Ergernis aan mensen die 'licht' over ks denken..

Het is heel vervelend maar je bent er ook zelf bij. Ik zou na een uurtje zeggen 'Zo nu ga ik naar bed / weer rusten, wat fijn dat jullie er waren'. Maar dikke kans dan mn lief me voor is . En de eerste week is alleen naaste familie welkom en een handjevol vrienden.

Ook kun je ervoor kiezen na het avondeten geen bezoek meer te plannen.

Zowel met een superflitsbevalling als met heel heftige bevallingen.

Dus beter je grenzen aangeven juist bij mensen die een andere ervaring hebben of geen ervaring

 

alvast sorry

ik heb bij de 1ste ook een spoedkeizersnee gehad, maar kwa pijn viel het me mee ook kwa herstel. ik ben al vrij vroeg gestopt met pijnstillers.
ik vond mijn kijk operatie van mijn galblaas veel pijnlijker en dat herstel duurde vond ik veel langer.

ik krijg nu zowiezo weer een ks, nu als het goed is een geplande, en ik hoop dat het herstel net zo snel en goed gaat als de 1ste keer

 

Iedere bevalling is anders.. ik erger me altijd aan mensen die te licht denken over een ruggeprik, omdat dat bij mij niet goed ging. Bij iedere ingreep heb je kans op complicaties en het is zuur als jij 1 van de pechvogels bent terwijl het bij veel mensen in je omgeving wel goed gaat.

Ik denk dat het probleem met visite ook te maken heeft met je jonge vriendenkring. Bij ons heeft iedereen kleine kindjes en was het bijna andersom.. toen ze wisten dat het met mij niet zo goed ging belde er niemand meer en sommige mensen kwamen pas na 4 maanden nog eens een keertje omdat ze niet meer durfden te "storen". Maar ik moet wel zeggen dat mijn man de telefoon en de agenda bewaakte en dat deed hij echt heel serieus.

 

Ik heb een geplande ks gehad en wij hebben bewust visite uitgesteld door het nieuws enkele dagen uit te stellen. Was heerlijk die enkele dagen rust en niemand die me kwam lastigvallen. Ik ben gelukkig heel snel hersteld van de ks (ik hoop trouwens ook op een keizersnede voor de tweede), maar het is waar dat het een serieuze ingreep is, sommigen beseffen dat niet. Mijn schoonmama stond de derde dag te kijken met een gezicht "wat scheelt er met jou" toen ik het uithuilde van de pijn. Ik weet alvast wie ik bij de tweede niet wil zien meteen na de bevalling.

 

Ik hoop natuurlijk te bevallen maar ik weet van mijn zus, die drie keizersnedes gehad heeft, dat het herstel heel pijnlijk is en best lang kan duren. Aangezien ik zelf ook van mijn kindje wil genieten en rustig aan elkaar wil kunnen wennen komt er op het geboortekaartje te staan dat er een afspraak gemaakt kan worden voor kraambezoek. Pappamuis gaat die agenda beheren en regelt alleen bezoek als hij thuis is om me te helpen. Verder wil ik alleen bezoek ontvangen tussen 3 en half 6. Als mensen het er niet mee eens zijn: jammer dan. De eerste dag wil ik sowiezo geen bezoek en als mensen koppig toch langskomen laat Pappamuis ze gewoon niet binnen.
Ik begrijp heus wel dat iedereen Babymuis wil komen bewonderen maar ieder moet op zijn beurt wachten. Ik moet ook aan mezelf denken uiteindelijk.

 

Denk dat het vooral komt omdat mensen gewoonweg niet weten wat het is. Dus ja dan is het aan jezelf in aan te geven dat je dat niet ziet zitten. Dus aangeven als je niet zit te wachten op bezoek of als ze te lang blijven. Het is zo voor iedereen anders dat bezoek ook biet kan inschatten hoe het voor jou is.
Als iemand mij zou zeggen dat ze het niet ziet zitten, omdat.... ( vult maar in) zou ik daar alle respect en begrip voor hebben. Het lijkt mij ook nogal zwaar!

