Hoe ziet 'genieten' eigenlijk uit?

Discussie in 'Zwangerschap' gestart door Annedore, 11 mrt 2011.

Topicstatus:
Niet open voor verdere reacties.
  1. Annedore

    Annedore VIP lid

    17 feb 2010
    7.338
    836
    113
    Vrouw
    Flevoland
    Ik krijg telkens de kreet 'geniet ervan' naar me toe geslingerd van mensen.

    Maar hoe ziet genieten eruit? Wat moet ik dan doen? ;)

    Moet ik de hele dag mijn hand op mijn buik hebben en dromerig kijken?
    Moet ik spulletjes kijken/kopen?
    Moet ik het van de daken schreeuwen en nergens anders meer over hebben?
    Moet ik me de hele dag bewust zijn dat ik zwanger ben?
    Moet ik de hele dag naar mijn positieve testen en echofoto staren?

    Ik weet 't niet zo goed :D

    Ik ben alleen maar aan het hopen dat volgende week alles nog steeds goed is met ons 'blobje'.
    Ik probeer sommige van bovenstaande dingen wel te doen, maar het voelt wat geforceerd :) Omdat ik soms toch nog onzeker ben en me ineens afvraag of die echo wel van mij is en ik wel echt zwanger ben. Het is gewoon zo onwerkelijk nog steeds...

    Misschien kan ik pas genieten als ik elke dag de bevestiging krijg dat er echt leven in mijn buik zit d.m.v. schopjes....
     
  2. taliaa

    taliaa VIP lid

    2 mrt 2007
    15.453
    1.634
    113
    Brabant
    gewoon over je heen laten komen..
    ik vond de eerste keer zwanger zijn best een desillusie. Wilde al zo lang zwanger worden, zo lang op de missie. En dan ben je het en dan denk je: hier deed ik het niet voor. Immers, je wilt een kindje en zwanger zijn is dan een must he.
    iig zo beleefde ik het. Ik vond het allemaal best wel leuk hoor en heel bijzonder. maar ook loeizwaar en het waren 40 he e e e e le lange weken..
    Maar het genieten komt heus, je hoeft echt niet de hele dag te stralen en het van de daken te schreeuwen!!!
    Gewoon blij zijn met het kindje op komst en dan ben je (heel erg! en wij ook voor jou!!!)
     
  3. Rosao

    Rosao VIP lid

    3 nov 2007
    12.815
    1.271
    113
    Net of ik dit geschreven heb! Ik vond zwanger zijn niet leuk, heb me maanden kotsmisselijk gevoeld en ben daarna weken bezig geweest om maar genoeg op krachten te zijn voor de bevalling. Was ook jaren bezig om zwanger te worden en had eigenlijk nooit verder gedacht dan dat. Raar eigenlijk. Ik maakte voor mezelf een scheiding, zwanger zijn was niet leuk en daar moest ik doorheen om bij het leuke deel te komen: het kindje :)
    Ik had ook steeds weer bevestiging nodig dat het nog goed zat en was ook steeds zenuwachtig als de vk ging luisteren naar het hartje. Zelfs toen de bevalling begonnen was. Voor mijn gevoel kon ik pas ontspannen toen Thijmen geboren was.

    Doe gewoon wat voor jou goed voelt! Laat het over je heen komen en laat het rustig inzinken. Op een gegeven moment komt echt het besef :) Wat ook een beetje kan helpen is om iets kleins te kopen. Dan heb je ook iets tastbaars om je te herinneren aan de zwangerschap.
     
  4. blondi

    blondi Fanatiek lid

    3 sep 2010
    3.796
    1
    0
    Brabant
     
  5. Lily2006

    Lily2006 Actief lid

    14 jan 2008
    367
    0
    0
    Kinderpsychologe
    Eindhoven
    Dat genieten komt vanzelf wel ;)

    Ik heb tijdens mijn eerste zwangerschap heel lang rondgelopen zo van "wanneer wordt het nou bijzonder?".

    Het is voor mij pas na mijn bevalling duidelijk geworden hoe heerlijk ik het vond om zwanger te zijn. Ik voelde me goed, ik voelde me mooi met mijn dikke buik en vond het gewoon lekker om idd op de bank te liggen met mijn handen op mijn buik en te voelen wat hij deed.

    Verwacht gewoon niets van jezelf, dan komt het allemaal goed.
    Het is net zoiets als die onzin dat je MOET GENIETEN in je kraamtijd.

    Genieten? De meeste vrouwen zijn doodmoe, staan stijf van de hormonen en de onzekerheid en de roze wolk is bij de meesten op zijn minst lichtgrijs.

    Of dat wanneer je eerste kind geboren wordt, je meteen ontploft in rozegeur en maneschijn moedergevoelens en je dolgelukkig bent. Natuurlijk ben je blij dat je kindje er is, maar het duurde bij mij toch wel een paar weken voor ik me echt moeder voelde.
    Toen hij net geboren was, dacht ik alleen maar "Oké, ik heb een kind. Jij bent mijn kind. Hallo..." en verder niets.

