Zie m'n eerdere post Nee dat is dus niet raar! Bij mij kwam het tot uiting doordat er teveel dingen tegelijkertijd gebeurden en ik dat niet aan kan... Zo kan ik bijvoorbeeld niet zoals sommige anderen EN werken, EN een opleiding volgen, EN een sociaal leven onderhouden, EN sporten, EN het huishouden doen, EN een relatie hebben! Vooral de combi werken en leren tegelijk is te pittig voor mij... te druk aan m'n hoofd en te onoverzichtelijk die verschillende locaties...
Ik ben HEEL benieuwd WAT voor therapie dit dan is? Want hier heb ik ook behoefte aan soms!!! Mij nooit verteld dat ik dit kan krijgen...
Jij ook nog wakker zie ik? Fijn dat je eurootje gevallen is zeg! Jij kan wel bekvechten, hahahaha (mag ik toch wel zeggen hoop ik? )! Ik heb zelf donderdag m'n eerste EMDR sessie met m'n autisme-psycholoog. Ik zal haar eens vragen hoe dat nu zit met ADD, of ik dat nou wel/niet heb (ze hebben mij een poos Ritalin voorgeschreven namelijk)...! En dan vraag ik ook gelijk even na hoeveel procent kans er nou is om autisme over te geven aan je kind!
Toch denk ik dat de combi een NT-man + ASS-vrouw veel makkelijker is dan andersom. Net zoals dat veel autistische vrouwen makkelijk(er) met mannen kunnen omgaan dan met vrouwen, is dat bij een relatie ook wel vaker zo. Ik hoor tenminste veel vaker dat een NT-vrouw haar ASS-man verlaat, dan dat een ASS-vrouw wordt verlaten door haar NT-man.
Ik ben toch echt geen leek, maar waar staat NT nu voor??? Edit: ik heb even gegoogeld en gelezen! DUI-DE-LIJK!
Hier gewoon heel makkelijk.. ass-man met ass-vrouw Nou hebben we echt wel geluk hierin. Een ass-man met dezelfde problemen als ik zou een ramp zijn voor mij. Wij vullen elkaar exact aan.
Het is natuurlijk wel zo dat het besluit om een partner met autisme te verlaten niet is omdat hij/zij autistisch is, maar door de gevolgen van dat autisme. Ik snap best dat er vrouwen zijn die hun ASS partner verlaten. Je kunt iemand niet dwingen om bepaalde trekken of gedrag te accepteren voor de rest van zijn of haar leven. Mijn partner heeft een hele waslijst aan stoornissen en etiketten, naast de Asperger heeft hij ADD, is hij chronisch depressief en hoogbegaafd (en zo kan ik nog wel even doorgaan). De combi van deze dingen alleen maakt het al heel lastig. Natuurlijk niet alleen voor hem maar ook voor mij en de rest van zijn omgeving. Soms denk ik wel eens "Was het maar alleen die Asperger". Maar alles bij elkaar maakt het wel degene die ik mijn partner noem En ja, ik ben al eens weg gegaan. Heb aangegeven dat hij hulp moest zoeken. Kon op die manier niet meer verder leven. Hij vond alles prima en legde het bij mij "Jij met je emoties". Toch miste hij me (wat al heel bijzonder is voor hem), dus hij is hulp gaan zoeken en op zijn 28e kwam er eindelijk duidelijkheid; Hij was niet zo uit onwil, arrogantie of gebrek aan karakter (of overschot?), het had daadwerkelijk een naam. En er was medicatie en therapie mogelijk! En toen kreeg ik de partner die ik af en toe door zag schemeren en waar ik gek op was. En hij kreeg rust. Tuurlijk zijn er terugvallen, zeer ernstige zelfs, inclusief opnames op crisisafdelingen, maar ik weet waarvoor -en vooral voor wie- ik het doe. En dat zorgt ervoor dat ik dus niet hierom weg zal gaan bij hem, niet specifiek om zijn (oa) ASS problematiek. Makkelijk? Verre van!!! Maar wel alle moeite waard. Maar, zoals ik al zei, ik veroordeel vrouwen (of mannen) niet die dat wel doen. Het is een keuze die je maakt voor de rest van je leven, in tegenstelling tot je partner die geen keuze heeft. En het is geen makkelijke keuze.
