Maartje, ik lees nu je verhaal.. wat een tegenslag weer. Een hele dikke knuf voor jou en duim zo enorm dat die laatste poging DE poging wordt!!! En ik zou als ik jou was idd mijn ongenoegen over de gang van zaken uiten. Wat een onvriendelijke reactie was dat zeg
De afgelopen dagen ben ik vrijwel niet online geweest. Geen zin in... De meiden die ongeveer tegelijk met mij de puncties hebben gehad mochten testen en dat vond ik zo confronterend... Negatieve testen maar ook positieve testen. Hoewel ik blij ben voor de positieve testers, het raakte me zo enorm. Te veel pijn. Inmiddels is het alweer zondag, 18 dagen na de punctie. Cyclusdag 10 en menstruatiedag 10. Ik ben toen ik op 5 dagen na de punctie het alles vernietigende te horen kreeg dat ik geen terugplaatsing zou krijgen direct gestopt met de utrogestan. Dat was maandag. Op vrijdag werd ik ongesteld en niet bescheiden ook! Ik was aan het werk toen het begon en wist niet wat mij over kwam. Ik ervaar mijn menstruaties altijd wel als vervelend, maar dit overtrof echt alles. Met moeite wist ik het toilet te vinden en heb daar m'n maag leeggekotst van de pijn. Na een half uur ben ik teruggestrompeld. Met een cocktail van paracetemol en inbubrofen hoopte ik dat het minder zou worden, maar ik merkte geen enkele verlichting. Logisch nadenken was er niet meer bij, kon alleen maar denken: ik moet hier weg. Dat terwijl ik m'n ogen amper kon open houden. Aan vermoeidheid lag het niet want ik had echt waanzinnig goed geslapen die nacht ervoor. Mijn collega voorkwam dat ik achter het stuur zou kruipen en uiteindelijk heeft Maartman mij naar huis gebracht. Daar ben ik verder gegaan met ibubrofennetjes en uiteindelijk heb ik ruim 2 uur geslapen. Zat op het moment dat mij dut over kwam nog te twijfelen... Zou ik naar het ZH moeten voor controle? Geen gedraaide eierstokken oid??? Want zo ziek had ik me baarmoedertechnisch alleen gevoeld toen ik aan het bevallen was. Uiteindelijk niet gedaan (dacht, ze zien me aankomen in het ZH: daar naar toe omdat ik ongesteld ben ) Later zwakte het gelukkig ook af. Ben diezelfde avond gestart met een strip Microgynon 30 die ik nog had liggen. Deze kwelling wilde ik niet! Mijn internist roept al tijden dat ik het beste een spiraal of anticonceptie pil kan nemen ivm ijzerverlies elke 21 dagen. Maar met eileiders kón ik dat niet. Ik wilde 'de kleine kans op...' niet maar 0 % reduceren. Maar zonder eileiders maar met pijn en die stomme korte cyclussen, mét tussentijds bloedverlies leek we dit wel ff rustig Nog een dag of 10 en dan is mijn dochter jarig. Momenteel zijn Maartman en ik heel druk bezig met het cadeau voor haar. We maken samen een speelhuisje van hout (plus glijbaan) in onze tuin. Ik heb het zelf ontworpen en samen maken we het, maar het is echt mijn projectje Ik merk dat ik het fijn vind om mij daar op te richten. Ff geen medische molen, maar bezig voor iets voor onze dochter. De deadline is over een week. Dan vieren we haar verjaardag en moet het af zijn. Het wordt nog ff flink doorwerken om het op tijd af te hebben. Helaas moet ik vandaag werken (typ dit op telefoon vanaf werk ) en dinsdag, donderdag en vrijdag zal ik ook amper er aan kunnen werken ivm eerder gemaakte, niet cancelbare plannen, werk en studie. Hopelijk kom ik morgen mooi ver en ik heb de woensdag ook nog Morgen spreek ik trouwens dr. S. Heb geen idee wat ik van hem kan verwachten morgen en wat hij zal adviseren. Want bijna een jaar eerder heb ik na het mislukken van de vorige IVF, die ook al zeer teleurstellend was, aan hem gevraagd of we niet aan ECD moesten denken. 'Absoluut niet', zei hij. Ik kon immers nog DHEA proberen. En nu, bijna een jaar later, is gebleken dat DHEA niet mijn wondermiddel is. Ik twijfel steeds meer over het calciumbadje. Ik lees nl alleen dat dit veelal bij slecht zaad wordt gebruikt. Twijfel op dit moment ook of ik ooit weer moet beginnen... Maar ja, verstand op nul en met een rolmaat, zaag en schroefboormachine aan de slag zodat ik nergens aan hoef te denken werkt niet een leven lang. X
