Toevallig dat ik nu dit topic zie. Gisteren zag ik op straat een hysterisch huilend en schreeuwend meisje met haar moeder. Het kindje (van rond de 2 en een half) wilde niet lopen, en mama wilde haar niet dragen. Moeders trok haar aan 1 arm omhoog en sleepte haar zo mee, kind liet zich als een zoutzak hangen en haar benen werd zo over straat geschraapt. Kreeg daarbij ook nog een paar klappen op de billen. Moeders stond op punt van uitflippen dacht dat het uit de hand zou lopen en ben er op afgestapt. Heb op een normale toon gezegd: Misschien is het een goed idee om tot 10 te tellen en haar dan gewoon op te pakken en te dragen. Ik stond te trillen op mijn benen, want ik ga normaal echt niet de confrontatie aan. Maar ze was verbaasd en keek me aan alsof ze water zag branden, pakte haar dochtertje op en ging er vandoor.
Was de wereld nog meer zoals vroeger . Helaas zal je niet de eerste zien die het zijn leven kost. Je komt er vaak niet meer mee weg met een klap. Wat ik zou doen weet ik eigenlijk ook niet , je bent dan toch in shock en meestal bedenk je je pas achteraf wat je zou moeten doen. Arm ventje
Welke afkomst maakt mij echt niet uit, maar ik heb er wel nare ervaringen mee. maar goed laten we de afkomst buiten dit toppic maar houden want ik wil hier absoluut geen narigheid mee ophalen. Natuurlijk hadden we er wat van moeten zeggen daar heeft iedereen absoluut gelijk in, maar we waren er zo van geschrokken stonden echt letterlijk met een bek vol tantden, en inderdaad naderhand denk je we hadden er echt op af moeten stappen! Maar toch werd ik er wel bang van hoor, en hij zal dan wel gedacht hebben wat bemoeit een snotneus van 21 zich er mee. Het zit me ook echt dwars dat we er niks van gezegt hebben hoor! maar op zo'n moment schrik je zo dat je niet weet wat te doen. Bah zulke mensen denk ik dan echt, oke jullie willen dolgraag een gezin, en dan sla je zo je kinderen als ze niet willen luisteren? Zelf heb ik ook geen positief verleden hoor, in personen die losse handjes naar mij toe hadden, dus het roept ook wel een stukje angst in mijzelf op dat je niet meteen actie durft te nemen, maar de volgende keer dat ik dit meemaak zal ik dit niet meer negeren, bah!!
bij nederlandse mensen zou ik er wel wat zeggen maar bij buitenlanders niet niet voor het kind hoor maar is cultuur zeggen ze dan en voor je het weet heb jij een klets te pakken en nee heb niks tegen buitenlabders heb genoeg marokaanse turkse vrienden maar die zeggen zelf al dat je er niks van moet zeggen dat is bij hun heel anders en dat klopt ook wel de jongste broer van mijn vriendin is 19 en zelfs die krijgt nog een klap van zijn vader als hij niet luistert hun zijn gewoon strenger en hebben een andere opvoeding
Sorry maar vindt dit geen mishandelen! Hier ook een peuter die behoorlijk dwars kan zijn en zijn eigen zin wil. Soms kan ik daar behoorlijk flauw van worden en als hij dan op de grond gaat liggen loop ik weg of soms trek ik hem gewoon mee. En een tik over zijn vingers krijgt hij ook gewoon.
Nou daar denkt het AMK toch anders over, of je nu van Turkse afkomst bent of niet. Dus omdat ze van Turkse of Marokkaanse afkomst zijn, moet je het maar negeren?
Ik begrijp je wel. Zeker tegenwoordig. Jullie hebben het over dat je wellicht een klap kan krijgen als je er iets van zegt. Ik denk eerder aan een mes of pistool. Mij niet gezien hoor. Ik bemoei mij niet met andere. En anders meld ik het wel anoniem aan de politie.
Verstandig...misschien niet. Maar ik weet nu al dat ik in zo'n situatie niet stil blijf. Ik ben dan te impulsief. Zo'n kind kan nog niet voor zichzelf opkomen. Ik kan dat wel. En zou dan ook niet stilstaan bij het feit dat ik zelf weleens een klap oid zou kunnen krijgen. Sommige reageren makkelijk. 'Ik kan me niet druk maken om een paar vreemden op straat.' Stel je voor dat jij slachtoffer wordt van zinloos geweld en iedereen doet alsof zijn neus bloedt en doet wat. Hoe zou je je dan voelen. Want dan ben je net zo weerloos als dat kind zich toen voelde.
