Juist daarom zou je toch voorzichtig moeten zijn met hoe je reageert? Maar goed, kunnen we over blijven discussiëren. Alleen heb ik daar geen zin meer in. TS wilde graag advies en het mijne heb ik een paar pagina's terug al gegeven. Sterkte TS!
Ik kan me voorstellen dat niet iedereen zo'n relatie met zijn schoonouders heeft maar ik ben het in de basis met je eens. Mijn schoonmoeder heeft hier gekraamd en dat was voor zowel mijn man als mij super speciaal. TS: het is jouw kraamperiode en dit is echt het moment om duidelijke afspraken met je vriend te maken en aan te geven wat jij graag wil.
Gewoon even met je man bespreken hoe jullie graag de kraamtijd willen hebben. Geef hierbij jou voorkeuren aan en overweeg desnoods om elke dag 20-30minuten je schoonmoeder over de vloer te hebben. De relatie met mijn schoonouders is redelijk, maar ik zou ze absoluut niet elke dag willen zien. Mijn vriend denkt daar hetzelfde over. Schoonouders hebben onze dochter nu misschien net aan 10x gezien terwijl mijn moeder der elke week 1 a 2x ziet
Mijn schoonmoeder is bij de bevalling geweest en dat zal komende keer weer gebeuren. Ze is voor mij een tweede moeder. Mijn eigen moeder zie ik ongeveer 1x per maand. Zou ik er ook echt niet bij willen. Die kan mij niet helpen als ik pijn heb oid. Die schiet gelijk in de stress. Doordat mijn man asperger heeft kan hij zich niet volledig inleven en kan ook hij me niet goed helpen. Ik ben dus echt super blij met mijn schoonmoeder. Daarintegen, ik hoef ze na mijn bevalling niet iedere dag op visite. Ze mogen komen als ik de energie nog heb naast andere visite. De eerste dag is voor hun en daarna alleen als het uit komt. Ze moeten eerst bellen.
Het verschil met schoonmoeders is vaak dat ze je niet zo door en door kennen als je eigen moeder. Mijn moeder weet heel goed waar mijn grenzen liggen. Mijn schoonmoeder kent mij niet mijn hele leven dus dat is dan een stuk lastiger. Probeer het gesprek met je schoonmoeder aan te gaan. Laat haar in haar waarde. Vertel dat je het fijn vindt dat ze zo enthousiast is over het kleinkind, maar geef aan dat jullie als vers gezin ook ruimte nodig hebben om samen te zijn. Zeg dat ze absoluut welkom is, maar niet iedere dag. En voor degene met een schoonmoeder die wil helpen: zeg gewoon dat je het heel graag zelf wilt proberen. Geef aan dat je haar belt als het allemaal niet lukt. Belangrijkste is denk ik om begrip te tonen en daarbij jouw grenzen aangeven en soms een beetje meebuigen. Dan moet je wel een hele nare schoonmoeder hebben als je niet hetzelfde begrip terug krijgt.
Een beetje inleven kan geen kwaad hoor Voor de 1 is dat inderdaad verstikkend en waarom? Omdat er dan een verwachting wordt geschept, waar je als kersverse moeder niet aan kan of wilt voldoen bijvoorbeeld. Als jij dat helemaal fantastisch vond...mooi voor jou! Maar als een ander dat niet zo ervaart is dat toch ook prima? Niet iedereen heeft dezelfde band met zijn of haar (schoon)ouders. En iedere moeder zit weer anders in elkaar. De 1 laat rustig zijn of haar kindje slapen bij grootouders, de ander peinst er niet over om hem of haar ergens anders te laten slapen. En dat is allemaal prima, als het is wat moeder en partner zijn overeengekomen. Ik zou het niet op prijs stellen.
Voor alle duidelijkheid: ik heb een hekel aan mijn schoonmoeder. Maar ik probeer gewoon te relativeren wanneer ze idiote dingen doet. Haar probleem, niet het mijne. Die boodschap wou ik maar overbrengen hier. Duidelijk niet gelukt.
Euh nee... Dat relativeren wordt steeds makkelijker voor mij persoonlijk, omdat ik steeds meer zekerder word in mijn rol als moeder....maar als je net bevallen bent, of in verwachting van je eerste kindje.... Maakt het allemaal wat gecompliceerd en daarbij is het voor iedereen anders natuurlijk.
