'Er was eens...'

En dan is het ineens donderdagavond. De avond voor de vijfde uitgangsecho. Ik zou er zegeltjes bij moeten sparen. Misschien dat ik dan wel een leuk cadeau had kunnen sparen. Bij de Plus Supermarkt kun je momenteel sparen voor badlakens. Misschien een idee om iets soortvergelijkbaars bij de echo's te gaan doen?? Tis maar een ideetje

Wat een lieve reacties weer gekregen van jullie. Ik begin maar in chronologische volgorde

Nina, wat naar dat jij door een miscommunicatie die keer was gestart terwijl dat dus niet had gemoeten. Ai... Wat was S. zijn uitleg over niets ervoor (of ertegen ) geven??
Zelf heb ik ook eens tegen mijn gevoel in een poging gestart (uitgangsecho in NL voor IVF DD. Ik zag direct toen de echostaaf geinstalleerd werd dat ik beter niet kon gaan starten met stimuleren maar maar de gynaecoloog daar zag het probleem niet en vond dat ik hartstikke mooi zou kunnen starten met stimuleren. Ik kon niet mijn S. overleggen (hij was die dag vrij of het was al laat?? I don's know??) en ben toen omdat ik het wel zo graag wilde en omdat ik daarom naar de arts wilde luisteren (manlief: 'Die heeft er toch voor geleerd, niet zo eigenwijs Maartje!'). Resultaat was toen ook een poging die afgebroken moest worden. Zo naar!!
@ hele verhalen: houd ik van!! Vooral dus doen haha
Ook een knuffel voor jou!! Volgens mij las ik in het DD topic over jouw poging met helaas maar weinig follikels. Ik duim voor jou, dat jij zo'n wonderverhaal mag gaan zijn waarbij met weinig follikels je toch een bizar mooi met happy einde mag schrijven!! Maar wat is dit nu voor nu eng en spannend. Alle duimen dus aan!!!!

Kath, dank je wel!! Lief!!
Heb trouwens S. nog helemaal niet gesproken. Het gaat steeds via de assistentes. Ik merk dat ik dat nu wel minder handig vind aan echo's in NL. Maar de bespaarde tijd, kilometers en brandstof vind ik toch wel heel fijn.

Majo!! (Wist je trouwens dat veel majo's helemaal geen mayo's zijn haha heel flauw maar heb net naar de keuringsdienst van waarde gekeken
Keuringsdienst van Waarde - Patatje Met
Maar allereerst: je hoeft je absoluut niet te verontschuldigen of zelfs je te schamen als je hier een poosje niet kijkt
Ik heb soms ook meer of minder zin om te forummen. En soms heb ik wel zin in wat losse berichtjes op wat verschillende plekken op het forum, maar soms geen zin om in dit topic een stuk te schrijven. Soms zit ik dus meer op mn praat/schrijfstoel dan de andere keer Ach, dat kennen we allemaal wel denk ik haha. Ik vond het trouwens hartstikke leuk om je lange verhaal te lezen. Leuk leuk leuk!! Ik was er alleen nog niet aan toe gekomen om te reageren en nu ben ik eigenlijk heel moe en zenuwpezig. Vandaag zal mijn stuk dus naw wat korter zijn dan normaal

Heb je inmiddels Adjustment bureau gekeken?? Of nog niet voldoende in de chillstand gezeten om aan dat soort dingen toe te komen? Nog een leuke filmtip, maar niet met een diepzinnige gedachte: A life of Pi. Gaat over een jongen in een boot met een tijger. Wat ook een goede film
Wat jij ook schreef over het lot: true!! Het zou een veel te machteloos gevoel geven als het waar zou zijn dat je nergens wat aan kon doen, dat je niets zou kunnen doen om je wensen en dromen uit te laten komen. Zo bijv. ook toen mijn zwangerschap mis leek te gaan. Mijn artsen zeiden hier in NL dat het kansloos was en dat ik kon proberen wat ik wilde qua plat liggen, maar dat het sowieso mis zou gaan. Maar door verder te knokken en wederom naar S. te luisteren heb ik het lekker gewonnen van dat lot. Ofzo. Zo voelt dat, ergens.
Hebben jullie inmiddels trouwens bericht gehad van de belastingdienst? k lees in het topic van de belastingdienstberichten dat velen al bericht hebben gehad. Ik hoop voor jou dat jullie snel bericht krijgen en dat jullie weer mogen knokken tegen jouw 'lot' en dat lot ff flink naar je eigen hand mag zetten. Zo!! Dat gun ik je en wens ik je toe!! X


