Jeetje wat een situatie. Denk dat je idd even tijd nodig hebt om een goed ritme te vinden,maar vind dat je man ook veel meer mag doen. Plan min. 1 avond voor jezelf in. Ga sporten of met vriendinnen weg. Spreek gewoon af dat hij die avond de kleine heeft zodat jij een beetje op adem kunt komen. En als hij in het weekend vrij is, vind ik het vrij normaal als hij de kleine dan sochtends neemt, voed, verschoond en er mee gaat wandelen ofzo zodat jij kan uitslapen. Is toch ook zijn kind.
Zou hem inderdaad ook je stukje laten lezen. Ik vind zelf dat je het duidelijk verwoord. Ik schiet er zelf al van in de stress voor straks... En fit zijn voor zijn werk? Volgens mij heb jij de grootste verantwoording. Jullie dochter zal toch de eerste prioriteit hebben bij jullie beiden?! Straks val je van vermoeidheid nog met haar van de trap. Daar moet ie maar is aan denken. Misschien hebben jullie gezamlijke vrienden met kinderen. Dan kan je die vrouw ff polsen over hoe haar man was in de kraamtijd, en die man ff op je mannetje afsturen. Hoort ie van een bekende buiten jou om eens de waarheid.
Ik zou dat ook doen als ik jou was. Gewoon hem 1 dagje in het weekend of dus op zijn vrije dag met de baby alleen laten en dan alles laten doen wat jij ook doet. Misschien krijgt hij dan meer begrip voor je. Je kan het altijd proberen toch. Meestal begrijpen ze je pas als je tot actie over gaat als je snapt wat ik bedoel Want ik denk dat als je hem dit laat lezen, dat hij dan zegt: ja ik begrijp je volkomen en later doen ze het dan weer
Maar zeg nu eens eerlijk, voor je een kindje had, wist je toen wat pasgeworden moeders de hele dag thuis deden? Ik weet het in elk geval niet, ja blijkbaar is het heel druk om met een baby thuis te zijn. En dat zal ik straks gaan merken en dat zal me vast vies tegen vallen. Maar echt weten of goed kunnen inschatten waar je dan al je tijd aan kwijt bent? Nee, ik kan het niet, en ik vind het niet gek als jouw vriend dat ook niet kan. Probeer het er nog eens over te hebben op een rustiger moment, zonder verwijten over en weer. Leg eens uit wat je dan de hele tijd doet. Niet op een manier van "kijk ik doe meer dan jij", maar wel duidelijk. Wie weet scheelt dat.
Jij moet je man maar eens laten zien hoe druk je bent. Ga op zijn vrije "weekend" dag eens lekker met een vriendin of je moeder de stad in, en blijf bij voorkeur weg van 's ochtends 9 to 's avonds 5..... wedden dat hij meer respect voor je heeft en snapt hoe druk je altijd bent? (mijn man heeft papa-dag....sinds een aantal maanden krijgt hij het voor elkaar om het eten klaar te hebben als ik uit mijn werk kom.....want druk druk druk...hihi )
Ik snap je heel goed, jullie zitten allabij in een nieuwe fase van je leven,dat is voor beide wennen.Als jullie eenmaal in het ritme zitten vraag je jezelf af waar heb ik me nou zo druk om gemaakt. Schroom niet op iemand om hulp te vragen even op je kleintje te letten zodat jij of je huishouden even kan doen of om even te kunnen slapen. Probeer toch je kindje smiddags in haar kamertje te leggen om te slapen en soms moeten ze zich in slaap huilen, laat haar dan ook even huilen niet gelijk weer eruit halen, na een aantal keer zal ze dat ritme hebben en dat uurtje dat zij slaapt kan jij ook ff rusten, probeer dat,want je hebt je rust echt nodig. Verder kan je kindje echt wel even alleen in de box liggen, als je geen huisdieren ect hebt die dan in dezelfde kamer zijn om bv. even een ander vertrek te stofzuigen of om de vuilnis weg te gooien. En wat betreft je vriend, ook hij moet wennen aan deze hele nieuwe situatie, maar probeer op een rustig moment er gewoon rustig over te hebben. Mijn mening is dat je ook met een baby best je huishouden kunt doen,maar als het je een dag niet lukt om wat voor reden dan ook, dan hoort hij daar ook begrip voor te hebben. Je bent gewoon druk met een baby, alle jonge moeders zijn moe dat hoord er een beetje bij,maar probeer ook niet de hele dag met je kindje te "pakken" omdat ze anders gaat huilen, als ze haar buikje vol heeft en een schone luier en net aandacht lekker heeft gehad, laat dan maar even huilen, zodat jij even iets kan doen, daar heb je in de toekomst alleen profeit van.(tuurlijk niet superlang en als ze te hard gaat huilen kun je d,r even troosten, maar probeer het daarna gewoon weer, elke keer die 5 of 10 minuutjes schelen wel op een dag.)