Ik snap je helemaal ts en er zullen genoeg mensen zijn die het anders ervaren maar ik noem mijn schoonmoeder niet voor niets schoonloeder die van mij heeft alleen geen eigen babykamer gelukkig ... ze hebben daar ook de financiële middelen niet voor als ik straks weer aan het werk ga is het de bedoeling dat ze 1 dag per week gaan oppassen alleen heb ik ze nu eindelijk zo ver dat ze in ons huis gaan oppassen al moet ik eerlijk zeggen dat me dat nog niet helemaal lekker zit en ik hem liever 2 dagen per week naar de gastouder breng ipv 1 ... heb haar nu 1.5 week niet gezien en moet eerlijk zeggen dat ik geniet van de rust even tijd voor andere visite , mijn eigen moeder en voor mij en mijn kleine man .. zal niet teveel in detail treden maar het liefst zit ze op mijn nek en ook als de kleine slaapt kan ze niet van hem afblijven volgende keer ga ik daar echt wat van zeggen want ze komt van buiten en stopt zo haar koude handen in zijn gezicht met als gevolg half uur lang hysterische baby dus bij mij is na een op stapeling van vele dingen de maat wel een beetje vol ...
Het is denk ik bij jullie ook een kwestie van vertrouwen. Handelen ze in hun eigen belang, of zien ze ook de belangen van je kindje en van jullie. Dat zal vast met de tijd gaan groeien, net als bij ons. Autorijden is denk ik altijd spannend. Ik vind het niet nodig dat anderen met mijn zoontje in de auto stappen, tenzij er een goede reden voor is. Toen mijn zoontje ziek was heeft mijn schoonmoeder bij ons thuis opgepast en heeft ze op mijn verzoek hem met de auto meegenomen naar de huisarts. Dat kostte mij wel veel moeite om dat te vragen, maar ze heeft die dag zo haar best gedaan om mij gerust te stellen dat ik vanaf mijn werk een bloemetje naar mijn eigen huis had laten bezorgen. Dat dan weer wel
Lastig zo TS. Hier stond mijn moeder bij de eerste elke dag voor dedeur. Op dag 4 aangegeven een dagje als gezin te willen. Vind haar super hoor maar je moet dingen gwoon kunnen zeggen. En dan hebben zij daar rekening mee te houden. Kunnen ze dat niet dat maar op een vervelendere manier duidelijk maken. Hier overigens een toprelatie met mijn sm ook. Zie haar ook vaak zat zonder mijn vriend
Hier ook een overijverige schoonmoeder. Kan altijd met prima met haar door een deur en we gaan ook wel eens zonder mijn man koffiedrinken etc, gewoon gezellig. Ze is alleen te enthousiast. Wiegje, kinderwagen en badje zijn door haar aangeschaft. Wel in overleg en we waren er ook dankbaar voor. Alleen weet ze geen maat te houden in het zoeken van babyspullen, kreeg elke dag 3 berichtjes met "handige" dingen, waardoor ik zelf niet eens meer zin had om babyspullen uit te zoeken. Heb haar nu een paar keer afgeremd maar ze blijft het doen en reageert soms ook gepikeerd als ik zeg dat iets niet nodig is. Het lijkt wel alsof sommige vrouwen de kolder in de kop krijgen zodra ze oma worden, want normaal is ze juist heel redelijk. Doet me wel een beetje vrezen voor als baby er is straks :s ik zou get echt niet leuk vinden als oma straks bijv zomaar baby uit de wieg plukt. Ze mogen van mij absoluut een band opbouwen, is belangrijk! Maar wel respecteren dat wij ouders zijn en bepalen hoe/wat..
WoW heel veel herkenbare verhalen... Ik lees met angst en vrezen haha. Mijn schoonmoeder is in de basis een zeer lief mens maar alles maar dan ook echt alles moet op haar manier. Ze bemoeit zich overal mee en zegt vaak dingen die niet passend zijn zoals: voor jou is t erg dat je niet zwanger wordt, maar voor ons ook want al onze vrienden zijn al wel opa en oma 😳. Ze heeft t ook nu al over m'n bevalling (we zouden mogelijk tijdje in t buitenland gaan wonen) en hoe we haar dan meemaken van de bevalling zouden ontnemen... En dan ben ik nog niet eens zwanger... Hou m'n hart vast😂