 

Tja...t een is niet per definitie makkelijker dan het ander. Mensen met een pittige gewone bevallingen zullen vaak achteraf denken had ik maar een kz gehad.
Maar je bezoek laat je zelf binnen...gewoon zelf je grenzen aangeven.
Wij hebben pas na twee weken ofzo eerste hele korte bezoek gehad. In zkh een enkeling maar pas toen ik het even kon hebben.

 

+1 ik denk dat je je man van te voren duidelijk moet zijn naar je vriendenkring. Langskomen prima, maar het is toch herstel van een (zware) buikoperatie dus max. 1 uurtje.

Hier kwam het bezoek echt traag op gang. Had ook een spoedkeizersnee en moest hierdoor 5 dagen in het ziekenhuis blijven. Er kwam naast mijn man en ouders niemand langs. Ik had wel pijn, maar kon het goed handelen. Ik vond het echt megasaai dat er niemand langs kwam. Ik had echt baat bij afleiding (even niet aan de pijn denken).

 

Ik ben "gewoon" bevallen, want er was geen tijd meer voor een ks, Julian's hartje zou "ontploffen" als hij er niet direct uit zou komen. Dus een knip gehad die scheurde tot aan m'n anus Tot 3x aan toe is er aan de pomp getrokken terwijl de gynaecoloog met d'r voeten tegen het bed afzette en de verpleegkundigen op m'n buik duwde.
Ik kwam dus thuis met hechtingen van voor tot achter, en mijn blaas had ( en heeft nog steeds ) een geweldige optater gehad dus ik had ook een verblijfskatheter. Visite kwam ook, ging potverdorie naast me op bed liggen!! Eentje maakte het helemaal bont en ging de nageltjes van mijn kind met d'r tanden afbijten zodat de scherpe randjes eraf waren. Borstvoeding kon ik ook niet geven zonder visite, ze bleven allemaal gezellig op de slaapkamer Oja, visite tot 23:30 vonden ze normaal. Na een paar dagen ben ik zogoed als doorgedraaid en wilde helemaal geen visite meer, alleen op afspraak. Maar natuurlijk kwamen ze toch, sommige 15 minuten voor rusttijd Ik snap niet dat mensen niet snappen dat je na een zware bevalling zoals een ks of vaginaal alles maar vanzelfsprekend vinden. Ik kreeg na 2 dagen echt verplichte bedrust voor mijn blaas, voeden is nu een prive moment, en als er visite komt net voor rusttijd dan gaan Julian en ik gewoon naar boven. Tjsaa, ik heb nog een lange weg te gaan met die blaas.

 

Piepie toch! Ik hoop dat je snel hersteld en gefeliciteerd met Julian (mooie naam). Ik begrijp visite ook niet hoor. Zelfs mijn eigen moeder kent haar grenzen niet....Ik wil op zo een momenten alleen met mijn gezin zijn en zij begrijpt dat niet. Ook mijn schoonouders is een probleem. Maar deze keer blijft baby'tje lekker bij mij liggen en bepaal ik wat er wel en niet gaat gebeuren!

 

hier is het heel simpel alleen op afspraak zoniet jammer dan hek en de deur blijft lekker dicht. ik heb ook een week in het zh gelegen en mijn ouders zijn 2 dagen geweest schoonouders maar 1 keer meer wilde ik ze niet zien en 1 dag lekker niemand en thuis alleen wanneer ik wilde. al kwam mijn moeder elke dag maar als ik zei nu even niet was het ook goed gelukkig.

 

Hmmm eerlijk gezegd snap ik niet dat jullie je mond niet open doen naar kraambezoek. Ik lees hier veel ergernissen en sommige dingen zijn ook wel heel extreem. Natuurlijk verwacht je dat kraambezoek er zelf rekening mee houdt, maar als ze dat niet doen trek je je mond toch open. Mensen die zo maar voor de deur staan, ja jammer dan had je moeten bellen of hooguit even snel dan. Als ze bellen en komt niet uit andere afspraak maken. Als ze te lang blijven hangen vragen of ze weg willen gaan. Vind wel dat er verhalen tussen staan waarin jullie je wel heel erg laten overdonderen door kraambezoek en dan maar van alles toe laten. Ja dan moet je daar wat van zeggen!