Hey meid, Phoe super vervelend die situatie, En ik kan me heeeeeeeeeeel erg goed voorstellen hoe hektisch jij je voelt op een dag, dat de uren als secondes wegtikken en op het einde van de dag ben je geradbraakt. Hier is het ook zo geweest in de eerste maanden dat Bjorn er was, nou kan ik er niet over meepraten als je man niet "wil"meewerken in het huishouden, want die van mij doet dat wel (vuilinis buiten zetten en de was naar de kamers dragen en dan stopt het ook ver) en ik kan mijn man ook vragen als hij thuis is om even te stogzuigen dat vind hij geen probleem. Je kan natuurlijk proberen je man te overtuigen dat je het heel erg druk hebt op een dag en dat er meer dingen gebeuren dan dat hij kan zien. Maar de vraag is of het echt aankomt en ook echt blijft hangen. Als hij het in gaat zien is dat super voor jou en krijg je misschien wat meer hulp. Maar ik wil niet negatief zijn maar het kan ook heel erg goed zijn dat hij het niet ziet, en dat hij hard tegen je ingaat als je hem alleen achterlaat voor een dag met de kleine . en als hij het niet in gaat zien dan zul je toch jezelf moeten gaan redden. Je kan dan kijken wat het ritme van je meisje is en je daar op in spelen. Wat ik bijvoorbeeld doe is smorgen Bjorn uit bedje halen en hem voeden en laat hem daarna bij mij in bed liggen (hij ligt met het aankleedkussen op de plek waar mijn man normaal ligt en met zijn eigen dekentje) Zo dutten we samen nog wat lekker na, daarna sta ik op en als ik geluk heb slaapt Bjorn nog. Dan doe ik me wassen en aankleden, pluk Bjorn uit bed en ga naar onderen. Bjorn gaat in de box of buikdrager en ik ga het huis onder even rond, even stofzuigen en de wc schoonmaken, mijn huis is niet heel erg klein maar ook niet super groot en dat heb ik makkelijk binnen anderhalf uurtje gedaan. (afhankelijk hoelang we hebben gedut) doe ik de voeding voor of na het poetsen. En dan doe ik boven nog een kamertje schoon maken (dat is elke dag een andere kamer zodat ik eens per week alles heb gedaan) Wil ze niet in de box en niet in de buikdrager neem haar mee in het wipstoeltje en zet haar overal neer. vaak moet ik ook het hondje uitlaten en ik kan Bjorn echt niet meenemen als ik de hond uitlaat (ik moet hem met 2 handen zeer stevig vasthouden) En dan blijft Bjorn even alleen thuis en ik ga met de hond rond met de babyfoon in mijn zak. Dat zou jij ook kunnen doen als je de vuilnis buiten moet zetten. Even huilen is niet erg en is zelfs gezond (moet natuurlijk niet uit de hand laten lopen dat ze hysterisch worden) je hoeft niet continu met de kleine op je arm rond te slepen, ze moet ook leren zich zelf te amuseren, daar heb je later alllen meer profijt van. En heb je geen moeder of schoonmoeder of vriendin die soms langs kan komen om de kleine even vast te houden zodat jij kan rond gaan in je huishouden, dat vind ik altijd wel fijn van het bezoek wat hier erg veel komt, ik geef ze Bjorn in handen en ik zeg dat ik nog moet strijken en ik zet gewoon de plank erbij, zo krijg ik mijn strijktijd leuk om en Bjorn is even lekker getuttelt. Maar meid dit zijn allemaal leuke tips en ik weet natuurlijk niet in hoevere jij deze kan gebruiken. En ik weet ook heel erg goed dat dit de eerste weken heeeeel erg moeilijk is, het ritme verschilt erg vaak, je wilt de kleine nog niet echt afgeven, en de hormonen jagen nog steeds door je lichaam. Maar geloof me het ritme komt! en dan kun je met en met ook beter je huishouden aan. En zoals ook al een van de dames voor me zei: Je huis hoeft echt niet extreem spik en span te zijn. enne als je vriend/ man ook al rare diensten draait wil dat niet zeggen dat jij dat ook moet doen!!!!! want jij moet wel een gewoon dag ritme aanhouden voor de kleine. Ojee ik lees net mijn verhaal terug en zie dat het wel weer erg lang is geworden, naja ik hoop dat je wat aan mijn tips hebt. Groetjes Kelly
