Maar als je een stoma hebt en een stuk mist. Neem je dan wel genoeg stoffen op? Miss eens vragen aan mede stoma gebruikers? Sterkte.
Lieverd in snap je gevoel echt kei goed. Als jongen complexe patiënt de juiste zorg krijgen is verschikkelijk iedereen kijkt alleen naar zijn eigen hoekje en de helicopter view ontbreekt. Waardoor je soms letterlijk er bij staat en kijkt naar hoe je af takelt. Ik voel je berichtjes zo! Als je wilt mag je altijd een pb doen!
Dat focussen op 1 dingetje is ook zo westers. De kno, de cardio, de neuroloog.. allemaal focus op 1 ding en vergeten dat het lichaam als geheel samenwerkt en dat alles met elkaar samenhangt. Vandaar dat ik mn heil in het alternatieve circuit zoek, holistische therapie. En nee je bent geen vervelende patiënt. Je bent een vrouw met heel veel klachten die maar niet serieus genomen wordt. Blijf voor jezelf opkomen hoor.
Ook voor mij zeer herkenbaar. Ik heb een scherpe en fantastische huisarts die verbanden legt en mij als geheel ziet en soms weet waar we moeten beginnen in het geheel. Goud waard die vrouw.
Is het niet een algemeen probleem ook ? Dat gevoel hebben van een last te zijn en mss wat minder serieus genomen worden. Ik heb bijvoorbeeld na bijna 4 jaar altijd iets hebben vooral moeite met de buitenwereld. Ik deel bijna niets meer en mensen hebben geen flauw idee van wat speelt. Ze vormen toch een beeld . Neuzeke loopt school, volgt stage dus het gaat goed. Ze zouden eens moeten weten. Ik word er zelf een beetje gelaten onder en zei onlangs tegen mijn man: dit is toch niet meer normaal dat ik weer iets heb. Ik loop bij de 1ne arts met een probleem en lig onder de scan voor een ander probleem. Mijn behoefte om het te delen verdwijnt ook een beetje . Onlangs deelde ik iets op school en volgde er een nogal kattige reactie. Want zo oneerlijk dat ik steeds verlenging kreeg . Tja die krijg je niet zomaar hoor, hoef je niet jaloers op te zijn.
Dan zou ik gewoon echt of de huisarts of een van de andere specialisten vragen voor een verwijzing naar de revalidatie. Je hoeft daar namelijk helemaal geen specifieke diagnose voor te hebben, dus ik gok dat de specialisten dat gewoon niet goed weten. Of wellicht zelf even in de omgeving kijken of er revalidatie klinieken zijn en dan opbellen met wat voor indicatie je kan komen? Dan kan je dat weer terugleggen evt bij de verwijzende partij dan leren zij er ook weer van.
Ik heb al een paar keer eerder opnieuw gereageerd in andere topics op je adviezen die niet handig zijn juist zoals vitamine k. Veel mensen snappen ook niet dat vitamine soms helemaal niet onschuldig zijn. Zoals bijv een vitamine b6 die in veel vitamine b preparaten te hoog zijn en als dat te hoog wordt kan je neuropathie ontwikkelen maar nog veel erger dementie en dit gaat niet meer weg ook al stop je met vitamine b6. In Nederland wordt er helemaal niet achter gelopen, maar helaas dat wordt dan in het alternatieve circuit gezegd. Bijv iemand met een depressie wordt in de psychiatrie standaard vitamine bepaalt en oa schildklier zodat je de lichamelijk reden voor een depressie uit sluit of juist kan behandelen. Verder zal ik ook niet meer reageren want dat bevuilt dit topic alleen maar.
Ik denk dat het in België toch wat anders werkt. Je hebt van een arts een doorverwijzing nodig en die moet dan het aantal beurten ( die hij vermoed dat je nodig hebt) voorschrijven.
