Eigenlijk wil ik het niet zo ver laten komen om hem te verplichten op wat voor manier dan ook... want als ik heb laat betalen heeft hij ook rechten en op de manier zoals hij nu is, wil ik hem die rechten niet eens geven! Een labiel persoon als vader, nou nee dank je hoor! Het blijft wel lastig, want eigenlijk wil ik natuurlijk helemaal niet dat mijn kind zijn vader nooit zal zien, maar in deze situatie is het het beste. Misschien hoop ik stiekem toch nog dat hij bijdraait voordat het kindje geboren is en voor rede vast baar is! Want zoals hij zich gedraagd ken ik hem niet eens..... Ik heb zijn geld niet nodig, want ik weet dat ik het alleen redt, maar met is altijd makkelijker, en hij krijgt natuurlijk niet alleen de lusten en ik de lasten!
Wat zou alimentatie dan zijn!? Ik heb geen idee.... weet alleen wel dat mijn vriend een goeie baan heeft en net een nog betere baan heeft gekregen! Echt klagen over geld hoeft hij niet. Hij kan alles doen wat hij wil zonder op zijn centen te letten, dus ik snap niet waar hij moeilijk over doet! Maar goed... hij ziet het als mij onderhouden ipv zijn kind te onderhouden....
Hey Shy, de alimentatie word berekend over beide netto inkomens. Hierbij wordt ook rekening gehouden met de kosten die jij en je ex hebben (voornamelijk de woonlasten). Hier word een rekensommetje op los gelaten en daar komt dan de alimentatie uit. Ik geloof dat het kan op lopen tot een paar honderd euro per maand. Maar dit hangt dus echt van die factoren af. Maar ik geef je echt gelijk, dat als hij zich op deze manier blijft gedragen dan laat het maar eens even op zijn beloop. Hij moet het wel heel graag willen, zoniet dan is het ook niet goed voor de kleine straks. Die moet toch een stabiele pappa hebben en niet een die dan wel en dan niet wil komen. Een kind verdiend zijn vadere, maar in jouw geval lijkt de vader zijn kind niet te verdienen en het kind ook niet zo'n vader. Uiteraard hoop ik dat hij bij zal draaien, want dat zou voor de kleine wel het fijnste zijn.
er zijn bepaalde tabellen voor alimentatie. in combinatie met het rekensommentje van hierboven wordt dan door een rechter utispraak gedaan of hij wel of niet moet betalen welke catergorie. als je dat zou willen weten zou je een keer een advocaat kunnen vragen of het buro voor rechtshulp. dat is vrijblijvend volgens mij en misschien kunje ook wel ff googlen op internet. tegenwoordig staat daar zoveel op.
De man van mijn moeder betaalt 300 euro per kind. Dat zijn voor ons de extra kosten die wij maken voor ons zoontje straks. Dat vind ik dus niet weinig Maar misschien dat het wel stukken minder is als je ex tegen het minimumloon aan zit. Ik vind trouwens wel dat die alimentatie terecht is hoor (kinderalimentatie althans, partneralimentatie niet). @ TS: je wilt toch dat je kind niet zonder vader opgroeit? Waarom hem dan niet die rechten geven? Het IS ook zijn recht om zijn kind te zien als hij alimentatie betaalt en een goede omgang heeft met zijn kind. En waarom zou dat erg zijn? Dat is voor je kind toch alleen maar fijn? Het is ook zijn kind, ongeacht jullie relatie. Die staat daar in principe los van. Het is een ander verhaal als de man in kwestie een arrogante zak is, OOK naar zijn kind toe. Het gaat om het belang van het kind toch? Het wil niet zeggen dat nu hij jou zo behandelt, hij zijn kind ook zo zal behandelen. Helemaal niet zelfs. Mijn vader had ook helemaal geen zin in die alimentatie. Hij heeft met mijn moeder ook afgesproken dat hij maar een deel van die alimentatie betaalt en de rest zelf rechtstreeks aan ons geeft. Dat heeft hij ook wel gedaan. Maar wij hadden natuurlijk wel al een band met onze vader (gescheiden toen ik 13 was) en daar vertrouwde ik hem dus ook wel op (omdat ik hem ken). Maar ik wil hiermee zeggen dat het niet wil zeggen dat hij een slechte vader zal zijn als hij moeilijk doet over dat geld. Ik kan me wel voorstellen dat het zuur is om dat geld iedere maand te zien "verdwijnen" en dat het fijner is om zelf dat geld aan je kind te besteden. Maar ik zou daar nogmaals niet op durven te vertrouwen.
