champagne) Zij waren super blij voor ons en hadden het veeeeeel erger gevonden als wij het hun later hadden verteld of er moeilijk over hadden gedaan.
Ook wij zaten met dit 'dilemma'. Bij goede vrienden van ons lukt het maar niet om zwanger te worden hoewel we gelijk met de pil waren gestopt en allebei hele lange cyclussen hadden. Opeens was ik verrassend genoeg zwangeer..... Helemaal in de wolken natuurlijk, maar vond het ook lastig om aan hun te vertellen. We hebben het bij hen simpel gehouden en ze waren super blij voor ons. Ze zegt nu heel eerlijk dat ze het soms wel eens lastig vind, maar zij is wel de vriendin die continue aan me vraagt hoe het gaat en helemaal mee leeft. Super lief dus, maar ik denk ook echt dat zij (en dus jouw vader en zijn vriendin) het jullie van harte gunnen en juist ook nu van jullie mee kunnen genieten
Snap er niets van. Heb je dit topic twee keer gepost? Ik had vanmorgen vroeg gereageerd en zie mijn berichtje wel bij mijn geposte berichtje, maar hier staat ie niet...
Het is misschien een open deur, maar ik heb dat altijd het fijnst gevonden. Ik ben zelf getrouwd met een oudere man en ook hij heeft zijn sterilisatie ongedaan laten maken, met een verminderde vruchtbaarheid tot gevolg. Inmiddels verwachten wij ons tweede kindje middels ivf. Door de jaren heen (we zijn vier jaar bezig geweest voor de eerste) heb ik zo'n beetje om mij heen iedereen zwanger zien worden. Het was altijd slikken als weer eens iemand eerder was dan ik, maar het was de manier waarop de boodschap werd verteld hoeveel pijn het deed. Sommige vriendinnen waren zo 'vol' van hun zwangerschap dat het nieuws als een soort olifant in een porseleinkast over je heen donderde. Met geen enkele hint dat vriendin-lief begreep dat het voor mij misschien wel moeilijk zou zijn. Je hoeft niets aan je eigen vreugde af te doen, maar ik vond het altijd erg fijn als er toch even zoiets werd gezegd als: ik weet dat het misschien wel moeilijk is voor je om te horen (erkenning) maar im wilde het je toch zelf vertellen: we zijn zwanger! Je vader zal blij voor je zijn, echt wel! Maar zal vast even moeten slikken. Dat is hun pijn, waar jij niets aan kunt veranderen. Deel je geluk met hem. Zie je dat hij het moeilijk vind, ook in een later stadium, geef hem en zijn vrouw de ruimte om zelf aan te geven hoe betrokken ze bij je zwangerschap willen en kunnen zijn. Heel veel sterkte en succes! Het komt vast goed! Dit was um...