Dit is voor mij beetje moeilijk onderwerp! Ik heb er lange tijd van overtuigd geweest om het kindje zijn achternaam te geven en dit wou hij ook zo! Tot ik 20 weken ver was (dan mag je in belgie uw kindje laten erkennen) en ik het ter sprake bracht terug. Hij zei dat hij het nog steeds heel graag wou maar dat we nog een beetje moesten wachten, heb er toen niets meer over gezegd en was van geen kwaad bewust! 2 weken later heeft hij me laten zitten voor een vrouw die hij juist leren kennen had op zijn werk en die zelf al een kindje had. Hij zei me vlakaf op oudjaar: "het is best voor mijn nieuw gezinneke dat ik van u en da kind niks meer te weten kom!" En dat was dat! Daar zat ik dan alleen op oudjaar met dat nieuws dat als een slag in het gezicht was. Dus is het logisch dat ik dit kindje op mijn naam laat zetten! Leen
zo *mond valt naar beneden op de grond hier* wat een kutstreek zeg! ja nogal wiedes dat je je eigen naam houd, nu krijg je dus ook geen alimentatie e.d. he omdat ie het niet heeft erkend...wat een vreselijk eind aan een relatie (zo zonder waarschuwing) dikke knuf hoor jullie komen er wel door!
Mij hemel ....... Wat een rot streek zeg..... Nee dan kan ik begrijpen dat die kleine op jou naam komt te staan heeft hij de kleine wel erkend als zijn kindje of waren jullie getrouwd ? Liefs Chantal
he shannen wat leuk ik zie dat jij precies even ver als mij bent veel succes! heb jij ook last van je onderrug?
Mij hemel ....... Wat een rot streek zeg..... Nee dan kan ik begrijpen dat die kleine op jou naam komt te staan heeft hij de kleine wel erkend als zijn kindje of waren jullie getrouwd ? Liefs Chantal[/quote] We waren niet getrouwd maar ik woonde er gewoon mee samen! Hij heeft het kindje niet erkend en ik ben nu eigenlijk blij dat hij het niet gedaan heeft zodat ik zijn schijnheilig gezicht nooit meer hoef te zien! Groetjes Leen