Jeetje wat een nare ervaringen zeg. Ik heb ook een ks gehad en daarvoor een ruggeprik gehad. De ruggeprik was erg pijnlijk (terwijl ik niet kleinzerig ben) had het idee dat ze steeds tegen een zenuw ofzo aan zaten te duwen. Maar toen het eenmaal lukte leek de verdoving goed te werken. Totdat hij het mesje op mijn buik zette. Toen riep ik al gelijk dat ik iets voelde en toen stopten ze even en vroegen of dat ik iets voelde of iets scherps voelde. En ik voelde echt iets scherps en toen hebben ze nog even gewacht en toen was de verdoving goed ingewerkt en heb ik geen pijn meer gevoeld. Je voelt wel dat ze aan je bezig zijn, maar echt geen pijn. Eng idee dat ze gewoon verder met je gaan, terwijl je roept dat het pijn doet. Ben erg blij dat ze bij mij wel op mij aanwijzingen reageerden. Flink trauma hoor, als je pijn voelt tijdens een operatie. Bij een eventuele volgende operatie zal ik dit als ik jullie was even heel duidelijk aangeven. Wie weet ben je extra gevoelig ofzo en heb je meer verdoving nodig.
Ook hier iemand met een nare ervaring, maar met een positieve afloop. Ik had een voorliggende placenta en werd 's nachts hevig bloedend wakker. Dit was al de 3e keer in de zwangerschap en in het ziekenhuis aangekomen is direct besloten om een spoedkeizersnede uit te voeren. Het zetten van de ruggeprik ging goed, dit viel me alles mee. Op een gegeven moment probeerden ze mijn benen goed te leggen en ik werkte nog mee, ik hoorde iemand zeggen dat dat vreemd was en eigenlijk niet de bedoeling was. Verder geen aandacht aan geschonken. Toen begon ze met snijden en dat voelde ik ook. dat gaf ik direct aan. Toen stelde ze de vraag of ik het voelde of dat ik pijnhad, tsja, ik stierf al van de pijn, dus kon er niet goed antwoord op geven. Toen ze door de 2e laag aan het snijden was gilde ikhet uit van de pijn en toen ben ik direct onder algehele narcose gegaan. Geen getwijfel of wat dan ook, hup, die verdoving erin. Ik vond het verschrikkelijk dat ik de geboorte van mijn zoon niet bewust heb meegemaakt, dat vind ik nog steeds, maar ik heb er verder geen nachtmerries aan overgehouden. De volgende keer hoop ik op een natuurlijke bevalling en mocht het anders lopen, dan hoop ik dat de ruggeprik wel goed werkt, maar heb me wel voorgenomen om geen pijn te lijden, dan maar weer onder algehele narcose, als het echt niet anders kan!! Wel frappant om te zien dat je niet de enige ben met een nare ks ervaring!!
Het getver, het zal je maar overkomen... Helaas hoor je het wel vaker, dat de ruggenprik niet goed werkt bij een ks. Maar wat ik nog veel erger vind is dat ze dan de vrouw gewoon niet serieus nemen!!!
een vriendin van mij heeft dit ook gehad, dat ze niet goed verdoofd was en alles voelde. ze heeft dit meteen aangegeven en is toen onder narcose gebracht. ze werd dus wel meteen serieusgenomen. Ik heb niet de indruk dat ze er nog erg mee zit aangezien ze vanwege andere lichamelijke problemen wel vaker geopereerd wordt. Zij vond het wel erg dat ze haar zoon niet meteen heeft kunnen zien of vasthouden, en... ALLEEN op de uitslaapkamer wakker werd. dus ook geen man, want die was bij het kindje. De oorzaak was dat ze een te lage dosis hadden toegediend. ook toen mijn eigen zoontje (toen 3,5 maanden oud) werd geopereerd aan een liesbreuk bleek de ruggenprik niet voldoende te zijn, ze merkten dit en hebben hem toen alsnog onder narcose gebracht. de oorzaak was: Het doel bewoog... stond in het dossier. groetjes
nu dat ik ook andermans verhalen lees, krijg ik toch een brok in me keel, kan zo huilen!! wat een pijn hebben we geleden.... en nu vind ik het toch eng, voor de volgende keer... boh zeg.. kan zo huilen!!