    Sommigen hebben het misschien wel hoor, maar moeder moet je wórden. En dat is bij heel veel vrouwen NIET de seconde dat het kindje geboren wordt. Veel verwachten dit wel van zichzelf, wat heel jammer is omdat veel moeders dan onzeker worden of ze wel 'normaal' zijn en of ze wel genoeg van hun kind houden.

    Nergens voor nodig. Geef het te tijd, en doe wat jij fijn vindt!
     
  6. Ellen291982

    Ellen291982 Niet meer actief

    ik moet ook zeggen dat ik sinds een aantal weken echt kan genieten. Daarvoor erg misselijk en kon daardoor erg weinig en ik was ook vaak bang dat het niet goed was. Toen de misselijkheid rond de 12 weken eindelijk afnam en ik de baby ging voelen ging het steeds beter. Nu we de 20 weken echo hebben gehad en alles goed was en ik haar erg veel voel bewegen kan ik echt genieten.

    en ja moe ben ik vaak en ik voel me ook niet altijd even lekker, maar gelukkig overtreffen de goede dagen nu.
    ook nu we weten dat we een meisje krijgen kan ik lekker gaan shoppen voor de kleine en dan word het allemaal ook veel echter vind ik zelf

    ik begrijp dus hoe je je voelt en idd moet je zeker niet dingen doen die je niet voelt.
    Ik hoop dat je net als mij meer mag gaan genieten. dat je je beter gaat voelen en dat het allemaal goed is met je kleine!
     
  7. Annedore

    Annedore VIP lid

    17 feb 2010
    7.338
    836
    113
    Vrouw
    Flevoland
    Er is dus geen eenduidige definitie van genieten, merk ik al :D

    Ik vind de zwangerschap absoluut bijzonder en sta ook meerdere keren per dag stil bij het wonder dat zich in mijn buik voltrekt.
    Maar ik kan me zo voorstellen dat DAT dan het moment zou moeten zijn dat ik me intens gelukkig moet voelen en er siddering van blijheid voor me heen moet gaan.
    Maar ik word op dat soort momenten juist bang voor een vroegtijdig einde aan dit geluk :(
    Kan gewoon (nog) niet geloven dat dit echt voor ons is weggelegd na al die jaren. Het is eigenlijk te mooi om waar te zijn...dus is het misschien niet waar? :)
     
  8. Chai

    Chai Niet meer actief

    #8 Chai, 11 mrt 2011
    Laatst bewerkt door een moderator: 11 mrt 2011
    Hoi Annedore, (mooie naam trouwens)
    Al het bovenstaande wat je opnoemt had ik ook niet hoor
    zeker in het begin niet!
    Ik keek wel vaker naar de echo fotos omdat het ongeloof er nog echt was ook en het dan een soort bevestiging gaf.
    Ik had nog helemaal geen behoefte om te shoppen en ookniet om het al aan iedereen te vertellen en er elke minuut op de dag mee bezig te zijn.
    Ik heb pas vanaf een weekje of 28 dat ik het echt 200% geloof dat er straks een kleine mini us word geboren.
    Het is ook pas sinds dat moment dat ik echt kan genieten ervan.
    Soms voel ik me echt overweldigend gelukkig gewoon zonder bijzondere reden, heerlijk... en ik weet dat het komt door ons kleine meisje!
    Verder geniet ik ookniet op de manier zoals je veel leest hoor.
    Ik ga ook niet uren naar de 4D dvd zitten staren, heb hem 3 keer bekeken nog. Het shoppen vind ik nog altijd niks aan, behalve samen met mijn moeder, moeders onder elkaar. ;)
    Het besef en genieten komt vanzelf meid, inderdaad isdat vaak als de kleine voelbaar begint te shoppen.
    Toen ik voor de tweede echo ging, dat was een geslachts bepaling was ik net als bij de eerste echo weer bang voor zwarte schermen enzo. Het is nog allemaal zo onwerkelijk en verweg in het begin.
    Nu geloof ik wel dat ze er zit, maar ben ik weer in ongeloof over dat ze volgende maand misschien geboren gaat worden. lol :p
     
  9. MamaMarije

    MamaMarije Niet meer actief

    Alsof je de hele dag een straaaalend zonnetje bent....


    Yeah... right ;)

    Weet je, genieten tijdens je zwangerschap komt en gaat. Voor sommige vrouwen gaat het meer op dan voor anderen.

    Ik herken het gevoel van: je zult zien dat het straks naar eindigt als ik teveel geniet!
    Zwanger zijn gaat ook gewoon gepaard met een hoop zorgen, zelfs als je een goede zwangerschap hebt en uiteindelijk een gezond kindje in je armen hebt. Zelfs het hebben van een baby is lang niet altijd genieten en zwijmelen! Dat viel mij erg tegen, namelijk :)

    Ik denk dat de kunst is, om gewoon die mooie momentjes te pakken en daar in op te gaan. Welke momenten dat zijn voor jou, is heel persoonlijk :)
     

Deel Deze Pagina