Foto's van een kale kamer zijn niet heel spannend. Maar ben je inmiddels al wat opgeschoten?? Het klinkt al een hele lijst wat je allemaal moet gaan doen. Een peuterbedje lijkt me trouwens leuk!! Het lijkt me zo'n overgang anders van een ledikantje naar een groot mensenbed. Begrijp ik trouwens het goed dat jouw dochter nu nog in een ledikantje slaapt?? Lief!!

Bedankt voor de tips voor de waterpokken. Maar inmiddels zijn we nog steeds waterpokkenvrij. Ben echt benieuwd wanneer dat hier zal komen. Zag laatst weer een kindje met waterpokken. Het arme kind zat er echt compleet in haar gezichtje onder. Oeps!! Zag er zo zielig uit.

Dank je nog voor het berichtje waarin je mij een fijne moederdag toewenste. Hoe was jouw moederdag?? Ook verwend door manlief en kindlief??
Zie in het volgende bericht hoe mijn moederdag begon.

(Is deze rea op jou toch weer van redelijke lengte geworden )

Dank je wel, Merah. Kort samen gevat is het inderdaad zo dat het niet bepaald meezit. Jou wel, gelukkig!! Tenminste: alles goed?? Wederom een ongetwijfeld prachtige dochter gekregen, met een hele mooie namen. Ik vind dat de officiele naam van je jongste past in het rijtje van de tweede naam van mijn dochter en dat de roepnaam van jouw dochter past in het rijtje van de 1e naam van mijn dochter: helemaal mijn smaak dus haha!!
Heb je ergens je bevallingsverhaal gedropt?? En foto's??? Ben benieuwd!!!

Nana, ik wil niets over schaam lezen hoor Gewoon lekker lezen en schrijven als dat zo uitkomt, en als het ff niet zo uitkomt: jammer maar is dan niet naders Tis geen verplichting haha.

Hoe gaat het met jou? Hoe ver zijn jullie met de voorbereidingen op wat nu komen gaat?

Over het DHEA en cysten verhaal: toevallig had iemand in het Gent topic ook een cyste tijdens DHEA gebruik, maar het zal inderdaad wel toeval zijn. Ik zou op dit moment het ook niet goed kunnen verdragen als het toch van de DHEA zou zijn gekomen. Ben potverdorie nl gestopt met de BV vanwege de DHEA (snik snik, wilde tot de twee jaar volhouden ) en volgens S. zou ik met de DHEA tot mooiere en betere follikels/eitjes moeten komen, want weer voor betere bevruchtingen zou zorgen. De vorige pogingen zijn best telerustellend geweest en het zou wel moeilijk zijn als ik nu met de DHEA zou moeten stoppen, het allemaal uit mijn lichaam zou moeten laten verdwijnen en dan zonder DHEA weer een poging zou moeten starten. Het zou pijnlijk zijn.

@mezelf:
1 grote radioactieve, makkelijk explodeerbare, hormonenbom. Vliegende toetjes door huis, jankbuien, vette huid, puistjes en boze buien: ze zijn allemaal rijkelijk aanwezig.
Morgenochtend slik ik mijn laatste Dusphaston en hoor ik later die dag (als het goed is) zodra ik de echo in een NL's ziekenhuis heb gehad en de uitkomst naar S. door heb gemaild wat we nu weer mogen gaan doen...
Duimt iedereen???


Brrr spannend!!

