En moet je nagaan dat we er 3 jaar over hebben gedaan om zwanger te worden.. niet dat die mensen dat weten, maar toch. Voor ons dus ABSOLUUT gepland!
een vraag die ik kreeg enkele maanden na de geboorte van ons eerste kindje... wanneer komt de tweede? het pijnlijke was dat ik net enkele dagen ervoor een miskraam had gehad
Dat ik al wel uit begin te zetten!! Mijn hele vorige zwangerschap ben ik van voren tot achter bekeken door alle vrouwen in mijn familie en kreeg continue de opmerking dat ik toch wel dik aan het worden was. Deze zwangerschap kap ik dat acuut af met een "nee ik ben gewoon dik!" of een "Jouw kont is ook wel gegroeid zeg". Bah.
De ergernisjes beginnen hier langzaamaan ook te komen. De "het is ongepland zeker??" heb ik hier al vaker voorbij zien komen, en ik kreeg het laatst ook te horen. Heb sinds een paar weken eindelijk een buikje, en het begint nu dus op te vallen. "oh, ben je zwanger? Niet gepland zeker?" Uhm... ben 28, al ruim 8 jaar een vaste relatie, koophuis, beide een vaste baan. Waarom zou het in hemelsnaam ongepland zijn? Vind het nogal brutaal zeg.. pfff... "geniet nog maar even zolang jullie nog met zn tweetjes zijn. Dat is straks over." Ok dus het genieten is voorbij zodra de baby er is? Een paar weken terug.. "oh ik zie dat je zwanger bent ja.. je hebt zo van die kwabjes aan de zijkant zitten!" AAAAH dat was dus de laatste keer dat ik die toch-iets-te-kleine spijkerbroek aan heb gehad. Kwabjes.. ben nu braaf aan de positiebroeken. Geen kwabje meer te bekennen De buikvoelers heb ik nog niet gehad. Alleen schoonmoeder aaide er laatst even overheen, maar daar heb ik eigenlijk helemaal geen moeite mee.
Niet echt Topic maar wil het graag delen Bij ons weet nog niemand dat ik zwanger ben maar voor dat ik zwanger was kreeg ik vaak te horen: - Dat jullie nog geen kinderen hebben - Ben je al zwanger? pfff daar werd ik echt gek van! We wilden het juist zo graag maar het lukte niet zo makkelijk! Soms lijkt het wel dat mensen denken dat je `zomaar` zwanger word! Nou het is en blijft nog altijd een wonder!
Vast al eerder genoemd, maar.... 'Weet je zeker dat het er maar eentje is?' Blegh.... Wat een domme vraag! Zelfs familie geeft soms commentaar (ooms en tantes), 'wat word je toch dik', ja natuurlijk, ik ben 35 weken zwanger, over 2 weken mag ze al komen! Pffff....
Ik kan me momenteel vreselijk ergeren aan mijn schoonmoeder! Iedere keer vraagt ze: Heb je al voorweeen? ( dit roept ze al vanaf 32 weken ) Oh... je buik is nu goed gezakt he! Hij kan elk moment komen! ( Ja, hij ligt ook al vanaf 35 weken ingedaald) En ze kan zich vreselijk opdringen mbt de bevalling! Ik probeer het al 9 maanden duidelijk te zeggen, op zowel een nette en beleefde manier en negatief en bot, maar het heeft geen zin helaas!
