Seksueel experimenteren tussen broer en zusje

Jeetje... Snap dat het je dwars zit dat je vlagen van herinneringen hebt over zo iets. Toch hoor ik meer om mij heen dat er vaak geëxperimenteerd word tussen broertjes en zusjes op seksueel gebied. Tussen mijn man en zijn zus is toen ze klein waren het eén en ander voorgevallen en tussen mij en éen van mijn broertjes is er ook wel eens wat gebeurd, ik denk dat ik toen 6-7 was en hij twee jaar jonger als ik. Wát precies moet ik niet perse hier neerzetten, als je wilt kan ik je een PB sturen.
Ook heb ik met mijn vriendinnetjes vroeger wel eens vadertje moedertje gespeeld, dat iets verder ging als alleen de poppen baby's in de wieg leggen. Tot op zekere hoogte vind ik het dus vrij normaal.
Vraag me alleen af of ik de leeftijd van jou broertje toen der tijd niet vrij oud vind. Met 11 jaar weet je in mijn ogen toch best goed wat wel en niet kan en verliest zo iets zijn onschuld ook. Likken vind ik ook erg ver gaan...
Hoe is het contact nu met je broer?
Kijk, als jij er 's nachts echt wakker van ligt en er heel erg mee zit, kan therapie zeker helpen denk ik. Misschien heb je maar een paar sessies nodig om het beter een plek te kunnen geven, of er opheldering over te krijgen voor jezelf. Kan je er niet met vriendinnen over praten? Hoe dat bij hun was/ging?

 

Het is niet normaal en vaak gevolg van ouders die te weinig grenzen stellen en te weinig in de gaten hebben wat hun kids allemaal uitspoken.
Dat is dan wel gezegd: meestal. Uiteraard zijn er altijd uitzonderingen...
En of je er therapie voor nodig hebt? Als jij er verder geen last van hebt, lijkt me van niet. Heb je er wel last van, dan kun je altijd eens kijken of gesprekken met een psycholoog kunnen helpen.

Ik ken vanuit mijn werk bijvoorbeeld de situaties waarin meisjes die door hun vader misbruikt werden, seksueel wervend gedrag gingen vertonen naar broers. Want ja: zo gedraag je je blijkbaar naar mannen...
Of situaties waarin een van de ouders als kind misbruikt is geweest, dat trauma niet verwerkt heeft en het wel een verborgen invloed heeft op de kids, die toch wel iets voelen van spanning op dat gebied en er dan mee aan het experimenteren gaan.
En situaties waarin kinderen dus onvoldoende begrensd worden en er dingen gebeuren tussen broer en zus die niet gezond en niet toelaatbaar zijn, gewon omdat ze door te weinig grenzen zelf steeds verder gaan om grenzen op te zoeken.

Maar goed, daarmee is niet perse gezegd dat dat in jouw geval ook zo is. Het kan, maar er is altijd een kleine kans dat dit voor is gekomen zonder dat er verder sprake was van ongezonde factoren in je opvoeding of je omgeving.

 

eens met rozemarijke, het is niet normaal en het gaat wel erg ver om het experimenteren te noemen vind ik, mij klinkt wat ik lees meer in de oren als incest maar goed ik weet natuurlijk ook alleen wat ik lees

 

echt vreselijk

 

jeetje, is al erg genoeg dat je met zulke gedachten loopt. heeft dit effect op de relatie nu met je broer? heeft hij het er wel eens over gehad? als het je niet echt in de weg zit tja. en in gesprek met een profesioneel persoon zou misschien helpen als het je toch dwars zit. ik zelf persoonlijk vind dit niet normaal. ik heb 2 oudere broers en heb dit echt nog nooit meegemaakt. ook nog nooit gehoord in omgeving. zoals iemand hierboven al zei, jongen van 11 zou beter moeten weten en is toch iets niet helemaal in de haak als je dat met je zusje doet.

hoop dat je de gedachten op een rijtje kan zetten en het verleden achter je kan laten. vervelend als je zo onzeker bent over vage gedachtes van vroeger die je niet echt kan plaatsen. je vraagt je af of het misschien geen echte herinneringen zouden kunnen zijn, maar waar komt het dan vandaan moet je je maar afvragen

 

@Rozemarijke: Om nou te zeggen dat enig experimenteren tussen broertjes/zusjes vriendjes/vriendinnetjes absoluut niet normaal is, vind ik een beetje ver gaan. Het hangt er natuurlijk heel erg vanaf wát, hoe vaak, op welke leeftijd en waaruit het is ontstaan.
Ik vind dat wat TS beschrijft behoorlijk heftig en haar broertje (als het klopt wat ze zich herinnert) al vrij oud. Valt voor mij zeker ook niet meer onder normaal.
Maar dat het een keertje kan voorkomen hier en daar (zonder dat de ouders daar erg in hebben, je kan moeilijk 24 per dag je kinderen elke minuut in de gaten houden) op jonge leeftijd, kan gebeuren denk ik.
Natuurlijk is het niet normaal in de zin van dat het een gebruikelijk spelletje is zoals voetballen of verstoppertje spelen, maar denk wel dat het vaker voorkomt, ook in "normale" huishoudens.
Mocht ik het ooit bij mijn kinderen zien dan zal ik ze absoluut meteen uitleggen dat dat iets is wat je beter met je poppen uitbeeld om maar wat te noemen, in die zin dus duidelijk maken dat het inderdaad niet normaal is. Dus eigenlijk heb je gelijk wat betreft niet normaal zijn, maar snap je wat ik bedoel met níet ábnormaal zeg maar. Lekker verwarrend.