Maar lieverd zeg wat heftig allemaal!!! Jij maakt ook het ene na het andere mee. Hele dikke knuffel. Ben benieuwd wat Dr S gaat zeggen. xxx
Dank je wel!! Beurs was ik op dat moment dat ik mijn reactie schreef, waar jij dus op reageerde enorm. Moest zo huilen om de erkenning die jij (jullie) mij hier geven. Dat is niet verkeerd, is juist goed als dat er uit komt. Dank dus daarvoor. Ik weet nog niet precies hoe ik het gesprek morgen precies ga aanpakken. Er zijn verkeerde dingen gebeurd in DD met de assistentes, maar ik kan die dames beter niet tegen mij krijgen... Lastig!! Want eigenlijk vind ik dat de betreffende hier best wat over te horen mogen krijgen... Gelukkig heb ik nog ff om er over na te denken wat ik het beste er mee kan doen. 12 dagen Primolut kan ook vervelend zijn Helemaal omdat je andere medicijnen niet gewend bent kan ik me voorstellen dat die medicijnen al wel hard binnen kwamen. Hoe gaat het nu met jou? Werkt jouw lichaam nu een beetje mee aan wat jij wilt? De kans bestaat altijd dat een embryootje stopt met delen. Er wordt dan ook wel gezegd dat gemiddeld de helft van de embryo's dag vijf niet haalt. Statistisch zat het er dus al in. Maar ja... Voor het zelfde geld was het kwartje anders gevallen. De poging waar mijn dochter uit komt had ik 11 eicellen, twee embryo's in de stoof en toen heeft ook slechts 1 het gehaald (en hóé!!! ) Maar door de slechte kwaliteit eicellen (dit heeft met mij verouderde eierstokken te maken) kom ik steeds maar tot weinig embryo's. Tegelijk is de kwaliteit daarvan steeds slecht. Slechte bevruchtingen stoppen sneller dan mooie bevruchtingen. Ik hen dus sowieso een grotere kans op stoppende embryootjes. We hadden gehoopt dat we dit met de DHEA (waarvoor ik gestopt ben met de BV) hadden kunnen verbeteren... Maar helaas... Thnx!!
Dank je wel, laten we het hopen... Het jou gelukt om opnieuw zwanger te raken, en dat terwijl je dezelfde AMH hebt als dat ik heb!! Hoe ver ben je nu en hoe gaat het??
Dank je wel. Ik heb begrepen dat jouw IVF ook mislukt is... Zo klote. Een eerste DD IVF voelt zo hoopvol aan. Ik weet uit ervaring hoe hard die klap is als het dan weer niet zo mag zijn.... Gets... Dikke knuffel!!! Hebben jullie een plan voor nu?
Dank je wel... Vind het zo bijzonder hoe jij hier met mij meeleeft. Ik zie je onderschrift en krijg rillingen over m'n hele lichaam... Wat maak jij verschrikkelijke dingen mee.... daar zijn geen woorden voor.... Hoe zorg jij er voor dat je je bed uit komt? Hoe gaaf het met jou en butterflyman? Kunnen jullie er voor elkaar zijn? Heel veel sterkte en knuffels!!!
Dank je wel!! Ik las dat het met de twee in jouw buik goed gaat, maar met jou wat minder. Dat laatste is niet zo mooi. Juist na zo'n lange weg zou het zo mooi zijn als je een zorgenloze en pijnloze zwangerschap zou mogen beleven, al weet ik tegelijkertijd dat het gevoel van jou nu vast is dat het gaat om het eindresultaat, en dat zijn je kindjes. Toch wil ik jou ik even een digi-knuffel geven!! Ben je eigenlijk al ver met de babykamer(s)??
