Ik ben momenteel 37 +5 zwanger van mijn tweede kindje. Sinds week 18 loop ik met erge bekkeninstabiliteit bij de bekkenspecialist. Hierdoor heb ik het nog een beetje stabiel kunnen houden tot week 28 ongeveer. Sindsdien slaap ik amper door de pijn. Per nacht ongeveer 3 uurtjes in totaal en soms heb ik geluk en kan ik overdag nog een uurtje slapen. Dat slaapgebrek begint me nu erg op te breken. Ik hou enorm veel vocht vast en kan echt om niks beginnen te janken (hormonen grrrr). De vk heeft bij 35 weken voorgesteld om een slaapmiddel te gebruiken echter wilde de ha deze niet verstrekken ivm gezondheid baby. Vorige week weer controle gehad en toen stelde een andere vk voor om mij in week 38 of 39 door te verwijzen naar de gyn om te laten inleiden. Vooral door de combi BI en redelijk grote baby. Vervolgens vandaag weer controle bij de vk (weer een andere) die stelde opnieuw slaapmedicatie voor. Ik heb uitgelegd dat de ha deze niet wilde verstrekken en toen gaf ze aan zelf te gaan bellen met de ha. Zij gaf meteen aan geen voorstander te zijn om mij te laten inleiden tenzij ik dit zelf echt wilde maar dat zou dan weer minder goed zijn voor de baby... Ik in m'n huidige emo- toestand wordt er niet rustiger onder... Iemand ervaring met slaapmedicatie en/of inleiden om bovenstaande reden? Ben echt totaal geen pieperd maar zit er zo ontzettend compleet doorheen momenteel dus hoor graag verhalen van anderen die iets soortgelijks hebben of hebben meegemaakt!
Geen zelfde ervaring nog als jij, maar wel het extreem slechte slapen (sinds week 6/7 door misselijkheid/overgeven, en daarna overgegaan in bekkenklachten dus pijn ook in bed, met daarbij nog harde buiken. En uiteraard er regelmatig uit om te plassen of iets te eten..Dus lig ook meer wakker dan dat ik slaap). Ik heb wel slaapmedicatie gekregen van de huisarts omdat ik in het begin vrijwel niet sliep. Maar merk dat als ik dat nu neem, ik het idee heb dat de baby een stuk rustiger is qua bewegen en dan word ik alleen maar bezorgd. Dus dat doe ik dan ook maar liever niet. Staat me trouwens bij dat ik in de bijsluiter had gelezen dat je het niet de laatste twee weken voor de bevalling mag gebruiken omdat de baby dan suf kan zijn. Maar weet dat niet 100%zeker (en vraag me af, je weet niet wanneer de baby precies geboren wordt, dus tot wanneer mag je het exact gebruiken? maar dat terzijde). Ik kan me voorstellen dat het niet bepaald helpt dat je vk en huisarts niet op een lijn zitten. En steeds een andere vk met andere gedachte is ook alleen maar verwarrend... Heb geen tips of advies. Kan je alleen zeggen dat ik je gevoel helemaal begrijp. Ik kan gelukkig nog af en toe overdag mn rust pakken, begint me sinds deze week ook ondertussen echt op te breken. HOop dat jij dat ook kan. Nog even volhouden!
ik heb bij de oudste slaappillen gehad omdat ik niet kon slapen van de buikpijn. dat was ook in de laatste weken en voorgeschreven door de gyn. ik heb ze alleen maar 2x gebruikt of zo omdat ze wel goed hielpen om in slaap te vallen maar ik werd alsnog wakker door buikpijn dus het hielp dan weer niet om in slaap te blijven.