Herken het zo erg! Ik durf nu ook niet op mijn strepen te gaan staan. Gewoon uit angst dat ze me een zeikerd vinden. Terwijl je eigenlijk het beste zelf weet en voelt hoe wat waar. Maar ook uitspraken van anderen ik deel hier veel maar verder zelf niks meer. Mensen snappen toch niet hoe wat waar. En vooral hoe frustrerend het is.
Ah k, ja hier in nl kan je gewoon iemand verwijzen en dan zal degene die de behandeling gaat doen kijken hoe lang of wat.
Bij artsen heb ik die angst niet en sta ik wel op mijn strepen maar bij sommige ben je gewoon een nummer en hebben ze geen idee van wat al allemaal speelde. Bij hen is het hopeloos. Ikzelf heb een enorm goeie huisarts die mij altijd als eerste ziet als ik wat heb en die ook zegt: neuzeke jong, jij hebt echt geen geluk ze, bel mij dinsdag eens en als er iets is dan bel je maar ik zorg wel dat je snel kan komen. Voor mij is dat vaak al genoeg, dat iemand inziet dat het echt niet leuk is voor mij en mijn gezin.
Weer veel reacties mijn ouders hadden me vanavond even ontvoerd om mee naar de Ikea te gaan want ze vinden dat ik teveel alleen thuis zit Qua opname IVM stoma, ik neem minder zouten en vocht op maar ik drink veel (min 3liter, in de zomer nog veel meer ), en gebruik wat extra zout met koken. Qua vitamines, mineralen en dergelijke wordt dus goed opgevolgd omdat ze weten dat dat een risico is. Maar zo far so good geen problemen mee. Foliumzuur tekort ooit maar dat is 6 jaar geleden, en ik neem nu sowieso 4mg IVM kinderwens. Neuzeke, heel herkenbaar wat je schrijft. Ik deel ook weinig, want de buitenwereld snap er toch niks van. De meeste denken dat ik nog altijd voor mijn darmen thuis zit en dat ik diabetes heb. En de gemiddelde mens kan ook echt vervelende reactie geven die vaak wel goedbedoeld zijn maar waar ik me meestal nog een grotere zeurkous door voel. De 'ik ben ook wel eens moe' klinkt wel bekend zeker, of de 'ik heb ook pas buikgriep gehad',, 'ik zou ook wel eens graag vakantie willen' Not the same ze mogen met alle plezier mijn leven eens uittesten maar dan wel met alles er op en er aan Heb nu idd een voorschrift voor fysio, is telkens per 18 beurten. En je moet er elke keer iets anders laten opschrijven wat je krijgt maar 18 beurten per pathologie terugbetaald dus de ene keer laat ik er vb voor mijn rug opzetten, dan weer beweging na operatie of nekpijn ofzo (er zijn er een paar erkend die wel meer beurten krijgen maar niks waar ik aan voldoe), voor een echte revalidatiekliniek heb je meestal ook wel een doorverwijzing nodig. Volgende week gaat man mee op controle, ga vragen of hij me een beetje wil ondersteunen als ik er weer eens naar vraag. Doet ie altijd wel hoor, hij is echt de beste en liefste Maar met 2 sta je toch sterker soms
Update Ik was vandaag op controle en er was een arts die ik nog niet eerder had, en die is mijn held. Geloof het of niet maar ik heb een doorverwijzing gekregen naar fysische geneeskunde, om daar alles op punt te stellen en uitzoeken qua vb pijnkliniek en revalidatietraject. Eindelijk eens een arts die meedenkt en het wel serieus neemt.
