Hoi meiden, ik ga nu naar de 41 weken. Ik heb nog steeds het gevoel dat er voorlopig niets gebeurt. Heb er wel helemaal genoeg van. Ben in totaal 25 kilo aangekomen. Zit dus grotendeels op de bank, de pap is leeg en geen energie meer. S,nachts word ik om het uur wakker om te plassen en heb s,nachts de laatste 2 weken continue zuuraanvallen. Hoe ervaren jullie de 40+ weken. Voelen jullie de baby nog veel bewegen? Zijn er al acties besproken met verloskundige of gynacoloog. Ben erg benieuwd naar jullie reacties!
Zit morgen pas op de 40 weken, maar weet donders goed wat je bedoelt met die zuuraanvallen 's nachts! Bah wat word je daar moe van he! Zou gewoon lekker bij je vk of gyn aangeven dat je echt echt niet meer kan, misschien helpt t!
Nou hier helpt dat helaas niet, de gynaecologen laten je gerust 42 weken lopen, hoe je je ook voelt, helaas.... ik voel de baby nog wel veel bewegen en schuiven trouwens.
vreselijk zo lang door moeten lopen ik weet het nog heel goed. mocht alleen nog maar op de bank zitten bloeddruk was iets te hoog het was erg warm hield vocht vast hele nachten op door het zuur. ik zou op vrijdag 18 mei worden ingeleid dan was ik 42 weken ik zou 15 mei een echo krijgen en ctg scan of alles goed ging met Belle. maar op zondag braken mijn vliezen en op maandag 14 mei ben ik ingeleid.
hier nog zo 1 die om het uur naar toilet moet snachts en zuuraanvallen heeft. Ook ik ben zoveel aangekomen en kan weinig meer dan een keertje naar de super en een beetje tv kijken en computeren. Hier is nog niets besproken over maatregelen, de vk zegt rustig dat je pas overtijd loopt als je bij de 42 week bent. Dus dan mag ik nog 14 dagen... Baby beweegt nog goed ed, dus geen reden tot ingrijpen. Ik heb persoonlijk ook nog wel de stille hoop dat het een dezer dagen vanzelf op gang zal komen.
ik ben op 1 dag na met 42 weken bevallen ik heb wel heel wat voor weeen gehad maar ineens als je denkt van het komt toch niet mer uit zichzelf begind het. Veel sex zij de gyn haha. verder kan ik je heel veel sterkte wensen want het is werkelijkwaar een ramp als je nergens meer naar toe te leven heb
Hoi, Ben nog niet zo ver, maar de vorige 2 keer wel 41+. Vooral de eerste keer vond ik het ergst. Was zo ingesteld op die uitgerekende datum en die dagen erna duurden zo ontzettend lang. Frambozenblad thee, bitter lemon, ananas, sex... het leek allemaal niet te helpen. Strippen wel uiteindelijk (bij de 2e). Nu stel ik me er meer op in. Maar ik kan me nog heel goed herinneren dat ik het zo ontzettend zat was. Sterkte in ieder geval met het wachten en succes met de bevalling!
Hier ook overtijd.. Had ik niet verwacht bij de 2e. Ook ik kan eigenlijk niet veel meer.. Hier ook nog geen teken dat er ooit een bevalling gaat beginnen. Het kost me heel wat tranen.. Bah.. Voel me zo ellendig maar kan er niks aan doen. Hier laten ze me door lopen toto 41 weken en 2 dagen voordat ze gaan strippen.. Pfff.. Eliza was mooi op tijd.. en deze zwangerschap is veel zwaarder, lichamelijk gezien en nu gebeurd er niks. Voel de kleine nog wel wat bewegen maar niet overdreven veel. Wordt er wat onzeker van..
Ik kan gelukkig nog wel wat dingetjes doen, maar ik denk dat er vandaag toch wel een huil / mopper bui aankomt hoor. Je verheugd je zo ontzettend op de uitgerekende datum, je leeft er toch wel naartoe en als het dan zover is gebeurt er nog niks...
Doet me goed al die reacties! Weer een beetje het gevoel onder de mensen te zijn. Voel me nu een beetje gevangen in me eigen huis Die huilbuien herken ik zeker. Ik zie ook helemaal niet meer tegen de bevalling op. Laat haar maar komen ben er klaar voor.
Tsja, ik had verwacht dat ik laat zou bevallen, omdat dat nogal vaak gebeurd in de familie. Ik ben me goed blijven voelen tot de laatste dag. Donderdags(41wk) heb ik het strippen geweigerd, maar de kleine was ook nog niet ingedaald, dus het had niet eens gekund. Ik had echt het gevoel dat het nog wel "weken" kon gaan duren. Een dag later had ik een klein hummeltje.. Het bewegen voelde wel anders, meer op 1 plek, omdat de kleine vaster ligt. Dus steeds met dat beentje tegen dezelfde plekjes. Daar krijg je wel blauwe plekken op je baarmoeder van..
