Ik heb samen met de andere hardlopers van mijn groep iets heel heftigs mee gemaakt gisteren. De trainer van onze groep is na reanimeren door ons overleden in het bos, wij en de hulp diensten hebben alles gedaan om zijn leven te redden maar het mocht niet baten.... Ik heb vannacht ondanks dat ik doodmoe ben, amper geslapen, ogen dicht is de hele film voorbij zien/horen komen.... Ik voel me onrustig en gejaagd en mijn hoofd lijkt niet te kunnen stoppen met denken en doet er pijn van, en tranen wellen te pas en te onpas op.... De politie heeft onder andere mijn nummer genoteerd zodat slachtofferhulp ingezet kan worden. Wat kan ik van hen verwachten? Mijn man is trouwens een geweldige steun voor me.
Dat is heftig om mee te maken! Gecondoleerd! Zelf geen ervaring met slachtofferhulp. Ik denk wel dat het heel logisch is dat je je nu voelt zoals je je voelt, zo iets heeft tijd nodig. Fijn dat je man een goede steun is! Misschien kun je in de hardloopgroep ook mensen vinden om er mee over te praten, zij hebben immers hetzelfde meegemaakt. Sterkte!
Och jee wat heftig zeg. Wat je nu voelt is heel normaal hoor. Zoiets is mega heftig, dus dat blijft wel even hangen. Slachtofferhulp zal je begeleiding bieden bij het verwerken. Er met je over praten en steunen waar ze kunnen. Hier na reanimatie op mijn werk ook altijd van slag hoor... En ik ken die mensen vaak nauwelijks. Doordat je diegene kende is het extra heftig. Praat er over, steeds maar weer. Dat helpt. Laat je gevoelens er zijn. Dat is oké. Veel sterkte.
Wow wat heftig! Wat een nachtmerrie om mee te maken. Over je vraag: ik heb zelf wel te maken gehad met slachtofferhulp. Ze belden me om te vragen hoe het ging etc. Ik heb toen aangegeven dat ik geen slachtofferhulp nodig had. Dit was vlak nadat ik iets vervelends had meegemaakt. Een tijd later hebben ze nog een keer gebeld. Weer was het voor mji niet nodig, maar ik vond het eigenlijk wel heel fijn en betrokken. Kan best dat mensen eerst denken geen hulp nodig te hebben en dat later blijkt dat ze toch wel hulp willen. Ik heb verder niet met ze te maken gehad, maar vond ze heel prettig tijdens die telefoongesprekken. Veel sterkte!
Heel normaal en blijf er vooral over praten. Zelf ben ik gereanimeerd en ik zeg altijd dat het voor de mensen om mij heen erger is geweest dan voor mij, want ookal was ik fysiek aanwezig, ik was er niet bij. Niet mee blijven rondlopen iig. En heel veel sterkte uiteraard
Misschien kun je via de hap een slaaptabletje krijgen voor komende nacht? Even goed slapen doet al veel. Door de vermoeidheid worden je gevoelens ook sterker en kan je het minder goed handelen. Je adrenaline moet ook zakken, dat duurt even. Daardoor ben je ook zo onrustig ws. Tijdens het gebeurde schoten je stresshormonen en adrenaline omhoog. Wat je hebt meegemaakt is niet niks, dus is het ook niet raar dat je je zo ellendig voelt. Dat word uiteindelijk wel beter maar kan even duren. Ik zou ff overleggen voor een slaaptabletje of iets kalmerend om even de cirkel te doorbreken.
Wat erg zeg! Logisch dat je van slag bent. Wij hebben na het dodelijk ongeluk van mijn zusje hulp gehad van Slachtofferhulp. Dat was een ontzettend lieve vrouw. Ze was eigenlijk advocaat en deed dit als vrijwilliger. Uiteindelijk heeft ze ons pro deo bijgestaan als advocaat toen bleek dat de dader door een procedurefout niet veroordeeld zou worden. Zij heeft ons toen getipt om een civiele zaak te beginnen. Wij hebben er dus zeer positieve ervaringen mee. Hoe dan ook; veel sterkte!
Dat is onwijs heftig, gecondoleerd! Ik heb ervaring met slachtofferhulp. Alleen geen goede ervaring helaas, misschien had ik gewoon onwijs veel pech daarmee. Ik ben toen naar een psycholoog gegaan dat heeft mij wel geholpen.
Heel veel sterkte! Ik heb ook een keer meegemaakt dat iemand in elkaar zakte en overleed waar ik bij was. Dat was een onbekende meneer, maar vond ik ook al heel heftig. Dus heel logisch dat je helemaal van slag bent! Ik heb zelf geen ervaring met slachtofferhulp. Maar vind het heel verstandig dat je je hiervoor aangemeld hebt! Veel sterkte. En neem er de tijd voor.
Heftig! Veel sterkte.. Ik heb Slachtofferhulp op bezoek gehad na een traumatische inbraak bij ons thuis. Het was een ontzettend zenuwachtig oud vrouwtje waar ik echt helemaal niks aan had helaas.
Heel veel sterkte en probeer er met iemand over te praten. Slachtofferhulp kan daarbij helpen en mocht je iemand treffen waar je geen klik mee hebt dan mag je altijd om iemand anders vragen.
Waarschijnlijk word je inderdaad morgen gebeld. Degene die je spreekt kan je dan vertellen wat SHN voor je kan doen en een luisterend oor bieden. Ook kunnen ze je vertellen wat normale reacties zijn op dit soort heftige gebeurtenissen. Vaak houden ze even vinger aan de pols om met een week of twee nog even contact te houden en kijken hoe het dan met je gaat (of eerder als je daar behoefte aan hebt). Mochten eventuele klachten blijven aanhouden dan kunnen ze je doorverwijzen naar de juiste instanties die met verdere verwerking kunnen helpen. Sterkte!
Jemig wat heftig zeg Heel veel sterkte, heb zelf geen ervaring met slachtofferhulp maar wel wat nare zaken meegemaakt. Bij mij hielp vooral veel praten en binnenkort krijg ik ook pschygische hulp.
Mijn oom is ook gerdanimeerd en hij zei precies het zelfde, hij heeft er niets van gemerkt maar de mensen er om heen.....
Die adrenaline is wel bijzonder he? Ik kon aan de telefoon super rustig helder en kalm blijven, toen de ambu er was stortte ik in en heb ik even heel hard gehuild....
Goed dat je zo kalm de hulpdiensten kon bellen. Dat is hardstikke knap, lukt niet iedereen. Meeste mensen zijn volledig in paniek. Jullie hebben er alles aan gedaan, meer konden jullie niet doen. Soms zijn mensen gewoon niet meer te redden.