@TS, je hebt nog niet geantwoord op de vraag hoe het contact nu met je broer is.
Voelde je je toen der tijd eigenlijk misbruikt? Gebeurde het vaak? Ik vind likken wel echt heel ver gaan en vraag me eigenlijk ook af hoe jou broertje daar op komt als je snapt wat ik bedoel.

 

Ja, dat klinkt wel een beetje alsof niet helemaal lekker zat op seksueel gebied. Moeilijk. Het komt er op aan hoe je je er zelf bij voelt. Heb je het er moeilijk mee? Dan denk ik dat een paar keer therapie je erg kan helpen. Grote kans dat er dan nog meer "boven tafel" komt als ik het zo hoor.

 

TS, je vraagt of je er therapie voor moet zoeken, ik zeg ja.
Op dit moment ben ik zelf ook in therapie omdat ik van mijn 9de tot mijn 12de ook het "slachtoffer" was van experimenten, mijn broer is 18 maanden ouder dan ik, maar dat is niet het ergste, hij heeft er twee van zijn zogenaamde vriendjes bij betrokken die beide ouder waren, de oudste was 4 jaar ouder dan mijn broer dus die had veel beter moeten weten.
Het contact met mijn broer verliep jarenlang stroef, totdat ik het hem kon vergeven (alleen weet hij dit niet), ik had namelijk geen zin meer in dat gespannen gedoe elke keer als we als familie bij elkaar waren en elke keer die ruzie's.
Dus voor mijn eigen rust heb ik het hem kunnen vergeven (maar nogmaals, dat is iets wat hij niet hoeft te weten).
Nu dat ik zwanger ben merk ik dat het me heel erg opspeelt, bang voor de gyneacoloog, bang voor de handelingen, ondanks dat ik weet dat die gyn zijn/haar werk moet doen en dat het voor de gyn een soort van routine is.
En daarom ga ik naar een psycholoog, om erover te praten, en zij is de eerste die ook de details krijgt te horen, en dat doet nog het meeste pijn, ik herbeleef alles, maar daarmee confronteer ik me wel weer met die momenten en kan ik het beter een plekje geven, nu is het slechts nog een herinnering, slechts nog een gevoel.
Het is niet iets wat weer gebeurd.
Het verleden is het verleden en daar kan ik niks meer aan veranderen, maar kan wel wat aan mijn gevoel en gedachten doen.
Ik vraag me nu af: Is het wel reeël dat ik bang ben voor iemand die zijn/haar werk utoefent om mij en mijn kind goed op de wereld te brengen?
Nee, dat is het eigenlijk niet, en geloof me dat maakt het een stuk makkelijker.

Blijf er niet mee rondlopen als het je dwars zit, praat er met iemand over, dan kun je het hopelijk makkelijker achter je laten.

 

Sorry maar ik vind het niet normaal om als broer en zus te expirimenteren ik heb 2 oudere broers maar seksueel expirimenteren heb ik nog nooit gedaan met een van hun..

of je er therapie voor moet zoeken ligt aan jezelf of je er veel last van hebt

 

Ik heb twee oudere broers en een oudere zus en we waren vrij close met elkaar maar zo close, nee! En heb er eigenlijk ook nooit zo van gehoord, seksuele experimenten tussen broer en zus...in de zin van dat het normaal is.

Zoals eerder gezegd, als je er verder geen last van hebt en er geen behoefte aan hebt het verder uit te diepen dan laat je het hierbij...heb je er wel last van en/of wil je er meer van weten dan kan praten met een deskundige geen kwaad. Er zijn natuurlijk therapieën waarbij je terug kan gaan naar je jeugd.

 

zomerbloempje, ik heb er eerlijk gezegt nog niet eerder over gehoord en lijkt me ook niet echt normaal binnen de familie. Zou wel aan mijn broer vragen hoe of wat, wie weet heldert dat het een en ander op. Zou verder alleen hulp zoeken als je er mee zit en het niet alleen kunt verwerken.

 

Ik heb ook dit meegemaakt in mijn verleden.
Maar bij mij speelt er wel degelijk wat incestverleden misbruikt door mijn vader en mijn opa.
Iets waar ik het ook heel erg moeilijk mee hebt tot de dag van vandaag.
Het is een heel lang verhaal heb wel een overwogen om het hier op te schrijven maar doe het toch maar niet is zo persoonlijk.
Wel wil ik zeggen dat dit soort gedrag altijd wel ergens vandaan komt.
Praat er toch eens over met je broer mail hem of schrijf hem desnoods.

Liefs

 

Je mag mij pben