Hallo meiden, ik kom hier eigenlijk heel even m'n hart luchten. Ik ben nog geen half jaar bezig met een 2e maar ik denk er zoveel en zo vaak aan...al een week voor m'n menstruatie ben ik behoorlijk zenuwachtig of ik ongesteld ga worden. Ik weet dat dit niet de manier is en erg stom maar ik weet niet hoe het is om te moeten wachten omdat ik bij mijn eerste kind direct zwanger was. Vorige maand had ik 2 licht positieve testen maar dat is toen 5 dagen te laat toch een menstruatie geworden. Ik wordt soms zo moe van m'n eigen negatieve gedachtes en mijn ongeduld. Zijn er nog meer meiden die er teveel mee bezig zijn of heeft iemand nog een goede tip voor mij om het van me af te zetten? Thanx girls
Hallo kel1985 Hier hetzelde ben er echt suoer mee bezig dit word mijn eerste kindje en zit in ronde 4 zodra de eisprong geweest is zit ik al op kolen wachten tot ik mag testen Dus ik kan ooj wel wat tips gebruiken hahaha want ik ben oo nog eens werkloos geworden dus zit de hele dag thuis
Hier hetzelfde! Ik was ook meteen zwanger van de 1ste en zit nu in ronde 15 van de 2de! Ik herken dat zenuwachtige gevoel heel erg. Weet ook niet hoe ik dat kan uitschakelen, maar het is behoorlijk irritant! Op zoek naar de gouden tip!
Ben blij dat ik niet de enige ben..ik heb eergisteren zo gehuild toen ik ongesteld werd en dat terwijl er vrouwen nog langer bezig zijn en ik al een kind heb. Vind dat zo oerdom van mezelf...en ik zeg, elke keer heel hard tegen mezelf dat ik er niet aan moet denken en toch doe ik het steeds weer een week voor m'n nod. Heb al paar keer positieve ovulatietesten gehad en de gyn zei Dante er goed uitziet. Dan denk ik ook je bent nog niet eens een half jaar bezig!!! Dus het zit echt in mijn hoofd en ik praat er ook teveel over. Wordt moe van mezelf eigenlijk
Ik kan er helemaal mee inkomen ik ben precies hetzelfde ik ben ook boos en verdrietig zodra ik weer ongesteld ben en ik word ook gek van mezelf elke keer zeg ik tegen mezelf maak je niet zo gek je merkt het vanzelf wel maar toch elke keer die tegenslag ik heb dan nog geen kindje dus dit os de eerste maar echt wat kan een mens zichzelf gek maken das niet normaal en me vriend word er ook al moe van
Hoi, Ik zat even mee te lezen. Ik weet niet of jullie allemaal temperaturen of ovu testen gebruiken, maar mss is het een idee om dat dan even niet meer te doen. Dan weet je ook niet precies wanneer je ei is en ben je er wellicht ook minder mee bezig. Mogelijk komt het dan van zelf. Ik heb het zelf nooit gedaan, maar ik was er ook mee bezig. In de eerste ronde helemaal uitrekenen wanneer ei was. Daar wordt je gek van. 2e ronde bleek mijn cyclus ineens 6 weken te zijn ipv 4. Ik was er dus achteraf op het moment dat ik zwanger werd, niet mee bezig zwanger te worden want ik dacht dat ik elk moment ongesteld zou worden. Ik hoop dat jullie er iets aan hebben.
Het is bijna onmogelijk om er minder mee bezig te zijn. Afleiding zoeken is het enige dat eventjes helpt. Je kan je hoofd niet uitzetten. Blijf iig andere dingen doen.
Oh, wat herkenbaar!!! De tweede heeft bij ons ook eventjes geduurd en ik werd er helemaal gek van. Wat mij hielp: me af en toe lekker opsluiten in huis en een goeie serie kijken. En mijn man had een vakantieveilingenverslaving dus gingen we bijna om de week voor een habbekrats weg Dat gaf ook afleiding. Maar het kostte me zoveel energie. Ik denk dat hoe meer je ertegen vecht, hoe erger het wordt. Je stuurt er meer energie heen en die raak je kwijt voor andere dingen. Accepteer het van jezelf. Het is heel normaal. Natuurlijk wil je het graag. Anders zou je niet zo'n enorme levensstap zetten. Dus gun jezelf af en toe wat gekte, dat mag best Sterkte ermee!!!!!
Het is die diepgewortelde wens... Dat kun je niet loslaten. Vecht er ook niet tegen, dan wordt het alleen maar erger. Probeer het te delen met lotgenoten, hier bijvoorbeeld, en zoek inderdaad afleiding. Maar voel je niet "gek" of "stom" omdat je voelt wat je voelt, het is heel natuurlijk!
ik vond het juist wel fijn om ovulatietesten te gebruiken in de 3e ronde! op de een of andere manier werd ik wat rustiger om te weten wanneer mijn eisprong is en wanneer we 'moeten' klussen! en toen was het ook direct raak tis moeilijk om er niet mee bezig zijn! Had ik precies hetzelfde, heb wel geprobeerd om het gewoon op z'n beloop te laten! En had nooit gedacht dat het de 3e maand raak zou zijn! Succes, spannend! En probeer afleiding te zoeken!