Ben het wel met je eens Merle...... Maar het ligt er ook aan hoe oud je bent als hij het geld rechtstreeks aan het kind wil geven. Alimentatie van 300 vind ik best een hoop geld. Mijn ex verdient ruim boven het gemiddelde. Weet niet wat hij nu verdiend want hij is van baan verwisseld, waarmee hij nog meer is gaan verdienen, maar weet wel wat hij eerst verdiende en dat was al 2 x mijn salaris.....
Ja 300 euro is inderdaad veel.. denk dat veel mannen niet het inkomen hebben waarbij ze 300 euro moeten afstaan maar dat weet ik niet.. dacht dat het altijd een stuk minder was...
Ik heb zojuist op internet gekeken. Je kan het dus ongeveer berekenen via deze link: http://www.alimentatiewijzer.nl/bereken ... oefte.html Ik heb straks voor 2 kinderen wel recht op 53 euro per maand. Dat schiet dus lekker op! Op zich zou ik het niet zo erg vinden, ware het niet dat hij weigert mee te werken aan de verkoop van het huis (hij vindt de markt te slecht.....) en ook niet meer wil (of kan, hij is nl. aan de coke gegaan en heeft daardoor nogal wat schulden gemaakt...) bijdragen in de vaste lasten. Daardoor heb ik ook veel hogere kosten dan dat ik wil (en waarschijnlijk ook kan) dragen. Lekker zooitje dus. Ik wilde eigenlijk maar even wachten tot na de bevalling met een advocaat (ondans dat er van hem al wel een brief op de mat lag vandaag), want ik heb me suf moeten werken de afgelopen weken. Gelukkig heb ik daardoor wel mijn jaarcontract weten te verlengen naar onbepaalde tijd...! Maar ik heb nu nog 4 weken te gaan en moet nu eerst (echt!) alles voor de kleine nog gaan regelen... Alleen ik ben bang dat ik mijn prioriteiten alweer om moet gaan gooien... of me in ieder geval suf moet blijven werken/vechten. Pfffff.....
nee dat is echt belachelijk! ik heb er de hele nacht van wakker gelegen. het is zooo onrechtvaardig! de totale kosten voor 2 kinderen worden geschat op 780 euro en dan op basis van ons beider inkomen moet hij daaraan 53 euro bijdragen... ok, mijn netto inkomen is wel bijna 2/3 van ons totale inkomen, maar dan zou 2/3 van dat bedrag al een stuk redelijker klinken. en wat de situatie helemaal zo onrechtvaardig maakt is dat hij bij zijn moeder is gaan wonen en dus 0,0 kosten heeft... (al zullen ze wel e.e.a. opvoeren, want zijn moeder weet overal wel een slaatje uit te slaan) ondertussen mag ik nu ineens alle vaste lasten etc alleen ophoesten ipv (naar evenredigheid) met zn 2-en... zelfs zijn deel van de hypotheek probeert hij onderuit te komen, terwijl hij ook weigert mee te werken aan de verkoop van het huis omdat de markt slecht is en omdat we er sowieso met een schuld uit gaat komen... (kosten koper is nl meegefinancieerd en we wonen hier pas 2 jaar) dit klopt dus echt voor geen meter en ik ga dus van de week toch eerst maar eens achter een advocaat aan... dan moet die baby-uitzet maar weer even wat langer duren...
Oohh ik denk al huh meent ze dat nou serieus.. hahaha Maar daar moet je zeker achteraan gaan pff.. wat een klote streek, werkt hij niet ofzo? Dan zou die toch een uitkering krijgen, wat het minimum bedraagt en dan kan die daar toch een deel van afgeven.. lapzwans!