Nou, mijn vriend heeft het stukje gelezen. Zijn reactie: wat een eikel die vent... En daarna gekscherent...tja jij doet nu al de hele dag niks dus als je straks een baby hebt dan ben ik daar allang aan gewent ] Maar goed hij heeft ook zoiets van die afwas kan hij toch ook wel ffies doen. Hoeveel werk is dat nou...10 minuten? En die vuilniszak staat ook zo waar die moet zijn...anders neemt hij hem mee als hij toch weg moet voor zn werk oid... Ik heb nu 2 oudere kinderen (9 en 11) en ben huisvrouw. Mijn vriend werkt 8 uur per dag en soms wat meer omdat hij thuis nog t een en ander voor moet bereiden voor een vergadering de volgende dag. Maar hij kookt (kan hij beter en lekkerder en hij vind het leuk) en daar naast pakt hij gewoon dingen op die ik om wat voor rede even niet gedaan heb. Zoals die vuilniszak...of als ik me niet lekker voel die afwas (waarna ik hem de volgende dag nog half kan doen maar goed... hij doet t wel) Hij brengt mn jongste naar school en soms laat hij me nu liggen smorgens als hij en de kinders opstaan. Een gezin is een samenwerkings verband...betekent dus dat ook al zijn de taken min of meer verdeelt; de man werkt en de vrouw doet het huishouden. Dat die lijn niet zo absoluut moet/hoeft te zijn als die afspraak. En gelukkig heeft mijn vriend dat door. Was met mn ex wel anders Wens je veel sterkte met het oplossen van dit probleem. Hopelijk ziet hij zeer binnenkort het licht. Want over vermoeid en borstvoeding gaan niet zo heel goed samen...stress erbij trouwens ook niet. En dat is maar 1 van de dingen die dan mis kunnen gaan.
Ik herken het gelukkig niet. Mijn mannetje heeft een papa-dag en hij heeft meerdere malen gezegd hoe trots hij op me is dat ik het zo goed draaiende hou. Dat het hem niet lukt. Natuurlijk moet jij je ritme nog vinden en dat is helemaal niet gek, maar het is wel fijn als je een mannetje hebt wat je daarin steunt. Ga er eens lekker een dagje uit zonder je kleintje. Een dagje sauna?..knap je van op Laat Louke bij papa en laat hem de boel maar opknappen. Mss heeft hij tijd om even te stofzuigen en de rest v/h huishouden. en natuurlijk ook de aandacht voor jullie prachtige dochter. En idd mss een goed idee om dit alles te laten lezen
Je verhaal is in sommige dingen wel herkenbaar. Volgens mij heeft een man echt geen enkel idee wat een vrouw allemaal klaarspeelt wanneer ze bij huis is, incl een kleine. Ik ben best een opgeruimd typ en heb alles altijd netjes en schoon. Maar ik zal nooit eens een complimentje krijgen, dat het lekker schoon is, de was weer gedaan is. Als ik een weekend heb gewerkt en op maandag zijn zijn werkkleren niet schoon kijkt hij mij aan. Oja ik had ook de was kunnen doen, tada, langzaam aan komen ze er achter. Nu ik weer aan het werk ben ( gehandicaptenzorg) in wisselende diensten is het zo dat hij 2 a 3 avonden alleen is en om het weekend alleen is met ons meisje, dit viel hem in het begin wel tegen. Krijg wel steeds meer waardering van hem. Gelukkig. Toch kan hij nog steeds om een complimentje vragen wanneer hij tijdens een papadagje de afwas heeft gedaan. Ga dan overdreven staan springen en klappen. haha. Hoe gaan jullie dat strax doen als je weer gaat werken ( als ik vragen mag) Ga i.d. eens lekker een avondje/ dagje weg en laat je man "aan zijn lot over" dan piept hij wel anders sterkte
