Waar ik me enorm aan kan ergeren is dat mijn lichaam niet meer wil wat ik wil Huis in één keer zuigen en dweilen zit er niet meer in, lekk er een middagje shoppen kan ik ook wel vergeten en m'n schoenen aandoen begint een drama te worden! Verder een schoonzusje die om de dag komt vragen of 'de buik nog op z'n plek zit'. Tja, dat hoop ik wel met 35 weken en als die buik verdwenen is, krijgt ze het heus wel te horen! Verder heb ik eigenlijk niet echt klagen, kan nog vrij veel als ik andere meiden hoor en tja, dat rustiger aan moeten doen en slecht slapen hoort er nou eenmaal bij
Waar ik me echt groen en geel aan erger nu dat ik zwanger ben van mijn tweede kindje is dat mensen vragen ..... Goh ben je niet bang ? Ja natuurlijk ben ik bang dun mijn zoon is overleden en de kans dat mijn tweede ziek is is 1:4 !!!!! En dat ze dan als afsluiting zeggen nou meid geniet er maar van ......... Ja hoor dag mevrouw fijn weekend mevrouw .... Zucht . Liefs Edith Mama van mees*
1e zwangerschap en in de sportschool naast een onbekende vrouw: - hoe ver ben je nu? *30 weken - oh mijn god! wat heb jij een ontzettend grote buik!!!!!!!!!!!! Gil! Oh jeetje oh jeetje oh jeetje wat groot! wat groot! en je moet nog zo lang och och och * eh ja...je hebt het niet voor het kiezen he? - oh wat groot! nog zo lang! en dan al zo groot! Och meisje wat ben jij dik! * Tja... - Nee maar echt! Wat ben jij al dik! * ...............(sprakeloos) Op mijn werk: Kijkend naar mijn buik: oei oei oeeeehhh oei. Diepe zucht.... Jij draagt wel heeeeeeeeeeeeeeeeel hoog he? oei..Heb je dit besproken met de vk? Overal: -Weet je zeker dat je geen tweeling krijgt?????
Van die mensen die gaan zeggen: Oh je draagt nog niet echt hoog he? Nou das lekker want dan heb je niet zo'n last van je maag! (familiepakken rennies gaan er door )
Ik erger me nu voornamelijk aan vreemde mensen en vage bekenden! De bevalling komt dichterbij en ik merk dat ik me terug trek en liever de deur niet meer uit wil. Maar de hond moet er wel uit, en dat mensen je dan aan gana lopen staren of een praatje met je willen maken... GA WEG, LAAT ME MET RUST!!! Ben momenteel niet heel erg sociaal, geloof ik..
Mensen die om de een of andere reden durven voorspellen of suggereren dat de kans op een ziek kindje groot is. Ja, er kan veel mis gaan, ik ben al bang genoeg, waarom gaan lopen benadrukken? Ik heb tot nu toe een modelzwangerschap hoor, niks mis met het kindje.
Hey skatje i know i know ... En daar gaan wij ook gewoon van uit dat we nu bij de 75% procent horen . Ik zie dat je 2 weken scheelt met je vriendin ? Wat leuk ik ook !!!!! Liefs Edith Mamam van mees*
Gisteren in de trein was het superdruk (jaja Huishoudbeurs) en we moesten dus staan tussen Amsterdam en Utrecht. Ik stond in het middenpad, jas open dus overduidelijk dat ik zwanger was, maar niemand echt niemand die vraagt of ik wil zitten!!! En ik stond nog wel daar waar 4 mannen bij elkaar zaten...Zucht. Niet dat het niet ging hoor dat staan, maar ikzelf zou een zwangere toch wel een plekje aanbieden!
Herkenbaar, zo heb ik laatst een uur in de trein moeten staan, met als gevolg dat ik 's avonds zó'n last van mijn rug en bekken had, dat ik amper meer kon lopen
Sterkte meid Ik hoop voor jullie dat het dit keer allemaal goed mag gaan! Haha, ja precies! Echt lastig is dat
Vandaag stond ik voor het eerst echt met mijn bek vol tanden, terwijl ik dat normaal niet zo snel heb. Op mijn werk zegt een kerel tegen me: "Zo, ben je weer zwanger?" Ik, heel trots en aaiend over mijn buik: "Ja!" Die vent: "Nou, jij laat er ook geen gras over groeien!" WTF?
Niet iets wat anderen zeggen/doen, maar echt iets van mezelf wat ik vreselijk irritant vind: ik laat heel veel dingen vallen. Vrijwel elke ochtend sta ik te goochelen met wenkbrauwpoeder die ik van een plankje uit het badkamerkastje haal (af en toe is het doosje op de grond gevallen: kan ik weer een nieuwe kopen...). Ik laat heel vaak mijn vork vallen tijdens het eten en de keren dat ik mijn mobiel heb laten vallen zijn ook niet meer te tellen. Gelukkig kan dat ding tegen een stootje, maar hij zal het toch een keertje gaan begeven lijkt me Heel vreemd, ik heb dit vroeger ook wel eens gehad, maar nu in de zwangerschap is het echt heel erg. Gelukkig is er nog nooit iets duurs kapotgevallen...
Mijn grootste ergernis van dit moment is toch wel die gemene aambei tussen me billen, wat een verschrikkelijke pijn kandat doen! Dan heb je het zo getroffen met een hele fijne zwangerschap en dan komt zoeen aambeitje het is even verpesten.. grrr haha..
Dit vind ik echt totaal bezopen en ik zou zeker een klacht indienen bij Prenatal! Edit, nu ik verder lees zie ik ook dat je terug bent gegaan, goed zo! Wat een muts dat ze het dan ook nog ontkent. :x
Ik erger me momenteel het allerallerallermeest aan mijn bedrijfsarts. Die meent te denken dat hij mijn pijn of wat ook beter kan aanvoelen dan mij want hij zegt dat hij denkt dat ik meer kan doen dan ik zelf zeg en wat mijn behandelaars (HA, VK en fysio) aangeven. En dat alleen maar omdat dat in de boeken staat die hij heeft gelezen. Serieus, ik vind hem erger dan het feit dat ik BI heb.
Ik belde van de week m'n vriendin om te vertellen dat we weer zwanger zijn, super leuk natuurlijk. Zegt ze tegen haar dochtertje... leuk he, een baby bij sterre in d'r buik, kunnen we straks weer aan haar buik froemelen' WAT?! Niks ervan, tis verdorie geen knuffelmuur :x Ik heb daar echt een hekel aan
Vooral het niet meer naar de wc kunnen eigenlijk... Grrr, wat zit ik verstopt (goor verhaal ik weet het, sorry )