Dochter (2) roept me bij mijn voornaam..

Jelina heeft het ook een tijdje gehad, maar nu zegt ze weer mama of mama Vera. Is hier vanzelf over gegaan.

 

Gewoon negeren. Anders blijft ze het zeggen.

 

Dochter doet het ook bij haar vader. Komt omdat ik hem bij z`n voornaam roep, dat heeft ze over genomen. Alleen thuis noemt ze soms papa`s voornaam verder zegt ze gelukkig altijd papa.

 

Hier ook het zelfde met papa. Erg grappig.
dan is het papa? PAPA? en als hij niet luistert dn is het HHHAANNSSS!!
hahahaha
maar volgens mij gewoon negeren die kleintjes zeggen wat ze horen

 

mijn neefje heeft tot een jaar of 6 mijn tante bij der voornaam genoemt. niet prettig lijkt me. ze doen gewoon na wat andere zeggen maar dat komt wel weer goed.

 

Mirre wisselt het ook soms af. Meestal zeg ik tegen dr (grappend) dat ik toch dr mama ben?! En dat vindt ze dan weer enorm grappig. Hoort er denk ik echt bij: je dochter hoort natuurlijk andere mensen allemaal Bo zeggen en dat gaat ze nadoen.

 

Hebben we hier ook gehad. Eigenlijk nooit echt aandacht aan besteed en het is vanzelf overgegaan.

 

Mijn dochter (nu 3.5) heeft het ook altijd wel af en toe gedaan. ik heb er nooit zo'n probleem van gemaakt eigenlijk.

 

Misschien kunnen jij en je man elkaar tijdelijk met pappa en mamma aanspreken als ze in de buurt is? En dan op een onopvallende manier, alsof het doodgewoon is.

 

Manolito doet het ook soms, maar ik negeer het gewoon, ik luitser niet als hij joyce zegt, ik luister pas weer als hij mama zegt.

En hier praat hij idd ook iedereenna, want hij noemt opa en oma ook soms bij de voornaam, omdat hij ons dat ook soms hoort zeggen.

 

Sara zegt altijd mama Nicole , heb er niet zo´n moeite mee maar mensen kijken af en toe heel raar alsof ze meerdere mama´s heeft of zo

 

Mijn oudste die roept eerst: mamaaaaa!! En als ik dan niet luister CO!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Mijn man noemt me altijd zo. Fijn he die papa's. Ik moet er wel een beetje om lachen, maar ik zeg altijd tegen hem: nee ik ben mama.

Liefs

 

Hier juist andersom

Isabella weigert te geloven dat ik ook een andere naam dan mama kan hebben. Hoe heet mama? Moeder zegt ze dan. Ik ben onzijdig wat haar betreft.

Verder heeft mijn broertje mijn moeder ook altijd bij de voornaam genoemd. helaas nooit afgeleerd. Mijn moeder vond het trouwens niet erg dus heeft er ook niks aan gedaan.

 

Dominique heeft het even gedaan en doet het nu soms nog. Ze weet dat ik mama ben voor haar en moet eigenlijk altijd heel hard lachen als ze me bij me voornaam noemt. Ik doe er ook niet al te moeilijk over, het is nu eenmaal wel mijn naam en iedereen buiten mijn kinderen noemen me bij mijn naam. Misschien ook niet gek dat ze dat af en toe overnemen.

Kinderen weten wat van ze verwacht wordt en dus ook dat het niet de bedoeling dat ze je bij je voornaam noemen. Het is een spelletje en ik zou me er niet te druk over maken.

 

Het is gewoon een fase.Mijn dochter van 2 doet dit ook.De ene keer zegt zij mama de andere keer zegt zij sarita.Ik negeer het.Het wordt nu alweer iets minder

Op mijn werk heet er een jongetje hetzelfde als haar papa.Mijn dochtertje was mee naar mijn werk voor het sinterklaasfeest.Alle kinderen waren weg. Alleen dit kereltje was er nog.Ik vroeg aan mijn dochtertje of zij met hem even televisie wilde kijken.Toen antwoorde zij ja,maar dit is niet papa.Zij begreep niet dat er meerdere hondje fikkie heten.

 

heeft sophie ook een tijdje gehad, komt omdat ik hem dan riep, hij vond het wel lachen. hij noemde zn vader ook altijd bij voornaam, maar ik wil het niet. vind het dan net of hij haar stiefvader is...

 

Hier hoort ze mijn naam weinig.
Meestal zeg ik ook papa tegen mijn vriend ipv bij zijn naam.
Hij vroeg tijdje terug waarom ik dat deed en zei dat ik wilde dat ze wist dat hij papa was en dat ze hem niet bij de voornaam noemt.
Laatst zei mijn vriend wel tegen de telefoon hier heb je lin even, hoor je van achter lin even haha klonk wel grappig.
Ben er verder niet op ingegaan.

Persoonlijk vind ik het ook niet leuk klinken als je zoon/dochter je op jonge leeftijd bij de voornaam noemt.
Vond het al raar dat mijn vriend dat deed bij zijn ouders en die was toen al zeker over de 20.

 

Hier precies t zelfde! Maar wij reageren niet als ze hem bij zn naam roept en nu doet ze het bijna niet meer!

 

Onze dochter doet het ook bij mijn man, wij lachen er een beetje om en zeggen dan; 'Nee, dat is toch papa?' en dan is ze het wel met ons eens. Ze snapt ook wel dat oma een naam heeft, maar daar zegt ze gelukkig gewoon oma tegen. Zichzelf noemt ze 'jij' (want ja, ik zeg altijd; wie is dat op de foto? Ja, dat ben jij). Ik denk dat het vanzelf wel weer overgaat, als onze dochter erbij is proberen wij elkaar ook zoveel mogelijk papa en mama te noemen.