getver, vanochtend te horen gekregen dat mijn zoontje een gevaarlijk liesbreukje heeft dat geopereerd moet worden. Hij heeft al dik 8 weken in het ziekenhuis gelegen vanwege te vroeg geboren. Ik zie er erg tegen op dat hij straks weer 3 dagen in het ziekenhuis moet liggen. Heeft iemand ervaring met deze operatie? gelukkig mag ik in-roomen om hem te te verzorgen. groetjes
Ik heb er geen ervaring mee, maar wij waren laats op het cb en toen dachten ze daar ook dat ons zoontje een liesbreukje had, wij naar de huisarts, maar het is waarschijnlijk babyvet, we moeten het wel in de gaten houden, maar zelf twijfel ik er nog weleens aan omdat het erg gespannen is op die plek aan. zelf was ik toen al nerveus en weet wat je voelt. in ieder geval heel veel sterkte en succes
Moet hij 3 dagen in het ziekenhuis dan? Mijn zoon heeft toen hij erg klein was ook een liesbreukje gehad en was na 1 dag alweer thuis. Maar dat was geen acute... Of is je hummeltje jonger als een jaar? Dat kan het natuurlijk ook zijn...want omdat het geen acute was mochten wij wachten (naja ...moesten dus) tot hij 1 jaar was. In ieder geval veel sterkte en fijn dat je lekker bij hem mag blijven. Goed voor hem maar zeker ook voor jou gemoeds rust!
hoi, ja in principe is hij nog geen 2 weken oud. maar hij is alweer 13 weken oud, hij is 11 weken te vroeg geboren. Bij premature kinderen heb je 25 procent kans op een liesbreuk. De kans is dat het balletje klem komt te zitten. Dan hebben we zon 14 procent kans dat hij onvruchtbaar wordt. ook is er een kans dat zijn darm klem komt te zitten wat ook heel gevaarlijk is. Het is denk ik dus acuut, ik schrok er zelf ook erg van, omdat ik had gehoord van onze eigen kinderarts dat het pas na 20 weken kon worden geopereerd, en vandaag hadden we een nacontrole in het UMCG, chirurg enzo erbij gehaald om ernaar te kijken. Bleek het dus wel ernstig te zijn. begin al een beetje aan het idee te wennen, maar toch een beetje van mn apporepo (of hoe je het ook schrijft oja, hij moet drie dagen minimaal in het ziekenhuis blijven in groningen: een dag voor de operatie, de dag van de operatie en daarna moet hij nog 24 uur aan de monitor liggen ter observatie. Ik denk dat ik dat het ergste vind van alles. Omdat ik emotioneel nog aan het verwerken ben dat hij zijn eerste 8 weken in het ziekenhuis heeft gelegen, aan de monitor. dat valt dan nu zwaar.
Ja dan snap ik je bezogdheid deste meer en het feit dat hij 3 dagen in het ziekenhuis moet blijven. Maarja altijd beter als dat ze je met een risico laten zitten, toch? En het zal allemaal vast wel op zn pootjes terecht komen. Hij heeft al laten zien dat hij kan vechten! Dus deze relatief kleine ingreep kan hij ook aan. En mama blijft lekker dicht bij hem in de buurt voor de broodnodige troost. En terwijl ik dit typ krijg ik n traantje in mn ogen want ik zou het ook maar niks vinden hoor...zo'n klein ukkie en dan al n operatie...denk ik weer terug aan die keer dat ik mn zoontje zn luier opende en zn balletje ineens blauw paars was Bleek dus n stukkie darm door het gat waar zn urine buis door komt langs die buis af zn balzakje ingezakt te zijn. Net ietsie anders als n liesbreuk. Maar wel erg schrikken zo ineens die vreemde kleur. Maar wij mochten dan iig nog wachten tot na de eerste verjaardag. Meid ik wens je nog maals sterkte want het is toch niet niks ondanks dat t zoals dat zo mooi heet een "routine ingreep" is.
dank je wel. ik vindt het zo eng dat hij onder narcose moet. volgens de cirurg hebben we geen keuze vanwege het (levens)gevaar van de darm die klem kan komen te zitten. Zou hij er iets aan kunnen overhouden, die narcose dan? en hoe weten we nou of hij onvruchtbaar wordt van de operatie, of is dat gewoon 20-30 jaar afwachten tot hij het zelf ontdekt. mooi klote. ik bedacht dat mijn broertje zelf ook een liesbreuk gehad heeft en dat zijn bal klemgezeten heeft. weet ook niet of ik hem nu moet gaan vertellen dat hij 14 procent kans heeft dat hij onvruchtbaar is. wat een klotezooi.
Jeetje, wat jullie kleine in zijn korte leventje al heeft me moeten maken zeg.. Ik kan me voorstellen dat je het allemaal eng vindt. Maar het UMCG is toch gespecialiseerd in operaties enzo bij (jonge) kindjes?? Hij is dus in hele goeie handen daar! Heel veel sterkte de komende tijd rondom de operatie..
Oh, en de vragen rondom de onvruchtbaarheid kun je beter even aan de arts voorleggen. En wat betreft je broertje, heeft hij precies hetzelfde gehad als jullie kleine? Mijn vriend is namelijk ook geopereerd aan een liesbreuk en bij hem hadden ze gezegd dat er geen gevaar was voor zijn vruchtbaarheid. Jaren later (toen wij over kinderen aan het denken waren) heeft hij nog eens geinformeerd en toen hebben ze dat nog eens bevestigd. Ik denk dus dat elk geval misschien anders is..??
ja ik denk dat mn broertje maar eens zelf daarvoor naar zijn huisarts moet om te vragen hoe dat zit. ik ben op het moment toch wel blij dat hij snel geopereerd gaat worden, elke keer als hij huilt dan moet ik in zijn luier kijken of het komt door een beknelde darm. wordt ik ook niet vrolijk van Mijn gedachten zijn er op het moment dus wat wisselend over.
Hmm hebben ze mij nooit wat over verteld over onvruchtbaar worden etc. Ik moest telkens als het er weer zat het proberen terug te duwen. Zodra dat niet meer kon moest ik het ziekenhuis bellen want dan was het nodig dat hij meteen geopereert werd. Geloof me, dat is ook ECHT niet leuk. Zeker niet omdat het zo'n 7 maanden moest tot hij 1 jaar geweest was. Narcose vind ik ook eng...altijd al. Maar zeker bij die kleintjes. Je hebt nog veel vragen zo te lezen. Misschien toch nog eens een gesprekkie aan gaan met iemand van het ZH (de chirurg ofzo) die je meer kan vertellen er over. Gewoon voor je gemoeds toestand.
ja, ik ben bevallen in het umcg en ik moest terugkomen op de uitgerekende datum. meteen werd er een chirurg bij geroepen tijdens het gesprek en met de mededeling dat hij tussen de 2-4 weken geopereerd moest worden ging ik naar huis. ik kon dus niet even nadenken over wat ik wilde vragen, totaal overrompeld dus. ik moet wachten op de oproep en verder kom ik daar ook niet. heb geen keuze of ik het wel of niet doe, het moet gewoon...
Nee dat snap ik maar ik bedoel te zeggen; Probeer voor die tijd of in ieder geval de dag voor de ingreep nog een gesprek te krijgen zodat je geen vragen meer hebt. Niet weten waar je aan toe bent maakt het nog erger als het al is voor je, lijkt mij. En ja het moet idd...maar dan liever goed geinformeerd met alle angsten die mogelijk niet terecht zijn of iig niet zo erg zijn als je ze nu voor je ziet, weg genomen.