Voor zover ik hier meelees wordt slaapmedicatie af en toe wel voorgeschreven in die laatste periode. Zelf heb ik daar toen voor bedankt, omdat ik het echt niet wilde. Mijn bekkeninstabiliteit (vanaf week 12) en harde buiken (vanaf week 32) zorgden ook voor de hele dag pijn en nauwelijks slapen, maar inleiden was geen optie. Een ingeleide bevalling eindigt vaker in kunstingrepen en een heftiger verloop, allemaal niet wenselijk met b.i. Nu beviel ik heel soepel, rustig en ontspannen in een houding die ik fijn vond (en daarmee het minste pijn deed) in een paar uurtjes thuis met 41+1. Natuurlijk kan een ingeleide bevalling ook vlot en soepel verlopen, maar ik wilde geen extra risico's nemen m.b.t. mijn bekken.
Ik ben ingeleid ivm hevige bi. Maar de planning was wel pas bij 39+5. Uiteindelijk iets eerder ivm ontsluiting Hier is het vlotjes verlopen en was snel weer thuis Oh en wat een zaligheid toen ik bevallen was, ik kon weer lopen
Ik zou me denk ik door laten verwijzen naar de gyn en kijken wat die zegt in jouw situatie. Die kan ook slaapmedicatie voorschrijven of je nachtje in ziekenhuis laten slapen op medicatie. En inschatten of inleiden een optie is of niet. Vorige zwangerschap sliep ik op het end ook niet meer, bi en voorweeën, zat er erg doorheen. En ging overtijd. Idee van vk was om nacht in ziekenhuis te gaan slapen op medicatie en volgende dag bij 41 wkn inleiden. Trof alleen helaas kenau van een gyn die slapen op medicatie onzin vond want ik moest nog bevallen... Wat ze dan zouden geven is sterker middel wat je ook tijdens bevalling kan krijgen als pijnstilling, daarom zou je dan nachtje moeten blijven om baby in de gaten te houden. Maar ik werd dus naar huis gestuurd op tabletje Temazepam, waar ik hooguit 2 uur op sliep dus helaas. Maar jij moet vermoedelijk nog langer dan ik toen en ergere bi, dus misschien is het bij jou wel een optie. Inleiden zou ik terughoudend mee zijn, als je lichaam en/of de baby er nog niet klaar voor is heb je meer kans op problemen tijdens de bevalling of moeilijke start bij de baby. Maar het maakt denk ik wel verschil of je nu misschien al enige ontsluiting hebt of alles nog potdicht zit en hoe groot je baby nu geschat wordt. Vorige zwangerschap heb ik trouwens veel gehad aan brandnetelthee tegen vocht vasthouden, vond het maar raar idee dat thee zou helpen maar ben toch een kilo vocht kwijt geraakt en m'n handen en voeten deden tenminste geen pijn meer van het vocht.
Dank je wel voor alle reacties. Qua inleiden was ik zelf in eerste instantie ook niet bijster enthousiast en had (eigenlijk nog steeds) het gevoel dat de baby eerder gaat komen. Het is alleen wel zo dat hoe langer het duurt dat je nauwelijks slaapt en bij alles pijn hebt, je steeds positiever gaat kijken tegen een inleiding. Mijn eerste bevalling is super snel gegaan (binnen 1,5 uur van geen ontsluiting naar dochter geboren) en ook al ruim voor de uitgerekende datum (37+6). Dus qua ervaring ga ik ook liever voor een spontane bevalling maar ja toen zat ik er wel een stuk beter bij dan nu. Afgelopen nacht toch slaapmedicatie geprobeerd, helaas weinig profijt van gehad. Ik werd nog steeds wakker van de bekkenpijn, alleen sliep ik daarna misschien iets eerder weer in. Baby heb ik gelukkig ook steeds gewoon goed gevoeld. Misschien is het inderdaad wel een goed idee om me toch door te laten verwijzen om eens te kijken wat een gyn er over zegt. Baby loopt qua groei trouwens wel iets voor. Ik ben qua termijn nu 37+6 maar de baby loopt 1,5 week voor qua groei. Ik heb vorige week nog een groeiecho gehad. Nogmaals bedankt allemaal en ik ga het zeker volhouden! Je hebt soms gewoon even van die momenten pfffff
Een vriendin van me zat met zelfde probleem en die is Toen een nachtje in het ziekenhuis mogen komen om daar te gaan slapen met medicatie. Knapte daar wel van op