Ik ben bijna 18 weken en aan mijn buik is nog niet veel te zien. Ben van mijn dochter ook nooit echt 'dik' geweest, maar had tóch gehoopt dat het dit keer anders zou zijn.. Nu word ik zo moe van al die opmerkingen: 'goh, je zou niet zeggen dat je al bijna 18 weken bent' 'je ziet er nog niet veel van hé?!' 'wanneer gaat die buik van jou nou eens groeien!'. Alsof ik zelf niet weet dat je er nog niet veel van ziet en alsof ik zelf niet zit te wachten tot hij eindelijk eens gaat groeien! Grrr. Echt bij elk gesprek over mijn zwangerschap, komt er wel zo'n opmerking aan.
Ja meis, sommige mensen zijn zo heerlijk onbeholpen lomp in hun opmerkingen. Helaas zullen die er altijd zijn en ze weten natuurlijk ook niet hoe vaak jij dit al te horen hebt gehad. Het enige dat ik je kan meegeven is evengoed lekker genieten van dat kleine leventje dat in je groeit. Ik hoop voor jouw eigen gevoel dat je buik snel lekker rond mag zijn !! Knuffel!
Das niet leuk nee... Bij mij tegenovergestelde..mega buik al heel vroeg en ik krijg telkens de vraag of ik wel zeker weet dat t er 1 is.. Mensen hebben altijd hun vervelende opmerkingen klaar. Hier kom ik telkens een vrouw tegen die blijft zeggen ik feliciteer je pas als het er is..kan namelijk altijd nog mis gaan, en dan komen de intens verdrietige verhalen....alsof je dat niet weet zeg als zwangere...........en dan kom ik dr tegen en is het 'hoe ist' zeg ik prima, zegt zij' volhouden toi toi toi' maar doet dan zo blehhhhhhh.. Als t geboren is kunnen er ook allemaal enge dingen gebeuren...elke dag met iedereen.........ga ik volgende x es zeggen als ik haar zie..
Ik heb die reacties ook, nou ja nu is het dan inmiddels wel dat de reacties over gegaan zijn in, oh er begint nu wat te komen he?! Maar inderdaad met 18 weken was er voor de buitenwereld vrijwel niets te zien in kleding. Maarre die reacties vind ik dus helemaal niet erg. Had vooral toen best moeite met mijn buikje die een beetje begon te groeien, dus had liever dat mensen het niet zagen dan wel Denk dat mensen het heus niet slecht bedoelen hoor.
Het is anders ook niet leuk om te horen; nou wat een grote buik worden het er geen 2? Mensen moeten gewoon altijd wat te zeuren hebben het is nooit goed, of je bent te dik of je bent te dun...
ach ja, wat voor buik je ook hebt, er is altijd wel wat over te zeggen, bij de 1e bleef ik lang geen buik houden, pas rond 18 weken begon je iets te zien en nu had ik met 8 weken al mn zwangerschapsbroeken aan. Dus bij de 1e alleen maar gehoord, van je ziet ook niet he of nou wanneer ga je nou groeien en nu oooooh wat een dikke buik, weet je wel zeker dat t er 1 is.... Dus tja, als zwangere buik doe je t niet gauw goed geloof ik
Precies, dat heb ik al vanaf week 16, ik schaamde me gewoon voor mijn buik. Nu ik verder ben, laatste trimester, is dat wel over, maar nog vragen ze of het er geen 2 zijn. Tot aan de 20 weken heb ik me behoorlijk ongemakkelijk gevoeld door zulke opmerkingen.
Heel herkenbaar. Het lijkt of ik het deze zwangerschap irritanter vind dan de vorige. Op het begin was het toen ohhhhh je ziet nog niets he.... En rond de 32wk ohhh zooo groot al. Je staat op ontploffen etc. Dus nu denk ik echt zo van. Dat buikje komt wel, dat was de vorige keer ook toch zo... Dus niet zeuren mensen.
Mijn moeder is 3 keer zwanger geweest. Nooit een buik gehad. Paste altijd haar eigen kleren nog. Bij de laatste vroegen mensen in de buurt hoe ze aan de baby kwam ? Die wisten niet eens dat ze zwanger was Kan me je frustraties best indenken. Ik heb bij beide vorige zwangerschappen een flinke buik gehad. Die bij mijn eerste was het grootst. Nu vind ik mijn buik ook groot. maar op het schoolplein hoor ik van goh je gaat nu pas wat zien.Terwijl mijn winterjas straks gespannen staat en ik al een beste buik heb. Zou je er niet druk om maken.