ik herken het en heb toch wat tips voor je in het begin was ik zoveel met de baby bezig dat ik geen tijd had om te douchen, te eten of het huishouden te doen. Toch moet je je kindje af en toe gewoon in de box leggen en even douchen, of even eten. ook al huilt hij/zij. Anders kun je gewoon niks merer. Je zou Loulou in de box of op een speelkleed op de vloer kunnen leggen terwijl je de vuilniszakken weg brengt. Overdag hoort je kindje van 5 weken toch echt te slapen ook a wil ze niet, na 1,5 uur iclusief voeding gewoon in bedje leggen. eventueel inbakeren. Ik deed het huishouden als Martijn sliep. Ik kan er ook niet tegen hoor, mensen doen alsof je een soort vakantie hebt, nou dat is het niet bepaald hoor! het is gewoon kei zwaar 24 uur per dag met een kindje. Mijn man begreep het in het begin ook niet tot ik hem een dagje alleen met onze zoon liet en weg ging naar een beurs. Toen kwam ik thuis en zei hij: ja ik snap je nu wel, je krijgt inderdaad niks gedaan met die kleine erbij.
Mijn man 'werkt' 1 dag in de week thuis (tussen aanhalingstekens omdat hij met ons zoontje om hem heen gewoon GEEN werk gedaan krijgt.) Hij snapt dus dat het pittig is, de verzorging van een kind. Dat is echt de enige oplossing, het hem zelf laten ervaren.
ik moet zeggen dat mijn man er ook altijd wel iets te makkelijk over dacht heb ik het vermoeden, maar dat werd anders toen ik op een vrijdag middag toen ik samen met mijn moeder bij ons thuis lekker aan de borrel zat een leuke "last minute' vakantie zag ( 8 daagse vliegreis voor 99,00 naar Fanals waar we zelf vaak heen gingen) en deze ook via internet toen geboekt hebben, toen hij thuiskwam "verteld" dat we anderhalve week later "ff" samen op vakantie zouden gaan en dat hij dan voor de kinderen moest zorgen hij heeft een 8 dgn 24-7 voor de kids moeten zorgen vanaf dat moment is hij toch wel iets anders gaan "doen" daarna moet ik zeggen... hij besefte toch beter dat het niet enkel nodig was de kids een "broodje" te geven..
Zo dan...zou ik hier niet moeten doen denk ik zomaar zonder overleg. Maar hij is wel ff mooi met zn neus op de feiten gedrukt idd.
ja was ook niet de bedoeling hoor toen mijn moeder op visite kwam, maar ja gingen voor de grap kijken omdat we dat jaar niet op vakantie zouden gaan en toen zagen we dus die last minute..wij giebelen e.d (je kent het wel) maar ja naarmate de dag vorderde (incl. vieuxtje en biertje voor moeders) hadden we steeds meer zoiets van "dat kan je toch niet laten gaan voor dat geld?" dus tja uiteindelijk geboekt, al moet ik er wel eerlijk bij zeggen dat hij niet echt blij was hoor dat we dat hadden gedaan, maar dat was eigenlijk meer om het feit dat de reis dan wel 99 euro was (vlieg-appartement) maar dat hij wel "thuis" moest blijven, en gezien het feit dat hij werkt als zelfstandigondermer koste elke dag dat hij thuis moest blijven hem destijds ruim 200 euro dus ja voor mijn moeder een koopie voor ons achteraf toch iets meer, maar ja daar hadden we op het moment van boeken geen erg in... hoe dan ook zijn het de kosten echt wel waard geweest moet ik zeggen hoor, als ik toen wist dat hij zo zou "veranderen" door die 8 dgn had ik het al veel eerder gedaan...