Dank je wel!! Nog zo'n drie week en dan mag jij voor de 28 weken check. Ben je er erg nerveus over? Ik wilde je laten weten dat mijn schoonmoeder door TBC in haar jeugd maar 1 nier heeft, de ander is verschrompeld. Daar zijn ze enkele jaren terug pas achter gekomen, bij een routine onderzoek voor iets anders. Misschien trekt het niertje van jouw kindje nog helemaal bij, maar wilde he dit toch vertellen. Misschien kan ik je daar een beetje mee geruststellen? Mijn schoonmoeder is ruim 60 en afgezien van wat standaard ouderdomsgebreken (oohhh laat ze dit niet horen ) is ze helemaal gezond!!
Dank je wel!! Ik weet ook dat ik daar mee bof. Ik weet dat jij ook graag (nou ja graag.. ) de stap zou willen maken voor meer onderzoek en behandeling, maar dat jij jouw man niet daar in mee krijgt. Dat lijkt mij zeer frustrerend.... Tot nu toe aan is Maartman vrijwel overal in mee gegaan. Hoe staat het met de spuugtestuitslagen? Ik heb alweer een poosje niet meer bijgelezen in het Gent topic, maar ben eigenlijk wel nieuwsgierig. Ik hoop zo dat een tweede kindje er voor jullie nog in zal zitten.
Hoi Majo, Bij jou zonder quote omdat het berichtje van jou te lang is om te mogen quoten van ZP! Fijn en tegelijkertijd helemaal niet fijn dat jij je er zo in herkent. Jij weet ook als geen ander wat ik nu door maak. En visa versa hetzelfde... Jij laatst zo actief met het kamertje van jouw dochter, niet denken aan de pijn maar bouwen voor wat je wel hebt... Zo ik dus in de tuin. Fijne aflefing is dat. Verstand op nul en bezig zijn met dingen wat je leuk vind, voor je dochter, met een deadline en de mmm op de achtergrond. Dat is fijn... Met Juulzon en Marjah heb ik het al vaker over het uitgeven van een boek gehad... Misschien zou jij ook maar moeten aansluiten.... Denk dat de herkenbaarheid in onze diverse verhalen prettig zou zijn om te lezen voor meiden die zich eenzaam in de strijd voelen. Ook het wensen van een tweede lijkt een taboe te zijn, terwijl velen met verdriet vanwege secundaire onvruchtbaarheid kampen... Met zo velen en toch eenzaam... De rust waar je over schrijft ervaar ik op dit moment ook ff als fijn. Maar dat komt nu ook door de afleiding die ik nu heb gevonden in het klussen. Daarnaast hebben we onze dochter een abonnement op een speelparadijs gedaan waardoor we daar met haar leuke dingen kunnen doen. Ook met andere kindjes spelen, wat ik zo belangrijk vind. Op dit moment logeert ze een nachtje bij een vriendin van mij ivm gisteren late dienst, vandaag vroeg en afspraken manlief. Ik vind het voor haar heel fijn dat ze nu lekker aan het spelen is met het dochtertje en zoontje van mijn vriendin. Het leeftijdsverschil gebeuren... Ik weet het... Ik ben niet voor niets na ruim een half jaar alweer begonnen... Was het maar mooier dan dat het is... Ik gun dat jou ook zo enorm!! Ik heb S. niet meer gemail maar had besloten gewoon de telefonische afspraak af te wachten. Had ook ff geen zin in eerder al... Op het moment dat de wereld mmm-technisch onder je voeten vandaan valt zou je het liefste door willen denderen. Op het moment dat dat wat zakt is rust ook plezierig... Althans, zo ervaar ik dat... Ik ben ook nieuwsgierig naar zijn mening over het calciumverhaal. Wellicht dat het iets ook voor jou zal zijn??? Bij jullie immers het probleem met het zaad... België ben ik op dit moment niet mee bezig, ondanks dat het eerst, toen ik net het rot nieuws had gekregen aanlokkelijk leek. Wanhoopsidee was dat denk ik. Ik geloof niet dat Gent ons meer te bieden heeft dan dat DD heeft. Dank je voor uitspraak over pleegzorg Het idee van pleegzorg spreekt mij nog steeds enorm aan!! Ook een dikke knuffel voor jou!!!
Dank je wel!! Voor jou komt er, aan je onderschrift te zien ook weer een spannende tijd aan. Veel succes met testen!!! Hopelijk met het lang verwachte resultaat!!
