Beste Meiden, Ik heb een aantal jaar geleden met mijn exman in een KID traject gezeten en kreeg IUI-D's ivm volledige onvruchtbaarheid. Na een roerige scheiding zit ik nu in een nieuwe relatie en hebben wij van het weekend besloten om voor een kleintje te gaan. Sowieso moet ik ivm mijn PCOS puregon gebruiken in combinatie met pregnyl.Ik ga vandaag bij de huisarts alvast een Sementest aanvragen voor mijn vriend om te kijken of dat hij wel vruchtbaar is ( laten we het hopen!) Nu werk ik bijna een jaar bij een werkgever en gelukkig is mijn contract verlengt. Alleen weet ik dat het voor kan komen dat er 2/3 folikelmetingen gedaan worden in een week. hoe kan ik het beste in gesprek gaan met mijn werkgever hierover? We hebben eind dec pas een afspraak bij de gynecealoog dus dat duurt nog even. In 2017 zullen we pas daadwerklijk kunnen starten.... Hoe hebben jullie dit aangepakt?
Ik werk onregelmatig en heb het Op vrije ochtenden kunnen plannen. Vaak zijn de follikelmetingen vroeg. Dus misschien om 8 uur half 9 en daarna naar je werk en evt wat langer doorwerken? Of gewoon KPN over zijn?
Ik heb gewoon een gesprek met mijn baas aangevraagd en het daarin verteld. (ik ben gewisseld van werk tijden een IVF behandeling, en na mijn proeftijd direct vermeld). Hij reageerde heel betrokken en ik kreeg alle ruimte voor afspraken, die ik natuurlijk wel probeerde zo optimaal mogelijk te plannen. Ben ook open geweest tegen mijn directe collega's, waarom ik soms ff weg moest. Ondertussen heb ik een vast dienstverband gekregen
Ik ben inderdaad ook van plan om een gesprek aan te vragen met mijn baas en er eerlijk over te zijn. Het scheelt dat de office manager in een IVF traject heeft gezeten met zijn vrouw destijds dus die zal alle begrip hebben. Ik overweeg al om naar een ziekenhuis te veranderen zodat ik dichterbij mijn werk zit en dus snel heen en weer kan voor een folikelmeting.
Ik heb het ook aangegeven in een gesprek en ik krijg alle ruimte. Ik haal de verloren tijd ook weer in. Succes met het traject
Mijn ervaring is dat het de meeste werkgevers meer uitmaakt over wat je gedaan krijgt dan of je er wel van 9 tot 5 zit. (Tenzij je bijvoorbeeld in de zorg werkt en niet zo maar weg kunt) Ik heb het ook gewoon aan mijn baas verteld en ik krijg/kreeg ook alle ruimte voor de behandelingen. Ik haal echt niet elk uurtje in, maar ik klaag ook niet als ik na werktijd nog een mail moet versturen. Het komt vast goed
Ik heb ook besloten om er open en eerlijk over te zijn. Dat ga ik ook weer doen bij komend icsi traject. Ik heb toen veel begrip en ruimte gekregen. Van leidinggevende en van collega's. Ik voelde me best wel eens "bezwaard" omdat collega's mijn werk moesten over nemen, maar mijn leidinggevende heeft me op het hart gedrukt dat ik daar maling aan moet hebben. Het is al erg genoeg dat je zó zwanger moet worden, dat je zoveel van je privé bloot moet geven. En echt, niemand wil ruilen hoor! Je gaat niet 2-3x per week op een terrasje zitten onder werktijd
Tijdens onze 11 IUI-behandelingen werkte ik nog bij mijn vorige werkgever. Hij was op de hoogte van ons traject en deed nooit moeilijk als ik weer eens naar het ziekenhuis moest. Kort na het einde van die 11 IUI-behandelingen raakte ik mijn baan kwijt. Ik kon een baan elders krijgen en heb tijdens mijn sollicitatie eerlijk verteld over mijn vruchtbaarheidsbehandelingen. (Dat hoefde niet, maar ik was liever eerlijk in verband met de op handen zijnde IVF-behandeling). Nieuwe (en tevens huidige) werkgever deed daar ook niet moeilijk over. Integendeel. Hij vertelde mij over een familielid welke in het ICSI-traject zat. Sindsdien heb ik dus 2 kinderen gekregen en werk ik nog steeds met veel plezier hier. Uiteraard moet je wel mazzel hebben met begrip van je werkgever. Sommige werkgevers zijn helaas halsstarrig en begrijpen niks (of willen niks begrijpen) van de MMM en kinderwens.