Hoi allemaal, Wil gewoon graag even mijn ei kwijt. Mijn ex en ik zijn nu bijna een maand uit elkaar.. Ik zit met ons zoontje van 2 nu tijdelijk bij mijn moeder en stiefvader in, totdat ik weer een huisje krijg. Nu is het zo dat mijn ex erg onaardig en kinderachtig tegen me doet (mag ook mn meubels enz niet terug), maar het ergste vind ik dat hij niet vraagt/omkijkt naar ons zoontje (vooral om mij dwars te bomen). Ik vind het persoonlijk niet erg, want het is natuurlijk mn allergrootste liefde, maar als ik eraan denk breekt het mijn hart.. hoe kan iemand zo toch doen he.. Iemand ook zoiets meegemaakt of in soortgelijke situatie?
Geen ervaring maar wil je wel even een digitale knuffel geven. Verder het advies om te vragen dit topic te verplaatsen naar de lounge. Daar heb je kans op meer reacties dan hier.
Ach, het kan nog erger.. Mijn ex wilde wel dat ik om de zaterdag haar bracht en zondag weer ophaalde. Maar ondanks ik alle meubels hebt achtergelaten incl de kinderkamer sliep zij op tuinkussens tussen de vriezer en koelkast in. (Hij was bij haar ingetrokken en mijn dochter heeft heel lang gezwegen dat ze zo sliep.) En was ze zijn dekmantel om met andere vrouwen af te spreken (zogenaamd dat ie wat leuks kon met zijn dochter) en moest ze hierover ook nog zwijgen. Inmiddels is alle contact verbroken, en me kleine meid al 2x onder behandeling geweest van een kinderpsychologe vanwege die ... van dr vader.
Jeetje mina... wat erg joh.. dan breekt je hart toch Hoe oud was je dochter die tijd?? en gaat het nu beter met haar op dat gebied? Nou hoe sneu en erg ook, dan maar geen vader. Ze heeft in ieder geval een supermama
Hoort meer bij alleenstaande moeders lijkt me Ts, beter geen vader dan een ***vader, toch? Je kunt naar eer en geweten tegen je kind zeggen later dat het niet aan hem lag maar aan die *willekeurig scheldwoord*
Vervelend dat jij ook zo'n vader hebt getroffen voor je kleine. De vader van mijn zoontje heeft sinds juni afgelopen jaar ook niks meer van zichzelf laten horen, hij heeft zelfs niks laten horen op zijn verjaardag. In het begin had ik het er erg moeilijk mee, maar nu zou ik niet eens meer willen dat hij contact met ons op neemt. Mocht hij dat wel doen dan bekijkt hij het maar lekker. Het lijkt mij voor mijn zoontje namelijk ook niet goed om steeds contact te hebben en daarna weer niet. Het is namelijk niet de eerste keer dat hij zich zo gedraagt. Veel sterkte!
Dat het bestaat dat een van de ouders dit kan doen. Ik kan je zeggen uit ervaring dat na 41 jaar het nog steeds steekt dat je niet interessant genoeg was om zien op te groeien ... Ik walg van dit soort mensen die alleen voor zichzelf kiezen.
Agosss, zo zielig he! Dat zou ik inderdaad ook zo hebben, dan maar helemaal geen contact dan af en toe een keertje.. zo verwarrend voor die kids. Vader van mijn zoontje denkt mij er mee te hebben.. Helaas, ik zit er niet zo mee.
Heel vervelend en sneu voor je kindje! Ik had een vader die nooit naar mij heeft omgekeken, maar ik moet zeggen dat ik liever geen vader in mijn leven heb (of een leuke stiefvader op termijn) dan een vader die eigenlijk niet geïnteresseerd is.
hier ook zo'n ***vader. Wij zijn gescheiden toen mijn zoon, nu 21, 3,5 jaar was. En ik geloof dat hij hem tot aan nu ongeveer 1x per jaar ziet, vaker niet, want geen tijd, te ver om op te halen, geen auto etc etc. En uiteraard is het allemaal MIJN schuld Triest geval. Zelfs toen hij ging hertrouwen was zoon niet uitgenodigd, het was niet nodig, want ze gingen alleen maar uit eten met de familie, de helft van het jaar verblijft hij tegenwoordig in Israël, waar hij wat mij betreft het hele jaar mag zitten. En het meest lachwekkende: op foto's van zoon op facebook reageert hij in de trant van: Mijn zoon, ik hou van je, je vader....Tuurlijk joh.