Zoals het jou nu misschien moed geeft dat het mij voor de tweede keer is gelukt zwanger te raken met een amh van 0.68 gaf jouw verhaal en amh mij andersom ook al die tijd kracht om door te vechten. Ook bij mij leek de trechter steeds smaller te worden en stiekem begon ik er (met grote afschuw) al lichtjes op te rekenen dat wij kinderloos zouden blijven. Na jaren van diep verdriet en tegenlagen waarin werkelijk niks mee leek te zitten verliep onze laatste poging zomaar ineens heel gladjes. En als kers op de kaart hebben wij ook nog eens 2 kloppende hartjes mogen bewonderen tijdens de eerste echo afgelopen week. Nu hopen dat ze sterk genoeg blijken om uit te groeien tot 2 gezonde baby's. Maar ook hierin ben jij een voorbeeld voor mij. Het is jou immers ook gelukt om met hetzelfde amh een gezonde dochter te produceren. Mijn bedoeling met bovenstaande stukje is alles behalve je de ogen uit te steken maar je juist kracht te geven om er in te blijven geloven. Ik geloof er in voor jou! Ik vond het steeds moeilijker om positief te visualiseren. Probeerde mezelf toch steeds in te dekken voor de steeds groter wordende teleurstelling en leegte die volgde op weer een mislukte mishandeling of slechte diagnose. Ik heb er deze laastste poging voor gekozen het toch te gaan doen, pijn zou het toch wel gaan doen mocht het weer mislukken. Ik heb de weken voor de tp constant gevisualiseerd. Dus durf weer te dromen! Het moet je gewoon gaan lukken! Ik blijf je volgen! Veel liefs en sterkte!
hoi Maartje, ik heb er nog niet veel over gepost maar ben achter de schermen erg druk met uitdokteren wat ik nu het beste kan doen. Aangezien ik het zelf amper kan bevatten vraag ik me af of het uberhaupt zinvol is om er iets over te melden op ZP dus ik heb dat tot nu toe nog niet gedaan. Ik voel me vaak al een halve vakidioot (terwijl ik in real-life echt iets heeuuul anders doe) dus om die reden en omdat ik dus erg druk aan het spitten ben heb ik verzuimd om dat te doen (en weet dus ook niet of ik het ga doen - wie zit er nou op te wachten op al die info? ). Wat misschien wel heel van belang is, is dat ik er door uitzoekwerk achter gekomen ben dat C. trachomatis (hidden-C) in je lijf in een soort van latente staat kan terugtrekken en weer tevoorschijn komt bij een aantal mogelijke scenarios waaronder: ijzersuppletie (!), gebruik van cortisone (prednison) en een evt. aanwezigheid van latent virus zoals HHV-6 (zeg maar het waterpokken virus), CMV (cetamegalovirus) en koortslipvirus (herpes) maken de kans groter op een co-infectie met ongewenste bacterien zoals hidden-c of mycoplasma. Het enige wat ik dacht, was "sjips" heb ik die Hidden-C vorig jaar lekker lopen voeden zeg, met mijn ijzersupplementen (of jij met je ijzerinfusen) maar ook gebruik van prednison kan het dus versterkt naar voren komen (tenzij het helemaal goed behandeld is en weg is). Als alternatief gebruik ik nu lactoferrine omdat dat wel ijzer biedt maar niet ijzer dat gebuikt kan worden door vervelende bacteriën. (jemig daar ga ik weer, mijn kop draait overuren) verder heb ik nog een leuk "hoe-verleng-ik-mijn-folliculaire-fase-met- een-paar-dagen-experiment" uitgeprobeerd. Vanaf CD5 tot en met 11 heb ik elke dag 1 glas sojamelk gedronken *yuk* maarrrr wat denk je ????...ipv ovulatie op dag 11 pas op dag 13...waaahhhh!! de achterliggende theorie die ik gelezen had is "serotonine". Serotonine zou je FF met wel +4 dagen kunnen verlengen en dat zit dus in soja en bijv. in amandelen en kalkoen. Of dat dan ook een betere eikwaliteit geeft weet ik niet (en ik moet wel zeggen ik had er ook evening primrose oil bij genomen..misschien doet dat ook nog wat). Misschien heb je er wat aan? Een van de redenen dat ik hier op ben gaan zoeken is dat ik een van die rare mutaties heb in mijn genen waardoor ik gevoelig ben om meer dopamine dan serotonine aan te maken. Nou ja. Kiekmaofjeerwatmeekan. succes met je volgende poging of ben je alweer begonnen (of ga je eerst van de zomer genieten voordat ie weer voorbij is?). Liefs en ook voor jou duim ik dat je grote 2e wens in vervulling mag gaan!
