erkenning en voogdij.

Bij erkennen krijg je geen enkele rechten alleen plichten, en ej plicht is alimentatie betalen (al moet dat wel vastgesteld worden door een rechtbank)

Voogdij zal de vader nooit over zn kind krijgen want bij ouders heet dit gezag

Gezag moet apart aangevraagd worden en beide ouders moeten dit ondertekenen, dan deel je dus gezag. Dan krijgt de vader ook rechten.

De vader kan ook onafhankelijk van de moeder naar de rechtbank gaan voor gezag. Dit word niet snel toegewezen maar op deze manier kan een vader wel bezoekrecht krijgen.


Maar ook al zou de vader jullie kindje nu niet erkennen dit wil niet zeggen dat hij nooit geen bezoekrecht/alimentatie plicht kan krijgen. Alleen dan zal er eerst een dna test gedaan moeten worden. En ook al erkent de vader wel en krijgt hij een deel van het gezag dan nog wil het niet zeggen dat hij altijd bezoekrecht zal houden of alimentatie plicht.


Hoop dat ik je een beetje geholpen heb

 

Poeh. Volgens mij is het zo dat jullie beide bij het gemeentehuis erkenning doen van het (on)geboren vrucht. De vader heeft dan nog geen gezag over jullie kind. Bij de erkenning op het gemeentehuis krijgen jullie formulieren mee voor als de kleine er eenmaal is.

Deze papieren vullen jullie samen in en sturen jullie op samen met geboorteacte naar de rechtbank. Dit is voor het ouderlijk gezag. Dan pas heeft de vader een zeggenschap over het kind. Dus dan pas geldt naar mijn weten alimentatie, omgangsregeling etc.

Sterkte. En anderen, correct me if i'm wrong

 

Ill correct you

Mijn man heeft zn zoontje erkent maar zn ex heeft nooit willen tekenen voor gedeeld gezag. Hij moet alimentatie betalen. In principe had hij via de rechter ook bezoekrecht. Al ziet hij hem nu niet meer.

 

Over jou zou hij sowieso niets te zeggen hebben. het is anders als je samen geleefd hebt met kind en je gaat uit elkaar. Dan leggen sommige ouders vast dat de een niet meer dan zoveel km uit de buurt mag gaan wonen. Dit in het belang van het kind.

Alimentatie vragen staat trouwens los van bezoekrecht. Het is geen kijk en luistergeld namelijk. Dus je kan onderling afspraken maken over geld of een andere bijdrage (je hebt ook vaders die betalen nieuwe schoentjes en kleding etc. of een gedeelte creche) of je kan naar een rechtbank.

 

Vader krijgt geen voogdij, ouders krijgen nooit voogdij. Ouders hebben of kunnen gezag hebben. Voogdij is voor een buitenstaander.

Je moet kiezen waar jij je goed bij voelt. Erkenning geeft je in elk geval geen gezag. Dit moet los daarvan aangevraagd worden.

(wat betreft wat ik zei over wonen, kennissen van mij gaan scheiden en hebben in hun ouderschapsplan? laten opstellen dat geen van beide tot een bepaalde leeftijd van hun kind meer dan zoveel km verder mag verhuizen, of dat ook rechtsgeldig is geen flauw idee)


Neem in elk geval geen overhaaste beslissingen, terugdraaien is of onmogelijk of heel lastig.

 

Wanneer de vader het kindje erkent kan je naar de rechter gaan om allimentatie af te dwingen, maar aan de andere kant kan hij ook bezoekrecht krijgen als hij het kindje erkent heeft. Bij ouderlijk gezag mag hij meebeslissen bij bv de keuze van de school en dergelijke. Ook formele zaken, zoals aanvragen van paspoort, moet je samen doen. Als de vader niet erg betrouwbaar is, zoals het overkomt in je berichtjes, zou ik hier niet zo snel voor kiezen.

 

Deze informatie komt uit een boekje van Fiom. Deze kan je gratis aanvragen op Fiom | Zwangerschap, adoptienazorg en zoekacties voor meer informatie.


Erkenning van je kind
Wanneer je niet getrouwd bent, kan je vriend, ook als hij niet de biologische vader is, toch officieel het vaderschap van het kind op zich nemen. De man die je kind erkent, is dan de juridische vader. Als een man een kind eenmaal erkend heeft, kan dit alleen in een beperkt aantal gevallen weer ongedaan worden gemaakt als de erkenner niet de biologische vader van het kind is. Jij moet schriftelijk toestemming geven als de vader het kind wil erkennen.

De gevolgen van erkenning zijn:
- Je kind kan de achternaam van de erkenner krijgen;
- Je kind erft van de erkenner;
- Je kind kan soms de nationaliteit van de erkenner krijgen;
- De erkenner is onderhoudsplichtig tot het kind 21 jaar is.