 

Mee eens hoor. Ik had bij de eerste ook een heel lang herstel vanwege een complicatie. Het heeft maanden geduurd voor ik weer zonder pijn kon zitten.

De eerste twee weken heb ik het bezoek in de slaapkamer ontvangen. Die bleven dus echt nooit lang. Behalve dan mijn zus die uren naast me op bed heeft zitten kletsen, maar dat was dan ook gewenst.

En daarna. Als er bezoek was en ik voelde me niet goed, dan excuseerde ik me gewoon na het traditionele beschuitje. Sorry mensen, het is tijd voor mama om te rusten. En dan ging ik naar bed.

Familie van mijn man bleef dan vaak toch nog wel een poos hangen, maar dat is dan omdat ze effe lekker met hem bij willen kletsen. Ook prima, maar ik hoef daar geen pijn voor te lijden.

Wat betreft opmerkingen over hoe jij je zou moeten voelen. Die zijn bij voorbaat onnozel. Zij voelen niet wat jij voelt.

Wat betreft de opmerking over een geplande keizersnee. Ik zou die inderdaad ook liever hebben dan eerst 24 uur heftige weeen en dan alsnog een keizersnee. Maar nog liever heb ik gewoon een natuurlijke bevalling die ontspannen en vlot verloopt.

 

Ik zal je wat zeggen. Ik werk in de zorg en mijn manager zeg gewoon " na 2 dagen kan je alles weer" . Is dat ff bizar

 

Helaas herkenbaar. Ik vond de pijn en herstelperiode ook zwaar tegenvallen.
Niet alle bezoek was hier ook goed te reguleren en de verwachtingen te hoog...resultaat: lang moe en veel pijn aan de wond.

Ik hoop zo dat het me dit keer lukt om via de natuurlijke weg te bevallen, alhoewel ik dat ook wel weer erd spannend vind.

Goed idee van je, een kraamborrel, dan heb je meteen een hele bubs gehad op een moment waar je zelf voor kiest.

Hoop dat deze keizersnede er minder bij je inhakt omdat ie gepland is...maar pijnlijk en zwaar blijft het helaas.

 

hoi,

ik snap het verhaal maar aan de andere kant denk ik..

ik heb met mijn eerste een stuitbevalling gehad en kon daarna 6 weken lang niet lopen noch fatsoenlijk zitten ivm een gekneusde stuit, spit en overbelaste spieren dit was enorm pijnlijk en heb menig traantje gelaten hierdoor want de pijn was afschuwelijk en ik kon mijn kindje niet wassen en of verzorgen , de kraamhulp bleef iets langer en mijn man moest het destijds opvangen.

Wat ik wil zeggen is dat het herstel met een keizersnede best lang is maar dit kan ook met een bevalling zo zijn ik heb nooit een keizersnede gehad, en ik zou hier ook niet snel voor kiezen, maar als mijn kindje nu in stuit zou liggen ga ik toch aangeven voor een ks, want ik wil niet weer helemaal verrot getrokken worden van onder
en ik denk nergens te licht over hoor maar soms heb je zelf ook trouwens geen keuze

 

Ik ben denk ik een van die mensen die ks ook niet zo zwaar vind. Ik heb een spoedkeizersnee gehad en vond de pijn erna erg meevallen. Ik liep na 3 dagen normaal door het ziekenhuis. Na 2 weken voelde ik echt helemaal niks meer. Waarschijnlijk had ik erg veel geluk gehad. Goed idee trouwens zo een babyborrel, mocht ik ooit weer een kindje krijgen dan ga ik die ook houden denk ik.

 

Ik heb geen ervaring met een ks maar vind dat mensen maar rekening met je moeten en horen te houden.

Door het syndroom van Asherman verwachten ze bij mij ook wat complicaties, ik ben mn familie en vrienden er nu al op aan het voorbereiden dat kraambezoek pas na verloop van een paar weken kan, behalve voor opa+oma's en peetouders. Ze wachten maar even...