 

Waarschuwing: Onderstaand blog-bericht is wellicht pijnlijk voor meiden welke nog altijd vechten voor een eerste. Ik schrijf deze waarschuwing zodat je op tijd kunt besluiten om hem eventueel niet te lezen.
Ik wilde zelf wel graag dit bericht hier schrijven omdat ik naast al mn gezeur over hoe down ik mij steeds voel ook iets oprechts over een heel fijn moment wilde schrijven. Maar ik begrijp het heel goed als je dit bericht niet wilt lezen. Het is een blog welke ik heb geschreven nav Moederdag.


Een bed vol met glitters.

Moederdag, 12 mei 2013. Manlief kijkt mij slaperig aan en kust me. Hij zegt met een warme stem: 'Fijne moederdag'. Mijn hart smelt, hij is niet zo van de 'commerciele feestdagen', maar hij had eindelijk begrepen hoe belangrijk het wel voor mij was.

Gisteren had ik al een mooi bos bloemen gekregen: gerbera's in mooie rozetinten, mijn favoriete bloemen. Zelf had ik mezelf gisteren al verwend met een nieuwe bedel voor aan mijn armband, ik breng mijn pols dichter naar mijn gezicht en kijk trots naar mijn armband waar inmiddels 4 bedels aan hangen: eentje staat symbool voor mijn dochter, een prachtig klavertje vier ( Charming by TI SENTO Quatre Amore, 8565ZI ) met onschuldig witte emaille, prachtige steentjes en haar initialen in gegraveerd. Deze bedel omdat zowel mijn dochter als deze bedel voor mij symbool staat voor puur geluk!! En dan een hartje ( Charming by Ti Sento Bedel 8573ZI Brilliant Heart ). Deze staat voor mij symbool voor manlief, voor onze liefde. En dan een ster. ( Charming 8520SI Rising Star ) Ik kijk naar die bedel en krijg even een brok in mn keel. Ik moet even slikken, juist nu: op moederdag, 12 mei 2013: de dag waarop ik als alles goed was gegaan nu bijna een test had mogen doen. Maar in plaats daarvan is de poging uitgesteld en ging mijn wekker anderhalf uur hiervoor al een keer zodat ik keurig om 8 uur mijn Synarel kon snuiven en de Dusphaston kon innemen... Gelukkig was ik erna weer in slaap gevallen. Die bedel met de vorm van een ster heb ik gekocht toen ik vorig jaar stopte met de behandelingen en alle mislukte pogingen en alle embryo's die het niet gered hebben, zowel in mijn buik als in het laboratorium een plekje wilde geven. Ook die embryo's verdienen een plekje aan een armband welke symbool staat voor mij en wie ik ben. Sommige mensen laten een tatoeage zetten als ze iets belangrijks willen afsluiten of een blijk van liefde willen tonen. Ik houd niet zo van tatoeages, maar des te meer van sieraden. Daarom deze mooie armband mét de mooie ster-bedel. Ergens voelt deze bedel nu wel dubbel. Ik heb hem gekocht om een bepaalde periode in mijn leven af te sluiten. En nu lig ik hier, toch weer vol met nare hormonen, in mijn bed. Ergens klopt het nu voor mijn gevoel nu niet helemaal: deze bedel was omdat ik mij nooit meer zou laten behandelen... Zit er ook om te denken om voor de laatste mislukte pogingen (pessimist dat ik ben), welken nu nog komen gaan, om straks nog een nieuwe bedel te kopen. Zodat die niet blijven plakkende embryootjes er ook echt bijhoren en niet 'achteloos worden weggeschoven in een bestaande bedel'.
Ik wil nog veel meer bedels, ook bedels welke symbool staan voor mijn vriendinnen, mijn zusje en andere belangrijke gebeurtenissen in mijn leven. De bedel welke ik gisteren had gekocht is een ring welke in een openstaand doosje zit (Charming by Ti Sento Bedel 8182ZI Be Mine ). Het staat voor mij voor een aanstaand huwelijk. Manlief en ik hebben 8 jaar terug al afgesproken om in 2015 te gaan trouwen. Een paar weken terug hebben we met onze relatie een echt dieptepunt gehad. We hadden steeds ruzie, het ging onder andere ook over Moederdag. Gelukkig hebben we veel kunnen praten en hoe cliché ook mag klinken: we zijn er samen weer sterker door geworden.
Ik vond de bedel met het aanzoeksdoosje een mooie bedel om de dag voor Moederdag te kopen. Deze bedel staat voor mij symbool voor onze relatie en wat er ook gebeurt, wij gaan steeds weer verder. Ik vond de symboliek van deze bedel heel mooi en passend. Deze nieuwe bedel staat symbool voor wat er ook gebeurt: wij horen bij elkaar en bezegelen dit straks met een huwelijk.

