Man en ik worden helemaal gek! Onze dochter loopt de hele dag te jammeren en te zeuren. We mogen de woonkamer niet eens meer uit of ze begint te gillen en huilen. Ook al geven we haar straf ze houd gewoon niet ermee op! Straf is bij ons dat ze in de gang op haar stoeltje moet zitten.. Meestal laat ik haar dan 1 minuut zitten en kom daarna naar haar toe en leg uit waarom ik haar daar had neer gezet maar het lijkt wel of niks helpt... Negeren helpt ook niks helaas.... Wat doen we verkeerd? Dit gedrag vertoont ze nu al zeker anderhalf tot 2 maanden Ze is nu 2,5 jaar
Wat ik doe als mijn dochter gaat zitten jammeren: vragen wat er is. Krijg ik daar geen normaal antwoord op of blijft ze doorgaan, zeg ik tegen haar dat als ze iets wil, dit moet zeggen op een normale toon zodat ik het kan verstaan en haar kan helpen. Maar dat ik niet luister als ze zo aan het miepen is (dan versta ik het niet). En dan negeren. En dit dan consequent doen. Heeft wel even geduurd voordat ze doorhad dat ik echt niet ging luisteren. Oh wat soms ook weleens hielp is afleiden. Ineens iets doen ipv vragen. Ik pakte bijv weleens een puzzel van haar en begon die uit te leggen. (Ipv dat ik haar vraag: wil je puzzelen?) En dan ineens was ze stil en kwam ze vrolijk mee puzzelen en daarna was de bui over. Straffen hiervoor heeft geen zin (denk ik, ik snap je wel, het is soms om gek van te worden) omdat ze aandacht vraagt en die hiermee krijgt, ok negatief maar dat is ook aandacht. Voor haar werkt dit gedrag dus. Maar het is echt zoeken. Lastig is het soms he.. Succes!
Maar jammert/huilt ze om iets specifieks?? Wil ze snoep oid...of gewoon jammeren om niks? als het dat eerste is zou ik heel duidelijk uitleggen dat wanneer ze om iets zeurt ze het helemaal niet meer krijgt die dag. En bij het laatate: uitleggen dat ze bij jullie in de kamer mag zijn als ze gezellig is en wanneer ze zeurt of jammert dat ze dan lekker in de gang mag staan. En....de langste adem hebben..want negeren helpt uiteindelijk wel hoor..maar je moet het heel consequent toepassen...dus als e zeurt niet reageren en dus ook niet wanneer je het helemaal beu bent. En als ze weer gezellig is overal gewoon weer bij betrekken.
In je vorige topic vertelde je dat ze nog niet praat. Zoals ik toen ook al aangaf denk ik dat in ieder geval een deel van het probleem ook daarin gelegen is en gaf ik als tip om met gebaren aan de slag te gaan, zodat jullie beter met elkaar kunnen communiceren. Uit eigen ervaring kan ik vertellen dat dat echt zo'n verschil kan maken. Heeft ze behalve die spraakachterstand ook een taalachterstand? M.a.w., begrijpt ze ook minder van wat er tegen haar gezegd wordt? Zo ja, dan heeft voor straf op de gang zetten geen enkele zin.
Dankjulliewel voor de antwoorden.. Amethist, het gaat opeens echt heel goed met praten! Ze begint woorden nu te koppelen en ik ben soms verbaasd van de woorden die ze zegt (gisteren had ze een doekje op haar hoofd gelegd en zei ze 'kijk pet!' Wij gebruiken nooit het woord pet thuis ) Gebaren proberen we ook maar dat pakt ze nog niet op. Wat wij zeggen snapt ze wel en vaak geven we ook keuzes bijvoorbeeld wil je drinken? Wil je eten? Het straf geven heeft dus waarschijnlijk geen zin... Wat moet ik dan doen dan als ze zeurt zodra ik de kamer uit loop? Ik bedoel, me huishouden moet ook gedaan worden.. Kan moeilijk hele dag haar handje vasthouden..
Uhm ja? Ik woon gelijkvloers en ben met 5 stappen van me woonkamer in me badkamer dus ik snap het probleem niet als ik even me was doe terwijl zij speelt?
Wauw! Wat fijn zeg! Mijn kinderen vinden het geweldig om te helpen. Dus was mee in de machine doen, met een doekje ook wat schoonmaken, de vaatwasser helpen uitruimen etc. Dus ik zou zeggen, laat haar lekker helpen, vindt ze vast hartstikke leuk.
Hmmm maar ze huilt/jammert omdat ze niet alleen wil zijn... En dan zet je d'r voor straf alleen in de gang? Ik weet het niet... Ik zou proberen iets anders te verzinnen
Zeg je dat ook tegen haar? En ook wanneer je dan weer terug bent em wat je van haar verwacht? Dat is wel heel belangrijk. Tja, ik deed/doe dat altijd samen (was/stofzuigen/vaatwasser), of als ze op bed ligt ('s avonds) als ik niet wil dat ze 'helpt' (grote schoonmaakbeurt badkamer bijv). Ik kon haar ook niet meer dan een minuut 'alleen' laten toen ze 2,5 was. Nu is ze bijna 4 en lukt het beter. Misschien verwacht je teveel?
