Hallo iedereen, Ik word zo een beetje gek nu. Mijn zoontje van bijna 9,5 maand oud (wel 1 maand te vroeg geboren)begin raar te doen. Met spelen is hij soms driftig, slaan met speelgoed op de grond, torens die ik opbouw moet gelijk naar beneden. Hij probeer nu te kruipen en als dat niet lukt, huilen. Hij kan zich wel recht trekken in ze box. Dus hij kan nu sinds een week een paar nieuwe dingen. Hij had al 2 tandjes en nu ineens 2 erbij en van boven zijn ze aan het doorkomen. Hij is hangerig, wil heel de tijd bij me, als ik hem in ze box zet en hij wil niet laat hij zich vallen en gaat hij huilen. Slapen is een drama geworden vooral s avonds. Hij krijg tegen 21u ze flesje, verschonen, tanden poetsen en verhaaltje voorlezen en soms een liedje ik leg hem dan in ze bed en hij krijst alles bij elkaar. Ik heb dan omdat ik een week vrij was hem een paar dagen laten huilen om hem zo in slaap te laten vallen. Ook dit lukt niet na 10 min krijsen ga ik kijken hij in dan helemaal nat van de zweet, overstuur en heeft in ze broek gedaan. Ik verschoon hem, troost hem dan, dan valt hij in slaap,leg hem in ze bed en weer krijsen dit tot meer dan een uur dat hij dan uiteindelijk slaap. Weet niet meer wat ik moet doen... en ik werk in schiften dus moet soms heel vroeg opstaan. + mijn man en ik zijn bezig met een huis te bouwen, dus wonen nu erg klein hij slaap dan ook nog bij ons op de slaapkamer. Als ik hem bij mij in bed leg dan is er geen probleem. Is dit een sprong? Is hij me aan het uittesten? Wat kan ik (nog) doen? Voel me soms een slechte moeder wat doe ik verkeerd?
Kan goed een sprongetje zijn, herken veel dingen. Hij kan ook gefrustreerd zijn dat het kruipen nog niet wil. Tanden zijn ook pijnlijk dus dat kan zijn humeur ook aantasten. Als het kan zou ik hem lekker bij jullie in bed leggen! Voor jullie ook prettiger.
Bedankt voor je reactie! Hij is nu nog wakker! Soms denk ik ah ik pak hem bij mij in bed want moet er s ochtends om 5uur uit. Maar ben bang dat hij dat gewoon wordt en dat ik hem dan helemaal niet meer in ze eigen bed krijgt.
Hier ook 9,5 maand en exact hetzelfde. Bij mijn dochter van nu 3 vond ik ook de periode van 9-11 mnd het meest pittig!
Klinkt als een sprong. Maarreh... een toren van blokjes omgooien is toch echt gewoon normaal babygedrag
Klinkt heel herkenbaar. De dwarse babyperiode ofzo? Ik vind hem ook erg vermoeiend. Kan niet goed zelf spelen. Alles moet ook weg gegooid worden. Box wordt hij eigenlijk ook beetje te groot voor. Poeh hoop niet dat het tot 11 maanden duurt 😮
Bedankt voor de reacties!! Slapen is hier een ramp hij wil niet in ze eigen bed slapen. En hij doe kleine dutjes. Pff voel me slecht precies geen ritme hier en probeer vanalles. Laten huilen, wiegen en dan in ze bed leggen.... vermoeiend. Als ik hem laat huilen kan hij dit heeeel lang volhouden is dan helemaal overstuur en poep in ze broek. Nu is hij ondertussen 10 maanden.
Klinkt als een hele normale 9 maanden sprong en tandjes Lekker bij je houden en troosten. Hem tien minuten overstuur laten krijsen vind ik wel echt heel zielig eerlijk gezegd, hij doet dit niet om jou te pesten hoor! Oh ja kleine tip: het bezittelijk voornaamwoord is 'zijn', niet 'ze'. Het leest wat prettiger als je gewoon 'zijn' gebruikt.
Hier ook met regelmaat is slapen een gevecht. Als we er allebei vroeg uit moeten, dan leg ik haar gerust tussen ons en slaapt iedereen goed. Maar dat is maar net waar je jezelf prettig bij voelt!