Manlief geeft me nog een flinke knuffel en hij springt uit bed, en loopt op blote voeten van de trap. Snel daarna hoor ik beneden dat de oven aan gaan. Vanuit de kamer naast ons hoor ik een lief meisjesstemmetje om mama roepen: 'Mama, Mamaaa, Mamaaaaa!!' Met een buik vol liefde en een hart dat overspringt spring ik ook uit mijn bed om ons wonderbaarlijke meisje uit bed te halen: het is al half 10!! Ik geef haar een schone luier en neem haar mee naar ons bed waar we lekker gaan knuffelen, kietelen en oefenen met ‘ik houd van jou zeggen’. Ik snuif even aan haar bolletje. Wat ruikt ze toch heerlijk. Ik weet nog dat toen ze net geboren was ik haar het liefst weken niet had willen badderen, gewoon omdat haar geurtje zo lekker was. Uiteindelijk heb ik er toch aan toe moeten geven en heeft ze toen ze drie dagen oud was voor het eerst gebadderd. Gelukkig ruikt ze nog altijd net zo lekker als toen. Ik zeg wel eens grappend dat we dat geurtje moeten bottelen, het zou wel eens het best verkochte luchtje kunnen zijn.

We horen voetstappen op de trap, de slaapkamerdeur gaat open en manlief komt met een dienblad vol met broodjes, sappies, koffie, thee en een tuitbeker binnen. Hij geeft mij het dienblad aan en gaat weer even de kamer uit om vervolgens met twee cadeautjes terug te komen. Hij geeft dochterlief eentje, de kleinste en zegt dat ze die aan mama mag geven. En hoe klein ze ook is: ze doet het keurig. Manlief verteld dat het is gemaakt bij de gastouder. Mijn hart maakt een sprongetje omdat ik het stiekem best jammer vond dat dochterlief afgelopen week niet daar was geweest en ik ‘bang was’ dat ik geen knutselwerkje ging krijgen. Maar blijkbaar had de gastouder het al ver van te voren met onze dochter gemaakt. Ik haal het pakpapier eraf en ontdek krantenpapier. Opgewonden ga ik verder met uitpakken. Er verschijnt een een klein houten doosje in hartjesvorm. Zorgvuldig, zoals alleen een kind van bijna twee het kan, is het rood roze geschilderd. Op het deksel zitten allemaal schelpen en glinsterende roze kralen, welke net briljanten lijken, geplakt. En dan de glitters, overal zitten glitters: op het doosje, op mijn handen en mijn hart bedolven onder de glitters. Net als mijn bed. Een bed vol met glitters. Zo voelt geluk. Zo voelt rijkdom. Ik knuffel dochterlief en op dat moment besluit ik dat ik de aller trotse, de meest blije en de gelukkigste moeder op deze aarde ben. Dan mag ik, met mijn glitterhanden, het grotere cadeautje uitpakken: manlief heeft popcornschaaltjes gekocht omdat ik een onwijs popcornmonster ben. Ik bedenk met een glimlach dat hij vast zijn best heeft gedaan om wat liefs te kopen wat echt bij mij past. In de ruzie enkele weken terug heb ik hem duidelijk gemaakt dat de luxe chocoladebonbons met dranksmaak, voor iemand die dranksmaak in bonbons vreselijk smerig vind, geen goed idee is. Ik krijg een grijns op mijn gezicht, geef manlief en meisjelief een dikke kus en begin aan een heerlijk warm broodje met gesmolten kaas.