Hij krijgt specifieke therapie op maat. Dus naast gesprekken met zijn psychiater heeft hij een autismespecialist toegewezen gekregen als coach. Deze gaat alle "grote dingen" in zijn leven met hem behandelen, doorlopen, doorspreken en hem erin begeleiden. Zoals de aankomende geboorte. Deze man komt woensdag hier thuis om samen met vriend te bekijken wat voor gevolgen dit voor hem heeft, wat erbij komt kijken, wat het met mij doet (ook emotioneel gezien) en wat er vanuit kant van vriend nodig is. Zo is hij voorbereid op de geboorte. Naast deze 2 dingen zijn er ook nog eens gesprekken met psychiater en coach samen, puur theoretisch. Door de hoogbegaafd he if is het voor vriend belangrijk dat hij de theorie of de logica ergens van begrijpt (bijvoorbeeld van een emotie van mijn kant). Zodra dat het geval is, maakt hij een 'klik' en slaat hij het op voor de rest van z'n leven. Dat gaan ze tijdens deze gesprekken dus doen. Alle problemen waar hij tegenaan loopt worden dan op deze manier benaderd. Zo hebben ze samen een heel traject op maat ontwikkeld, wat voor vriend de perfecte oplossing is en wat helpt bij de informatieverwerking en ervoor zorgt dat hij niet weer "verstopt" raakt.
OMG.. Ik scoorde 99 vd 100 Had dat ook wel verwacht hoor.. (Diagnose sinds 9 jaar) Hoeveel scoorde jij?
Het kan zeker erfelijk zijn.. Maar het komt inderdaad wel vaker voor bij jongens dan bij meisjes. Het kan ook overigens een generatie overslaan. Vind het overigens wel heel erg overdreven om het beste geen kinderen te nemen als in de (naaste) familie ppd-nos voorkomt. Daarnaast denk ik dat iedereen wel ergens moeite mee heeft.. Op sociaal, geestelijk, lichamelijk gebied. En zij worden niet in hokjes geplaatst en daarvan is wel te zeggen dat ze kinderen mogen krijgen.
Het ligt iets genuanceerder, misschien een tipje om even het hele topic door te lezen (voor er weer een rel uitbreekt ).
Knap dat jullie er voor gekozen hebben om ondanks alles toch met elkaar verder te gaan. En dat er nu duidelijkheid is waarom hij zo is. Dat is de eerste stap.
Het is geven en nemen van beide kanten, maar ik zie daarin geen verschil met een "normale" relatie. We zijn inmiddels dan ook alweer 10 jaar samen. Dus de hele diagnose e.d. ligt ver achter ons. We bekijken het per dag Na die eerste stap van toen zijn er nog heel veel stappen gevolgd.
Heb trouwens 100 vd 100 gescoord Vraag 57 is onjuist Er staat: (57) Ik heb er GEEN moeite mee grapjes van een ander te begrijpen/op te merken Ik had "oneens" en scoorde 0 punten, maar als autist moet je toch juist ONEENS antwoorden ipv EENS, want je hebt er toch WEL moeite mee? Tenminste, ik ken bijna niemand met autisme die er geen moeite mee heeft om grapjes te snappen en/of op te merken omdat men dit letterlijk neemt? Gemaild naar Henny en was idd een fout in de website en heeft het aangepast
Bij de test 27 punten, gecontroleerd en ik had 5 vragen verkeerd beantwoord. Dus had eigenlijk 22 punten moeten hebben.. Ach ik ben erg snel afgeleid, en dat had wel 5 punten waard geweest😂