Ik heb iets soortgelijks meegemaakt. Toen wij uit elkaar gingen is de vader van mijn dochter echt even uit beeld geweest. Ik heb gehuild, gesmeekt, gedreigd, alles om hem er aan te herinneren dat ie een dochter had. Op een gegeven moment kon ik het niet meer opbrengen, ging er aan onderdoor en heb ik dus mijn handen er vanaf getrokken. Totdat ik een jaar later een belletje van eoa instantie kreeg dat mijn ex een mediator had ingeschakeld omdat hij graag weer het contact met onze dochter wilde. Dat als ik tegen zou werken er eventueel een rechter aan te pas zou komen. Ik was verbijsterd. Ik heb er altijd alles aan gedaan om hem in te laten zien dat hij er voor haar moest zijn en dan dit. Alsof ik degene was die het had afgehouden. Lang verhaal kort; alle verdriet en frustraties naar elkaar toe hebben we uitgepraat en begraven en zijn hard aan de slag gegaan om onze dochter een vader èn een moeder te geven waar ze op kan rekenen want dat verdient ze. We zijn nu 6 jaar verder en het gaat goed. De communicatie tussen ons is heel goed, we zitten op 1 lijn qua opvoeding. Ook de communicatie tussen onze nieuwe partners is prima. We respecteren elkaar, luisteren naar elkaar en geven elkaar raad. Onze dochter hoeft niet te kiezen tussen ons, ze mag bij beide zichzelf zijn. Ik vind het bv geweldig om te zien hoe ze haar stiefmoeder knuffelt wanneer ik haar breng en ik waardeer haar echt. Ze is zo lief voor onze dochter en daar ben ik haar dankbaar voor. Ben blij dat ze in haar leven gekomen is. Mijn ex is uiteindelijk een vader uit duizenden gebleken en ik ben trots op hem. In het verleden konden we niet in een en dezelfde ruimte zijn zonder elkaar af te blaffen. Tegenwoordig vieren we gezamenlijk met beide families haar verjaardag. Het is ooit een hele nare situatie geweest maar we hebben het voor elkaar gekregen om onze dochter te geven daar waar ze recht op heeft en daar ben ik echt blij om. Had ik 6 jaar geleden niet durven dromen.
Hier maak ik nou een diepe buiging voor! Ik vind het heel heel heel knap van jullie alle twee. Jullie dochter boft maar!
Wow; wat ben jij een Top-moeder! Echt supergaaf hoe je je dochter plaatst boven je eigen gevoelens; ze boft met zo'n moeder als jij!
Mijn vader heeft, na de scheiding van mijn ouders, ook de interesse in mij verloren. 13 jaar was ik toen. Onlangs (nu ben ik 30) ontving ik van hem een mail dat hij weer graag contact wil en mijn dochter wil leren kennen. Ik ben geen wraakzuchtig mens naar na 17 jaar kan hij echt de boom in!
Daar komt bijna niemand. Kan je topic rustig staan weg stoffen. Misschien dat er 3 mensen reageren en daarna gaat er een slotje op. Is 1 van de redenen dat ik de obsessie van zwangerschapspagina met 1000 subfora niet begrijp.
Ze was 7 jaar, inmiddels is ze 16 jaar en nu op haar verzoek al meer dan een jaar geen contact. Ze was het helemaal zat dat ze bij dr vader telkens moest aanpassen. Dat wilde ze niet meer. Ze spreekt nu zelf af met dr halfbroertje. Ze is wel versneld volwassen geworden. En bij mij staan de kinderen wel op nummer 1. Dat weten ze ook. En ik heb een super lieve oudste dochter!