Op dat moment voel ik alleen maar geluk. Niets geen gedachten over mislukte en afgebroken pogingen, geen verdriet om een mensje welke er niet is, maar zo welkom zou zijn. Nee, alleen puur geluk en tevredenheid. En het allermooiste? Nee, niet de schaaltjes, niet het mooie bos bloemen, niet de bedel, maar alle glitters welke mijn heerlijk zoet ruikende, wonderbaarlijke meisje trots op het doosje had geplakt. En bed met glitters: Puur geluk om mijn rijkdom en geluk zo te mogen ervaren. Dat is hoe ik Moederdag 2013 zal gaan herinneren.

 

Zo, nu snel slapen!!
Over 6 uurtjes gaat mijn wekker weer!!!

Trusten!!

 

Bedankt voor jullie complimenten over hoe ik m'n verhaal geschreven heb. En uiteraard voor het duimen.

Ik doe ff een korte update, moet echt gaan slapen. Ik heb S. onderstaand bericht gedaan, de assistentes waren continue in gesprek en dus onbereikbaar per telefoon. Ik heb nog geen reactie.

De gyn, dr. Z., nam echt de tijd voor mij. Hij legde mij het systeem van de platleggers uit met een ter plekke gemaakte tekening waarbij hij uitleg gaf over het ontstaan van de cysten. Hij vertelde dat ze vaak eerst groter groeiden met platleggers door vlaggetjes te tekenen. De platleggers worden er op gelegd en geeft een stimulatieeffect. Pas als het systeem verzadigd is qua platleggers gaat het echte remmen en heb je voor stimuleren echt een FSH medicijn nodig. Klinkt logisch, maar met de rekening begreep ik het allemaal nog net iets beter qua groeiende cysten tijdens platleggersgebruik.
De arts verwacht dat ik wellicht mooiere embryo's kan kweken met het lange protocol omdat ik met het lange protocol geen flair up reactie zal hebben, ik zal naw langer moeten stimuleren. De kans bestaat wel op iets minder follikels (cyste kan opnieuw na cystepunctie vol lopen en dan is ee minder ruimte voor follikels en kan ook de kwaliteit van die follikels minder worden, maar de eventuele bevruchtingen (de follikels uit andere eierstok) zullen naw van betere kwaliteit zijn. Dus mocht S. akkoord gaan met plannen S., dan is het langer snuiven alleen maar handig geweest... (Ik probeer me daar nu aan vast te houden....)
Arts meette in cysteloze eierstok een stuk of 5 a 6 mini follikels.

Nu slapen!! X

 

Bijna

Doorgaan met snuiven. Ongesteld worden omdat ik een kuur Dusphaston van 10 dagen heb gehad (gisterochtend de laatste pil gehad). Op donderdag uitgangsecho nr 6 en eventueel cystepunctie. Ondertussen dus nog steeds doorgaan met snuiven en dan starten met de poging. Als S. akkoord gaat.

 

Wauw, wat een complimenten over mijn schrijfstijl...
Bedankt!!

Visje, wat leuk dat jij ook bedels spaart. Pandora achtige bedels of ook zoals die van mij? Ben benieuwd Mocht je ook bedels sparen zoals die van mij: deze lijn van Ti Sento gaat helemaal uit de handel heb ik onlangs vernomen... Niet leuk!!!
Wat wacht jij nu alweer lang op je menstruatie. Dag 45... Oef... Hoe lang zijn jouw cyclussen normaal?? Wat knap van je dat je wat innerlijke rust krijgt door even geen MMM te doen. Volgens mij is het een soort van proces waar we in zitten: gaf rusten eerst juist onrust, al je op een bepaald punt bent gekomen geeft juist rusten ook echt rust. Nou ja, voor een tijdje dan
Hopelijk komt er een moment dat je weer verder kunt en dat dat laatste cryootje als een wonderverhaal de boeken in zal gaan. Maar eerst ff Visje-time.

