Hoi allemaal, Mijn man en ik denken aan een open huwelijk. Zijn hier mensen die hier ervaring mee hebben of ook wel eens overwogen hebben. Stuur gerust een PB als je niet hier wil posten.
Waarom zou je dit overwegen? Denk dat dit nogal uitmaakt voor het wel of niet slagen ervan. Je zal een hele stevige basis nodig hebben, anders is het het begin van het einde vermoed ik.
Ik heb ooit iemand gekend die dat had. Het is best een moeilijk iets. Hij wilde graag ook contact met andere vrouwen, intiem. Zij hoefde dat niet perse maar ging akkoord dat hij dat deed. Toen hij dus met 43 een meisje van 24 ontmoeten en daar regelmatig zat kwam jaloezie opsteken. En als er iets is dat als een beton hamer een huwelijk in slaat is het jaloezie. Volgens mij werken zulke dingen maar in zeer zelden gevallen. Ik heb nooit begrepen waarom je dan gaat trouwen of al getrouwd bent met iemand als je het toch zo graag buiten de deur wilt zoeken. Zit voor mij geen logica in.
Sommige mensen kunnen seks en partnerschap los zien van elkaar. Als je dat beide kan en wil dan is er geen probleem natuurlijk. Het wordt wel een probleem zodra 1 er niet (meer) 100% achter staat om welke reden dan ook.
Ik denk dat het inderdaad voor maar een paar mensen is weggelegd.. In mijn omgeving ook een stel gekend, maar die zijn inmiddels gescheiden. Bij de vrouw kwamen er toch opgeven moment andere gevoelens bij kijken en zij heeft inmiddels een relatie met een van de mannen, waar ze toen mee om ging. Het kan goed gaan, maar ik denk dat je wel de grenzen op zoekt. Wat is de reden dat jullie een open huwelijk zouden willen? Er moeten duidelijke afspraken komen, maar gevoelens voor een ander krijgen kan je niet tegen houden. Dat kan natuurlijk ook gebeuren met iemand die je op werk ontmoet.. maar doordat je toch gaat daten/seks hebben (ligt er natuurlijk aan wat de afspraken zijn) zoek je dat wel een beetje op ben ik bang.. Zeker als er misschien kinderen in het spel zijn, vind ik het wel een risico.. Praat er veel over met elkaar en doe het ook stap voor stap, mochten jullie het over een tijd nog steeds willen doorzetten. Praat ook dan nog steeds regelmatig met elkaar of jullie je er nog steeds prettig bij voelen. Succes in ieder geval!
Wij zien het als extra spanning in de relatie. Na 9 jaar huwelijk met kinderen zit de sleur er echt wel in. En we zijn beide niet jaloers aangelegd. Elke dag een broodje kaas wordt ook normaal..
Na 20 jar samen vind ik mijn broodje kaas nog het lekkerste broodje kaas wat er is. Open huwelijk lijkt mij een onzinnige stap. Waarom dan niet gewoon uit elkaar gaan.
Ik heb ook geen ervaring, maar hoop dat jullie er goed overna denken en beide achter staan en zodra dit toch anders is, om dit ook te communiceren. Succes!
Niet veroordelend maar ik vraag me dan af wat het huwelijk dan nog waard is als je daarna samen besluit ook buiten de deur te snoepen.
misschien ipv een open relatie gezellig samen naar een parenclub? Dan blijft je relatie “gesloten” maar is het enkel open op het moment dat je naar zo’n club zou gaan. En dan met elkaar afspreken dat je beiden gewoon aan kan geven als iets je te ver gaat of als je toch plotseling je bedenkingen heb.
Ik vind het risico van een open huwelijk wel echt heel groot om alleen weer spanning in de relatie te krijgen. Helemaal omdat er kinderen in het spel zijn. Is het niet een idee om samen nieuwe dingen te gaan verkennen? Iets van een swingers club ofzo. 9 jaar huwelijk vind ik eerlijk gezegd nog niet zo heel lang, dan moet er toch nog wat te ontdekken zijn samen. Waarschijnlijk ben je vooral op zoek naar ervaringen maar bedenk ook wat voor wissel het kan gaan trekken binnen je relatie en je kinderen. Wat als de eerste spanning eraf is en er mogelijk toch gevoelens om de hoek komen kijken.