Hey Maartje, Veeel te lang ben ik op ZP niet online geweest (je weet de reden wel ), en dacht moet nu hoognodig eens even bij Maartje in het topic gaan kijken! Maar....wat zie ik.... jijzelf ook langere tijd niet in je eigen topic geweest, maar w.s. net als ik aan het genieten van even geen MMM. Goed zo! Inderdaad zoals je schrijft....onze gevoelens zijn wel erg herkenbaar steeds voor elkaar. Jij je net als ik aan het 'storten' op je dochtertje . Maar het resultaat mag er dan ook wezen, het speelhuisje is werkelijk waar PRACHTIG geworden! En ik zag leuke foto's van jou en je dochter bij het speelparadijs van jullie abonnement . Fijn dat je zo lekker aan het genieten bent van haar! Heb je inmiddels een volgend projectje waar je je op stort? Of alweer over de MMM aan het nadenken? Hier nog met de allerlaatste dingetjes in haar nieuwe kamer bezig. Hadden dan ook even een tegenslag door mismeting inbouwkast Karwei-meneer, maar goed...daardoor wel langer afleiding voor mij v/d MMM. Want die kamer moet eerst klaar! . Begint er bij jou alweer iets te kriebelen richting MMM? Of even nog helemaal niet? En wat heeft Dr. S. nu uiteindelijk over het calciumverhaal te melden gehad? Hier weet ik het allemaal niet zo goed momenteel. Pffff..... Sinds evaluatiegesprek in februari met Dr. S., nog niet weer contact opgenomen. Ben het aan het uitstellen merk ik. En eerst was het (na de zomer, voor eind v/d jaar) nog een ver van mijn bed show, maar nu het alweer augustus is komt die eindstreep mij veeeel te dicht bij! Waar ik de rust eerst nog wel lekker vond, begint nu de MMM angst weer langzaamaan wat boven te dwarrelen. Ook (voor het eerst) wat angst voor het spuiten. Komt door dat knobbeltje in borst toen in oktober, ondanks dat ik daarna nog wel 2x heb gespoten voor cryo's en dat toen prima ging. (het knobbeltje is nooit helemaal weggegaan). Heb laatst ineens een opgezette lymfeklier gehad in mijn lies (w.s. doordat ik met voet in glas heb gestaan) en kort daarop ineens een dikke opgezwollen buik met veel pijn. (w.s. obstipatie waarvoor medicatie, maar blijft nu 3 wkn later nog steeds wat rommelen, gevoelig....). En dankzij mijn werk vergeet ik nog weleens dat er nog tussenliggende dingen zijn en denk ik meteen aan het ergste wat eruit voort kan komen. Pffff.... Merk dat ik 'bang' aan het worden ben voor de hormonen. Natuurlijk al heel wat gespoten de laatste jaren en tsja... dat zal toch wel enig effect op je lichaam hebben. Gek...want heb dat al die jaren nog niet eerder gehad. Komt w.s. doordat ik M. nu heb en gewoon zelf niks wil krijgen omwille van haar. Goed... heb in elk geval nog geen beslissing genomen mbt wanneer starten volgende icsi en hoe, wat, waar. Maar wil 'm aan andere kant ook wel graag voor eind v/h jaar gedaan hebben. Ook over adoptie nagedacht (zou ik enorm graag willen, liefst dan open adoptie), maar gewoon te duur.... Al het geld zit in de mislukte icsi's en gaat naar de volgende icsi. Heb zelf gedacht doorsparen voor adoptiekindje, maar manlief wil toch echt nog 1x graag een laatste poging doen mbv TESE. Pfff.... lastig hoor.... owh....... ik ga gauw stoppen want het wordt een veeeeeeeeeeeeeel te lang verhaal zeg! Wilde eigenlijk alleen maar even weten hoe het nu met je is!!