One of Kind, wat spannend dat je nu over twee weken het gesprek met de psycholoog gaat hebben. Zenuwachtig vast?? Al is dat ongetwijfeld helemaal niet nodig, gezien wat je gynaecoloog gezegd heeft Het is vast gewoon een formaliteit. Toi Toi Toi!!

Inmiddels reactie van S. gehad. Het voelt bijna als kwaadspreken over hem, terwijl ik juist zo blij ben met zijn kennis en hulp om tot een zwangerschap te komen, maar zijn reactie maakte boosheid in mij los:

Ik heb hem teruggestuurd dat...

Ik vind het echt jammer dat hij zo kortaf per mail is. Nu snap ik wel dat hij honderden patienten heeft en niet altijd keurig hele lappen tekst kan gaan schrijven, maar dit vind ik wel een teleurstellende reactie. Ik wil namelijk juist zijn mening, ik wil juist weten of hij dit een goede actie vind. En ik vind het raar dat hij dr. Z. uit X mijn behandeld arts noemt... Deze beste man zag ik nu voor het eerst....

Wordt dus vervolgd....

 

Lief Guppie, dank je!


Vandaag op m'n vrije dag, manlief had een middagje vrij genomen, zijn we naar het ZH gegaan. In de auto had ik preventief maar liefst 3 paracetemols genomen... *bloos*
Ik was zo bang.

Vandaag dus uitgangsecho nummer 6 gehad. De cyste was maar liefst slechts enkel 1 MM gekrompen... En toen moest ik huilen, van angst. Al m'n puncties zijn steeds onder narcose geweest en zag zo tegen de punctie, zonder pijnbestrijding (afgezien van die zelf ingenomen paracetemolletjes )
Ik vond het binnenkomen in de kamer waar ze de punctie gingen doen ook heel naar, er stonden twee verpleegkundigen en de arts zei dat die moesten helpen om de boel vacuüm te trekken... *angstzweet*

Ik vond het aanprikken een heel akelig gevoel en het deed, ondanks de paracetemols wel pijn, maar om eerlijk te zijn was het van te voren in m'n hoofd erger dan in het echt
Ze hebben flink wat vocht er uit getrokken. Aan het uiteinde zat een spuitje waar het vocht in terecht kwam toen ze aan het opzuigen waren. Het spuitje was alleen te klein waardoor er nog een nieuwe, grotere aan gehangen moest worden.
Manlief heeft op de echo meegekeken, en zei dat hij de cyste echt zag verdwijnen op de echo. Ik was te druk met op mijn ademhaling letten.

@dames die dit altijd zonder narcose doen: respect!!! Helemaal bij meerdere prikken!!
@dokter scholtes met zijn narcoses: hij is mijn held!! De volgende punctie is weer bij een platgespoten Maartje!!!

Morgen mag ik van de arts starten met de Menopur en Puregon. Ik krijg m'n eerste echo altijd op CD 8, dag 5 stimuleren. Dat valt op dinsdag. Dat komt erg slecht uit qua werk omdat ik op een andere locatie dingen zou gaan doen... Gelukkig werkt daar een vriendinnetje en is zij op de hoogte, dus zij kan mij dekken qua verhaal wat ik ook naar ga bedenken om die dienst af te zeggen. Op mijn eigen werk zijn ze niet op de hoogte en dat hoop ik ook zo te houden... Laten we dus maar met z'n allen duimen en hopen dat de punctie niet op vrijdag gaat vallen want die dag wilde ik eigenlijk vrij om iets leuks onzinnigs te gaan doen, maar wegens gebrek aan personeel kon dat niet. Als ik dan de punctie ga hebben moet ik wel open kaart spelen indien ik niet wil dat er stom geroddel zal komen over dat ik me onzinnig ziek meld om dat ik vrij wilde, ofzo...

Maar dat is, hoe lastig ook, bijzaak!! Morgen in de trein (oeps, moet morgen vroeg op, maar wil niet elke dag heel vroeg moeten spuiten en op plaats van bestemming is het al 10 uur en dat komt verder qua werken niet goed uit als ik de rest van de week op dat tijdstip moet spuiten...) ga ik m'n eerste spuit weer zetten en gaat het allemaal van start!!