Er mee bezig zijn of niet......... Volgens mij maakt het allemaal niets uit! Hoe langer je niet zwanger wordt, hoe meer je er toch aan gaat denken. Heel logisch! Meiden ik hoop dat jullie snel aan het andere kant van het forum terecht komen
ik ben ook voornemens om volgende maand naar de ha te gaan, maar hoe dichter ik bij januari kom, hoe benauwder ik word... Aan de ene kant wil ik helemaal onderzocht worden, want ik zit toch met grote onzekerheid, ben net in de 30 maar toch...ik word er ook niet jonger op..En aan de andere kant scheit ik peentjes bij de gedachte om met mijn benen wijd op zo'n onderzoekstafel te gaan liggen en wat als het slecht nieuws is.. Maar goed, dit is nog iets te voorbarig, aangezien ik nog ongi moet worden, maar het houdt me wel bezig..
Ook ik herken dit gevoel. Ben al 34 en bezig voor de eerste en vriendlief wil er liefst 3. Had ie beter een jongere vriendin kunnen nemen hahaha. Maak me druk wat er gebeurt als het helemaal niet lukt. Hoe ga je dan verder hmmmmm moeilijk hoor. We wachten het maar weer af. Das echt k... dat wachten bleeeeh.
Tja , ik herken het ook helemaal hoor . Bij mij was het zo erg op een gegeven moment dat ik alles wat ook maar in de richting kwam van zwanger worden opzij heb gegooid . Deze site , de persona , babywinkels , ik kon het niet meer aanzien allemaal. Nu een jaar bezig en nog steeds niets Alleen ga ik er nu wel veeeeel relaxter mee om dan eerst . Vind het zelfs weer heerlijk om hier terug op het forum te zijn . En als ik dinsdag of woensdag onig word , trek ik zelfs mijn persona weer uit de kast Groetjes Joyce
Mensen blijven ook maar zeggen. Je moet er niet zoveel mee bezig zijn, dan lukt het zeker niet. Helaas zijn dit allemaal mensen die of veeeeeeel jonger zijn of al kinderen hebben. Lekker makkelijk. Ik wilde ze al toen ik 25 was maar mijn toenmalige vriend wilde geen kinderen dus....... Das nu al 8 jaar geleden maar die kinderwens is altijd gebleven, de meeste oude vriendinnen hebben allemaal al lang kinderen. Ben daarom ook maar meer op gaan trekken met jongere mensen en iedereen denkt ook altijd dat ik jonger ben, helaas weten mijn eierstokken dat niet, die zijn gewoon al 34 hahaha.
ik ben gister nog boos :x geweest op mijn vader die zei je moet het van je af zetten... kom alsjeblieft niet met zulke onzin aan zetten als ik dat kon had ik het echt wel gedaan dat is wel zo simpel praten daisy
Helemaal mee eens Daisy, echt zo'n flauwekul. Als je met de pil stopt hoop je eigenlijk dat het meteen raak is. In het begin weet je wel dat het wat langer kan duren maar zelf ben ik 2 jaar geleden al gestopt met de pil dus dat excuus kan ik helaas niet gebruiken en die eierstokken rammelen al een jaar of 8 grrrrrrrrrrrrrrrrrrr
ja, dat gezeik over dat ik er niet mee bezig moet zijn komt ook aardig mijn strot uit.Zeker als het van een collega afkomt die zelf zo geobsedeerd was om zwanger te raken, dat ze helemaal in elkaar storte toen ze te horen kreeg dat een medecollega zwanger was.(op dat moment was ze 3(?!) mnd bezig.) Ze heeft nu zelfs de opmerking geplaatst dat mijn vriend niet raak kan schieten!( zij heeft er 7 mnd over gedaan) Voelde me behoorlijk gekwetst om dat allemaal uit háár mond te horen, mensen sporen soms echt niet...
Ik heb niemand laten weten dat wij "bezig" zijn , dus die opmerkingen blijven mij bespaard En gelukkig maar ook ! Wij zijn voor onze oudste dochter 2 jaar ( ) aan de klus geweest en kreeg ook steeds van die maffe opmerkingen Kon ze op een gegeven moment wel aanvliegen , echt . Nu dus maar niets verteld , krijg ik die opmerkingen tenminste ook niet Buiten dat zou ik een hoop commentaar krijgen dat we bezig zijn voor een derde . Zo van , dat kost een hoop en weet waar je aan begint en zorg eerst eens voor een ander huis enz enz . En als het straks raak is laat ik iedereen (buiten jullie dan) ook lekker in het ongewisse tot de eerste maanden voorbij zijn Groetjes Joyce
Haha JoyceD gelijk heb je! Zo gaan wij het ook doen. Ook ik ben bang dat als het niet (snel) lukt we erg veel comentaar gaan krijgen (mijn zussen en een paar nichtjes allemaal in ronde 1 zwanger) en omdat mijn fam toch al niet zo blij is met mijn partner. Als ik zwanger ben kunnen ze er toch niets meer aan doen, nu zullen ze anders gaan proberen het uit ons hoofd te praten en daar heb ik totaal geen zin in, ben tenslotte geen kind meer en we hebben hier meer dan genoeg over nagedacht. Groetjes Han
ik heb iedereen vorigemaand pas verteld dus ik best wel een poos mijn mond gehouden maar ik kon het niet meer voor mij houden
Hey Ik stel me eerst even kort voor: mijn naam is Katrien, ik ben 28 en in de derde ronde (klinkt raar als je het zo zegt). Ik heb drie jaar moeten wachten vooraleer mijn vriend klaar was voor kinderen en ik dus eindelijk de pil kon buitensmijten. In het begin was dat al een hele prestatie op zich en ik was er zeker van dat ik zonder moeite ging kunnen wachten tot ik zwanger was. Maar het is gewoon niet mogelijk om er niet mee bezig te zijn. Mijn vriendinnen en nichten waren allemaal zwanger in hun eerste of tweede maand en dus had ik dat een klein beetje gehoopt/verwacht. Ik weet dat ik nog niet lang aan het proberen ben, maar in mijn hoofd wacht ik al drie jaar en dat is gewoon een eeuwigheid. Ik vind zelf dat ik er niet teveel mee bezig ben. Ik temp, ik test te pas en te onpas (ik vind het gewoon geweldig dat ik nu zwangersschapstesten heb) en ik kom op dit forum en dat van 9 maand, maar ik krijg geen inzinking of overdreven teleurstelling wanneer ik ongi ben. Ik moet wel zeggen dat ik het klussen natuurlijk met sexy lingerie in de hand werk op de juiste dagen... Mijn omgeving weet dat ik met de pil gestopt ben en vraagt regelmatig of er al nieuws is, evenals mijn vriend, maar dat stoort me niet. Ik vind het ook heel moeilijk in te schatten wat teveel ermee bezig zijn is. Ik hoop gewoon dat het snel lukt, denk ik... En verder zit ik vooral met heel veel vragen. Groetjes Katrien