Een tijdje terug opende ik een topic dat ik zo blij was dat het normale ritme weer terug was na al die feestdagen in de hoop dat mijn dochter beter zou gaan slapen.....nou dat helpt dus niet! Bijna elke nacht is het drama! Als ze wakker wordt wil ze er ook echt uit en is dus een speen niet voldoende! Vorige week was dit rond 4 uur 's nachts en vannacht al om 12 uur!!! En het vervelende is ze is klaarwakker en stuitert alle kanten op! Laten spelen op bed dan terug naar bed werkt niet, bij haar blijven tot ze slaapt wertkt niet ( ze is heel onrustig!! En bewegelijk!) laten huilen even gister geprobeerd maar ze huilt echt heel hard en raakt overstuur en dat wil ik niet.... Dus ja wat wel helpt is bij ons in bed maar dan nog is ze eerst erg onrustig en slaapt ze niet gelijk.....maar we zijn erg bang dat ze hieraan gaat wennen en elke nacht bij ons in bed wil en daarbij slaap ik gewoon ook veel slechter met haar naast mij (al vind ik het wel gezellig en knus hoor).....ik ben dus gisteren weer 2 uur bezig geweest om haar in slaap te krijgen...... Ik weet niet meer goed wat te doen en hopelijk valt haar slaapgedrag te wijten aan de 11 maanden sprong? Ik merk wel dat ze van alles bij leert, best veel vind ik zelf...... Ook heeft ze erg last van verlatingsangst en zijn er 3 tanden onderweg kortom dat helpt ook niet mee wat zijn kenmerken van de 11 maanden sprong? Herkent iemand dit gedrag en heeft misschien tips? En hierbij ook meteen een hele dikke knuffel voor alle moeders die er elke nacht nog zo vaak uit moeten! Na 2/3 weken ben ik zowat gesloopt! Heel veel respect!
Nog even een aanvulling ( na het terugkezen kom ik wr altijd achter dat ik nog wat vergeten ben haha) Overdag is slapen geen probleem en als ik haar 's morgens de fles geef rondom 7 uur kan ik haar ook nog gewoon terug leggen in haar eigen bedje....het is dus echt 's nachts...... Pijn is het trouwens niet hoor want als ze huilt en ik kom de kamer binnen is ze meteen stil en staat al klaar met haar armen omhoog! Als ik bij haar blijf 's nachts en een hand op haar leg ik ze ook stil alleen ze gaat niet slapen ze blijft maar draaien en staan (ik heb het een uur vol gehouden....) en als ik haar eruit haal om even te troosten dan krijg ik haar er niet meer in zodra ik vooroverbuig klimt ze al in mijn nek! Pfff lastig hoor
Ik herken het wel. Wat bij ons helpt is dan een voeding. Al slaapt ze hier wel regelmatig tussen ons in. Ik geloof niet zo in sprongetjes, maar wel in fases. Ik geloof dus ook best dat de fase van tussen ons in willen liggen, voedingen weer willen en meer van dit soort fases, gewoon weer over gaan. Wil je dochter niet een flesje?