Mensen die echt niet kunnen geloven dat wij het geslacht niet weten. Echt niet. Echt. Niet. Doe er maar verbaasd over, wij hebben het al bijna 8 maanden volgehouden en nee, het is echt niet moeilijk om spulletjes te verzamelen. Een meisje kan ten slotte ook blauw dragen. Voor mijn moeder was het eventjes moeilijk, maar die heeft het ook gewoon geaccepteerd. En dat ik zo'n klein buikje heb. Ja ik heb daar echt controle over, kindje is nu eenmaal niet zo groot. Ik ben niet groot, mijn vriend is niet zo groot, vind je het gek? Allerbeste was toch mijn schoonmoeder die nu al voor ons en mijn ouders kerstplannen ging maken, dat we naar hun toe moesten komen etc etc. Gelukkig dat mijn vriend al had gezegd dat hij met kerst niet van plan was om auto te rijden, we blijven gewoon lekker thuis, dichtbij het ziekenhuis. Ook al is ons kindje er dan al, met kerst blijven we thuis. Klaar, uit, gedaan. Wildvreemden die ons smerig aankijken, omdat ze denken dat ik 18 ben ofzo. Ik ben 28. Ga weg. De oud-collega die reageerde op een facebook status van mij waarin ik schreef dat ik+baby weer bij de gyn waren goedgekeurd.. 'ben je bevalle????' Ja, lijkt me een top idee om bij 34 weken te gaan bevallen. Denk nou net niet dat mijn gyn dat zou goedkeuren! En voor mij de absolute klapper, de kers op de taart: mijn schoonvader (stiefvader van m'n vriend) die beweert dat hij pas in januari vrij kan krijgen om onze dakisolatie te doen (ik vraag dit pas sinds mei...), maar we komen er wel achter dat ie afgelopen week een vrije dag heeft genomen om de kindjes van zijn dochter te gaan bezoeken. Let op, hij woont 20 minuten van ons vandaan, mijn vriend en 2 van zijn maten willen meehelpen en zij woont 2 uur rijden. JA OK ik snap het, je echte dochter en haar kinderen komen voor je stiefzoon maar lieg dan niet zo! Maar meneer kan wel aan komen kakken met een nieuwe eettafel en stoelen.. Zeg, prioriteiten stellen is moeilijk zeker? We 'mogen' ook geen bedrijf inhuren om het te laten doen, want voelt meneer zich gepasseerd. Tjonge jonge, maar het is wel ok dat ons baby straks in een koude kamer moet slapen? Tuurlijk
ohh wat een heerlijk topic..noujaa niet echt omdat we allemaal irritaties hebben maar even lekker gal spugen ik kan mijn moeder echt NIET uitstaan nu ik zelf zwanger ben..ik voel al zoooveel liefde voor mijn kleintje en dan kan ik al helemaal niet snappen hoe zij bepaalde dingen gedaan heeft... ook zit ze steeds aan mijn buik...beweegt die al? slaapt die nu? wat doet ie?? grrrrrrr als ik wil dat je de kleine voelt dan pak ik je hand wel...zucht... ohh jaa en ik ben steeds: ha bolle!...uhh jaa tuurlijk..heb gewoon mn maatje 36 nog alleen een toeter ervoor..ik scheld jou ook niet uit toch? ik zit in de ziektewet ivm lage bloeddruk,ijzertekort en overmatig braken..ja maar je bent alleen maar zwanger hoor..das een gezonde ziekte.. Ja dat weet ik maar de bijkomende dingen van de zwangerschap, die zijn even wat minder! ik heb mn broer meegevraagd naar de pretecho omdat ONS dat leuk leek...wordt mn broer verdorie boos aangekeken omdat hij Wel meemocht..sjonge jonge..staat op dvd..doe niet moeilijk.. jaa wij willen wel oppassen hoor...ik ben elke dinsdag vrij en dan kan die mooi hier komen...euhm nee hoeft niet..jaa wat dan?? euhm..er is een huispapa en er is geen vaste oppas nodig? nou jaa zeg waar slaat dat dan op..WTF? is het jullie kind ofzo?? en de reactie van schoonmams was ook leuk toen we vertelden dat we zwanger was: oh, tja, uhh leuk denk ik dan maar? OMG en ga zo maar verder haha...heerlijk om hier even te kunnen galspugen hihi
Ik hou vocht vast en mijn gezicht is nu echt bol . Zo jij houdt ook veel vocht vast. Oh ja joh, wist ik nog niet. Zal zo het kraantje dat aan mijn enkel zit open zetten En het gezeur over dat ik een grote buik heb. Ja ik ben ook over 2 weken uitgerekend. Wij hebben ook een datum voor de keizersnee al. En alleen mijn moeder en schoonmoeder weten deze. De rest moet dus gewoon wachten tot zo ver is. Dat wachten schijnt ook erg moeilijk te zijn voor anderen. Alsof ze er vrij voor moeten nemen. OHHHH ZUCHT!
ik krijg vaak te horen dat ik zeker nog niet op de helft ben omdat ik een kleine buik heb. ja sorry dat ik pas 3 kilo ben aangekomen. maar ik eet alles waar ik zin heb. (dat had ik bij mijn dochter ook ben toen 6 kilo aangekomen en zij was 9 pond en 55 cm dus niet klein)
Ik ben afgelopen jaar 25 kilo afgevallen, heel fijn natuurlijk, maar nu hoor ik niets anders (gelukkig niet van schoonouders/ouders) dat ik niet zoveel moet eten, alles wat eraan komt, moet er ook weer af. Nee duh?! Maar het is belangrijker dat deze beeb blijft plakken en dat ik me goed voel en wanneer ik een nare maag heb, helpt eten. Dus nu even niet! Begin me steeds beter te voelen, dus heb er weer minder behoefte aan, maar tsjonge die bemoeizucht... :x
oh ja dat is een bekende inderdaad! ik heb nog niet zoveel opmerkingen gehad eigenlijk. alleen dat zwangerschap geen ziekte is, nee dat weet ik ook wel maar je kunt je er wel ziek van voelen.
