Dit was bij mij het geval sinds Justins geboorte en NIEMAND die het 'zag', ben er tig keer voor naar de huisarts en gynaecoloog geweest, men dacht dat het mn bekkenbodemspieren waren, dus naar de bekkenbodemspecialist geweest, toen zeiden ze dat het tussen mn oren zat (jaja). Nu heb ik 2 weken geleden eindelijk een ingreep ondergaan, ze heeft mijn vagina wat minder nauw gemaakt (naja.. haha) door een knipje te zetten in het 'vlies' waar ik mega last van had. Met bukken, knielen, fietsen en vergeet daarbij de sex niet, dit was vrijwel onmogelijk (nog een wonder dat er 2 kinderen bij zijn gekomen ) en ik merk nu meteen al verschil (na 2 dagen al!)
@Biccy: ik kan me voorstellen dat je het heel spannend vind, zo'n ingreep. Gelukkig is woensdag al wel redelijk s el, des te eerder ben je er vanaf! @Patroeschka; bij joi deed het dus vrijwel bij alles pij, begrijp ik? Dat is bij mij (gelukkig) niet zo. Vandaag heb ik best veel elope, maar nergens last an. Terwijl ik meestal dan een beetje eezeurend gevoel had na een paar uur. En het vrijen doet eigenlij, alleen aan het ben zeer. Als we even bezig zijn, wordt het wel minder. Wel veel verschillende ervaringen, zo te lezen. Ik weet nog niet wat ik er nu mee moet. Ik denk dat ik het toch nog maar even aankijk. Wie weet wordt het uit zichzelf npg beter. Ik kan wel gewoon fietsen, werken, sporten, huisouden doen etc. Dus in die zin heb ik er geen last van.
tupp, ik heb heel lang last gehad van mijn knip ook. Bij mij waren de hechtingen er te vroeg uitgehaald en heeft het naar elkaar toe moeten groeien. Duurde 5-6 weken voor het helemaal dicht was. Heb heel lang ook last gehad van de dingen die jij noemt. Als je een flink litteken hebt moet dat ook rijpen. Schijnt wel een jaar te kunnen duren, en dat klopte bij mij aardig. Ik kon wel goed vrijen na een paar maanden maar daarna was het nog weleens gevoelig. Na het eerste jaar was het soms nog steeds gevoelig, bijvoorbeeld tijdens ongi en ook in het begin van de tweede zwangerschap. Ook het toucheren tijdens mijn tweede bevalling was gevoelig aan het litteken ín mijn vagina. Nu ben ik een beetje ingescheurd en dat is echt veel beter te doen. Ik hoop dat de gyn je kan helpen. Biccy, heel veel sterkte met je hersteloperatie. Vind het erg naar voor je, echt heftig als ik zo lees wat je door moet maken.
Bij mij hebben ze 10 dagen na de bevalling mijn knip opnieuw moeten hechten (was volledig terug opengevallen, wonde was niet om aan te zien zei de behandelende gyn - mijn gyn was toen in verlof) onder volledige narcose omdat de gyn van wacht niet goed gehecht had Vreselijk pijnlijk en vreselijk afgezien! 6 weken verder ging het met de pijn. Alleen naar het toilet gaan en stoelgang maken was elke keer opnieuw een klein drama. Toen ik erge last van jeuk kreeg, naar de ha gegaan omdat ik aan een schimmelinfectie dacht: geen infectie, maar heel veel littekenweefsel en ontstekingsweefsel Doorverwijzing naar de gyn (moest toch voor een uitstrijkje langs, dus dan maar alles ineens) en zij heeft het teveel aan weefsel onmiddellijk weggesneden. Sindsdien geen last meer. Toen was zoonlief ondertussen 7 maanden oud... Nu kan ik ook weer terug langere tijd rechtstaan zonder dat ik opnieuw druk op het litteken krijg. Mijn kraamperiode was een kleine hel, kan ook niet geloven dat een kraamperiode leuk kan zijn. Ik heb geweend van de pijn, kon m'n zoontje niet zelf vasthouden, in bad doen ging niet omdat ik niet kon rechtstaan. En dat allemaal dankzij die geweldige gyn van wacht die z'n werk niet naar behoren heeft gedaan. :x
Ik heb inmiddels vrijwel geen pijn meer, dus de ingreep/operatie heeft hier geholpen! Gisteren belde de gynaecoloog op hoe t ging en wat er uit was gekomen.. ik had (weet niet of ik t goed schrijf) neurofybronen iig een klomp zenuwcellen/weefsel waardoor de pijn veroorzaakt werd.
Er zijn dus meer vrouwen die dit soort ellende moeten doormaken. Ik heb er net een topic over geopend omdat ik 6 maanden na de bevalling (knip, pomp, tang, uitgescheurd, moeizame genezing) nog steeds niet klachtenvrij ben en ook wacht op een herstel operatie. Maar de gyn wil dat e.a. eerst rustiger is en dat er minder spanning op komt te staan. Daarvoor stoppen met BV en over een week lokale injecties. Er zit bij mij een soort blokkade net na de ingang, ze noemen het een string en/ of brug. Littekenweefsel.... maar ik denk dat het misschien iets niet helemaal op de juiste plek is vast gemaakt. Ook de knip is nog onrustig. Ik ben er eigenlijk behoorlijk klaar mee, wil graag weer intiem zijn met mijn man en gewoon echt pijnvrij, ben wel blij eindelijk serieus genomen te worden, maar pfff ik kijk niet uit naar de operatie en mogelijke klachten die daar weer bij horen. Meiden, wat rottig voor ons allemaal dat het herstel zo pittig moet zijn! Maar bedankt dat jullie er op dit forum iets over schrijven. Ik haal daar op de een of andere manier toch troost uit! Sterkte met nog evt. herstel en het een plekje geven van alles wat gebeurd is!
Hai Tupp, Ook ik heb nog regelmatig last, met name als ik ongesteld ben, van de knip. Erg vervelend! Ik denk dat ik weet op welke behandeling jouw huisarts doelt. Ik heb namelijk 3 jaar geleden een liesbreukoperatie gehad en de eerste hechting is destijds te dicht bij een zenuw gezet waardoor de wond lang pijnlijk bleef. Met deze klachten ben ik terug gegaan naar de chirurg welke vervolgens 3x een injectie in/bij het (begin) van het litteken heeft gezet. Ik kan je vertellen dat het geen pretje was maar na 2x was de pijn wel weg. Die 3x was nodig omdat het een soort van kuurtje is. Denk dat jouw huisarts op deze injecties doelt. Heb dus niet de ervaring bij mij knip maar wel litteken technisch.
Ik ben niet geknipt, maar gescheurt. Maar mijn litteken is ook nog erg pijnlijk. En bij het vrijen gaat hij kapot en gaat het bloeden (dit doen we dus ook niet zo vaak, gisteren weer geprobeert maar auw:x)