Herkenbaar!!! Onze dochter is vandaag 1 geworden en we hebben net zo'n fase (hopelijk) achter de rug, heeft alles bij elkaar zo'n 4 weken geduurd. Wat ik herken in jouw verhaal: eenkennig (echt vanuit het niets, normaal gesproken kon ik haar overal op schoot zetten maar ineens vond ze dat helemaal niks), last van tandjes, en slecht slapen. Overdag slapen redelijk maar 's nachts altijd wakker en vaak had ze dan echt geen pijn maar was ze klaarwakker en wilde ze volgens mij gewoon knuffelen en spelen. Wat bij ons hielp, was een klein flesje geven, lichten zoveel mogelijk uit laten, haar knuffelen maar zo min mogelijk praten, rondlopen met haar in haar slaapzak en haar lievelingsliedjes zingen. Ik weet niet of jouw kindje daar ook last van heeft maar die van ons was ook heel erg gefrustreerd. Ze wilde van alles maar kon het (nog) niet en wat dan ook hielp was overdag zo actief mogelijk met haar bezig zijn; samen van alles proberen, bijvoorbeeld voorwerpen aanwijzen en benoemen, liedjes 'zingen' samen, 'meehelpen' met koken. Ik had het idee dat ze daardoor wat frustraties kwijt kon en dan 's nachts wat beter sliep. Hoe is het nu bij jullie? Groetjes, Rus05
Onze meid wil alles altijd heel snel zo is nu ze bezig met steeds op voeten en handen staan, proberen los te gaan staan en stappen aan de hand vindt ze geweldig. Dansen vindt ze momenteel ook helemaal geweldig en doet dit ook als ze snachts wakker is haha Ze wil dat ik de hele tijd met haar ga spelen zodra ik wegloop is het drama, blijf ik bij haar zitten en samen spelen is er bijna niets aan de hand. Gisteren heeft ze gewoon een hele nacht doorgeslapen we hoefden niets eens de speen te geven ofzo dus ik had stiekem hoop dat het beter ging waardoor de klap van vanacht extra hard aan kwam lol. Het vreemde vind ik gewoon dat ze klaarwakker is en mega druk. Wat ze snachts erg fijn vind is als ikmhaar vasthoud maar ik krijg haar dan niet meer in bed.....misschien vannacht even proberen om langer te blijven lopen zingen en dan weer slapen..... Mijn meid was ook een makkelijke tante die iedereen en alles prima vond en ik had dan ook eigenlijk niet verwacht dat ze verlatingsangst zou krijgen en dan helemaal niet in deze heftige vorm. Hoe doen jullie dat overdag? Hoe kun je er het beste mee omgaan? Ik wil haar niet 'verwennen' door haar steeds maar op te pakken als ze jengelt/huilt? Ik moet zeggen dat dit echt wel de heftigste periode is tot nu toe en er zullen er vast nog wel veel meer volgen haha
Ik herken dit als de 8,5 maanden sprong. Wat mij ineens opviel is dat als ik de kamer niet in ging (ga altijd even de tut in doen als ik hem hoor) dat hij eigenlijk altijd weer na een paar minuutjes ging slapen. Als ik wel naar hem toe ging dan kwam ik de kamer niet meer uit. Was echt verlatingsangst en overdag kon ik ook niks zonder hem. Hij huilde soms dan heel even (lees niet krijsen maar gewoon even mopperen) maar dat was altijd na 2 of 3 minuutjes weer over en sliep hij weer. Ging ik de kamer in om hem te troosten dan kon ik goed 2 uur zoet zijn om hem weer te laten slapen. Hij zette het dan op een krijsen zodra ik mezelf alleen al omdraaide om weg te lopen. Nu is het sprongetje weer voorbij en kan ik zijn kamer in en tutje in doen en weggaan. Dan gaat hij altijd meteen weer slapen. Zo raar dat het 2 tot 3 weken dus niet kan en nu weer wel. Zie duidelijk aan hem wanneer hij in een sprongetje of fase zit.
Hier zitten we er ook middenin. Ook 3 tanden op komst en rommelen met slaapjes overdag. Ene dag 1 andere dag 2. Meneer piept en zeurt de hele dag, wil niks en we zijn al 6 nachten in de weer met em. Uiteindelijk heeft hij vannacht tussen ons in geslapen. Kan niet wachten tot deze fase over is (en dan komt de volgende haha....)