Zelf geen ervaring mee, maar een van mijn beste vriendinnen heeft een open huwelijk, zijn ze ook heel open over tegen de buitenwereld. Ze zijn ondertussen al ruim 20 jaar heel gelukkig samen, dus het kan best werken denk ik, als je er maar beide volledig achter staat. Ik weet dat ze ook hele duidelijke afspraken hebben samen over waar ze beide de grens trekken.... in een open relatie is communicatie de sleutel of het werkt of niet denk ik.... Maar wat hierboven ook genoemd werd, om de sleur te doorbreken, samen naar de parenclub misschien een idee? Succes met jullie keuze! Ik hoop dat jullie iets vinden wat voor jullie beide werkt!
Ik ken best veel mensen die dit doen. Maar het werkt alleen als je allebei in je persoonlijke ontwikkeling vrij ver gevorderd bent is mijn ervaring. Dus vrij kunnen zijn van projecties (dwz, wel kunnen/mogen voelen dat je geraakt wordt, maar het niet op je partner projecteren), goed met elkaar kunnen communiceren over verlangens, behoeftes enz zonder in de verwijten of eisen te vervallen, kunnen zien hoe de ander geraakt wordt en daar respectvol mee om kunnen gaan, enz. Een vertrouwensbasis is enorm belangrijk, ook lijkt het me belangrijk dat je echt nog waarde ziet in je huwelijk en elkaar waardeert, respecteert en liefhebt. Anders kun je beter uit elkaar gaan. Ik vind het wel een risico om deze stap zomaar te zetten als je kinderen hebt. Maar ik ken jullie verder niet en wellicht zijn jullie wel heel stabiel samen. In het geval van twijfel kan je overwegen dit onder begeleiding van een coach met ervaring hierin te doen. Dan neem je je huwelijk ook echt serieus, maar ook jullie verlangen naar breder te kijken.
Ik zou voor spanning in de relatie niet kiezen voor een open relatie. Want je kan nu wel zeggen we zijn niet jaloers aangelegd, maar wat doe je als er toch meer gevoelens bij komen kijken. Hoe ga je om met de buitenwereld, die er een oordeel over gaan hebben, wat vertel je aan je kinderen. Tot hoever ga je? Heb nog geen enkele relatie stand zien houden die op basis van meer spanning een open relatie begonnen. Denk dat de reden dan anders moet zijn.
Ik zou er echt heel goed over nadenken. Theorie is altijd anders dan de praktijk. Zou jij het werkelijk kunnen verkroppen dat jij thuis zit met de kinderen, wetende dat jou man met een andere vrouw gezellig uit eten is en daarna lekker met haar het bed induikt? En kan jou man dat ook van jou verkroppen? En ben je niet bang dat jullie juist verder uit elkaar groeien, omdat de seks met een ander leuker/spannender is dan met elkaar, waardoor je misschien juist minder aan het seksleven van jullie samen zal werken? En dan, hoe vind je andere contacten dan? Ga je op internet zoeken naar een seksdate oid? Ik denk dat als je zoiets wil, dat de basis al goed moet zitten. En zoals ik lees zitten jullie in een sleur, dat zou ik eerst gezamenlijk oplossen ipv met anderen.
Ik denk spanning opzoeken eerst op andere manieren geprobeerd moet worden, ik weet natuurlijk niet wat jullie allemaal al geprobeerd hebben.. maar alleen jullie kunnen weten of er niet ook wat anders achter zit.. Ik denk zo'n parenclub misschien eerst een goede stap kan zijn?Om ook voor jezelf en je man te ontdekken wat je wel en niet wilt. Neem de tijd met elkaar, heb het ook over alle mogelijke scenario's. En als jij of je man zoiets hebben ohh maar dat overkomt ons niet, dan zou ik het er nog meer over hebben want heb altijd idee dat mensen die dat roepen juist dat gaat overkomen.. Blijf communiceren inderdaad.. En omdat er ook kinderen in het spel zijn nog eens extra.
Dus het is puur om extra spanning?! Een open huwelijk is dan wel een mega grote stap om dat extra spanning te noemen. Geloof me dat dat heel wat spanning gaat geven maar denk niet in de positieve zin.
Ga dan samen op avontuur. Maar een club, doe andere dingen/fantasieën. Kom uit de sleur maar samen.. Ik ken tot nu toe nog nienand waarbij een open huwelijk is gelukt. En veel van mijn vrienden zijn heeeeel openminded. Er komen namelijk vroeg of laat gevoelens. Bij hem, bij jou, bij een partner die meer kan gaan willen. Een open huwelijk zou ikzelf nooit aan beginnen. Is een strop om je huweljjk naar mijn mening. De vraag is dan alleen wanneer gaat het fout.