Misschien voor de meeste een vreemde vraag maar wie ziet er ook tegenop om tegen fam vrienden etc te vertellen dat je zwanger bent? dit ivm situatie etc? Mijn vriend en ik zijn overigens echt super blij dat we een kindje verwachten !
Ik vind het ook erg spannend wat de reacties zullen zijn. Sommige mensen zijn niet erg tacties bij mij in de fam. Ik denk ook niet dat ze verwachten dat er nog een derde kindje zou komen en verwacht enig zins toch wat minder leuke reacties.
Dat heb ik dus met mn werk. Hele negatieve ervaringen overgehouden aan de zwangerschap en geboorte van mijn dochter, voor wat betreft reacties ed. van collega's en met name. mijn direct leidinggevende. Ik ben nu ruim 16 weken, draag ruime shirts en tot nu toe gaat dat goed. Maar binnenkort zal ik er toch aan moeten geloven ben ik bang...
ik zie er tegen op om het mijn zusje te vertellen. ben nu 18 weken dus word echt wel tijd. Probleem is alleen.. ik raak door alles heen zwanger de pil prikpil enz alleen zij is al een tijd bezig om zwanger te raken.. net voor dat ik zwanger raakte hoorde zij dat haar eitjes niet goed rijpen dus ze gaan een heel traject in om toch zwanger te worden. vind het zo erg voor haar. En dan moet ik haar nu gaan vertellen dat wij ons 3e kindje verwachten terwijl ik aan de prikpil was. Het is zo oneerlijk tegen over haar.... wil haar geen pijn doen enz
Wat vervelend dat je zulke nare ervaringen op je werk hebt gehad. Ik vind dat zoiets stoms,dat mensen niet eens blij voor je kunnen zijn.. Mijn werkgever zal uiteraard niet staan te springen omdat ik straks een tijd met verlof ga en tot die tijd ook wel wat lichter aangepast werk moet gaan doen.. Jammer dan zeg ik! Ik ben superblij met mijn zwangerschap en daar gaat het tenslotte om. En dat zou jij ook moeten zijn,wat iemand ook zegt! Verder verwacht ik wel reacties van mensen zoals..."jeetje zo snel al??" omdat mijn relatie met mijn huidige partner nog zo kort is ( 7 mnd) Maar ook dat ga ik lekker laten waaien. Ik geniet! Watr een ander ook mag zeggen... Dus wat ik wil zeggen: laat je mooiste tijd van je leven niet vergallen door opmerkingen van onnozelaars! Oh enne... Gefeliciteerd!!!!
Ai...das wel heel begrijpelijk dat je dat moeilijk vindt! Ik kan me natuurlijk niet in je zusje verplaatsten,maar als jullie een goede band hebben lijkt me toch wel dat zij heel blij voor je zal zijn! Heel veel sterkte met vertellen en natuurlijk van harte gefeliciteerd!
@chihuahuatwins en Tanna, Ook jullie sterkte met vertellen... Wel gek om zo te zeggen want het moet toch juist leuk zijn om te vertellen... En natuurlijk van harte gefeliciteerd met jullie zwangerschap! Ik ben iig blij voor jullie allemaal!
wij zagen er ook erg tegen op, wij hebben het wel gedaan reacties waren ook precies zoals verwacht.. was niet leuk maar nu is er vrede en bereiden ze zich voor op de komst. we houden iig altijd geheim hoe onze baby tot stand is gekomen!
ik durfde het nauwlijks aan zijn ouders te vertellen gezien hun toch behoorlijk gelovig zijn en we niet getrouwd zijn en dit ook niet echt van plan zijn.... maar de reacties vielen reuze mee!
Je wilt haar geen pijn doen, maar dat doe je juist door het zoooo lang voor haar te verzwijgen. Ik zou het haar zo snel mogelijk vertellen, je kunt toch aangeven dat je het moeilijk vindt omdat je het haar ook zo gunt? Dat begrijpt ze vast wel. Succes!!!