Hier vandaag ook een huil en mopperdag.. Bleh.. Maar goed lost ook niks op natuurlijk.. Hoe gaan jullie mannen hiermee om? Worden die er niet onrustig van? Mijn man die rommelt wat in huis om net of er niks staat te gebeuren. Af en toe fluit hij even een deuntje.. Gaat even weg.. komt weer thuis.. En ik zit hier maar te zitten aangezien ik niet veel meer kan.. Erger me er dood aan Vraag ik hem van: Zit je er ook op te wachten? Zegt ie: Nee hoor, hij komt wanneer hij er klaar voor is.. :x
Mijn man is gewoon werken. Heeft waarschijnlijk niet eens vrij als die kleine geboren is ( eigen bedrijf en te druk qua klussen om af te zeggen )
Ik zag er ontzettend tegen op om overtijd te lopen en de eerste paar dagen was ik echt stront en stront chaggie... Inmiddels al een paar keer weeen gehad en nu ach... Ik heb me er al mee verzoend. Ik mag ook de deur niet meer uit, omdat ik heel duizelig kan worden. Heb ook bi dus zit al een week of 6 thuis. Aan de andere kant vind ik het ook wel prima, want veel langer dan een week kan het niet meer duren Ik heb wel aangegeven bij mijn vk dat ik het overtijd lopen afschuwelijk vind/vond en vanaf maandag gaan ze kijken of ze toch nog kunnen strippen. Moet vrijdag over een week naar de gyn als de beeb er dan niet is, aangezien 42 wk precies op zaterdag valt bij mij.
Mijn man doet ook zo stoer, maar ondertussen Ik kan daar ook goed pissig om worden. Worden jullie ook plat gebeld door vrienden/familie die vragen hoe het er voor staat. Ik neem af en toe geneens de telefoon meerop. zo deprimerend.
Ik neem ook de telefoon niet meer op en ook mijn man wordt helemaal gek van alle vragen... Ach, beter dan dat niemand het iets kan schelen toch
Ik ben niet over mijn uitgerekende datum, maar ben het wel helemaal zat... Bij mij rommelt het wel heel erg, heb telkens harde buiken en ze doen nu elke keer erg zeer en het zit in mijn onderbuik, vagina en kont de pijn, oh en het trekt ook door naar m'n rug! Een ontzettende druk van onder.. echt heel vreemd allemaal.. Vanmorgen bij de vk geweest alles verteld, hij ligt echt diep en vast in de bekken en ja, het kan ieder moment gebeuren, maar in het ergste geval loop je nog 2 a 3 wkn Dus daar zit je dan... Strippen doen ze pas met 41 weken en 4 dagen, dus ja! AFWACHTEN........ En idd. om het uur wakker om te plassen en zuuraanvallen... Heel herkenbaar ! En dan elke keer die pijnlijke voorweeën! Als ik zo nog weken doormoet kan ik niet meer... Zo, genoeg geklaagd ! Ik wens iig. iedereen heel veel succes en een goede bevalling toe.. -x-
Hier met precies 41 weken bevallen. Ivm erge zwangerschapsjeuk zo'n 4x geprobeerd te strippen, maar geen ontsluiting, dus het kon niet. Wel daardoor vanaf week 39 de slijmprop langzaam aan het verliezen. Het was in ieder geval wel heel fijn dat ze mee wilden helpen, want ik sliep hooguit 3 uur per etmaal. Achteraf gezien was die vermoeidheid juist heel goed, want het werkt heel goed als pijnstilling als je tussen de weeen door in slaap valt, zelfs tussen de persweeen door zakte ik nog weg . En na de bevalling had ik energie alsof ik de weken ervoor alleen maar geslapen had. Met precies 41 braken mijn vliezen zomaar opeens 's ochtend vroeg en in het begin van de avond lag mijn dochtertje op mijn buik! Dus het kan zomaar opeens gebeuren. Ik had al een afspraak staan voor de dag erna bij de verloskundige, vanwege mijn jeuk en daardoor hogere bloeddruk kwam ik daar al om de dag. Ik zou die woensdag naar het ziekenhuis gaan voor wat extra controles. Die waren gelukkig niet meer nodig! Ik heb Eva tot het eind toe heel goed gevoeld, de avond/nacht ervoor was ze even druk als normaal (=erg druk ). Alleen toen mijn vliezen gebroken waren voelde ik haar een stuk minder, maar dat is ook logisch omdat ze toen natuurlijk minder goed kon bewegen. Wij werden ook regelmatig gebeld hoe het ging, zo ook tijdens de bevalling door ouders en schoonouders ! Op de video tijdens het persen hoor je mijn telefoon ook gaan, geluid uit is wel handig... maar we hebben ze lekker na de bevalling teruggebeld. Succes! groetjes, Snoopy
thanks voor je verhaal Snoopy, dat geeft de burger moed! Morgen ben ik 41 weken, maar ik reken al nergens meer op. Ik ga er maar vanuit dat het ons laatste weekend samen zal worden (met z'n 2en dan he...)
Ik ben het ook zat nu... Maar ik heb hoop dat ze me volgende week donderdag kunnen strippen... Als alles er rijp voor is. Ons kindje is wat aan de grote kant dus de gyn wil me niet verder dan 41 weken door laten lopen. Maar ik hoop echt op volgende week!