Herkenbaar. Hier midden in de 13 maanden sprong en vergelijkbaar gedrag. Enigste wat hier helpt is fles geven. Dan gaat ze weer rustig slapen. Denk dat het niet uit maakt welke sprong. Het slechte slapen is voor veel kindjes typisch sprongen gedrag. Hier wel in ieder geval. In combinatie met veel eten/ drinken en frustratie omdat nieuwe dingen niet lukken. (wat zich hier ook vaak uit in het staan springen in bed en gillen. Natuurlijk s'nachts)
Hier was de fase tussen 11 en 13 maanden ook heel heftig. Dit is de enige 'sprong' dat ik me nog herriner, dus dat zegt wel wat . Inderdaad niet alleen willen slapen, verlatingsangst, veel wakker s nachts, onrustig, tandjes enz.. Wij gingen slapen naast onze zoon in zijn kamer (hij kon geen slaap vatten in ons bed), en de ander nam de dochters bij ons in bed. Ik heb me nooit zorgen gemaakt over niet terug willen naar eigen bed. Mijn kinderen hebben tijdens verschillende fases soms 2-3 weken bij ons in bed geslapen, en gingen daarna zonder morren terug in eigen bed, als de behoefte aan mama/papa weer minder werd. En we gaven ook een flesje 's nachts, dat hielp vaak ook om wat sneller te gaan slapen.
Ik denk ook aan een fase en zou me niet te druk maken over gewenning. Ze veranderen nog zo snel en zoveel, het kan zo weer over zijn. En bij verlatingsangst is het belangrijk aan je kindje toe te geven, zodat ze de zekerheid krijgt dat je er echt nog bent. Veel 'waar is het... (vul maar in)' spelletjes kan ook helpen.
Hehe, max 3 personen per keer hoor. Of mama/papa/ 1 dochter, of mama/ 2 dochters. Ergens een geluk dat de derde zelf nooit bij ons wilde slapen
Hihi, nou zeker een geluk dan! Ik kreeg al visioenen van 3 kids in het midden en papa en mama die beide van het randje af rollen
Help! Weet echt niet wat te doen....... Ze is alweer vanaf 10 uur wakker en krijgen haar niet meer in slaap......ik weet echt niet meer wat te doen......het valt me ook op dat ze wrg veel scheten laat en echt harde ook..... Het erge is gewoon dat ze stil is zodra een van ons binnen komt en zelfs gewoon gaat spelen als ik erbij blijf zitten en als ik wegloop is het drama! Straks komt ze morgen nog eerder..... ik herken mijn dochter zo helemaal niet......
Even een berichtje voordat ik eruit moet.... Wat een nacht!! Ze was om 22.00 wakker en ik denk dat ze rond 2 uur in vaste slaap is gevallen bij mij in bed en dr papa is naar de bank verhuist.... Nu denken wij aan 2 dingen: pap uit de laatste fles ze eet overdag al goed/veel dus met pap misschien teveel energie. En 2 een belangrijke weer aan medicatie voor de verborgen reflux. We waren een tijd geleden gestopt maar een tijdje geleden had ik al zoiets dat gaat nog niet goed. Dit was nadat en tijdens ze heel erg heeft overgegeven. opvallend: laatste paar dagen loopt ze weer ontzettend te smakken, erg onrustig smiddags en savonds tijdens de fles, eten komt veel omhoog (je kan het goed horen en voelen) wat ze terug moet slikken, veel de hik soms extreem, veel boeren en weer minder slapen..... Kortom voor mij reden genoeg om weer de medcijnen te proberen ! Dus we gaan het zien..... Vannacht was zo zielig ze was doodop maar kon de slaap niet vatten lag ze rustig kwam er weer een kreun/ huiltje tussendoor ( doet ze eigenlijk nooit) en ze gaf ineens een keiharde gil dat heb ik nog nooit gehoord!!!!! Nachtmerrie? Uiteindelijk rechtop tegen mij aan in slaapgevallen anders wou niet lukken..... Arm meiske (en ook wel beetje arme papa en mama die naar ik denk 3 uur slaap weer moeten werken pfff)
Ik merk wel aan mijn mannetje dat ik ook steeds moeilijker de kamer uitkom als hij wakker is s'avonds/s'nachts, maar na een minuut word het huilen al minder en valt hij meestal toch weer in slaap. Van de week 1 keer gehad dat mijn man. S'avonds met hem op heeft gezeten. Mama was er niet maar gelukkig valt het bij ons nog mee als ik de verhalen van andere lees. Ook merk ik dat wanneer er tandjes doorkomen de vraag naam mama groter is. Hij heeft dan natuurlijk pijn... Sterkte allemaal!