Hmmm gezellig ventje! Misschien tijd voor een goed gesprek! Knuff voor jou! en loulou is een moppie! Mijn man moet om 6 uur op, maar zat vannacht toch echt op met Dean toen ik het na 2 uur wakker te zijn niet meer trok. Voel me nog schuldig ook want ik heb vanmorgen nog kunnen slapen en hij niet
Dag dames! We zijn eruit! Mijn hubbie kan als ie sagrijnig is echt compleet onredelijk uit de hoek komen en op dat moment niet inzien dat ie dus onredelijk en zelfs gemeen kan zijn. Als ik op dat moment met hem in discussie zou gaan, dan gaat ie alleen maar des te harder ertegenin. De middag dat ie thuis kwam (de dag dat ik dit topic heb geopend) had ie nog steeds het licht niet gezien en ging rustig verder met stijfkoppig zijn en mij van vanalles beschuldigen. Ik heb toen gezegd dat hij weer 1 van zijn buien had, en dat ie zelf niet inzag hoe onredelijk hij is en dat ik wel zou wachten tot het over was en dan met hem wilde praten (vind ik nog lief van mezelf) en daarna ben ik mijn eigen gang gegaan en heb hem gelaten voor wat het is. Hij is toen naar bed gegaan om bij te slapen (inderdaad, ik heb mijzelf opgeofferd en ben opgebleven). Toevallig heeft Louke die middag dus wel effe geslapen en ik was zo boos op mijn man dat ik uit frustratie het hele huis ben gaan poetsen en opruimen op de adrenalinekick die ik niet kwijt kon haha.. In het begin van de avond werd hij wakker, uitgerust en wel en toen zag ie toch in dat ie behoorlijk had ge-overreageerd. Hij had er echt spijt van. Maar ja, ondertussen heeft ie mij dus het leven behoorlijk zuur weten te maken. Dusssss.. op jullie advies ben ik die avond lekker gaan chillen! Ik heb, zonder het van te voren aan te kondigen, hem met de kleine alleen gelaten en ben lekker naar mijn zus gegaan. Daar ben ik heerlijk in het donker in een heet bad gaan liggen en daarna hebben we nog lang wat lekkere drankjes gedronken en gezellig gebabbeld. Rond 1 uur kwam ik thuis en toen was hij nog bezig een fles warm te maken haha. Ik ben toen linearecta naar bed gegaan en gaan slapen. Vanmorgen om 5 uur meldde de kleine zich weer, en toen ben ik ook niet opgestaan, evenmin vanmorgen om 8 uur (mijn man moest pas om 13.00 uur werken). Toen zag ie toch wel in dat het niet bepaald makkelijk was om steeds maar paraat te staan. En toen voelde hij zich nog schuldiger. Inmiddels heb ik een rug- en voetmassage gehad, een ontbijt op bed, een bos bloemen en een bioscoopbon! Maar het fijnst vind ik nog dat ie zelf in heeft gezien dat hij me onrechtvaardig en gemeen heeft behandelt (hij heeft wel meer dingen gezegd dat iedere vrouw het verkeerde keelgat ingeschoten zou zijn). Hij was gewoon moe en gespannen, maar dan nog is dat geen rede om je vrouw zo respectloos te behandelen. Dat doe ik ook niet bij hem als ik moe en gespannen ben. EN hij weet nu ook hoe vermoeiend het allemaal is. Betekend niet dat het voor mij nu maar allemaal klaar is... Dit vergeet ik niet zo snel. Ik ben nog steeds teleurgesteld in hem en dat weet ie (omdat dit ook niet de eerste keer is dat ie zo doet). Maar ik weet ook dat het er bij hem vroeger thuis precies zo aan toe ging, dit is nog een sporadische terugval naar zijn oude gewoontes dus daar hou ik dan ook wel rekening mee. Maar ja. Het is dus duidelijk en we hebben het uitgepraat en het allerbelangrijkst: hij ziet zijn eigen fout in. Dank jullie voor de reacties!
Ben benieuwd wat voor massage je met moederdag gaat krijgen, fijn dat het nu opgelost is en je man wat meer begrip heeft!