Hoi allemaal Ik heb even wat advies nodig, ik (21) en m'n vriend (23) verwachten onverwachts een baby, een meisje zijn we achter gekomen! Mijn vriend is hier nog erg geschrokken van en niet blij, terwijl ik niet kan wachten tot ze er is. We wonen beiden nog thuis. Nu het volgende, zijn ouders weten het nog niet, en ik ben bijna 17 weken en mijn ouders zetten mij enorm onder druk dat we het moeten vertellen, ik vind dit ook want over drie weken zit ik op de helft. Echter wilt hij wachten tot 13(!) april en dan ben ik dus bijna 20 weken want z'n ouders gaan op vakantie 5 april en hij wilt ze niet met een "rotgevoel" op vakantie laten gaan Maar nu zitten mijn ouders mij zo onder druk omdat ze t Zo erg vinden, m'n moeder ligt er wakker van en huilt er veel van omdat wij het nog niet tegen z'n ouders hebben verteld Ik ben even radeloos, wat moet ik doen? Liefs.
Zouden zijn ouders het niet veel erger vinden dat jullie het zo lang verzwegen hebben? Ik kan me voorstellen dat ze er niet om staan te springen, maar ik zou persoonlijk het feit dat mijn eigen kind er 20 weken mee wacht totdat hij het vertelt veel erger vinden. Misschien juist wel goed om het voor de vakantie te vertellen? Kunnen ze het zelf ook even verwerken voordat ze jullie weer zien.
Ik denk dat ze t vreselijk vinden dat we t zolang verzwegen hebben vooral z'n moeder en daarom vinden mijn ouders het zo erg
Dan zou ik het echt zeggen. Hoe langer je wacht, hoe moeilijker het wordt.. En wie valt het, als ze van de schrik bekomen zijn, allemaal best mee.
Ja dat denk ik wel, m'n ouders weten t al een tijd en zijn er zo blij mee Maar hoe overtuig ik mijn vriend?
Misschien door bovenstaande te zeggen? Of anders zeggen dat als hij het niet zegt, jij dat doet? Stress is voor jou en je baby echt niet goed ook. Misschien kun je hem dat nog duidelijk maken.
Ik vind zelfs dat jullie het per direct moeten vertellen! Veelste lang mee gewacht, vind ik.. En juist voor de vakantie vertellen lijkt me beter. Kunnen ze alles verwerken tijdens vakantie. Succes
Jaa ik ga het straks gewoon zeggen want dit is echt niet goed voor me Mijn ouders dreigen zelfs het tegen hen te zeggen en zien op t moment niet in dat ik en mijn vriend dat op moeten lossen Ik wil gewoon kunnen genieten van m'n zwangerschap en me niet meer zo voelen Ik heb zon enorme druk op me op t moment Zelfs gezeur met m'n moeder nu. Ja we hebben er veel veel veel te lang mee gewacht vleermuisje maar ik wilde m'n vriend niet pushen. Maar dit kan niet meer.
Dat zou ik ook gewoon zeggen. Dat je niet wil dat jouw ouders het zeggen en dat ze daar alleen maar bozer van worden! Er verandert niks aan de situatie als jullie nog langer wachten, behalve dat ze nog bozer worden (denk ik) als jullie het pas met 20 weken zeggen.
Ja het kan echt niet meer zolang wachten Ik ga het straks direct zeggen tegen hem dat het echt niet kan Ik zei vanmiddag al dat we echt niet konden wachten tot ze terug waren Toen zei die waarom niet Ik zei toen dan ben ik al op de helft Toen zei die dus??n ik ga ze niet met een rot gevoel op vakantie laten gaan
Als hij het meteen morgen vertelt hebben ze nog een weekje om het te laten bezinken, fijn op vakantie te gaan en na de vakantie wel weer verder te zien. Misschien kunnen jouw ouders daarna contact met ze opnemen en hun blijdschap delen?
Ja zoiets dacht ik ook maar het is zo lastig als je partner er zo anders instaat als jij. Ik word langzaam een beetje gek ervan
Ja begrijp ik.. Lijkt me ook lastig, maar ik zou hem toch lichtelijk onder druk zetten. Stress is niet goed voor jullie nu. Jij krijgt gedoe met jouw ouders. Jouw moeder is er helemaal door van slag. Het verandert niks aan jullie situatie. Zijn ouders zullen alleen maar meer gekwetst zijn dat jullie het zo lang verzwegen hebben. Genoeg punten om het direct te vertellen dacht ik zo. Heel veel succes!! Laat je het hier even weten? Hoop dat ze niet al te boos zijn.
Super bedankt voor je berichtjes!! Ik denk dat ik hem idd onder druk ga zetten want dit is ook niks en ik vind het helemaal niet leuk dat de sfeer tussen mij en m'n ouders er ook door veranderd. Ik moet er echt iets aan gaan doen Ja ik ga het je laten weten nogmaals bedankt xxx
Nee joh, groot gelijk! En als hij het niet doet, dan doe je het zelf. Graag gedaan! Hoop echt dat hun reactie meevalt. Op zich is 23 helemaal zo gek nog niet. Studeren of werken jullie?
Hij is nu aan het afstuderen en heeft vanaf 1 april een baan die ontzettend goed betaald Ik ben sinds december afgestudeerd en heb een baan! Dus we komen er echt wel, hij moet t gewoon vertellen het is niet dat we 16 zijn of iets
Nou dat gaat toch helemaal goed komen met jullie!! Ik ga nu slapen. Ik hou je topic in de gaten en nogmaals heel veel succes!!
Ik denk er eigenlijk helemaal anders over... Als je voor zoiets al je vriend onder druk gaat zetten en hem zelfs zou passeren, wat kan hij dan nog van je verwachten eens de baby er is? Ik zou er persoonlijk nooit zo lang mee wachten, maar hij heeft dus zijn redenen. Waarom zijn die minder belangrijk dan de jouwe? Het zijn toch zijn ouders? En waarom moeien jouw ouders zich hier in godsnaam mee? Jullie gaan een gezin vormen met zijn drietjes, je ouders hebben nu echt niks meer in de pap te brokken hoor. Of dat vind ik toch. Praat met je vriend. Vertel hem waarom jij er anders over denkt. Maar als hij bij zijn standpunt blijft, dan vind ik toch echt dat je dat moet respecteren. Jullie zijn toch partners?
tuurlijk zal ik hem niet onder druk zetten, maar hij moet wel weten dat we echt niet nog drie weken kunnen wachten. Hij praat met mij ook niet over de baby niks omdat hij er compleet niet achter staat Weet je hoe moeilijk het Dan is als je ruzie met jenouders erdoor krijgt omdat hun zich schuldig voelen terwijl hen wel achter me staan en ik nu aan jiemand mijn verhaal kwijt kan Ik heb al miljoen keer tegen m'n ouders gezegd dat het niet aan hun is maar aan ons
Je zei hierboven dat je hem wel onder druk zou zetten en het hen aders zelf zou zeggen... En waarom moeten je ouders zich schuldig voelen? Als je mama gaat worden, zal je je toch echt wat moeten losweken van hen. Tot slot: als hij niet blij is met de baby, moeten jullie het dáár misschien eerst eens uitgebreid over hebben, niet?