Wat een vreselijke verhalen.. Gelukkig geen ervaring mee, maar wou jullie ff sterkte wensen, En hopelijk kunnen jullie het een plekje geven ofzo.. Schandalig dat het zo vaak gebeurd..
een vriend van mij is anesthesist in opleiding en ik heb hem gevraagd hoe dit zou kunnen dat iemand wordt verdoofd maar toch alles kan voelen. Volgens hem gebeurd dit zelden, en heeft het te maken dat er een spuit met slaapmiddel toe wordt gediend, maar vergeten wordt de dosis verdovingsmiddel toe te voegen. Dat is ook sneu!
OMG..............het idee dat je het snijden voelt ik wordt er gewoon misselijk van!!!! Over 3 weken krijg ik een geplande keizersnede, en ben echt super bang!!!! Ik hoop dat jullie niet in Ede (Gelderse Vallei) hebben gelegen... groetjes Ramona
Meid, geef het goed aan dat je bang bent, ze stellen je dan gerust! geef meteen wat aan als je wat voelt! en maak je niet gek! sterkte, en succes!!
Meid; laat je echt niet gek maken! Van al die vrouwen waarbij het goed ging, hoor je nu eenmaal niks, maar dat percentage is uiteraard vele malen groter! En het is natuurlijk niet normaal dat een anesthesist de verdoving vergeet in te spuiten, wat een flauwekul, dat is natuurlijk een wanprestatie en zal in de praktijk zeer zelden voorkomen! Een keizersnee gaat meestal gepaard met ruggenprik en daar spuiten ze helemaal geen slaapmiddel in! Ik heb overigens helemaal geen slaapmiddel gehad hoor en heb ook helemaal niks gevoeld tijdens de operatie en ook niet van het zetten van de ruggenprik! Het was ook niet eng en het was zo gepiept. 20 minuten daarna had ik mijn zoontje op mijn buik liggen! Bedank wel dat als je een roesje vraagt of volledige narcose krijgt, je dan wel naar de uitslaapkamer moet en je je baby niet meteen bij je krijgt en kunt aanleggen! Omdat je een geplande keizersnee krijgt, heb je vooraf misschien nog een afspraak bij de anesthesist? Die kan je meer vertellen over hoe het in z'n werk gaat! Succes en je hoeft echt niet bang te zijn!
oeps krijg het er benauwd van wat een rotkz zeg. Nou moet ik bekenen dat ik in 2000 en kz heb gehad en bij mij het tegen over gestelde gebeurde helaas nog niks over gelezen hier misschien hier dames die dat ook hebben mee gemaakt. Tijdens het zetten van de ruggenprik werd gelijk alles verdoofd voelde allen nog dat de cateter er in ging en verder voelde ik me armen en benen in en soort zweef stand en wat gebeurde er nou bij mij viel de verdoving hoger uit waar door mijn mindenrif niet meer mee ademde zo gezegt dat deed het wel maar voor mij voelde dat aan als of ik stikte en wat ik vaak op tv zag de vrouwen konden gewoon hun armen nog bewegen ik dus niet ik was tot aan nek zeg maar verlamd en heb een paniek aanval gekregen en ben toen als nog met spoed ondernarcose gebracht de anasthasit werd nog boos op me ook nou wat een lol achter af ook me kind niet geboren zien worden en nu zwanger van me tweede en als ik deze verhalen zo verder lees het zweet breekt me nu al uit pfff. Maar pijn voelen tijdens kz lijkt me idd velemalen erger wat een wereld leven we in dat je als zwangere vrouw over geleverd ben aan die beulen heel veel sterkte met het verwerken van dit trauma pff, Groetjes Patricia