Ik had vanwege de handicap van onze dochter een afspraak bij het CJG gemaakt, dan zou ze alleen zijn. Op de dag van de oorspronkelijke 'massaprik' was de verwachting dat het heel hard zou gaan regenen 's middags en had ik tegen een andere moeder gezegd dat ik blij was dat we 's middags niet voor de massaprik hoefden in de stromende regen. Dat had dochterlief gehoord... Ik haal haar 's middags uit school, ik moest en zou haar boekje en kaarten ophalen want ze wilde NU haar prik. We hebben eerst bij de uitgang gekeken (geen huilende kinderen die naar buiten kwamen en we konden zien hoe het eraan toe ging) en zijn toen naar binnen gegaan. Het was heel rustig en ging heel gemoedelijk, geen rij. Ik had vooraf (toen ik de aparte afspraak maakte) al met mijn dochter overlegd hoe ze het wilde hebben: ze wilde de prikken één voor één (ipv tegelijkertijd), ze wilde kijken, de prikzuster moest tellen hoelang het nog duurde en ze wilde mijn hand vasthouden. Dat hebben we verteld aan de prikzuster en is ook zo gedaan. Was voor ons allemaal een hele positieve ervaring (nummer 2 vroeg al wanneer zij mag, want ze wil ook). Ik zou bij een wat 'banger' kind ook vertellen dat deze prikken 'moeten', maar dat ze wel inspraak heeft in hoe het kan. En na afloop even 'molentjes draaien' met de armen, scheelt voor de spierpijn (was verteld in welke arm de DTP was gegaan, maar dat was ik alweer vergeten, dus daarom met beide armen rondjes draaien). Dochter heeft geen last van spierpijn gehad.
Hier ook 3 jaar geleden, was ook met kleine groepjes kinderen. Maar ... Dat was in coronatijd. Was het daarom bij jullie toen individueel? Oudste was 2 jaar daarvoor en dat was op dezelfde locatie maar gewoon achter elkaar aan in de rij, mouwen omhoog en prikken maar. Was wel mogelijkheid om apart in een kamertje te prikken (gelukkig maar, want oudste vond het enorm spannend)
Idem op consultatie buro Wel tijdens wachten 1-2 kindjes gezien en andere deur kreeg een baby prikjes en geen kik te horen, dus toen zei zoon, die is stoer! Nou dat ben jij ook hoor…. Zo gepiept
Wanneer je beweegt na het prikken is de overlast altijd minder erg vooral die armen dan bewegen. Net iets wat je kind gaaf vindt, bijzonder genoeg is om naar uit te kijken (en afleidt) en vooral lekker die armen in beweging zet. Ik ging met G de auto wassen, maar dat waren wat andere temperaturen en een flinke lading sop en uiteraard daarna met een smuck face door de mc drive voor een welverdiende sunday. Zij is dan weer gek op schoonmaken. Potje basketballen, tennis of badminton zou hier ook goed vallen al is t maar om mij "in te maken". Na t prikken gooide wij er altijd een koud doekje op. Gewoon een spuugdoek die al nat was, zo koud was t niet eens. Maar dat gaat hier op alle letsels en zolang placebo helpt, is dat me prima. Als het een bekende tactiek is dan bij de 9 jr niet vergeten dan 2 doekjes bij je te hebben (anders krijg je weer commentaar van je spruit).
Hier twee kinderen die daar totaal niet van onder de indruk zijn en het "gewoon" gedaan hebben, weinig last ook achteraf. Wel strakke tijdsloten per achternaam dus je kan niet met je vriendjes afspreken in de rij (gymzaal).
Hier bij het consultatiebureau gehad want ik was het vergeten, iets met net bevallen en zwangerschapsdementie.. heel lief kon hij tussendoor, ook voor de hpv.. Wel hebben we een shotblocker gebruikt, dan voel je de prik minder. Kun je zelf online kopen, dit is niet standaard. Hij vond het zelf niet eng maar omdat z'n broertje die gebruikt (die moet om de 3 weken een prik) wilde hij hem ook.. ze kende het niet maar het werkte als een tierelier, had dus nergens last van en vroeg of ze nog gingen beginnen terwijl de naalden er al in zaten.
Ik vind die massa vaccinaties extreem druk, zo veel mensen bij elkaar, in rij wachten (en die zijn bij ons soms echt lang!) etc... Maar ja. Mijn middelste is de enige met wie ik 'in de massa' ben gegaan. Zij vond 9-jaar prik ook erg spannend en we zijn in kamertje apart gegaan, en daar heeft ze het met veel drama en hysterie ondergaan . Uiteindelijk viel het zo mee (gaf ze zelf ook toe) dat ze bij alle volgende vaccinaties geen krimp meer gegeven heeft (maar dan ook wat ouder, dat scheelt...) Voor mijn oudste en jongste ben ik altijd op spreekuur geweest, maar zij kunnen de drukte simpelweg niet aan, nog los van de grote paniek om het prikje zelf.
Mijn tips: ga als eerste als de locatie net open is. Dat mag gewoon, je hoeft je niet perse aan de locatie en tijd die in de brief staan te houden. Dan zijn er nog heel weinig kinderen en dus geen gehuil of angst van andere kinderen. Je kan zeggen dat als het dan niet lukt, je een paar dagen later het weer gaat proberen (maar dan op een andere locatie) net zo lang tot het lukt. Er zijn altijd wel van die vaccinatierondes kort op elkaar in de buurt. Dan weet ze dat het toch moet gebeuren en en kan het als het moet op haar eigen tempo doen. Dit werkte bij mijn zoon en hij moest lachen toen het net gebeurd was… hij had ook niks gevoeld. Eerste locatie was het al gelukt. En hij was al een jaar lang angstig voor die prik.
Hier geen hysterie, er zijn aparte kamers voor kindjes die medisch zijn of erg angstig zijn. Zeker wel huilende kinderen, 1 van de 2 vaccinaties (die geven ze meestal als laatst) is ook wat pijnlijker door de vloeistof.