@ amethist, goede tip! Ga ik onthouden!! @ Saskia, ja dat klopt.. Meestal zeggen we wel eerst dat we even bezig zijn en zo terug komen maar dat we willen dat ze stopt met jammeren.. Als ze dan door blijft gaan dan moet ze op het stoeltje..
Hier is dochter wel een jaar jonger dan ts haar dochtertje, maar ik geef ook opdrachtjes: was in de wasmachine of net eruit, lepeltjes uit de vaatwasser laten nemen. En dan is dat gezeur tenminste even gedaan
Mijn dochter wil ook dolgraag betrokken worden bij wat wij doen, dus helpen was op te vouwen, vaatwasser in-/uitruimen, tafel dekken/afruimen, afstoffen, stofzuigen, koken. Soms lastig om iets te bedenken wat zij dan kan doen, dan denk ik ook wel eens;'Pfff, ga nou maar gewoon spelen!'... Maar uiteindelijk scheelt het heel veel gezeur als ik haar mee laat helpen.
Bij ons is het als ze blijven zeuren en jammeren (inderdaad noemen wij dat ook 'miepen'): je mag gerust doorgaan, maar dan even lekker in de hal (we hebben glazen deuren, dus er is nog steeds contact). De intonatie daarbij is niet als straf, maar meer van 'ga lekker jezelf even dwarszitten'. Als ze dan uitgemiept zijn, komen ze terug. Maar vaak stopt het al als ik het voorstel. Of ik zeg dat ik het niet versta wat ze zeggen (ook al versta ik het wel). Pas als iets op een normale toon wordt gezegd, ga ik erop in (maar wat me in jouw geval wel lastig lijkt als ze nog niet zoveel zegt).
Is geen aanval, maar gewoon een vraag Ik ken namelijk het probleem dat onze dochter meteen begint te jengelen als ik de kamer uitloop. Wil ze niet toevallig met je mee? Ik neem haar nu ook mee naar zolder als ik de was op moet hangen/vouwen (alleen als ik lang bezig ben, anders even in de box) en dan gaat ze daar lekker rondkruipen en spelen.
Nee want ze zegt ook tegen mij dat ik moet zitten naast haar... Ze wijst dan naar de grond naast haar stoeltje en zegt dan huilend zitten..
Hier ook een miepster van bijna 1,5 jaar. Alleen bij haar is het vaak 'verveling', iets willen doen. Al weet ik niet of dat bij jullie ook zo is, want bij zowel de oudste van 3 jaar als bij de jongste heb ik dat nog niet mee gemaakt. Wat misschien een optie is, om bijvoorbeeld als ze vraagt aan je of je bij haar komt zitten, dit te gaan doen. Leg vooraf duidelijk uit, dat je dan naast haar komt zitten. Ga samen iets van een boekje lezen ofzo. Leg vooraf duidelijk uit dat je na het boekje weer verder gaat met het huishouden en dat je dochter mee mag helpen met schoonmaken. Op die leeftijd vinden ze mee helpen erg leuk! Zelfs dochterlief helpt nu al mee. Het schoonmaken gaat niet zo snel als eerst en het is niet altijd even netjes, maar wellicht piept ze dan niet? En anders schoonmaken als ze slaapt? Stofzuigen boven doe ik wel als ze wakker zijn.
Onze dochter miept ook veel hoor. Meestal is het verveling of wil ze gewoon even exclusieve aandacht van me. Als ik haar veel betrek bij wat ik doe (ook in het huishouden, katten eten geven, etc etc.) dan gaat het een stuk beter. Ik denk dat het een beetje de leeftijd is...nog niet genoeg fantasie om zichzelf gedurende langere tijd bezig te houden, graag bij moeder willen zijn, willen helpen...ja het is best vermoeiend maar wel de moeite waard om haar zoveel mogelijk bij alles te betrekken, scheelt hier een hoop gemiep! Buiten het huishouden om zit ik overigens veel met haar te spelen tegenwoordig. We zitten gemiddeld een uurtje per dag aan tafel te kleuren/kleien/verven/knutselen. Meestal zit ik dan gewoon een tijdschrift te lezen. Verder ben ik vaak op pad, soms is het gewoon ook een half uurtje fietsen of lopen zonder ook echt een bestemming te hebben. Of de bibliotheek, kinderboerderij, speeltuin etc. Als ik dat allemaal niet doe, dan miept ze veel meer. Als ik dat wel doe, dan is ze vaak vrolijk, huilt ze vrijwel niet en kan ze zich, als ik kook, zelf enigszins vermaken voor ongeveer half uurtje (met eten voorbereiden helpt ze trouwens ook!)