Hoi Het is nog lang niet zo ver en t is misschien spoken zien, maar zijn er hier dames die ervaring hebben met ab-0 antagonisme?? Dl heeft dus als gevolg hiervan een bloedtransfusie met 36 uur oud gehad en 4 dgn blauwe lampen (geelzucht) bilirubine was 360 umol/L, normale waarde is 140 umol/L van een baby tot 48 uur oud Hoe groot is het dan de kans dat dit nogmaals gebeurt?? Heb je hier nu een groter risico op, of is het stom toeval geweest?? De ene arts zegt dit de andere arts zegt dat... En zogezegd we zijn nog niet bezig voor een tweede, maar dit blijft wel in mijn hoofd spelen... Tis moeilijk om dit bij een goed onderwerp te plaatsen.. Valt onder van alles maar net allemaal niet, als t verkeerd staat sorry...
Ja, afhankelijk van de bloedgroep natuurlijk, heb je een tweede keer kans op herhaling. De extreme situatie die jullie hebben gehad is zeldzaam overigens, maar je lichaam is nu al wel extra getriggerd. Je zult tijdens je zwangerschap extra in de gaten worden gehouden mbv echo en als er tijdens zwangerschap al problemen zijn dan kun je dan al een transfusie krijgen (je kind natuurlijk).
Had gedacht dat je het AB0-systeem bedoelde (vandaar dat ik schreef 'afhankelijk van de bloedgroep') maar nu ik het nog eens lees kan het ook dat je bedoelt dat jij 0 bent en je man ab. In dat geval heb je natuurlijk 100% kans op een kindje met een afwijkende bloedgroep. Welke bloedgroep heeft jullie eerste kindje?
Hoi ik ben 0 neg en vriendlief is A pos. Dl is ook A pos. Ze dachten in eerste instantie ook dat ik de anti -d niet had gehad, maar uit bloedonderzoek was dit het dus niet. Ik weet dat een resus iedere zwangerschap, heftiger kan worden, maar met is dat met de bloedgroep dan ook zo? De ka had t er toen over dat bloedgroeppen erg ingewikkeld in elkaar zitten en dat dit heftigste reactie was. Een volgende zwangerschap wwrd t zeg maar niet erger... Maar een ander arts zegt dus weer van wel... Wie moet je dan geloven..
Wat ik heb geleerd is dat ab0-antagonisme erg zeldzaam is. Dit komt omdat bloedgroepen (antigenen, zoals dit heet) van ab0-systeem nog maar beperkt voorkomen op de rodebloedcellen van baby's (expressie ervan is lager dan bij volwassenen). Ookal maakt een moeder antistoffen, dan zullen de gevolgen voor het kind meestal beperkt zijn. Dat jullie dochter zo heftig heeft gereageerd is uitzonderlijk bij ab0-antagonisme. In de meeste medische literatuur wordt ab0-antagonisme zelfs als 'nauwelijks relevant' gezien, omdat de gevolgen slechts mild zijn meestal (anders zouden ze er ook wel op screenen, net als bij rhesus d). Wat ik weet is herhaling van het probleem zeker mogelijk. Mede omdat je lichaam al 'gesensibiliseerd' is zoals dat zo mooi heet. Je lichaam is zeg maar al in opperste staat van paraatheid. Daarom is meestal het advies om tijdens de zwangerschap met behulp van echo eventuele bloedarmoede in de gaten te houden. Wat ik heb geleerd spreekt jouw arts dus tegen. Zij zegt dat ab0-antagonisme de meest heftige reactie geeft. Dit is idd het geval bij volwassenen. Krijgt een volwassene een transfusie met A terwijl hij 0 heeft dan is dat acuut levensbedreigend. Maar dit geldt dus niet voor pasgeborenen. Hier geeft, voor zover mij bekend, rhesus D antagonisme de meest heftige reactie. Ik ben vrij zeker van deze informatie, maar weet niet of ik het moet wagen op te nemen tegen een kinderarts
Hier alleen oude ervaring met AO antagonisme. Mijn vader had A, moeder O, ik A. Ben als baby te vroeg geboren en heb 10 dagen in de couveuse gelegen, een bloedtransfusie was net niet aan de orde. De twee zwangerschappen na mij zijn wat dat betreft zonder problemen verlopen.
Thanks merah zo is t wel duidelijk Wat de ka bedoelde is dus de resus word zeg maar iedere keer heftiger als dit herhaald En dat dit dus met ab0 niet het geval was, de reactie blijft hetzelfde, maar zoals met je uitleg ik dat begrijp is dat dus niet zo?! Abri fijn om te lezen!!
De kans dat er überhaupt problemen kunnen optreden is trouwen ook afhankelijk van 'hoe A' je man is. Genetisch gezien is je man 'AA' of 'A0'. Beiden uit zich dat in de bloedgroep A. Geeft je man echter de '0' door op jullie volgende kindje, dan zal jullie kindje ook bloedgroep '0' krijgen. In dat geval kan er natuurlijk nooit antagonisme ontstaan. Lastige materie he
Nou opzich valt de materie van de bloedgroepen nog mee, maar eerder de verbazing dat de meningen van de artsen verschillen Ik zal eens vragen wat zijn ouders zijn Het is simpelweg kruistabellen maken ( ik heb opl. Paardenhouderij gedaan en bij t vak fokkerij berekenen welke kleur kwam uit welke kombinaties)
Ik denk dat dat komt omdat ab0-antagonisme gewoon heel zeldzaam is. Niet het fenomeen, maar klinisch heeft het vaak weinig relevantie. Een KA is natuurlijk ook behoorlijk breed geschoold. Misschien dat je eenduidigere antwoorden krijgt van een hematoloog of zelfs een klinisch chemicus verbonden aan een transfusie-lab. Dat de reactie niet toeneemt bij een volgende zwangerschap kan komen doordat ab0 expressie in pasgeborenen nog vrij laag is. De antistoffen die jij hebt kunnen dan maar tot bepaalde mate reageren met de bloedcellen van het kind. Zij vormen als het ware de beperkende factor voor de reactie. Maar dit is puur beredeneerd vanuit theoretische kennis van mijn kant.
Eens even kijken... Hoe leg ik dat uit... De antistoffen die jij hebt reageren op een eiwit dat op de rode bloedcellen zitten van je kindje. Pasgeborenen hebben alleen nog niet heel veel van die eiwitten. Ze zijn er wel, maar minder 'veel' dan bij volwassenen. Ookal heb je echt heeeeeel veel antistoffen, dan nog kan het maar in beperkte mate reageren en eraan binden, omdat de eiwitten op de rode cellen maar beperkt zijn. De eiwitten zijn dus de beperkende factor. Nogmaals, dat is theorie. Weet niet of dit daadwerkelijk de reden is.
Hoe zit het dat met resus, wat is het verschil Ik bedoel ik weet wel van de hoed en de rand, maar iemand met een resus baby wordt een volgende zw scherp in de gate gehouden..