Ik zag er ook enorm tegenop en met reden, want de vorige 2 keer waren reacties van directe familie zeker al niet denderend. Ik heb het, mede gezien kwaaltjes overigens, maar meteen verteld met 5 wkn, dan had ik het maar gehad. Paar hele rottige reacties gehad, familie heeft altijd zo lekker veel vertrouwen in ons . Ik heb me er echt over verbaasd wat mensen tegen je durven zeggen op zo'n moment, dat ze niet het fatsoen hebben om dat soort dingen gewoon voor zich te houden. Paar hormonale boze huilbuien over gehad en nu is iedereen wel gewend. Tenslotte komt baby toch wel, of zij nu achter me staan of niet . Succes!
Hier ook hetzelfde gevoel.. Vorige zwangerschap gelijk de familie op de hoogte gebracht.. En toen bleek het geen goede zwangerschap te zijn. Vooral mijn ouders en schoonouders hebben zo veel verdriet gehad.. Dat wil ik ze nu besparen. Wil het nu pas zeggen als we uit de gevarenzone zijn, maar het gaat opvallen.. mijn borsten zijn enorm, en ik lustte altijd graag een wijntje. Nu ben ik maar bob steeds..
Herkenbaar. Ik had het 'gelukkig' alleen bij mijn zus en buurvrouw. Mijn zus reageerde ronduit bot met van: je hebt wel een risico genomen hoor, niet zo slim hè'. We wisten dat ik zwanger kon zijn van een zoontje met Duchenne, maar we kozen ervoor om het te laten onderzoeken ipv ivf-traject. Bovendien heeft ze zelf 4 kinderen, waarvan eentje Duchenne heeft (ze wist dat ze zelf ook draagster was, net als ik). En mijn buuf en haar man willen zelf ook een kindje en durfde te beweren dat ik het op facebook alléén maar over mijn zwangerschap heb. Wat totaal niet klopt, maar 5 van de 30 berichten die ik plaats, gaan erover. Nou hebben mijn man en ik het zware vermoeden dat ze gewoon jaloers is, omdat het haar na een half jaar nog niet gelukt is, en ons na een jaar (!) wel...
Ik was ook ang voor de reactie van sommigen, maar ik denk dat het meer met mijn eigen onzekerheid te maken heeft. Ik ben al 39 (het is oze eerste), ben niet de slankste, dus maakte me wel zorgen over wat anderen zouden zeggen. Gelukkig heeft niemand (in mijn gezicht) iets negatiefs gezegd...
ik zit er tegen op om het mn schoonouders te vertellen. 1. ze heeft nog niet lang geleden gezegt niet te zitten wachten op kleinkinderen 2. vriend en ik hebben nog niet zo lang geleden ruzie gehad over kinderen, en ergens geeft ik mn schoonmoeder hier de schuld van. denk dat ze niet enthousiast zo reageren maar aan de andere kant wil ik het zo snel mogelijk vertellen dan ben ik er vanaf
ik vond het ook moeilijk, vooral bij de eerste. Ik had geen idee hoe mijn ouders zouden reageren, volgens mij verwachtte ze het ook helemaal niet en het was nogal een lastige tijd. Heb het toen ook pas met 22 weken verteld, reactie was ook niet leuk. Bij de 2de met 3/4 maanden ofzo en de derde ook zo rond die tijd.
dank jullie wel allemaal voor jullie reacties en allemaal gefeliciteerd met jullie zwangerschap. Vond het best een moeilijk onderwerp om hier neer te zetten en doet me goed dat ik niet de enige ben met de angst om het te vertellen. Weet wel dat er een aantal mensen wel erg blij voor ons zullen zijn en sommige niet. Mijn 2 kinderen zijn al een vrij groot en dan krijg je toch reacties van ; moet dat nou nog en je gaat weer helemaal opnieuw beginnen etc etc. Voor mijn vriend is het trouwens zijn eerste kindje. echt spannend Ben ook erg benieuwd hoe mijn 2 kids er op gaan reageren, wachten nog even de volgende echo af en dan vertellen we het nieuws. Hebben het er wel eerder over gehad wat ze van het idee zouden vinden en denk dat ze wel enthousiast zullen zijn
Als eerste natuurlijk gefeliciteerd!! Wij vonden het ook heel erg moeilijk om het te vertellen. Dit omdat ik nog ernstige BI heb en ons dochtertje nog maar 11 maanden is. We waren best bang voor de reacties.