Ik denk dat elke relatie op een gegeven moment in een dip/sleur komt. Zeker met kinderen erbij, heb je amper nog tijd voor elkaar en schiet de aandacht naar elkaar erbij in. Mijn man en ik zijn nu 14 jaar samen en we hebben ook een flinke dip gehad. Zo erg dat ik op een gegeven moment twijfelde om de stekker eruit te trekken. Maar met een dochter in het spel maak je minder snel die beslissing en zijn we keihard gaan werken aan onze relatie. Dus dochter geregeld uit logeren, met z'n tweeën op pad en uit eten en leuke dingen doen. Maar ook meer gaan praten met elkaar. Wat gaat er in de ander om. We zijn eruit gekomen en zijn nog steeds sterk samen nu. Een tweede kindje is nu ook op komst. Kortom mijn advies: ga met z'n tweeën erop uit. Plan een nachtje weg in een hotel, ga lekker uit eten en naar de bios of wat anders leuks doen. Maar maak geregeld tijd vrij met z'n tweeën. En praat met je man.
Heel erg mee eens! Vooral ook de een na laatste alinea. Zelf ook meegemaakt dat ik dacht iets te voelen voor een ander. Niks van gezegd maar wel erg mijn best gedaan om diegene uit mijn hoofd te zetten en de aandacht op mijn man te richten. En toen werd het vanzelf weer leuker. Jaren later kwam het eens ter sprake en bleek dat hij het ook wel eens mee had gemaakt. We waren allebei blij dat we het niet hadden geweten want dat zou voor zoveel onrust en verdriet hebben gezorgd waar je niks aan kunt doen.