Je kind kan zowel tijdens de zwangerschap als na de geboorte erkend worden. Het kan zelfs gedurende het hele leven van het kind. Vanaf dat je kind 12 is, moet het ook zelf schriftelijk toestemming geven voor de erkenning. Tot je kind 16 is, is ook jouw schriftelijke toestemming nodig.
Is je kind 16 jaar of ouder, dan is alleen zijn of haar toestemming nodig.

Je kunt een man niet dwingen tot erkenning van je kind; het kan alleen vrijwillig gebeuren. De man die je kind verwekt heeft, kan aan de rechter vragen of hij jouw kind mag erkennen. Dat kan hij ook doen als jij dat niet wilt. De rechter kan toestemming geven als hij of zij vindt dat jij geen goede reden hebt het te weigeren. De man die je kind wil erkennen, moet aan de volgende voorwaarden voldoen:
- Hij moet 16 jaar of ouder zijn;
- Hij mag niet getrouwd zijn, tenzij de rechtbank aanneemt dat tussen jou en de man een band bestaat of heeft bestaan die gelijk staat aan een huwelijk óf dat je kind en de man een persoonlijke band hebben.

Vaderschapsactie
De vader (verwekker) van je kind heeft de plicht bij te dragen in de kosten van de verzorging en opvoeding van zijn kind tot het kind 18 jaar is. Voor kosten van levensonderhoud en studie is hij verantwoordelijk tot het kind 21 jaar is. Als de vader weigert te betalen en/of ontkent de vader te zijn, kan jij als moeder een vaderschapsactie starten. Dat kan alleen als je kind niet door een andere man is erkend, want dan zou de erkenner al onderhoudsplichtig zijn.
Met een vaderschapsactie vraag je alleen om onderhoud of alimentatie voor je kind; het heeft geen gevolgen voor de juridische band tussen vader en kind. Voor een vaderschapsactie moet je naar de rechtbank, wat betekent dat je een advocaat nodig hebt.
Als de rechter jou gelijk geeft, moet de vader bijdragen in de kosten van levensonderhoud van je kind. De kan kan natuurlijk beweren dat hij niet de vader van je kind is. Hij kan dat bewijzen door een bloedproef of DNA-onderzoek te laten doen of door aan te tonen dat hij op het moment van de verwekking geen contact met jou had.

Gerechtelijke vaststelling van het vaderschap
Als de vader van je kind ontkent de vader te zijn en je vindt het voor jezelf of voor je kind belangrijk om een familieband tot stand te brengen tussen hem en je kind, kun je dit via een procedure afdwingen bij de rechtbank. Dit kan alleen met behulp van een advocaat, binnen vijf jaar na de geboorte van je kind.
In dezelfde procedure kan je de rechter ook vragen een financiële bijdrage voor het kind vast te stellen.
De gevolgen van de gerechtelijke vaststelling zijn:
- de man wordt de juridische vader vanaf de geboorte van het kind;
- de man wordt onderhoudsplichtig en het kind erft van hem;
- het kind kan door naamskeuze de naam van de man krijgen;
- de man kan om een omgangsregeling vragen.

De gevolgen van deze procedure zijn dus groter dan die van de vaderschapsactie, waarin je alleen om alimentatie vraagt. Er verandert evenwel niets in het gezag over het kind. (zie hieronder)

Ouderlijk gezag
Ouderlijk gezag is het recht (en plicht) van de ouder zijn of haar kind op te voeden en te verzorgen. Degenen die het ouderlijk gezag over een kind hebben, zijn de wettelijke vertegenwoordigers van het kind.
De man die je kind erkent, krijgt niet automatisch het ouderlijk gezag over het kind. Hij kan wel samen met jou een verzoek hiertoe indienen bij het kantongerecht.
Ouderlijk gezag houdt in dat iemand:
- Verantwoordelijkheid is voor verzorging en opvoeding van het kind;
- Onderhoudsplichtig is totdat het kind 21 jaar wordt;
- Wettelijk vertegenwoordiger van het kind is;
- Het beheer over het vermogen van je kind heeft.

 

Maar als hij een vaderschapstest wil staat zwart op wit dat hij de vader is. Als hij het dan erkend en naar de rechter stapt kan hij ook het gezag aanvechten. Je moet dan hele goede redenen hebben om et tegen te werken.

 

Ja maar als je hebt laten erkennen wordt dat toch wat anders gezien. Daarnaast heeft hij met erkenning ook recht op omgang. Er moeten heel zwaar wegende dingen spelen, niet in het verleden maar nu, die gevaar op kunnen leveren voor de baby, incl bewijs. Vaak wordt dan een verzoek afgewezen. Maar met een officiële vaderschapstest en de toestemming van jou voor erkenning staat hij best sterk.


Wat is de reden dat hij nu niet wil erkennen? Heeft hij een reden om aan te nemen dat hij de vader niet is? Bij niet erkennen voor de geboorte staat hij ook niet op de geboortepapieren dat us wel heel jamner