Bedankt voor alle goede tips! Mijn vader ligt voorlopig nog in het zh, in ieder geval nog 1 a 2 weken te observatie. Momenteel gaat het weer iets beter met hem, maar hij heeft een aantal keren in een delyr gezeten. (hele erge wanen) Zover ik zijn huisarts moet geloven blijft hij nog wel even leven en kan hij niet naar een hospice, verpleeghuis wil ik niet, aangezien hij dan in een gesloten afdeling vol demente bejaarden komt, dus niet op zijn plaats......Hij ligt nu ook op een gesloten afdeling geriatrie, dus bijna allemaal dementen, wat hij niet fijn vind. Morgen is het familiegesprek en gaan we kijken welke mogelijkheden er zijn, aangezien hij de thuiszorg naar huis heeft gestuurd. In elk geval is er hier een boel aan de hand. Ben ik er bijna constant mee bezig, morgen moet ik weer een dag werken, en het weekend ga ik met man en oudste zoon weer die kant op. Ik ben dus niet bij het gesprek (kon helaas niet eerder) maar heb een brief geschreven voor de geriater, en mijn tante en zusje zijn bij het gesprek aanwezig. Verder ben ik op aandringen van mijn tante en mijn moeder zijn papieren gaan uitpluizen En volgens mij staat hij er helemaal zo slecht nog niet voor: er zijn geen schulden, hij heeft een uitvaartverzekering, alle rekeningen gaan automatisch van zijn rekening en hij loopt niet achter met rekeningen, voor zover ik dat kan beoordelen en de hypotheek is 35000 euro lager dan ik meende....... Heb kopieen gemaakt van bepaalde stukken, daar laat ik binnenkort naar kijken Niet netjes (vind ik zelf eigenlijk) maar wel noodzakelijk.
Het kan voor jou gevoel misschien niet netjes zijn, maar ik vind het kuist goed van je dat je toch de beslissing hebt genomen om in zijn papieren te kijken om zo er zeker van te zijn dat het grootste gedeelte goed geregeld is. Meid, denk je een beetje aan jezelf, als ik het zo kees rust er een grote druk op je schouders met je vader enzo. Heel veel sterkte de aankomende tijd
Dank je wel voor je lieve berichtje! Ja, er rust een flinke druk op mijn schouders, maar ik kan voor mijn gevoel niet anders, want aan mijn zusje heb ik geen bal :x Toen ik de papieren op tafel had, vond zij nog wat leuke foto's. Ik kreeg steeds een foto onder mijn neus geschoven van "kijk, hoe leuk".....Geloof me maar dat ik haar wou SLAAN!!!! :x:x:x Zelfs haar vriend werd boos en zei tegen haar dat ze mij moest helpen met de papieren. Ze is zo onvolwassen, denkt totaal niet verder dan een dag, ze heeft geen werk, geen inkomen, woont bij mijn vader in, terwijl ik al bijna 3 jaar roep dat ze daar aan moet werken, want hij heeft gewoon geen jaren meer: WERK daar dan aan :x
Ach meid, zware tijd gaan jullie doorheen. Gelukkig heb jij nog lieve familie om te helpen, ik moets destijds alles zelf uitzoeken dus ik weet hoe je je voelt. Ontiegelijk vermoeiend, je bent er in je hoofd steeds mee bezig. Heel veel sterkte de komende tijd. Is je voet trouwens weer wat beter? Voel je idd niet schuldig over het inkijken van de administratie, je neemt gewoon de verantwoordelijkheid nu voor je zusje en jezelf omdat je vader dat niet meer kan. Denk maar zo, als je vader (geestelijk) gezond was geweest zou hij er alle begrip voor opbrengen dat je dit doet, dus niet te veel mee zitten verder. Fijn trouwens dat de 'schade' lijkt mee te vallen! Wat betreft je zusje zou ik misschien proberen wat milder te zijn. Ze is nog zó jong, in sommige landen officieel nog niet eens volwassen. En ze heeft in huis geleefd met een ernstig zieke vader (en ik meen mij te herinneren dat ze door hem ook iets traumatisch heeft meegemaakt recentelijk?) en zoals ik zie is haar moeder ook niet of nauwelijks in beeld? Kortom, een hoop ballast voor zo'n jonge meid, logisch dat ze veel meer onvolwassen is in haar doen en laten dan jij. Geef haar de ruimte en zoveel mogelijk steun. Misschien is ze ook wel depressief dat er daarom zo weinig uit haar handen komt? Want op zich heb je natuurlijk gelijk, ze zal moeten werken en/of studeren anders ziet haar toekomst er niet al te rooskleurig uit. Ik weet niet of ze open staat voor hulp van buiten af, misschien goed als ze met een hulpverlener kan praten die haar handvaten kan geven om haar leven op de rit te krijgen. Ik heb echt wel met haar te doen......