Hey Cis, Wat een verhaal zeg! En zo te horen kan je het geld voor de verkoop van je huis goed gebruiken. De markt kan dan misschien wel wat rustig zijn, maar de prijzen zijn naar mijn weten nog steeds goed. Het kan nu alleen een stuk langer duren, voordat je het verkocht krijgt. En hij kan het toch gewoon te koop laten zetten voor wat jullie er voor willen? En als ze dat niet bieden, dan hoeven jullie het bod helemaal niet te accepteren. Maar wat een narigheid, zo vlak voor je bevalling zeg! Ik hoop echt dat je er uit gaat komen en je eindelijk wat rust krijgt, want volgens mij is dat bij jou nog niet echt aan de orde geweest. Veel sterkte ermee. Liefs Vaam
Hoi! Nee inderdaad ben ik aan rust nog niet toegekomen. Al doe ik deze week ernstig heel erg mijn best daarvoor... Maandag was mijn laatste werkdag en ik moest ook naar de Gyn (ik werk adminstratief in een ziekenhuis), maar dat viel dus allemaal ernstig tegen en daardoor mijn afscheid (en overdragen vh werk) in het 'water'... Ik moest nl. ook een echo omdat mijn suiker nogal schommelt en dus af&toe heel hoog was geweest en daar kan de baby dus groot van worden (vh snoepen). Maar mijn buik is heel klein (ik ben ook nog maar 2 kg aangekomen, al was ik dat bij de 1e ook aan het eind). Maar ja, nu bleek dus de groeicurve ineens behoorlijk naar beneden af te buigen... dat betekent dus dat het niet echt goed gaat met de kleine. Ik moest dus meteen aan de ctg, die was gelukkig wel goed. En nu moet ik dus in ieder geval 2x per week aan de ctg (was vandaag gelukkig nog steeds ok) en krijg ik volgende week een echo om mijn vruchtwater te bepelen en dan die week erop weer een complete groeiecho. En als er dan geen herstel/vooruitgang zichtbaar is of als er tussendoor natuurlijk iets niet goed is (en met name ook als ik iets minder beweging zou gaan voelen...) dan wordt het over 2 weken gehaald. Niet echt het nieuws waar ik op zat te wachten..... maar goed, het overkomt je allemaal maar dus ik maak er maar wat van... Dus nu ben ik als een (hele voorzichtige) 'gek' bezig met spullen aanschaffen en namen en geboortekaartjes enzo, want daar was ik simpelweg nog niet aan toegekomen. En ja, dat moet natuurlijk toch worden geregeld... dus ik probeer het maar zo rustig aan mogelijk te doen (mn ouders helpen gelukkig ook wel). En vandaag ben ik toch ook naar een advocaat geweest, want dat kan ik ook niet nog weken laten liggen (je kan het toch ook niet uit je hoofd zetten). Maar dat heeft uiteindelijk gelukkig ook wel wat rust gegeven en in ieder geval helderheid. Ook al ziet het er allemaal niet helemaal rooskleurig uit, en heb ik nog geen idee wat er uit gaat komen, maar ja we zien wel. Ik hoef in ieder geval ff daar niets aan te doen. Wat ze mij overigens wel vertelde was dat je erkenning niet/nauwelijks kan tegenhouden als de vader dat zou gaan eisen. Dus waarschijnlijk ga ik daarmee wel overstag. Al zie ik nu dat het 2e kind dan wel ook automatisch dezelfde achternaam krijgt als de 1e en in dit geval dus van de vader. Dus ik weet nog niet helemaal zeker of ik wel op tijd overstag ga, zeg maar... Aan de ene kant vindt ik het voor mijn kinderen wel fijn dat ze dezelfde achternaam hebben, maar hij heeft zo totaal niet naar ons omgekeken tijdens deze zwangerschap dat ik het ook wel moeilijk vindt om het zijn naam te geven. Ook omdat hij al cocaine gebruikte (alleen toen maar af&toe volgens zijn eigen zeggen?!?) toen we voor de 2e gingen en dat vindt ik nog steeds onverteerbaar onverantwoordelijk (omdat hij dus al eerder verslaafd bleek te zijn geweest). Plus dat het maar de vraag is of hij uberhaupt zijn kind wel wil erkennen als het niet zijn achternaam krijgt. Hij zal ongetwijfeld weten dat het niet mogelijk is om het mijn naam te geven als hij het voor de bevalling erkent, dus op die vraag krijg ik vooraf nooit (eerlijk) antwoord... Maar ik vraag het me toch wel heel sterk af... En daarnaast zou ik natuurlijk de naam van de 1e over een paar jaar kunnen laten wijzigen naar mijn achternaam... Alleen dat schijnt kostbaar te zijn, dus doe je dat misschien ook moeilijker voor 2. Maar daar moet ik nog wel even een paar nachten over slapen.... En misschien is dat niet eens nodig, want voorlopig zit hij nog tenminste 1 week voor de kust van Denemarken) op zee. En hij gaat er dan wel vanuit dat als ik ff bel als de weeen beginnen dat hij nog op tijd terug is voor de bevalling, maar dat moet ik dus ook nog zien... Nou ja, ik ga maar eens ff verder naar kaartjes kijken.... Overigens als iemand een tip heeft wat er op te schrijven (hoe doe je dat bijv. met onze namen en adressen enzo), dan graag..... !