Als men bij deze zwangerschap aan mij vraagt of het gepland is zeg ik: "Als we het hadden kunnen plannen, was ik in januari al zwanger geweest". Zijn ze snel uitgepraat.
Nog niet zo lang zwanger, dus nog niet veel mensen weten het. Scheelt vast al wat ergernissen. Maar mijn schoonmoeder blijft het stelselmatig 'Wondertje' noemen, en dat is dus echt totaaaaaaal niet mijn ding! Ik vind het pas een 'Wondertje' als het bij ons op natuurlijke wijze was gelukt. Nou ja, het is ons wondertje natuurlijk, maar dan ook alleen van mijn vriend en mij. Voor de rest van de wereld vind ik het 'gewoon' een zwangerschap / baby.
GRRRRR!!! Ik snap jou ergernis goed! Ik krijg die opmerking van 'niet teveel eten he' ook, maar dan wel van mijn sm :x Elke keer als ik bij de VK vandaan kom vraagt ze hoe het was en meteen daarna 'en hoeveel ben je aangekomen?' Ik ben nu in totaal 11 kilo aangekomen maar ik heb besloten om er mijn mond maar over dicht te houden tegen haar want dan komt ze weer met 'In mijn tijd mocht je per maand 1 kilo aankomen' Ja, in jou tijd inderdaad......een eeuw geleden :x
jaa Vroegahhh was alles anders...net als de pretecho..steevast hoor je: dat hadden ze vroeger niet hoor....nee maar nu wel dus kijk gewoon... of als je zegt van..nou als ik het niet meer trek dan wil ik wel graag een ruggenprik...Nou wat een onzin..dat hadden ze vroeger niet hoor..tja nu wel dus maak er graag gebruik van als het nodig zou zijn..zucht.. of je moeten verdedigen als je voor flesvoeding wilt gaan..Jaaa vroeger was dat niet hoor...tegenwoordig hebben ze het wel heeeeeeel makkelijk he.. (kan ik daar wat aan doen??)
Heel herkenbaar... Merk het nu idd ook wel. En dan gaat het over wat anders, en dan hup ineens gaat het dan toch weer over zwanger zijn. Voel me ongemakkelijk als ik in de belangstelling sta, dus dat zal er wel mee te maken hebben.
Pfff ook ik moet even stoom afblazen. De moeder van mijn bazin maakt na werktijd altijd schoon. Ik weet niet eens meer hoe we erop kwamen maar op een gegeven moment begint ze te vertellen over dat er in 'haar tijd' helemaal niet zoveel luxe was omtrent verlof etc. en dat het nu eigenlijk zo overdreven is. Ja zei ze: ik werkte gewoon door tot 3 dagen voor de bevalling. Aangezien ze de moeder van mn bazin is toch maar aardig blijven, ik dus: nou knap hoor, maar ik ben blij dat dat inmiddels beter geregeld is want ik vind het nu af en toe ook al behoorlijk heftig! Nou zei ze, na twee weken was ik ook alweer aan het werk. Dus zei ik, nou dat moest dan ook omdat je zelf baas was. Nou nee, daar dacht ik niet eens bij na (zal wel!!). Dus toen zei ik nou dan heb je vast een hele goede zwangerschap en bevalling gehad wanneer je dat allemaal kon. Nee hoor, 9 maanden hartstikke beroerd geweest maar ik ben gewoon blijven werken want van thuiszitten wordt t ook niet beter. En dan ook nog even zeggen, tja, zwangerschap is geen ziekte he! Tjongejonge, wat moest ik m'n best doen om aardig te blijven en niet teveel te reageren, maar ik krijg hierdoor helemaal het idee dat ik dus totaal niet mag zeggen dat iets zwaar is of dat ik me 'schuldig' moet voelen omdat ik straks met verlof ga??! Nou ik ben eigenlijk van plan om ook nog een maand extra verlof op te nemen, dus dat zal een mooie verrassing worden! Pffff..... nou lucht in ieder geval even op!