Poeh idd een zeurtopic. Waar jullie je al niet aan irriteren zeg Mensen moeten toch iets zeggen..en die buik ja, dat is een makkelijke lage drempel. Het gaat er volgens mij niet om ' het wel of niet goed doen' als je zwanger bent, maar meer dat mensen ook niet weten waar ze anders over moeten beginnen denk ik. Andersom geredeneerd kunnen niet zwangere mensen hetzelfde zeggen over vrouwen die wel zwanger zijn: wat je ook zegt, het is nóóit goed! Ik weet dat dit topic bedoelt is om te klagen, maar ik wilde de situatie ook eens van de kant andere schetsen.
Wat zijn er toch een domme mensen op deze aarde!!! Snappen ze nou echt niet dat wij zwangere t sowieso allemaal al super spannend vinden, dat het veranderen van je lijf je onzeker maakt. En dan hebben we t nog niet eens over hormonsters!! Ik heb t dus andersom. Ik heb een enorme buik. Begon al vanaf week 10 enorm te groeien. (heb altijd al gestruggled met mijn gewicht dus dat is best even wennen zeg maar, legaal zwaar worden ) Er wordt steeds aan mij gevraagd of ik een 2 ling heb, ik ben zelfs op straat uitgescholden. Zelfs mijn gyn kijkt iedere keer op van mijn buik. Ik heb me er inmiddels wel bij neergelegd, en heb gewoon respect gekregen voor mijn lijf, dat ik die dit geweld allemaal aan kan (ben mankerend zeg maar) Dus meis laat mensen lekker ouwehoeren!! Ben trots op wat er in jou lijf gaande is!! Je hebt een wondertje in je buik, de omvang daarvan is niet van toepassing!!
Dat kan ik nog begrijpen. Maar uitschelden is wat anders dan dat iemand over de omvang van je buik begint.
Ik snap eerlijk gezegd nooit zo waarom meiden zoveel moeite hebben met die opmerkingen. Die vallen toch gewoon in de categorie: 'lekker weertje', 'leuk jurkje', 'goh, wat een klein/groot buikje heb je'. Is toch gewoon small-talk en geen persoonlijke beoordeling tijdens een vaardighedentest ofzo? Ik denk dat je jezelf er een hoop plezier mee doet door jezelf dit ook voor te houden: dit betekent niets, is enkel small talk en gaat dus nergens over, behalve dat mensen zeggen wat ze zien, wat ze ook doen met opmerkingen over het weer, je kleding, of je er gezond uitziet of juist moe.... Een kleine buik is nu eenmaal een kleine buik en een grote buik is een grote buik. Dat zijn toch gewoon feiten? Ik had bij Thirza een erg kleine buik. Bij 7 maanden iemand die heel voorzichtig kwam vragen of ik misschien zwanger was. Oja? Wat leuk! Hoe lang, een maand of 3? Toen ik zei dat ik een maand of 7 was, sloeg ze steil achterover. Ja, ik HAD ook een klein buikje! Dat is dan toch enkel een constatering, geen waarde-oordeel? 't Is toch niet alsof jij niet goed zwanger loopt te zijn als je buik heel klein of heel groot is? Daar heb je toch helemaal geen invloed op en er is toch werkelijk geen hond die denkt dat het wel je eigen schuld is dat je buik klein of groot is?
Ik snap het ook niet zo moet ik zeggen. Hier zwanger van de 3e en ook deze keer een kleine buik. Rond 29/30 weken kreeg ik pas de vraag op mijn werk of ik misschien zwanger was? (en dan nog heel voorzichtig). Tja, ik heb een kleine buik, ook prima, dat hoeft toch niet genegeerd te worden, is gewoon een feit. Edit: mijn directe collega's wisten het toen natuurlijk al.
Nouja, het is niet zo dat ik er van wakker lig, van die opmerkingen. Of dat ik er een half uur later nog bij stil sta. Maar het begint soms gewoon te irriteren. (vrijwel) Iedere zwangere wil graag met een mooie, ronde buik rond lopen en laten zien dat ze zwanger is. En als je dan bij elk gesprek wel zo'n opmerking krijgt, ja dan begint het best te irriteren. Zal ongetwijfeld ook zo zijn voor meiden met een dikke buik, die zullen ook moe worden van de opmerkingen. Het is ook niet leuk om elke week naar het ziekenhuis te moeten voor een groeiecho (1e zwangerschap) omdat de vk weer denkt dat je kindje niet goed groeit n.a.v je buikomvang, terwijl er bij elke echo bleek dat er niets aan de hand de was en zelfs de gyn vroeg wat ik elke keer toch weer kwam doen . Maar er stond dus ook al in de topic titel 'even zeuren' .