Zoo herkenbaar.. Heb het ook continu in mijn hoofd.. Om gek van te worden.. Had ook zo afgesproken tot na het weekend te wachten met testen (als ongie er dan nog niet is) maaaaar natuurlijk gister alweer lading testen in huis gehaald... Bij alles wat ik voel denken van oeh zou dit iets kunnen zijn? Denk dat nu niet raak is, maar eens kijken hoe ik er volgende maand mee omga.. Hopelijk iets minder gefixeerd..ook gevoel dat dat niet echt ten goede komt..
*schaam schaam* heel herkenbaar. Ik probeer er op zo'n positief mogelijke manier mee bezig te zijn. En ja, ik hou wel bij wanneer mijn eisprong is. Je kunt wel zeggen van "we gebruiken geen testen en zien wel wanneer het gebeurd", maar dat werkt niet voor mij. Was ik 20 geweest had ik dat wel gedaan, maar als je 29 bent, dan wil je toch iets meer zekerheid.. Ik zit nu nog maar in ronde 2, ben een groentje, ik weet het, maar toch.. ('t Idee dat het ook nog een half jaar, jaar of langer kan gaan duren... en ik zit sinds oktober vorig jaar in de werkloze situatie zonder vooruitzicht op betere tijden)
Ik probeer er rustig onder te blijven en dit lukt me aardig tot een paar dagen voor NOD. Dan slaat de onzekerheid weer toe. Ik gebruik geen ovulatietesten meer en doe ook niet meer aan temperaturen. Heb het 2 rondes gedaan, maar ik voelde me er niet fijn bij. Dan ben je er echt wel constant mee bezig, al vanaf het moment dat je wakker wordt, want dan moet je al gaan tempen.. Eind april zijn we alweer 1 jaar aan het proberen, dus dan zet je het automatisch wat meer van je af.. Misschien uit zelfbescherming?
Daar ben ik idd mee gestopt en probeer er ook niet meer tegen te vechten. Mmm bijna achter de rug en alles is goed... Blijft dus gewoon afwachten en veel klussen
Bedankt allemaal voor de lieve reacties! Ik zal idd proberen het op me af te laten komen en ik hoop dat ik de komende tijd wat kalmer kan blijven..hou me eraan vast dat ik 1 gezonde zoon heb en vorige maand een positieve test...en toch proberen me op wat Anders te focussen. Ik vind dat ik dankbaar moet zijn voor wat ik heb en daar eens meer naar moet kijken. Ben 28 dus hopelijk is een 2e mij ooit nog gegund)
Natuurlijk is het toeval dat precies in de maand dat ik niet hier op het forum kwam dat het gelukt is, maar ik moet wel zeggen dat niet op het NOD forum rondhangen enorm hielp. normaal komt bij 4-5 dagen voor NOD al de testdrang bij anderen, en als je op een forum zit en er vatbaar voor bent word je ook wat meegezogen. Spreek wat vaker af met vriendinnen tussen de ovulatie en NOD. Zoek afleiding. Ik realiseerde me pas nadat ik 2 dagen overtijd was dat ik nog helemaal niet getest had... en eigenlijk wilde ik het ook niet eens doen, ware het niet dat ik een vriendinnenweekendje had gepland en toch even zeker moest weten of ik wel of niet mocht drinken... misschien is dat een idee, haha plan dingen waar je geen zwangerschap bij kunt gebruiken ik denk in ieder geval nu ik er op terugkijk, dat je jezelf niet moet forceren om er 'niet' aan te denken, want dat werkt al helemaal niet. plan gewoon leuke dingen om te gaan doen en waar je je aandacht bij nodig hebt... succes ladies, been there...
Goede tip! Dank je wel!! Bij m'n eerste was ik er idd ook niet mee bezig ik genoot alleen maar en toen in de eerste maand al) thanx en iedereen succes
Ik denk ook dat het heel normaal is om er veel mee bezig te zijn, zeker richting de NOD. Het is gewoon heel moeilijk als het langer duurt, want ergens ga je er als je eraan begint vanuit dat het snel zal gebeuren. En het hoeft niet snel te gebeuren, maar totdat het raak is weet je gewoon niet of het gaat lukken. Hoop houden dat het echt wel gaat gebeuren dat helpt mij er redelijk doorheen.
Ik herken het helemaal. Ik zit nog maar in ronde 3 maar ik krijg het ook niet uit men hoofd. Ik gebruik ook ovulatietesten met de reden dat mijn ventje zijn libido niet enorm groot is en dat we voor de pilstop niet vaak vrijden. En dat ik nu moet aangeven wnr ik mijn ei heb. Ik heb ook heel lang moeten zagen voor ik hem kon overtuigen om voor een kindje te gaan. Stilletjes aan krijg ik hem meer en meer mee in het kindjes idee en vorige ronde heeft hij ook goed meegewerkt. Dus hij wil het nu ook echt en heb ik ondertussen ook al een pak minder stress. Maar hier komt bij dat mijn ventje moeilijk tot niet kan klaarkomen tijdens de daad. Dus wij klussen zo : ventje helpt zichzelf een handje en dan rap erin op hoogtepunt. Ik hoop dat het ons op die manier zal lukken. En ja hier komt nog bovenop dat mijn schatje rond zijn 8ste geopereerd is aan 1 niet-ingedaalde teelbal. Dus ja daardoor krijg ik het vaak moeilijk uit mijn hoofd. Maar in augustus heb ik afspraak bij gynaecoloog en dat maakt mij zowiezo al iets rustiger.