Oo daar had ik wel wat van gezegd, afkomst kan me niet schelen. En mensen zijn idd snel geneigd je te rammen, heb het zelf meegemaakt, dat een moeder me vroeg of ik er ook een paar wilde, en ik reageerde met: Dan heb je in ieder geval iemand van je eigen lengte, dus kom maar op. Laffe mensen heb je toch echt, een kind slaan, waar is je zelf respect dan. Een ander lid zei het al. Waarom zijn mensen bang voor een klap? Een volwassene kan die beter incasseren dan een klein kind op dat moment. Uitzondering van zwangere ed daar gelaten want dat begrijp ik wel.
Hier ook een keer in de straat gehad, jongetje was aan het huilen en opa sloeg dat jongetje in het gezicht, en ik kwam net met dochtertje die in de maxi lag uit de auto. Ik zei gewoon heel hard: "Dat is in jullie thuisland misschien de cultuur, maar dat is het hier niet! Doe effe normaal!" Opa keek me vies aan en ik dacht: ja kom maar, doe ik de voordeur wel open, kan ik gelijk zien hoe hard je kunt rennen.(voordeel van een getrainde hond hihihihi)
Ja ik weet ook wel hoe vervelend en tegendraads peuters soms kunnen zijn. Op straat tegen je kind schreeuwen als een idioot en dan omhoog trekken aan een arm meesleuren en slepend (schrapend) over de grond vind Ik wel heavy.
Mijn dochter wil ook soms niet mee lopen en laat zich hangen. Ze kan ook niet al te ver. Hypothoon en hypermobiel. Ze weegt denk ik rond de 12kg...ik kan haar niet lang tillen. door haar spieren weegt ze 2x zoveel. Dus dan zal het ook meeslepen worden. Je weet dit soort dingen niet he. Ow en daarom zit ze meestal ook in de buggy hoor
Hier n keer zo mee gemaakt in de Efteling. Nou, en of dat we er iets van zeiden!! Buitenlands of niet.. Een kind sla je niet! N corrigerende tik, oké, maar echt slaan.... Nee. Was midden op dat plein als je t park binnen komt. Stonden/liepen allemaal mensen omheen, en niemand zei iets. Vriend er naar toe gelopen, duwd vader weg en gezegd tegen de vader dat ie ff normaal moet doen, dat je een kind niet zo toe kan takelen. Dat als hij t nog n keer ziet hij vader s knder handen zal nemen. Kind had echt n afdruk in z'n gezicht. Kreeg 3 klappen en schop! Liep bijna uit op echte ruzie, maar vriend kan wat hebben... Vriend moest zich er niet mee bemoeien, was zijn kind, en vriend moest z'n bek houden, en weet ik wat allemaal nog meer... Gezin is toen t park uit gezet. Edit: t kind werd zo behandeld omdat hij z'n broodje niet op wou eten. Kind was 2 of 3 jaar.... Erg sneu....
Helaas zijn dit soort handelingen nog steeds aan de orde in sommige culturen. Vaak zijn de ouders zelf ook zo opgevoed en vibden het (helaas) erbij horen. Daarbij zie je vaak ook later dat kinderen die zo worden opgevoed slecht met emoties kunnen omgaan. Maar dit gebeurt ook in de nl cultuur maar dat is vaak thuis waar je het niet ziet. Hoe dan ook ik vind slaan en schoppen en noem het maar op nooit kunnen. Een tik op je vingers kan dan nog maar dat is het dan ook. Zelf heb ik ook een verleden en ik heb mn partner heel duidelijk gemaakt dat een tik de grens is. Niet dat ik verwacht dat hij ooit zoiets zou doen. Maar om aan te geven hoe erg ik het zou vinden als hij dit zou doen. Had je die man moeten aanspreken dat weet ik niet. Ik denk zelf van wel maar of dat het wat had uitgemaakt? Misschien had je nu dan niet zo rot gevoelt erover. Ik vind het rot voor je dat je er zo mee zit. Maar soms weet je gewoon ff niet wat je kunt of moet doen en dan is het moment voorbij en kun je niks meer doen.
Ik had deze man er ook zeker op moeten aan spreken hoor, dit kon gewoon echt niet, daarom voel ik mij er ook zo rot over. En precies wat je zegt, had het wat uitgemaakt? ik denk het niet maar misschien had hij er wel van kunnen schrikken en er over na gaan denken, maar helaas kan ik dat niet meer veranderen. Ik was gewoon zo geschrokken dat ik met een bek vol tanden stond. als ik het kon terug draaien had ik het zeke weten wel geweten hoor, maar jammer genoeg kan ik hier nu niets meer aan veranderen, wel weet ik hoe ik het een volgende keer anders zou doen dus dat is ook weer een goeie les voor mij En ik ben het er inderdaad ook mee eens. Een tik op de vingers moet kunnen, je moet ze toch leren dat niet alles zomaar kan en moet je ze toch even laten schrikken.