Wat ontzettend fijn voor je zeg! Eindelijk iemand die je serieus neemt! Ik heb je hele topic doorgelezen en wilde nog even toevoegen dat emdr ook voor vermoeidheid kan zorgen. Als je dit elke 2 weken hebt, dan ben je misschien net een beetje bijgekomen en begint het weer opnieuw. Dus ik hoop voor je dat, zodra de emdr kan stoppen, de vermoeidheid wellicht iets af zal nemen. Met zo'n voorgeschiedenis aan medische aandoeningen heb je vast heel veel medicatie gebruikt en wellicht gebruik je dat nog(hoeven we allemaal niet te weten) Weet dat ook veel medicatie moeheid als bijwerking geeft. Verder wil ik je nog meegeven dat het recente gedoe rondom jullie verbouwing natuurlijk ook een zeer belangrijke rol heeft op je stressniveau en daarbij dus ook op je energielevel. Dus dat jouw lichaam nu misschien wel nog harder moet werken om te kunnen overleven. Dit wist je natuurlijk wel maar probeer het alsjeblieft niet te bagatelliseren wat dit met je lijf kan doen. Niet dat ik zeg dat je dat doet, maar vlak ook dat niet uit. Je weet, omtrent die verbouwing, weet ik precies hoe jij je voelt. Ik hoop dat het revalideren je gaat brengen wat je zoekt en dat een kindje jullie snel is gegeven❤️
Ja bijna niet te geloven dat ik vorige week nog typete dat niemand mij wil doorverwijzen haha. Maar deze dokter had ik nog niet eerder gezien, op meer dan 2 jaar dus. De eerst mogelijk afspraak was wel pas in augustus, maar ze hebben me op de wachtlijst gezet dus als er eerder plaats is kan ik hopelijk eerder terecht. Ik denk dat ik soms wel de invloed onderschat van alles. Van alle losse onderdeeltjes wordt de gemiddelde mens misschien niet zo moe maar het is het geheel inderdaad. Neem inderdaad ook nog wel wat medicatie, iets van 10 pillen op een dag en 4spuiten. Ik ben wel aan het proberen mijn Tramadol te minderen, neem er nu nog 1 in de ochtend en savonds enkel als het echt niet gaat, ongeveer de helft van de tijd. Denk dat die degene is met vermoeidheid, al merk ik geen verschil tot nu toe maar als ik er geen neem slaap ik slechter door de pijn dus dat heft dan elkaar weer op waarschijnlijk ofzo. Ik ben vandaag gaan babyknuffelen bij een vriendin dus kan er weer even tegen totdat we ons eigen kleintje in onze armen hebben was helemaal vergeten hoe ieniemini die newborns zijn
Hier ook geen cvs maar andere chronische (volgens de arts) klachten gehad die volledig wegvielen toen ik trauma ging helen en steeds meer ontspanning ervaarde. Ik voelde me niet eens per se gestresst omdat mijn baseline dus al vrij hoog lag, pas toen er laagje voor laagje trauma en stress van mij afviel begon ik te voelen hoe gestresst ik eigenlijk was.
Wat mooi dat je dit deelt en precies mijn ervaring ook zowel voor mezelf als mn cliënten. Heel het trauma, heel je lichaam.
Trauma wordt inderdaad hard aan gewerkt. Ik ging al lang naar de psycholoog maar heb sinds enkele maanden een nieuwe en ik merk eigenlijk nu pas echt hoe diep alles zit. Bij de vorige was het meer een 'babbeluurtje' waar ik natuurlijk ook wel veel aan had, maar nu is het echt hard werken aan alles. Super confronterend soms maar wel heel hard nodig. Ik heb ook altijd al het probleem dat ik veel minimaliseer. Vb nu als ik tijdens de emdr zeg dat die pijn de hel was, schiet er meteen door mijn hoofd dat dat echt niet de hel is maar dat vb in Gaza wonen de hel is. Terwijl ik suïcidaal werd door die pijnaanvallen om aan te geven hoe pijnlijk het was. En continu zo denken is ook vermoeiend haha, eigenlijk word ik gewoon moe van mezelf maar ook door dat minimaliseren ben ik heel vaak niet serieus genomen. Dan zeiden ze op de spoeddienst dat het echt wel meeviel omdat ik niet in de lucht sprong als ze op mijn buik duwden, om vervolgens een maand opgenomen te worden omdat ik een pancreatitis en een volledig ontstoken dikke darm had. Met nu weer als gevolg dat ik helemaal in paniek schiet als man per ongeluk of niet per ongeluk aan mijn buik komt. Maar heel blij dus dat ik doorverwezen ben nu hopelijk komt er snel een plaatsje vrij