Het wordt alleen maar erger. Ik kan echt helemaal niets meer goed doen en ik begin het zoo zat te worden... Ik stuur een mailtje met te zeggen dat ik geen strijd wil, dat ik akkoord ga met de voornaam van zijn voorkeur (ik had hem een lijstje van mogelijkheden gegeven... ). Ik stuur hem vervolgens weer wat geboortekaartjes om uit te kiezen en dan krijg ik weer zo'n reactie terug: "Ten 2e mij te gemoed komen voor het kraam feest is prima ,maar ik wil in ieder geval mijn moeder deel uit laten maken van de geboorte desnoods in een aparte kamer dat is toch een heel speciaal moment dat moet je toch kunnen begrijpen? En als er een kraamfeest komt zal het niet bij ons thuis zijn ik zat meer te denken aan bij mijn moeder met astrid of zo erbij, want er zijn ook mensen die geen behoefte hebben aan contact met jou en die zijn er genoeg." En vd week ben ik al helemaal stijf gescholden door zijn oma, die helemaal overstuur belde omdat ik zijn naam niet op het kaartjes zou willen en ik was een onmens omdat ik hem maar zwartmaak en mijn kind bij zijn familie weghoudt (terwijl ik sinds juni minstens 4x bij haar op visite ben geweest, notabene nog vaker als bij mijn eigen oma!). En ze was zo overstiur dat als ze in het ziekenhuis zou komen het ook mijn schuld zou zijn.. Dus dat was de laatste van zijn kant die nog een beetje redelijk kon denken, dacht ik dus... maar helaas. Lekker ook dat ze er allemaal wel zo goed rekening mee houden dat het met dit kindje helemaal niet goed gaat en dat juist IK stress moet vermijden.... En typisch ook dat er niemand informeert naar de ctg van gisteren... maar ja.. Ondertussen wordt ik het wel helemaal spuugzat en vraag ik me steeds meer af of ik uberhaupt de deur niet helemaal dicht moet gooien. Dan maar niet bij de bevalling en maar geen kraamfeest. Waarom moet ik alleen maar geven?!? (en dan nog eens alle shit over me heen laten komen.) Ik wordt er zoo moe van...
hij is verplicht om de alimentatie naar JOU te storten tot de 18de jaar van het kind, van 18 tot 21 'mag' hij de alimentatie direct naar het kind overmaken. mensen denken dat de alimentatie tot 18 jaar loop maar dat is niet waar, dit is tot 21 jaar want in nederland ben je ook tot het kind zijn/haar 21ste verjaardag financieel verantwoord. van de alimentatie betaal je de algemene onderhoud van je kind zoals luiers, voeding, sportlessen, schoolgeld, kleding, schoenen, medicatie enz enz dus het is onzin van hem om te zeggen dat hij jou 'spekt' want van alleen de alimentatie kan je geen kind onderhouden zoals vaders soms denken..dat kost wel ietsje meer hoor!
wat belachelijk dus jij moet je kraamfeest op 'vijandelijk' gebied houden ik zou denken; mij niet willen zien (zijn familie/vrienden) dan ook mijn kind niet! gaat hij maar een keer bij ze langs als het zijn bezoekweekend is. jij blijft ten alle tijden de moeder, als je haar niet bij je bevalling wil hebben kan hij daar niets van zeggen..de moeder bepaald wie er de verloskamer binnenkomt of niet. je zou zelfs hem kunnen laten verwijderen als je het niet op prijssteld.
He meis sterkte zeg. En ik weet dat het niet eenvoudig is maar probeer je niet te druk te maken. En ik zou gewoon de voornaam kiezen die jij mooi vind. Als hij maar zo weinig interesse heeft hoe het gegaan is met de ctg, dan vind ik dat hij ook weinig rechten heeft om invloed te hebben op de naam.
jeetje, wat een verhalen. vooral dat van cis: sterkte hoor! ik kan me vergissen, maar moet je als moeder geen toestemming geven bij erkenning van het kind? ik namelijk vorige week wel! als je dat NIET doet, KAN het kind zijn naam niet krijgen. dus als je dat niet wilt, is dat een optie misschien? verder is je ex gek dat hij zijn moeder bij de bevalling wil (jakkes, het ideeee al!) en dat het kraamfeest daar moet: jou niet willen zien=je kind ook niet zin, in mijn ogen. poot stijf houden! ik wens jou, en de andere dames in een vergelijkbare situatie, veeeel sterkte en wijsheid toe! en ik knijp me nog eens in mijn handjes met mijn lieve, zorgzame vriend.