Tip gezien hihi idd een typfout. Ik leg hem soms ook bij ons maar ben zo bang dat hij dit gewoon geraak, dus probeer hem daarom in zijn bed te leggen. Vaak een gevecht! Ik ben niet voor het huilen en zeker geen 10 min, dit wel geprobeerd maar hij blijf huilen en valt niet in slaap. Vaak wieg ik hem in slaap en probeer hem zo in zijn bed te leggen dit herhaal ik vaak, maar soms na een uur word ik gek en twijfel dan vaak aan mezelf. Vraag me ook vaak af waarom dit bij ons zo is, als ik hoor bij vrienden is het geen probleem bij hun
Hier ook gehad, wat een ellende sprong met dat niet willen slapen s avonds... hier nu 10 maanden en 1 week en het gaat weer stukken beter.
Hier nu 10 mnd en 3 weken en het gaat nog steeds niet goed. Ben echt bang dat het nog ff duurt. Hoop voor jullie dat het snel anders wordt.
Mijn dochter is ook even ruim 10 maanden en slaapt vanaf de geboorte helaas al niet goed, met name de avond is een drama.. Maar ook overdag korte hazetukjes. Ik heb me er ondertussen bij neergelegd. Leuk is het niet, maar noem het op en ik heb het al geprobeerd.. Ja ook meerdere weken achter elkaar.. Continu voor herkenning gezorgd bij haar: we gaan nu slapen.. Het werkt gewoon niet. Altijd hetzelfde ritueeltje, badje, vol buikje, een uur rust voordat we gaan slapen etcetc.. Dat doe ik nog steeds. OOIT mogen we de vruchten ervan plukken denk ik dan maar Ik hoop dat het ooit een keer overgaat. Ze zeggen dat meestal met een jaar / anderhalf jaar er verbetering komt. Ze kunnen zich dan meer uitdrukken, kunnen vaak stapjes zetten waardoor ze blijer zijn. Ik wacht het rustig af en we gaan het zien.. Tot die tijd doen we ons best om het goed vol te houden en zoveel mogelijk herkenning te bieden. Succes!!
Hier precies hetzelfde overdag een dutje van een half uur dit dan 3x per dag. En s nachts nog altijd een drama pak hem dan maar bij mij in bed zodat ik ook aan me slaap kan komen. En dan nog wordt hij s nachts sols wakker. Paar dagen terug er helemaal door heen gezeten. Lopen huilen, huilen en nog eens huilen voelde me een slechte moeder zn vroeg me af wat doe ik verkeerd. Heb hem een nacht bij me ouders laten slapen zodat ik ook even rust had en nu proberen we maar weer terug. Ik vind het heel mooi hoe je er over nadenkt en hoop dat ik ook zo kan denken en mezelf erbij kan neerleggen. Bedankt iedereen voor de reacties!
Hier precies hetzelfde overdag een dutje van een half uur dit dan 3x per dag. En s nachts nog altijd een drama pak hem dan maar bij mij in bed zodat ik ook aan me slaap kan komen. En dan nog wordt hij s nachts sols wakker. Paar dagen terug er helemaal door heen gezeten. Lopen huilen, huilen en nog eens huilen voelde me een slechte moeder zn vroeg me af wat doe ik verkeerd. Heb hem een nacht bij me ouders laten slapen zodat ik ook even rust had en nu proberen we maar weer terug. Ik vind het heel mooi hoe je er over nadenkt en hoop dat ik ook zo kan denken en mezelf erbij kan neerleggen. Bedankt iedereen voor de reacties!
Dit klinkt echt als een sprongetje. Je moet uit gaan (volgens het oei ik groei sprongenboek) van de uitgerekende datum dus jouw zoontje zit dan nu in de fase van een kindje van 10,5 maanden en daar hoort precies een dikke vette sprong bij. Helaas is dit echt je tijd uitzitten en je kindje zo veel als mogelijk ondersteunen. Blijf je realiseren dat je zoontje het niet doet om jou te pesten; hij heeft jou juist nu heel hard nodig! Bij ons heeft de laatste sprong 6 (!) weken geduurd, ook oa met drama met slapen en van de een op de andere dag was het voorbij. Hij heeft weken bij ons in bed geslapen en ik geloof er niet in dat ze daar aan wennen of hier misbruik van gaan maken, bij ons sliep hij van de een op andere dag gewoon weer in zijn eigen bedje. Het is juist superfijn voor ze als ze lekker veilig en geborgen een tijdje dicht bij mama mogen zijn wanneer ze het zo hard nodig hebben. Alsnog veel sterkte want het is zooooo pittig, vooral omdat je niet weet wanneer het voorbij is. Maar het gaat echt voorbij