Als je het niet aanvaard mag je eigenlijk niks van hem overnemen. Maar ze kunnen moeilijk controleren of je een paar fotos uit het huis hebt gehaaldt. Als je de ervenis verwerpt en je hebt geen kinderen dan is het daarmee klaar. Als je wel kinderen hebt is het voor je kinderen, die kan je alleen via de rechter verwerpen en alleen als het een nadeel is voor hun. Je kunt het ook aanvaarden als; niet de lasten wel de lusten. Maar dat kan je beter aan een notaris vragen.
Ook jij bedankt voor je lieve berichtje. Klopt, ik heb begin dit jaar een topic gehad over mijn vader en behoorlijk wat toestanden met mijn zusje. Erg naar, met name voor haar. Inmiddels is ze weer bij hem in huis gaan wonen en ja, het is voor haar ook moeilijk. Haar moeder heeft ze haast geen contact meer mee (al belde die toen ik er was of onze vader al aan het "hemelen" was :x:x:x, want ze houdt uiteraard facebook van mijn zusje in de gaten) Dat ze veel meer onvolwassen is dan mij, kijk ik ook niet raar van op hoor, ik ben zelf (op 3 dagen na) 19 jaar ouder dan mijn zusje en was zelf het huis al uit en getrouwd toen zij geboren werd Ze scheelt ook nog geen 3 jaar met mijn oudste zoon En ja, het is echt vermoeiend, heb vanmorgen te horen gekregen dat mijn vader weer in zijn waanbeelden heeft gezeten, wordt er ontzettend verdrietig van, om te zien hoe zo'n lieve intelligente man (want dat was hij voor zijn ziekte) op zo'n manier moet eindigen...... En ook vind ik het triest voor mijn zusje: ik weet hoe hij was voordat hij ziek werd, mijn zusje kent hem eigenlijk niet anders dan toen hij ziek was. Dat maakt het ook anders: Ik heb hele andere (goede) herinnerringen aan mijn vader en ik kan het makkelijker loslaten dat hij er over een tijdje niet meer is, ik zal juist heel blij zijn voor hem en heb daar vrede mee.....Mijn zusje daarentegen vind het juist erg verdrietig dat hij dood gaat. Mijn voet doet nog wel pijn, maar heb wel gewoon gewerkt vandaag
Vanmiddag is het familiegesprek geweest, wat ik wel geregeld heb, maar niet bij aanwezig kon zijn. Mijn zusje en tante hebben met 5 artsen gesproken, ik had zelf een brief geschreven met mijn zienswijze, die is ook besproken. Later hebben ze mijn vader erbij gehaald. Hij mag binnenkort naar huis, op voorwaarde dat er 3x pd een verpleegster van de thuiszorg komt voor zijn medicijnen en 1x per dag iemand om hem te wassen. Zo krijgt hij voldoende persoonlijke verzorging en zijn medicatie op tijd, bovendien kunnen ze hem dan beter in de gaten houden en sneller alarmeren als er iets mis is. Ook een geruststelling voor mijn zusje. Mijn vader wil dit eigenlijk niet, de laatste keer dat hij thuiszorg had, heeft hij ze er letterlijk uitgestuurd, maar zowel de artsen als mijn tante hebben gezegd dat als hij hier niet mee akkoord gaat, hij naar een verpleegtehuis moet, wat hij echt niet wil. Hij moest vanmorgen ook onder de douche en 2 verplegers kwamen hem halen. Maar hij wilde echt niet, en ze hebben hem er dus niet onder gekregen Ik vraag me dus af hoe een zuster hem dan thuis er wel onder moet krijgen en geloof eerlijk gezegd niet dat dat goed zal gaan. Morgen en overmorgen gaan mijn man, oudste zoon en ik weer naar hem toe, ben benieuwd hoe het nu met hem is, mijn tante vond hem er weer slechter uit zien dan woensdag....... Hij is ook niet vrolijk aan de telefoon, klinkt een beetje down. Hij wilde gisteren zelfs niet even mee naar boven voor een sigaret wat niks voor hem is